Tag archieven: kater Bolle

Kater Bolle over als iets verandert en het is juist goed

goed

Elk jaar is mijn tuin in de winter heel anders dan in de zomer. Het lijkt wel alsof mijn tuin ook verhaart, net als ik zelf. Alleen dan andersom. Ik heb in de zomer een dunnere vacht en in de winter een dikkere. Mijn tuin heeft in de zomer juist meer bladeren en in de winter veel minder.

Reenoovaatsie

In de winter is mijn tuin helemaal bruin en grijs en kalig. Maar dit jaar was hij ekstrasuper kaal. Wegens de reenoovaatsie. O het was echt erg, dat zeiden mijn mensen ook. Er waren stukken waar eerst grote planten stonden en waar nu helemaal niks meer was, alleen maar aarde. Vooral mijn vrouw was daar best verdrietig over.
Ikzelf kwam niet zoveel meer in mijn tuin. Dat was omdat het koud was, of nat, of allebei. Ik was een beetje bang geworden, ik dacht steeds dat er weer mannen zouden komen. En wat moet ik trouwens in een tuin zonder planten?
Mijn tuin foelde helemaal niet meer fijn meer.

goedMijn trap

Toen dat fierus coroona kwam, had mijn vrouw ineens heel veel tijd om aan mijn tuin te werken. Ze heeft alles schoongemaakt, en al mijn manden weer neergezet. Ze heeft nieuwe planten gehaald en sommige oude planten weer terug gezet. Mijn man heeft mijn trap gemaakt, alle plankjes die kapot waren heeft hij er af gehaald en daar nieuwe op gemaakt. Op de bovenste plank heeft hij een ekstra leuning gemaakt voor mij. En hij heeft allemaal spullen die op zolder stonden naar beneden gehaald.

Mijn stoel

goedOmdat er meer zon was gingen de planten weer groeien. Eerst een beetje en toen steeds meer. Mijn buitenweecee was eerst kaal, er waren alleen takken. Nu is het weer net of ik door de djungel loop. Mijn stoel staat nu tussen de bloemen. Als ik naar binnen kom heb ik altijd een paar bloemetjes in mijn haren, dan zegt mijn vrouw dat ik haar bloemenjongen ben.
Mijn grasveld was niet zo mooi meer, maar nu is het weer helemaal groen. Ik lig daar graag in de zon, helemaal uitgestrekt. En soms ook op mijn rug, dan kan mijn buik lekker warm worden. Als ik in mijn grote mand lig zien mijn mensen me soms niet. Dat komt mijn grote mand achter een grote struik vol bladeren staat. Ik kan me overal verstoppen, want alles staat vol met bloemen en planten.
Eigenlijk is mijn tuin nog fijner geworden dan hij eerst was.

Gastvrei

Er komen ook weer meer katten naar buiten. Bassie van een paar deuren verderop loopt over de schuurtjes. Juffrouw Mier komt soms in mijn tuin, als het donker is. Een grijs met oranje damespoes komt elke dag drinken uit mijn waterbakken. Ik vind dat prima, ik ben gastvrei zeggen mijn mensen.
Vooral in het donker is het best wel weer druk. Ik ben elke nacht weer een tijdje op stap, om alles in de gaten te houden.
Soms is er vechten. Dat is best spannend. Gisteren zat ik op mijn schuurtje toen er ineens gekrijs was op de daken. Ik rende eerst snel naar mijn vrouw toe, want ik vond het een beetje grieselig. Toen het krijsen ophield rende ik toch weer mijn trap op om te gaan kijken wat er nou presies aan de hand was. Mijn vrouw zei dat ik een ramptoerist was, maar ik moet toch weten wat er allemaal gebeurt in de tuinen?

Ik ben weer helemaal gewend aan de hond naast mij. Ik weet dat hij mij niet kan zien. En ik kan aan zijn blaffen horen of hij boos is of vrolijk of wat dan ook. De hond is mij weer vergeten en kijkt gelukkig nooit meer door het gaatje in het hek.

Doos

Mijn vrouw had een grote doos gekregen en daar heeft ze een doos voor mij van gemaakt. Ze heeft er een stuk uitgescheurd zodat ik er makkelijk in kan stappen. De doos staat al een tijdje op het terras, maar ik ging er nooit in liggen.
Nu heeft het een paar dagen geregend en is de doos een beetje krom en fiezig. En vanmorgen zag mijn vrouw dat ik er in lag te slapen. Logies natuurlijk, een doos hoort niet helemaal nieuw te zijn. Een doos moet naar mijn tuin ruiken en beetje uit elkaar vallen, dan is het een fijne doos.

