Ik ben een katerman die presies weet wat hij wil in het knuffelgebeuren en dat weet mijn vrouw ook. Maar nou ben ik van mening veranderd.
Vrouwen
Eerst had ik moeilijke gefoelens over kussen. Het is iets van mensen en misschien vooral iets van vrouwen denk ik. Die willen dat graag. Honderd kussen op je vacht en dan erbij praten, hoe kan ik dan nog in slaap komen? Dus ik dacht ik wil alleen een paar kussen en dan hele zachte en liever niet op mijn oren of bovenop mijn kop of op mijn staart en helemaal niet de hele tijd.
En op een dag werd ik wakker met een ander gefoel.
Op mijn kop
Mijn vrouw aaide me over mijn kop, en het was heel fijn en toen deed ze een kus op mijn kop. Wat eigenlijk niet mag. Maar wegens dat andere gefoel was het eigenlijk helemaal niet meer erg. Ze was dichtbij en het was warm en intiem en samen en even iets heel zachts op je kop, ja dat wilde ik eigenlijk wel.
Toen kreeg ik nog een kus.
En nog een.
En meer.
Het hield pas op toen ik mijn kop weg trok.
Schouder
Later merkte ik dat kussen op mijn vacht ook heel fijn was. En op mijn schouder, zelf al kwam zo het hoofd van mijn vrouw heel dicht bij, dan keek ik even de andere kant op en dan lukte het kussen ook beter. Het was niet zo dat ik moest spinnen en liggen van het rieleks-gevoel maar meer dat ik de erfaring had van: dit is een fijn gefoel.
Dus nu ben ik van mening veranderd over kussen.
Hoe het kan
Hoe het presies kan dat weet ik niet. Misschien doe ik aan ontplooien wat mijn verkering Loesje belangrijk vindt. Of misschien is het gewoon dat je elk jaar een andere mening hebt, alleen weet je nooit wanneer het jaar begint.