Tag archieven: prinses Katrientje

Loesje vertelt: assie een kadootje krijg uit de hemel…

hemelVorige week kreeg ik mij groote verrassing. Van me eigen lag ik op mij lage denkpaal en mij hart was van ze slag. Mij hartjesdinnetje Katrientje was net 4 weeke over ze regenboogbrug.

In mij hart

Dan voel jij wel dat jij al lang niks meer heb gehoord en gezien van jou vriendinnetje. Jij moet weer leere en voele hoe jou dag is zonder jou hartjesdinnetje. Daar hebbie veel tijd voor nodig want jij heb niet zomaar minder verdriet. Assie zofeel gefoelens heb als mij eigen dan moet jij zorgfuldig met jou eigen omgaan.
Uit mij oog viel mij traan. Mij vrouw zei lieve dinge teege mij eigen. Ik kreeg ook knuffels maar mij hart kon mij juiste slag niet vinde. En het was ook warm. Mij vrouw bleef in mij buurt maar in mij hart zocht ik mij soolzusje. Dan hebbie jou emozioneele worsseling.

Pakje

Assie dan zo op jou denkpaal lig kan jij in jou slaap valle. Mij poote hinge over mij denkpaal toen mij vrouw mij wakker maakte. Mij hart voelde meteen dattie mij niet voor ze eigen wakker maak. Misschien mij visboer? Of misschien hebbie selluf mij tonijn gerook? Van me eigen was ik alert, soms zeg jou intuwietsie dat jij wel bij jou les moet blijve.
Zeg mij vrouw ineens dattie een pakje voor mij heb. Mij snorhaar schoot in ze krul en mij hart deed ze entoesjaste sprong. Assie pakjes krijg word jij wel verwend. Van me eigen had ik geen idee waar mij pakje vandaan kwam? Mij vrouw keek mij recht in mij oog en dan weet jij wel hoe laat jij leef. Jij krijg iets belangrijk te hoore. Jij kan jou borsthaar wel nat maake…

Uit de hemel

Soms zeg jou vrouw iets teege jou eigen wattie niet kan geloove. Assie bijfoorbeeld zeg zeg dattie nooit meer ga werke dan weet jij wel dattie van ze eigen padje is. Nu zei mij vrouw dattie een pakje had van mij hartjesdinnetje en mij soolvrouw heb het opgestuurd. Mij ooge werd zo groot als mij garnaale en mij bek viel open.
Mij hartjesdinnetje?? Ik zeg U eerlijk van me eigen dacht ik dat mij vrouw ze zonnesteek in ze kop had. Jij kan toch niet geloove dattie een pakje krijg van jou soolzusje? Katrien rij toch niet over ze Regenboogbrug met kadootjes op ze brommert. Mij hart heb mij toen mij weg geweeze. Mij hart ken Katrien. Toen heb ik heel hard mij miaaaaauw laate hoore, het was mij oerkreet. Mij traan stroom uit mij oog van mij geluk. Mij tand kwam uit mij bek. Mij pakje kwam van Katrien, mij pakje kwam uit de hemel….

Speeltje

Mij ene tand heb mij pakje open gemaak, met mij poot en mij bek. Van me eigen ben ik onhandig maar assie iets wil dan kan jij boove jou eigen uitstijge. Mij hart trilde van mij opwinding en mij geluk. In mij pakje zat mij mooiste kaart van mij soolvrouw. Dattie mij hemeleigen Katriens favooriete speeltje wil geeve. Wat zeg jij dan? Wat kan jij nog doen. Jij kan alleen maar jou gefoel volge en jou instink. Mij hart ging open van ze eigen en uit mij pakje kwam Katrien ze egel. Toen heb mij traan ze vrije loop gekreege. Op mij footoo kan u zien, mij emozioneele oferweldiging.  Mij hart brak open, mij neus rook Katrien ze geur. Mij bek proef ze kwijl, dan voel jij zofeel liefde. Assie zo iets mooi krijg ben jij stil. Jij weet jou soolzusje heb het zo gewild. Toen heb ik wel Katrien ze egel gewasse, dan ben jij saame. Jij voel alleen jou hart.
Nu heb ik mij eigen kleine stukje Katrien. Voor troos en liefde en dattie altijd dichtbij mij hart is.
Mij stukje Katrien, mij mooiste stukje uit ze hemel.
Soms weet jij dat er meer besta tusse jou hemel en mij aarde.
Het is mij egel….

