Deze week waren de mannen van de stijgers bij mij in huis. Elke ochtend heel vroeg kwamen ze naar binnen, als het nog een beetje donker was.
Omdat de voordeur hele dag open stond moest ik in de slaapkamer blijven. Want anders loop ik zo de straat op en dat mag ik niet.
En ik mocht ook nog steeds niet in mijn tuin, want daar waren weer andere mannen.
Zenuwen
Daarom moest ik deze week elke dag op mijn binnenweecee, in de slaapkamer. Daar houd ik helemaal niet van. Plassen doe ik nog wel, maar voor andere dingen wil ik persee naar buiten.
Nu heb ik een beetje buikpijn gekregen, omdat ik alles steeds ophoud.
Mijn mensen konden ook niet op hun weecee want daar waren die mannen aan het werk. En mijn mensen wilden ook liever niet op MIJN binnenweecee. Zie je wel, zei ik toen meteen, omdat je dan helemaal geen priefee hebt! En dat klopt, zeiden ze. Maar ze vonden mijn binnenweecee ook te klein voor zichzelf.
Hoe dan ook hebben we nu allemaal een beetje buikpijn, van de zenuwen.
Ketnipwijn
Ons hele huis is vies en stoffig geworden, en overal ligt plestik om op te lopen. Het voelt nu helemaal niet als ons huis, maar als een huis dat ik niet ken.
Ik kreeg deze week elke dag een paar druksdruppels. Maar toch was ik superbang.
Twee dagen moesten de mannen zelfs in de slaapkamer komen. Op die dagen heb ik een tablet van de dierendokter gekregen. Mijn vrouw deed hem in mijn mond, zonder dat ik het wilde. Ik was daardoor wel minder bang, maar ik liep alsof ik een hele fles ketnipwijn had gedronken. Ik viel steeds een beetje om. Maar ik lag wel gewoon op bed te snurken, totodat die mannen kwamen. Toen ben ik snel onder het bed gekropen. O nee, eerst had ik nog keihard geblazen. Maar de meneer waar ik dat tegen deed zei: “Ach, arm beest, hij is bang”. Dus ik denk dat hij me niet echt gevaarlijk vond.
Veiligheid
Als jullie dit lezen is mijn huis hopelijk weer gewoon van mij en mijn mensen. Mijn tuin is nog lang niet alleen van mij, zegt mijn vrouw. Maar dat komt wel weer.
Ik snap niks van zo’n reenoovaatsie, en mijn mensen ook niet. Wij wilden het niet, maar het moest. Voor de vei-lig-heid, zo heet dat. Terwijl ik me juist helemaal niet veilig voelde, door die reenoovaatsie. En mijn mensen ook niet. Maar het heeft met brand te maken, legde mijn vrouw uit. Dat is wel belangrijk, want brand is echt heel erg gevaarlijk.
En toch ben ik blij dat ze binnen klaar zijn.
Mannen
Eerlijk waar, ik heb nog nooit zoveel mannen bij elkaar gezien! En ook eerlijk waar, ik hoop dat ik nooit meer zoveel mannen bij elkaar zie. Volgens mij heb ik in die week alle mannen van het hele land gezien, zoveel waren het er. Kleine, grote, jonge, oude, korte en lange mannen heb ik gezien. Allerlei kleuren en smaken waren er. Ook al waren ze allemaal heel vriendelijk en rustig, ik vond het toch een beetje veel.
Voorlopig vind ik mijn eigen man en mezelf weer meer dan genoeg man in huis.