In de tuin

goedAls het mooi weer is gaan we met zijn drietjes in mijn tuin zitten. Mijn mensen zitten op hun stoelen, ik zit op mijn eigen stoel tussen de bloemetjes. Overal hoor ik bzzzzz van beien en twiet twiet van vogels. Ik zie vogels in de lucht, ze vliegen echt superhoog. Ik ruik allemaal geuren, de ene keer zoet en de andere keer een beetje groenig. Ik foel de zon in mijn haren, en tussendoor een beetje wind.

Zo zie je dat alles toch weer goed kan komen. Ook als je denkt dat het nooit meer iets wordt. Het kan lang duren en veel enersjie kosten. Je moet ook een beetje geluk hebben, dat er een zonnetje is. Maar dan is alles toch weer zoals het hoort te zijn.
Misschien is het een beetje anders dan je je herinnert. Maar dat kan ook zijn omdat het nóg mooier is geworden dan het was.

Kater Bolle over als je naar de dokter moet. En toch blij bent.

dokter

Maandag moest ik naar de dierendokter. Tenminste, dat vonden mijn mensen, en de dierendokter ook. Voor mij had het niet gehoeven, dat kan ik rustig zeggen. Ik voel me prima, er is niks met mij aan de hand.

Operazie

Bovendien had ik gehoord van Loes, dat ze een operazie kreeg aan haar tanden. Gelukkig is het goed gegaan en is ze weer thuis. Maar als je zoiets hoort dan wil je helemáál niet meer naar de dierendokter. Straks zou ik ook moeten blijven voor een operazie, nou nee bedankt.

O-ver-leg

Normaal doen wij thuis alles in o-ver-leg. Zo heet dat, dat we allemaal mogen zeggen wat we willen, of niet willen. Maar over de dierendokter heb ik nooit iets te zeggen. Ik word onder prootest in mijn reistas gezet en dan is het zover.

Maandagochtend kreeg ik niks te eten. En ik had ook al de hele nacht geen eten gekregen.
Toen kwam dus dat gedoe met die reistas, ik moest er van piepen. Iiiiieeeee mieieieiep! deed ik een paar keer. Maar ik mocht er niet uit. Ik ging in de trem, samen met mijn vrouw. Mijn man ging met de fiets.
Hij mocht geeneens mee naar binnen, hij moest op straat blijven. Wegens dat fierus. Dus ik was alleen met mijn vrouw. Ze moest mij afgeven aan de dokter toen ik aan de beurt was, ze mocht niet mee de kamer in. Dat was eerlijk waar best heel spannend. Voor mij en ook voor mijn vrouw.

Kale nek

Van de dokter kreeg ik een prik dat ik niet ziek word. De dokter keek overal waar je maar kan kijken waarvan je dat als kat helemaal niet wilt. En ik moest op de weegschaal.
Daarna deed ze met een masjientje mijn nek kaalmaken en ging ze daar prikken. Voor mijn bloed. Ik wil dat helemaal niet, het doet pijn. Maar ik bleef beleefd en alles ging in één keer goed.
De doktermevrouw keek ook nog naar mijn oren. Die zijn ineens een beetje kaal aan het worden, aan de buitenkant. En ik krab er veel aan. Ze kon niks vinden, ik heb geen sgimmel of beestjes of wat dan ook.
Toen de dokter klaar was met mij bracht ze me terug naar mijn vrouw. Ze zei dat ik erg lief was en dat ik de hele tijd keurig in mijn tas bleef. Behalve toen ik op de weegschaal moest. Ze zei dat ze wel wilde dat alle pasjenten zo lief waren. Daar was mijn vrouw best een beetje trots op. Raar hè, want IK ben degene die zo lief is!
We moesten nog wachten of alles goed was met mijn bloed. Ik heb bij mijn vrouw op schoot gezeten, in mijn tas.

Julia

Na een tijdje kwam er een meneer met een kat in een reismand binnen. De kat deed keihard miauwen, het klonk eksaktpresies zoals mijn Molletje klonk. De kat heette Julia, dat hoorde mijn vrouw. Julia klonk verdrietig en in de war en bozig tegelijk.
De dokter kwam Julia halen en haar man mocht mee naar binnen. Samen met nog een andere meneer die buiten had staan wachten. Ik was even onrustig en mijn vrouw aaide me, in mijn tas. Ze zei steeds dat alles goed was en dat ik haar grote jongen was.
Na een lange tijd kwamen de meneren van Julia maar buiten. Met haar mand. Die was leeg. De ene meneer had natte ogen.