Mij tips assie iets emozioneels krijg:

  • stel jou hart open
  •  laat jou gefoelens jou vrije loop
  •  assie stil wil zijn bennie stil
  •  jij mag jou traane laate stroome.
  •  iets doen dat jij voel dattie saame ben

Liefs van Loesje

Loesje vertelt over de zin van mij leeve

zin van

Vorige week lag ik op mij denkpaal want ik moest uitbuike van mij eete. Mij vrouw had mij verwend met mij fafooriet, mij tonijn met garnaale.

Beheerse

Ik zeg u eerlijk, mij tonijn met mij garnaale vind ik nog lekkerder dan mij tonijn van ze eigen. Assie tonijn heb met garnaale hebbie nog meer smaak en soms heb jij ook jou kraak van jou garnaale. Ik moest schrokke van mij eigen, beheerse vind ik moeilijk.
Dan weet mij vrouw genoeg, ze zeg Loes jij ben zo rustig van jou tempement, maar jij kan zo schrokke van jou eete. Offie bang ben dat jij er morgen niet meer ben! Ik ben toen op mij paal gaan ligge want soms kan jij net een paar garnaale teveel weg gewerkt hebbe. Dan moet jij ligge en jij kan jou vrouw gewoon laate praate.

Eerste oogopslag

U weet van me eigen heb ik nu drie jaar verkering en mij hart voel mij Bert vanaf ze eerste oogopslag. Dat jij meteen voel, dit is mij katerman en jij krijg zin in jou leeve. Jij maak planne in jou hart, jij wil jou liefde elke dag op jou kompjuuter zien. Jij voel jou bestemming diep in jou binnenste assie elkaar zie.
Ik zeg u eerlijk, van mij leeve vóór mij Bert heb mij kop niet zoveel herinnering meer. Wel mij gefoel dattie iets miste. Mij leeve was wel goed want ik woonde al bij mij vrouw, Floris en Zusje. Maar soms voel jij dat jij iets mis en van me eigen wist ik ook, het is niet mij visboer.

Jou eigen hart

Assie iets mis kan jij gaan zoeke maar jij kan ook jou tijd ze werk laate doen. Mij hart is rustig van ze eigen en nu weet ik, mij hart heb gewacht op mij Bert.
Toen is mij leeve van ze stroom gaan versnelle. Mij Bert leerde mij dattie jou eigen ook kan ontplooie. Jij kan leere en assie goed naar jou eigen hart luister voel jij welke kant jij op moet gaan. Van me eigen ging ik wel eerst naar mij visboer, daar ben ik eerlijk over. Soms is jou begeerte grooter en moet jij eerst jou tonijn verslinde. Assie jou lege maag heb kan jij toch alleen maar aan jou tonijn  denke of aan jou garnaale. Dan schiet jij wel jou eigen doel foorbij dus kan jij beter jou begeerte volge.

Jou zin

En assie dan weer tot jou eigen ben gekoome voel jij dattie meer in jou heb. Niet alleen jou tonijn maar dinge die jij wil doen vanuit jou hart. Dinge die jou leeve jou zin geeve. Voor mij eigen is helpe belangrijk. Dat jij er voor jou ander kan zijn assie jou nodig heb. En het kan met mij meedietaasie en soms vind ik fielosofeere ook belangrijk.

Zin

Heb u er weleens ofer nagedacht offie zin heb in u leeve?
Of wat u zin dan is voor u eigen?

Tandje

zin vanMij vrouw zeg Loes jij fielosofeer zo diep. Kan jij niet jou tandje minder? Ik heb mij vrouw toen wel duidelijk gemaak, assie maar één tandje heb dattie dan gauw klaar ben met jou fielosofie. Zij is toen snel naar mij keuke gegaan!
Mij hartsdinnetje Katrien was mij soolzusje, dan fielosoofeer jij wat af. Over mij tonijn, mij garnaale, maar ook over assie verkering heb en assie brommert rijdt. Zij heb mij wel geholpe met mij zin van mij leeve. Saame heb wij veel aktievieteite gedaan en dan ben jij wel goed bezig. Toen mij soolzusje over ze Regenboogbrug ging vloeide mij zin van mij leeve, met mij traane uit mij lijf. Mij hart was raadeloos en ik zeg u eerlijk, het was mij moeilijkste emozie. Maar Katrien zou van ze eigen niet willen dat mij hart ze zin zou verlieze. Niet foor mij leeve, niet foor mij Bert en ook niet foor mij tonijn.

