Tag archieven: nieuwjaar

Kater Bolle over als een jaar voorbij is

jaar

Volgens mijn vrouw is het bijna weer dat feest van een jaar. Dus dat er een jaar voorbij is.
Voor mensen is het biesonder, zo’n jaar. Ze gaan dan feest vieren, en er is weer allemaal vuur en lawaai op straat.

Voor mij als kat betekent het niet zoveel. Ik reken niet in jaren, ik leef gewoon mijn leven. Zo lang als het duurt.

Mensenjaar

Toch ging ik eens nadenken, over wat er allemaal gebeurd is in dit mensenjaar.
Bert is aan zijn tanden geopereerd, dacht ik, maar dat was al weer een klein beetje langer dan een jaar geleden.
Natuurlijk herinnerde ik me meteen dat prinses Katrientje ziek was en daarna een prachtigmooie ster werd.
Een tijd daarna kwamen Dorus en Popeye bij de mensen van Katrientje wonen. Meneer en mevrouw Katrientje dachten eerst dat het twee damespoesjes waren. Maar het bleken twee jongenskaters te zijn. Dat was een verrassing, maar een grappige.
Een verdrietige verrassing was dat beebiePop met tien weekjes een prachtig sterretje werd, een beebiesterretje.
Dat was een heleboel verdriet achter elkaar, té veel eigenlijk, zoveel tranen.
Gelukkig is Door een grote siejameze zwarte panter geworden. Hij groeit nog steeds, hij wordt zeker weten de grootste kater van de blog. Al denk ik wel dat mijn buik groter is. Maar mijn benen zijn korter, dat is jammer.
We hebben met alle katten van de blog een hoed opgezet, voor de hoedjessjoow. Om aan Katrientje en beebiePop te laten weten dat we altijd aan ze blijven denken. Mevrouw Bert, mevrouw Loes en mevrouw Katrientje hebben de sjoow mogelijk gemaakt. Ik kreeg zelf een gouden bolhoed, waar ik supertrots op ben!

Reenoovaatsie

Verder heeft een vriendin van mijn mensen zwerfkater Skip in huis genomen, die van de honger twee bakken met hondenbrokken had leeggegeten (jekkie!). Ik ga in het nieuwe jaar Skip vragen om te vertellen hoe het nu met hem is.
Ook kwam het vriendenboek van Bert uit, waarin een heleboel katten hun levensverhaal
vertelden.
En ik kreeg natuurlijk stijgers in mijn tuin, en mannen in mijn huis. Wegens een reenoovaatsie.
Dat doe ik niet meer, echt nooit meer.
Loes kreeg pijn aan haar ogen, en moest wel een miljoen keer per dag zalluf in haar ogen. Loes is groonies. Dat betekent dat er een ziekte in je lijf zit verstopt, die soms komt kijken. Dan doet ze niesen en snotteren.
En als laatste werd mijn opa een ster, dat is heel verdrietig.

Dik en dun

Er was natuurlijk nog veel meer, maar als ik alles opschrijf ben ik wel een jaar bezig, en dan is het alwéér een nieuw jaar.
En eigenlijk heb ik het belangrijkste nog geeneens verteld.
Dat is namelijk dat ik heb gevoeld dat we hier op de blog allemaal lieve vrienden en vriendinnen zijn. Dat we samen lachen en ook samen verdrietig zijn. Dat we samen voor iemand pootjesdraaien, als dat nodig is. Dat we er voor elkaar zijn door dik (dat ben ik beivoorbeeld) en door dun (wie dat zijn weet ik eigenlijk niet. Misschien Bas, of Floris?). Mijn vrouw roept naar me dat door dik en dun iets heel anders betekent, maar voor mij betekent het dat we elkaar helpen, ook al zijn we allemaal verschillend.

Over het blog

En nu wil ik aan het einde van dit mensenjaar nog drie dingen zeggen.
Het eerste is dat ik hoop dat dat lawaai met dat vuur in de lucht ophoudt. Ik vind het eng, en bijna alle katten en honden en vogels en muisjes die ik ken ook. Vuur en lawaai is geen feest, het is alleen maar vuur en lawaai. Dat vind ik.
En als tweede wil ik Bertje bedanken, samen met mevrouw Bert, omdat ze samen zo’n mooie blog maken. En omdat Bert gewoon zegt dat hij sommige dingen niet durft. En dat slank worden en blijven best moeilijk is. Ik ben superblij dat ik hier op de blog mijn verhalen mag schrijven.
En als derde wil ik alle vrienden en vriendinnen bedanken, dat ze mijn vrienden en vriendinnen zijn. Daar ben ik rijk mee in mijn hart. Het hele jaar door. En zo wil ik ook graag in het nieuwe jaar verder gaan.

Samen

Ik hoop dat we met zijn allen een beetje gezond blijven en dat we samen gelukkig en veilig zijn. En als dat niet lukt, als iemand niet gezond blijft of verdriet heeft, dat we dat samen delen.
Want samen kun je veel meer dan je denkt. Samen kun je bijna alles.
Of misschien wel echt alles.

kater Bolle over: als het een jaar is

een jaar

Morgen begint weer het geknal en geflits waar alle dieren die ik ken bang voor zijn. Mijn vrouw vertelde me dat het met een jaar te maken heeft. Dat het feest is.  Maar dan snap ik nog steeds niet waar dat lawaai voor nodig is.