Toen de dokter weer kwam met de uitslag van mijn bloed zei ze dat alles helemaal piekoo belloo was. Ik was bijna drie ons afgevallen, daar kreeg ik kompliementen voor. Voor mijn oren heb ik zalluf gekregen. Als die niet werkt moet er een stukje van mijn oor worden onderzocht. En mijn tanden moeten schoongemaakt.
Mijn vrouw vroeg naar Julia en de dokter vertelde dat ze heel oud was. En dat het nu met dat fierus cooroonaa nog moeilijker is maar dat de meneren wel naar binnen mochten. Gelukkig maar, zei mijn vrouw.

Weer thuis

We gingen naar buiten. Daar stond mijn man op ons te wachten. Mijn vrouw vertelde hoe alles was gegaan, en toen gingen we eindelijk weer naar huis.
O wat was ik blij dat ik thuis was! Ik bleef dribbelen, naarbinnennaarbuitennaarbinnennaarbuiten.
Ik heb het hele huis bekeken en de hele tuin gekontrooleerd. Alles was in orde, eigenlijk was er niks veranderd.
Ik was nog teveel bezig met thuiskomen om te kunnen eten. Ik kreeg brokjes en natvoer, maar ik had er geen tijd voor. Ik wilde knuffelen en rondlopen. Als ik mijn mensen niet zag deed ik Prrriet? en dan kwamen ze meteen. We waren alledrie helemaal blij.
We hebben de rest van de middag in de tuin gezeten. Mijn mensen waren moe, en ik ook. Maar we waren vooral blij.

Want wij konden gewoon weer met zijn drietjes naar huis.

kater Bolle over: Als je je vrouw moet redden

redden

Alles is helemaal anders geworden door het fierus dat er nu is.  Het is een fierus dat gevaarlijk is voor mensen, niet voor katten. Dat hebben mijn mensen me uitgelegd. Ik kan dus niet ziek worden, maar mijn mensen wel.

Ik ben wel benieuwd hoe zo’n fierus er nou eigenlijk uitziet.

Grote kop

Ik denk dat ik het wel weet, hoe een fierus er uitziet. Volgens mij heeft het een grote kop met scherpe tanden en doet het je bijten. Dan houdt het zich aan je vast en laat niet meer los. Dat is natuulijk heel erg gevaarlijk. En ik weet toevallig echt wel wat gevaarlijk is.
Weet je hoe ik dat weet? Omdat ik naast een hele grote hond woon. Die ziet er presies zo uit, met een grote kop met scherpe witte tanden en kiesen. Hij is wel zo groot als een paard, eerlijk waar. Volgens mijn vrouw is dat niet zo, maar ik denk echt niet dat een paard veel kleiner is.
De hond kan niet in mijn tuin. Dat zou ik trouwens ook niet willen. Er zit een hek tussen mijn tuin en zijn tuin. Onderin het hek zit een gaatje. Dat is voor katten, die kunnen dan nog ontsnappen door dat gaatje. Ik weet zelf heel goed dat ik niet in zijn tuin moet gaan als hij er is. Ik doe dat ook nooit. Maar andere katten uit de buurt soms wel.
De vrouw van de hond doet supergoed op hem letten, hij mag nooit zomaar zijn tuin in. Eerst doet zijn vrouw de deur open en maakt kssst kssst- geluiden, zodat er geen katten meer in zijn tuin zijn. En dan mag de hond pas naar buiten. Ze let de hele tijd op hem, op wat hij doet.

Plumoo

reddenVorige zomer en de zomer daarvoor ging dat prima. Maar vorige week stak de hond zomaar ineens zijn kop door het gaatje en ging blaffen en grommen naar mij. In mijn eigen tuin, hoe vind je dat? Ik wist eventjes niet zo goed wat ik moest doen, maar toen werd mijn staart een grote plumoo en begon ik te grommen. Ik rende keihard op hem af en deed met mijn poot WAP WAP WAP op zijn neus. De hond werd door zijn vrouw meteen weggetrokken en naar binnen gestuurd.
Mijn mensen waren erbij en hadden mij al voorzichtig naar achteren geduwd. Ik kreeg knuffels en ze zeiden dat ik een teiger was.
Mijn staart bleef nog een hele tijd een plumoo.

Buik inhouden

Mijn man heeft meteen het gaatje kleiner gemaakt met een stuk hout en de boormasjien. Ik pas er nog net door, als ik mijn buik inhou.
De vrouw van de hond heeft in zijn tuin een stoel neergezet voor het gaatje, zodat de hond er niet meer vlakbij kan komen.
Mijn vrouw heeft een tunnel gemaakt aan mijn kant. Die was er vorig jaar ook. Als de hond door het gaatje kijkt kijkt hij in de tunnel en ziet niks. Daar is niks aan en dan houdt hij er vanzelf mee op.