Terugvinde

Maar assie soiets emozioneels meemaak moet jij herstellen. Jij moet jou eigen weer terugvinde in jou leeve. Dattie weer zin krijg en anders moet jij jou zin maake.
Mij Bert steun mij altijd. Hij zeg ook, jij moet opveere en jou leeve weer jou zin geeve. Van me eigen werk ik daar nu aan en het mag stapje voor mij stapje. Assie jou zin maar dichtbij jou hart hou, dan kan jij weer als jou vis in jou eigen water zijn. Van me eigen weet ik wel, assie zin heb in jou vis hebbie ook zin in jou leeve. Jij ben goed bezig.
Jij ben op jou eigen weg…

Mij eigen tips voor assie diep wil nadenke:

  • Dattie rustig ga ligge
  • Jou tijd ze eigen werk laate doen
  • Altijd jou eigen hart volge, dichtbij jou hart blijve
  • Assie begeerte heb moet jij deze eerst uitleeve
  • Fielosofeere
  • Jou meedietasie doen
  • Soms moet jij jou eigen zin maake en opveere
  • Jij kan jou vrouw gewoon laate praate assie zich ermee wil bemoeie

Liefs van Loesje

Van de vrouw van Katrientje voor iedereen

katrientje

Hoi iedereen,

Dit is het moeilijkste blogje wat ik ooit heb geschreven.  Ik hoef jullie niet te vertellen wat een rottijd we achter de rug hebben. Iedereen die zijn/haar lieverd verloor weet waar ik doorheen ben gegaan. Eerst paniek, Katrien weigerde totaal eten. Oke, weekendarts bellen. Krijg je te horen dat je kan komen, maar dat het wel 100 euro kost om binnen te komen. Ja? En? We komen!! Wat kan mij dat geld schelen.

Er werken daar echt lieve mensen. Prikje hiervoor, dingetje daarvoor.  Ik had toen nog de hoop dat het goed zou komen.

Volgende dag naar de Overtoom gebeld. Ze mocht meteen komen. Geprobeerd bloed te laten prikken. Och wat vocht ze. Niet gelukt. Volgende dag weer. Toen lukte het wel. Wat waren we blij. Dan begint het wachten.

Blijven dwangvoederen, ondanks dat ze goed dronk toch water ook gegeven. Ondertussen ging er een mailstorm vanuit hier naar Loes, Bert en later ook Bolle. Op mijn verzoek hielden ze het stil. Ik wilde niet dat het bekend werd dat ze ernstig ziek was. Ik reageerde niet tot nauwelijks op (privé)berichten. Mijn kop stond er niet naar. Hoe lief de berichten ook waren, ik kon het niet. Ik wou het ook niet. Er waren buiten Loes, Bert en Bolle nog drie die wisten dat het fout ging. Natuurlijk Truke de Boer, en Mila en Jip. Hun vertelde ik het twee dagen van te voren pas. Ook zij respecteerde mijn wens om het stil te houden. Waarvoor mijn dank. Ik vroeg best veel. Te veel.

Donderdagmiddag ging het echt achteruit.
Veel gehuild, nog veel meer geknuffeld met Katrien. Vrijdagochtend half negen belde ik de dierenkliniek op de overtoom. Ik mocht kwart over tien komen. Ik wou Trien niet meer pesten met dwangvoederen. Mijn man belde om half zeven zijn werkgever op. Hij kon niets meer zeggen. Piepte wat. Wat een superwerkgever heeft hij. Hij kreeg gewoon meteen vrij. Ondanks dat er op vrijdag een personeelstekort is.