Nieuw jaar

En bovendien: het is al vaker geweest, dat geknal. Is het dan elke keer weer opnieuw een nieuw jaar? Nee toch, dat kan haast niet!
Ik moet zelf binnen blijven als het weer die avond van dat feest is. Dat wil ik ook, want het is dan eng buiten.
En gelukkig KAN ik binnen blijven.
Maar stel nou dat je geen binnen hebt? Dat je een vogel bent, of een muis, of een zwerfkat?
Dan kun je nergens heen. Ik weet wel zeker dat je dan heel bang bent. Dat weet ik zo zeker omdat ik zelf bang zou zijn, en door iets wat mijn mensen me hebben verteld.
Het gaat over de GroteBeer.

Grote Beer

GroteBeer

De GroteBeer woonde hier voor mij. Hij is nu een prachtige ster, samen met Popje en Mol.  Zij woonden hier met zijn drietjes.
Beer was heel groot en heel stoer en heel wijs. Hij was de baas van alle tuinen.

Popje, Beer en Molly mochten als het dat gedoe met dat jaar was vanaf dat het donker werd niet naar buiten. Net als ik.
Op een keer ging Beer om half drie in de middag nog eventjes de tuin in. Mijn vrouw zag hem het schuurtje opklimmen, en een beetje rondlopen. Even later, toen ze in de badkamer was, hoorde ze een knal. Van dat vuurspul. En een krijs. Ze ging meteen naar buiten om Beer te roepen.
Die kwam niet.
Een kwartier later riep ze weer.
Niemand.
Nog een kwartier later, nog steeds niemand.
Pop en mijn Molletje waren gelukkig binnen, en die moesten ook meteen binnen blijven.
Mijn mensen zijn toen bij iedereen aan gaan bellen, of ze naar Beer mochten zoeken.
Ze hebben de hele middag en avond gezocht en aangebeld. Ze hebben in schuurtjes gekeken, ze hebben op balkons gestaan, ze hebben op daken gekeken.
Maar ze konden Beer niet vinden.

Bezoek

Midden in de nacht, net voor het geknal echt heel hard werd, zijn ze weer thuis gekomen om bij Pop en Mol te zijn. Mijn mensen moesten de hele tijd huilen. Ze dachten hele erge dingen, die mijn vrouw me niet wilde vertellen.
Mijn man is later ’s nachts nog gaan kijken in een huis dat leeg was, of Beer zich daar misschien verstopt had, maar nee.
Uiteindelijk zijn ze helemaal verdrietig naar bed gegaan.
Ze hadden het kattendeurtje zo gemaakt dat er wel iemand naar binnen kon, maar dat Pop en Molletje niet naar buiten konden.
Op half 7 in de ochtend maakte mijn man mijn vrouw wakker en zei dat er bezoek voor haar was.
Het was de GroteBeer, hij was weer thuis gekomen!!!
Je snapt wel dat iedereen heel blij was!
Je kon niks aan Beer zien, hij had geen bloed ofzo. Maar hij was heel erg geschrokken en heel erg moe.
Beer heeft toen de hele dag geslapen in zijn doos, op het grote bed. Met naast hem brokjes en lekkere hapjes waar hij af en toe van at. En hij kreeg ekstraveel kusjes.

Verstopt

Beer had zich dus de hele middag en avond en nacht verstopt, ergens in de tuinen. Terwijl het ook nog regende! Zo bang was hij geweest omdat er vlakbij hem geknald was.
Mijn vrouw zegt dat ze nooit te weten zijn gekomen of het knallen bij Beer ekspres was gedaan, of per ongeluk.
Maar dat kan toch niet, dat iemand ekspres een kat zo bang maakt?

Veilig

Met Beer is gelukkig alles weer goed gekomen.
Maar er zijn ook katten en honden die zo schrikken van al dat lawaai dat ze heel hard wegrennen en de weg naar hun huis niet meer kunnen vinden. Voor dieren die buiten wonen is het helemaal supereng, want die kunnen nergens heen.
En er zijn ook mensen die het eng vinden. Mijn man heeft iets met zijn oren, en hij is bang voor lawaai.  Dus ik vraag hem morgen of hij samen met mij in mijn doos wil zitten. Want daar zijn we veilig.

Feest

Ik vind dat dat knallen en flitsen op moet houden. Ik vind het stom, dat het gebeurt. En ik vind het zielig voor alle dieren!
Het kan toch nooit feest zijn als dieren en mensen bang zijn? Ik weet heus wel wat feest is.
Feest is dat je gelukkig bent, en dat je samen bent, en dat er lekker eten is. En knuffels. En dat je zo blij bent dat je moet rennen!
Ik hoop maar dat het feest-van-dat-het-een-jaar-is, ooit een feest wordt voor alle dieren, en ook voor alle mensen!