WAP WAP WAP

redden

Mijn vrouw was bezig met het maken van de tunnel, en ik zat iets verderop te kijken naar wat ze deed. De tunnel is van een soort dun hout en staat tegen het gaatje in het hek aan. Toen mijn vrouw hem er presies tegenaan schoof en met haar hand voelde in de tunnel of alles goed was begon ik ineens weer te grommen. Ik kwam aanrennen, rende voor mijn vrouw langs en deed WAP WAP WAP. Op de tunnel. Mijn vrouw moest een beetje lachen. Ze zei dat ik een dappere dodo was, maar dat zij zelf het was die geluid maakte in de tunnel, niet de hond.
Maar ze was helemaal blij en trots dat ik haar had gered. Ik heb heel veel knuffels en kusjes gekregen, en een ekstra snek.
Mijn mensen noemden mij hun held, leuk hè?

Later kwam de buurvrouw terug van het wandelen met de hond. Ze zei tegen mijn vrouw dat ze bij de hond iets op zijn neus zag. Ze dacht dat het een druppel water was. Ze wilde de druppel wegvegen en toen bleek het iets anders te zijn. Een kattennagel.
Ze moesten er allebei om lachen, en de buurvrouw zei dat ik een stoere jongen was.

In zijn tuin

De dagen daarna kwam de hond niet meer bij het gaatje kijken. Ik heb erop gelet, maar hij bleef uit de buurt. Ik was de eerste dag best zenuwachtig, maar nu lig ik gewoon weer in mijn tuin.
Als hij in zijn eigen tuin blijft vind ik het niet erg dat hij ook buiten is.

Ik hoop maar dat er bij dat fierus van cooroona ook iemand komt die WAP WAP WAP doet.
Ik kan dat niet. En ik weet ook niet of ik het zou durven.
Maar het zou super zijn als dat fierus niet meer durfde te bijten, dat weet ik wel.

 

Kater Bolle over als je merkt dat er iets vreemds is

vreemds

Volgens mij is er van alles aan de hand.  Wat het presies is, dat weet ik niet. En toch voel ik het.

Kinderen

Ik merk beivoorbeeld dat het heel stil is op straat en in de tuinen.
Tegenover mij is een school voor mensenkinderen en die maken altijd best heel veel lawaai. Ze schreeuwen en rennen en gillen en staan voor mijn raam. Dat vind ik eng. Mijn mensen denken dat ik niet snap dat ze niet bij mij kunnen komen. Ik snap dat best, maar toch vind ik het eng. Sinds een paar dagen hoor ik geen kinderen meer in mijn straat. Dat is fijn rustig, maar het is ook vreemd.

Dokter

En toen moest ik deze week naar de dierendokter, maar ik hoefde toch weer niet. De dokter wilde liever dat het even werd uitgesteld. Dat vind ik helemaal niet erg, want ik ga soowiesoo liever niet. Mijn afspraak is nu over een paar weken. Mijn vrouw vond het al niet prettig dat ik helemaal alleen op de tafel zou moeten zitten bij de dokter. Want mijn man of mijn vrouw mag me nu niet vasthouden, legden ze me uit. En dat vinden ze moeilijk voor mij, dat ik zomaar alleen op die tafel moet zitten en dat ik prikken krijg en ook mijn bloed wordt nagekeken. En ik krijg een pil, bah.
Nou ja, drie weken is gelukkig nog heel ver weg.

In de tuin

vreemdsMijn vrouw heeft veel in mijn tuin gewerkt, en mijn man heeft geholpen. Er zit nu iets tegen het hek aan zodat de hond naast mij me niet meer kan zien. Er zat al iets tegen het hek aan, maar dat was helemaal kapot wegens de reenoovaatsie. Er waren allemaal gaten. De hond had mij een paar keer gezien en deed blaffen. Ik bleef gewoon zitten, maar ik voelde me toch niet helemaal gerust. Nu kan ik in mijn tuin rondlopen zonder geblaf.
Mijn vrouw heeft ook alle stoelen geverfd in mijn tuin, alleen niet mijn stoel. Want die hoort niet geverfd te zijn.

Zenuwachtig

Ik merk best dat mijn mensen steeds een beetje zenuwachtig zijn. En dat alles niet meer helemaal gewoon is. Mijn mensen moeten wennen, zeggen ze. Maar ik voel dat ze onrustig zijn. Nu nog steeds. Ze doen alles net zo als altijd, maar ook weer niet. Ik word daar ook een beetje zenuwachtig van.