De tijd tussen half negen en tien uur vloog voorbij. Katrien lag in de slaapkamer. We tilde haar kwart voor tien op, belde een taxi en gingen naar Joyce.
We kwamen bij Joyce aan, er kwam een vrolijk pupje uit de behandelkamer. Moest best wel glimlachen om dat vrolijke hummeltje. Raar hè? Jong leven er uit, en mijn kat eindigde daar haar prachtleventje.
Joyce kwam op ons afgelopen. Ik begon gelijk te huilen. Ze sloeg een arm om me heen. We liepen naar haar behandelkamer en ik zei gelijk geen geprik, geen gepor. Niets.
Ze kreeg gelijk een slaapprikje. We gingen met Katrien naar een ander gedeelte in de praktijk. Joyce was zo lief voor ons en Katrien.

Katrien sliep in no-time. Zo snel. Ik zat op de vloer, Johan op zijn hurken naast me. Joyce gaf ons koffie. Ik nam er maar één slok van, gaf de rest aan mijn man. Ik kreeg een berg zakdoekjes. Op mijn verzoek kreeg Katrien nog een slaapprikje.

Opeens voelde ze kouder aan. Joyce kwam er aan gerend met een stethoscoop. Ze zei dat ze nog heel zwak ademhaalde. Na 5 minuten klapte Joyce de tafel uit. Ik had een badhanddoek neergelegd en daar werd ze opgelegd. Toen ze het laatste prikje in haar pootje kreeg was het over. Het prikje zat nog voor drievierde vol. Het is wel leeggespoten in haar.
Wat waren we blij voor haar dat het afgelopen was. Maar mijn God, mijn meissie. Zeventien  jaar lief en leed gedeeld. Over.

We bleven nog, geloof ik, nog ruim een half uur bij haar lijfje. Toen vroeg ik om de haartjes die van haar pootje was afgeschoren in een zakje. Nog even met Joyce gesproken. Ze zei dat het zo mooi ging, zo zachtjes. We zaten ook nog over de eerste keer te praten, dat zij Trien en Toot als eerste daar hun prikjes gaf. En hoe Trien als een malle over de behandeltafel vloog met dat prikje in haar nekje.
We legte de handoek over haar lijfje, gaven haar de dikste kus die we maar konden geven.
Katrien werd dezelfde dag opgehaald door het dierencrematorium. Ze is met meerdere andere diertjes de volgende dag gecremeerd.

Katrien is aan dezelfde ziekte overleden die haar zus Catoo  had. Plus haar levertje gaf het op. We gingen naar huis lopen. Geen zin om met roodbetraande ogen in een bus en tram te moeten zitten. Onderweg wel ff een terrasje genomen. Eventjes bijkomen. Even het lege huis uitstellen.
Bij thuiskomst meteen Bert, Loes en Bolle gemaild.
Klinkt misschien heel gek, maar we waren heel rustig, heel kalm. De stress om te knokken was over.
De vermoeidheid kwam. We hadden alles op stil gezet. Na een paar uur toch even kijken. Toen zagen we opeens echt zo veel berichtjes. We schrokken er zelfs een beetje van.
Al die berichtjes bij Loes en Bert en op Trien haar pagina. Zo lief. Ook op instagram zulke lieve berichten.  Zo hartverwarmend.  Onze dank daarvoor.  We konden ze alleen niet allemaal meteen lezen. Te pijnlijk. Te veel verdrietig. Soms lazen we er een paar, stopten dan even.
Dat zo’n klein katje zoveel los kon maken.
Vergeten doe ik dat kleine grote meisje nooit. Ze zit in mijn hart, samen met haar zus Catootje en de andere lieverds Grietje, Poekie en mijn hondje Sweety.

De dag dat Katrien 17 werd begon mijn nachtmerrie.
Ik was bang dat ze de 18 niet zou halen.
Poekie werd 12.
Catoo werd 12.
Griet werd 17. Bijna 18.
Mijn hondje werd 15.

KatrientjeKatrien had een prachtleeftijd gehaald. Ik had alleen gehoopt dat ze nog iets ouder mocht worden. Nog meer mocht beleven met haar hartjesdinnie Loes.
De hoedjesshow (idee van Loes) was super. Mijn hemel, wat zaten we ons suf te lachen. Op mijn verzoek maakte we er een tante en nichtjegebeuren van. Mila en bebiepeuterkleuterpuubertantebaikertjik Kyana deden mee. We lagen blauw van het lachen. De voorpret die we hadden. Maar wat jullie niet weten… er is nog een SSSST of 2.
Die komen gewoon. Geloof me, het gaat zo geweldig worden.  Katrien blijft ook gewoon in het boek. Zij is de bedenkster er van.
Jullie moesten eens weten hoeveel mails er rondgingen. Honderden!!

Arme Mevrouw Bert. Wat een werk. Door de spoedcursus hoe schrijf ik blogjes wist ik een beetje hoe het moest. Toch werd het best moeilijk. Want wat moet je nou precies schrijven. Ondertussen begon ik dus ook blogjes te schrijven. Oh wat erg. Ik was nerveus. En om eerlijk te zijn… de eerste blogjes waren verschrikkelijk. Niet om aan te zien. Toen ik wat meer zelfvertrouwen kreeg stroomde de woorden uit me.
Soms had ik binnen een uur een heel blogje geschreven. Schreef ik zelfs blogjes vooruit.
De mooiste vond ik de blogjes die een “staartje” kregen. Bijvoorbeeld het blogje van de dingen die ze niet mocht. Hoe stom ze dat ook vond. Ik zat hier, in mijn uppie, zo te schateren van het lachen. Ook toen Bert de volgende dag hetzelfde opbiechtte wat hij vernield had.
En dan het muisjes in de whiskas blogje.  Ik wist echt niet dat BBB het over had genomen en er een pracht van een 1 aprilgrap van had gemaakt. Ik had, heel serieus, informatie ingewonnen bij de whiskas.  Het is toch ook raar dat deze smaak niet bestaat.

Dan haar ellendige ellende vakantieblog. Alsof we haar zwaar verwaarloosde. Elke ochtend zag ik een boos katje die om eten zat te vragen op het nachtkastje.
En dan de kerstbloggen. Wat een werk!! Soms vervloekte ik mezelf er om. Ik moest met de bus naar het asiel omdat mijn man moest werken. Alleen reed de bus giga om. Het duurde ruim een uur eer ik er was, terwijl je er op de brommer zo bent. Er moesten foto’s gemaakt worden. Tigtallen. Het asiel werkte zo heerlijk mee. Ik mocht overal komen. En dan Loesje. Al die foto’s bewerken. En mijn verhaallijn afmaken. Maanden waren we bezig. In september zaten Loes en Trien al in kerstsfeer. Maandenlang jullie pesten met ssssst.
De nacht voor het uitkomen had ik weinig tot niet geslapen. Zo zenuwachtig was ik. En dan het eindbedrag. Super!!
Oorspronkelijk zou het maar een driedaags blogje worden. Maar het liep een beetje uit. Beetje maar.

En dan eindig ik met Bert, Loes en Floris.
Bert… sorry dat Katrien jou een beetje opzij duwde. De liefde tussen Katrien en Loes was diep en sterk. Kwam niet aan één van hun, want dan kreeg je de ander op je dak. Bert stond er bij en keek er naar hoe de liefde tussen de dames groeide. Katrien had respect voor de relatie tussen Bert en Loes. En Loes had hetzelfde respect voor de relatie tussen Trien en Floris.
Om eerlijk te zijn… de dames hadden als eerste een trielasie en later zelfs een kwartetje. Maar natuurlijk was de liefde alleen met de eigen partner en Loes en Katrien samen.
Deze liefde zal voor altijd blijven. Inclusief de bijkomende vlindertjes in het buikje. Och wat was ze verliefd op haar monnamoer. Floris blijft mijn schonezoon en Loes mijn hartjeskat.
Hopelijk blijf ik hun soolvrouw.

Veel liefs
Anita

 

Kater Bolle over als je iets nieuws krijgt

iets nieuws

Het liefst heb ik dat alles altijd hetzelfde blijft. Dan weet ik presies wat er gaat gebeuren, en dat voelt veilig.  Maar soms verandert er iets, ook al wil ik dat niet.

Ster

Zo werd prinses Katrientje een prachtige ster. Dat is een hele grote verandering, en die is moeilijk en verdrietig. Daar kun je niet aan wennen, dat blijft moeilijk en verdrietig. Maar ik vind kleine dingen die veranderen soms ook best moeilijk. Als er nieuwe spullen in huis komen, beivoorbeeld. Zeker als die spullen voor mij zijn.

Het zelfde

Toen ik hier net woonde schrok ik van alles dat veranderde in huis.
Als er ineens twee boeken op de grond lagen, of er een tas stond die er eerst niet had gestaan. Als ik dat zag, verstopte ik me of ik rende naar buiten. Of ik deed keihard blazen.
Dat blazen en rennen en verstoppen hielp eigenlijk niet, want die boeken of die tas trokken zich er niks van aan.
Maar het hielp toch ook weer wel. Want mijn mensen wilden niet dat ik bang was, en probeerden alles zoveel mogelijk het zelfde te houden.

Grieselig

Nu, na vier jaar, ben ik helemaal gewend aan mijn mensen en mijn huis. Ik schrik bijna nooit meer. Alleen ritselen met iets, dat vind ik nog steeds heel erg eng. Ritselen met papier, of kleren of maakt niet uit wat. O, dat vind ik zo grieselig! Dus daar proberen mijn mensen op te letten.
Verder ga ik, als ik iets is veranderd in huis, gewoon eventjes snuffelen en kijken wat het is.
En mijn eigen spulletjes blijven gewoon altijd hetzelfde, presies zoals ik het wil.
Tot mijn vrouw een paar maanden geleden een voerpuzzel voor me had gekocht. Daar schrok ik zo erg van dat ik meteen onder het buro kroop. Waarom weet ik zelf eigenlijk niet presies. Het was gewoon een zwart plestik ding, maar ik vond het eng.
Gelukkig is de puzzel nu weg. Hij staat bovenop de kast waar ik hem niet kan zien.

En toen heb ik iets nieuws ontdekt.  Ik heb ontdekt dat nieuwe spullen voor mij soms leuk kunnen zijn. En dus niet eng.

Kurk

Want samen met die puzzel kwam er een nieuwe kurk voor mij, en een soort mandje.
Een kurk is een dik rondje van karton. Om aan te krabben, zegt mijn vrouw, maar dat is natuurlijk niet waar. Het is om op te slapen.
De nieuwe kurk is presies hetzelfde als de twee kurken die ik al heb.
Ik had per ongeluk op mijn woonkamerkurk overgegeven. Best veel, en dat was er helemaal in gelopen. Mij maakte het niet zoveel uit, toen het eenmaal opgedroogd was. Maar mijn mensen vonden het een beetje vies. Dus kreeg ik die nieuwe kurk.
Toen mijn vrouw hem naar me toe schoof moest ik eventjes blazen. Mijn vrouw zei dat er niks aan de hand was, en schoof de kurk nog iets dichterbij. Ja, en toen snapte ik het natuurlijk meteen. Ik klom er op, en vond hem meteen prima.
Dus mijn oude kurk is weg, en ik heb een schone nieuwe.

Mandje

En tegelijk met mijn nieuwe kurk heb ik een soort mandje gekregen. Het mandje is wit en zacht, en het voelt aan als een schaap-je.  Toen ik het zag heb ik er even aan geroken, en dat was alles. Het was niet eng, maar ook niet leuk.
Mijn vrouw had het schaap-je op het grote bed gelegd, maar ik vond dat dat niet zo hoorde. Ik bleef helemaal aan de andere kant van het bed en wilde niet naar het schaap-je kijken. Mijn vrouw heeft het weer weggehaald.
Midden in de nacht zag ik dat ze het in een ander mandje had gelegd. Dat andere mandje is van een soort hout ofzo. Het is rond en hard. Ik lig er nooit in.
Maar nu lag er in dat harde mandje ineens een heel zacht schaap-je. Dat vond ik biesonder, dus ik ging er bovenop liggen. Het schaap-je zakte wat naar beneden en er bleef een rond, zacht mandje over. Heerlijk ligt dat. Ik slaap er elke nacht in, het is mijn favoriete mandje.

Ontdekking

Dus ik heb twee nieuwe dingen gekregen, die alletwee leuk zijn. En een puzzel die stom is.
Maar eigenlijk is het mooiste kado dat ik nu weet dat nieuwe dingen voor mij niet altijd eng hoeven te zijn. Dat ze soms zelfs heel erg fijn kunnen zijn.
Dat is best een mooie ontdekking. Ik ga proberen het te onthouden.
Maar, als ik heeeeeel eerlijk ben, vind ik vooral nieuwe spulletjes leuk die presies op de oude lijken. Zo ben ik nou eenmaal.

Brokken

O nee, er is toch wel iets voor mij dat ik altijd leuk vind als het nieuw is: brokken! Daar ben ik nooit bang voor, en ik durf ze altijd te proeven, ook als ik ze nog nooit heb gegeten. Goed hè?
En zo is het ook met natvoer. Probeer ik altijd, al is het maar een paar likjes.
Dus ik durf toch best nieuwe dingen te proberen. Met eten.
Dat is eigenlijk wel genoeg verandering, vind ik.

 

Loesje over: Assie jou vriendinnetje verlies en jij moet verder…

verliesDeze week was mij moeilijkste week van mij leeve. Mij allerliefste vriendinnetje van mij hart, prinses Katrientje is mij allermooiste ster geworde.

Op ze brommert

Ik zeg u eerlijk, van me eigen wilde ik het niet. Assie vriendinnetjes ben wil jij voor jou rest van jou leeve saame blijve. Maar jij heb er niks over te zegge want soms is jou tijd ineens op. Dan kan jij tonijn eete sofeel assie wil, jij moet gaan. Mij hart heb gehuild, mij hele weereld brak in mij stukke. Waarom mij soolzusje, mij hartjesdinnetje? Mij hart heb nog oferal gezocht. Op mij pagina van mij Feesboek, op mij Bert ze website.
Katrientje is weg van ze eigen, zij scheur nu op ze brommert over ze Regenboogbrug.

Jou mooiste kombienazie

Mij soolzusje heb mij veel geleerd. Zij was mij andere helft, ken u dat? Dan ben jij anders maar jij pas toch bij elkaar. Katrien durf altijd alles, van me eigen ben ik foorzichtig en ik ben ook verleege. Dan durf jij niet zofeel. Katrien heb er nooit ze boodschap aan gehad. Zij was ze eigen kitten van 17 en zij was prinses en ook dieva. Van me eigen ben ik huispoes, dan hebbie wel jou mooiste kombienazie. Jij ben saame jou prinses huispoes en dan kan jij veel meer. Mij hart voel nu leeg.
Mij visboer zeg Loes jij kan mij tonijn blijve eete, jij kan Katrien nooit verfange. Mij bek was gesnoerd!

Begin met heele

Assie zo een verlies meemaak moet jij rouwe. Jij moet verwerke en jij moet akzepteere. Daar hebbie tijd voor nodig en assie veel erfaring heb met jou emozie dan weet jij, jij kom er ook weer boove op. Jou leeve zal nooit meer hetzellufde zijn maar jij moet verder. Van me eigen probeer ik nu verder te gaan zonder mij soolzusje. Mij eerste daage zat mij oog vol traane. Mij tonijn zwom in mij traane van verdriet.
Maar jij kan zo niet doorgaan en jij maak ook weer mooie dinge mee. Mij groote liefde Huiskater Bert en mij eigen heb nu 3 jaar verkering en mij Bert werd ook 11 jaar. Dan ga jou hart weer leeve en voel jij jou andere emozie. Jou hart begin met heele. Dan kan jij weer jou eerste stapjes zette op jou weg verder. Jij moet leere dattie ook weer jou mooie emozie toelaat in jou leeve.

Twinkel aan ze hemel

Lieve Katterien,  mij hart zeg dank jou wel. Voor jou zinge recht in mij hart, voor jou akzies met jou goede doel, jou brommert, dattie mij meenam op jou meidenwiekent en dattie mij garnaale pelde. En wat hebbie genoote van jou Hoedjes sjoow, jij blijf voor altijd mij Leijon Kwien. Dank jou wel voor jou zijn in mij leeve. Jou pootafdruk sta foorgoed in mij hart. Mij eigen ga jou nooit vergeete.
Assie twinkel aan ze hemel voel ik jou. Ooit kom ze dag Katterien,  dan scheur wij saame over ze Regenboogbrug. Maar nu moet mij eigen hier nog verder. Om onze planne af te maake zo assie het ook zou wille van jou eigen. En dattie jou eigen geen zorge hoef te maake over jou personeel. Mij hart zal jou kopjes doorgeeve, ook aan mij broer Floris.

Dag lief dinnetje, jij zal altijd in mij hart foortleeve. Jij gaf mij hart ze mooiste sool.
Sjeteeeeeeeeeem,

Loesje