Samen

Volgens mij moet je als je zenuwachtig bent eerst kijken of je er iets aan kunt doen. Dus als de hond tegen mij doet blaffen hou ik me eerst helemaal stil, en ga dan voorzichtig ergens anders zitten. Dat hij me niet meer kan zien. Dat helpt.
Als dat niet kan moet je nadenken. Over wat je nog meer kan doen. Ik ga altijd naar mijn mensen, voor een knuffel. Dat helpt, zeker weten. En ik eet wat brokjes, dan voelt mijn buik zich fijn.
En ik denk aan al mijn vrienden en vriendinnen van de blog, daar word ik superblij van.
Want in je eentje ben je mienieklein, maar met zijn allen worden we heel groot.
Met zijn allen kan je veel meer dan alleen. En als je samen bent kan je bijna alles.
Ik ben samen met mijn mensen, en samen met alle vrienden en vriendinnen van de blog.
Dus ik hoef niet bang te zijn. Zo zie ik het.

Kopjes

Ik hoop maar dat niemand alleen hoeft te zijn, of zich alleen voelt.
Als er iemand is die zich alleen voelt stuur ik hele lieve kopjes naar die kat of mens. Want ik vind het verdrietig als iemand alleen is. Dus dan weet je dat ik aan je denk, eerlijk waar.

vreemdsKetnepvis

Gisteren moest ik spugen, van allemaal haren die ik had opgelikt bij het wassen. En nog een keer, even later. Weer haren en gras.
Ik spuugde op de keukentegels, en ook buiten op het terras. Daar kreeg ik veel kompliementen voor van mijn vrouw. Dat ik niet op bed had gespuugd. Ze was er heel blij mee.
En ze zei dat er dus toch elke dag kleine dingen zijn die poosietief zijn. Dat vond ik ook, want ik kreeg ekstraveel knuffels en ekstralekker natvoer voor mijn buik. En een nieuwe ketnipvis.

Misschien is morgen weer alles gewoon, en anders overmorgen. Toch?

Kater Bolle over als je vrienden en vriendinnen hebt

vrienden vriendinnen
Vroeger, toen ik in de tuinen woonde, was ik voorzichtig als ik andere katten zag. Ik wist nooit zeker wat ze van me wilden, dus ging ik maar meteen blazen en grommen.

Andere katten waren ook voorzichtig als ze mij zagen. En daar hadden ze wel gelijk in, want ik was best gevaarlijk. Dat kwam omdat ik nog niet geopereerd was. Als kater zie je dan alle katten als je vei-and. Vooral andere katers.

Molletje

Toen ik eenmaal bij mijn Molletje in huis woonde, wist ik niet goed hoe ik met mensen om moest gaan, en ook niet met andere katten. Dat heeft mijn Mol me allemaal geleerd.
Van mijn Mol mochten sommige katten wel door de tuin lopen, en andere niet. En er waren ook nog katten die soms wel en soms niet door de tuin mochten lopen.
Dat was allemaal heel ingewikkeld, om dat te leren.

Naar buiten

Mijn Mol was best streng en hield alles in de tuin goed in de gaten. Als zij iets niet wilde dan gebeurde het ook niet. Andere katten hadden altijd respekt voor haar.
Nadat mijn Molletje een ster werd veranderde er van alles. Andere katten merkten natuurlijk dat mijn Mol niet meer op aarde was. Ineens kwamen er allerlei katten in mijn tuin, die dat eerst niet durfden. En soms kreeg ik zelfs klappen in mijn eigen tuin!
Mijn mensen maakten zich zorgen, ze dachten dat ik te lief was om buiten te zijn. Zo gevaarlijk als ik vroeger was zo lief ben ik nu, zeggen ze. Maar ikzelf wilde persee naar buiten.

Blazen

vrienden vriendinnenIk heb moeten leren dat sommige katten lief zijn, andere katten niet. En ik heb ook moeten leren dat ik best mag laten weten dat mijn tuin van mij is.
Nu heb ik bijna nooit meer ruzie. Iedereen mag door mijn tuin lopen en over mijn schuurtje. Ik ken alle katten die hier in mijn stuk van de tuinen wonen, en dat gaat prima. Soms hebben we een klein beetje ruzie, dat we even blazen. Dat hoort erbij.
Maar echte vrienden of vriendinnen had ik niet.

Famielie

Tot ik de blog van Bert tegenkwam.
Ik vond het meteen biesonder dat Bert eerlijk durfde te zeggen dat hij veel dingen eng vond. En ik was blij dat Bert liet zien dat katermannen ook heel gefoelig kunnen zijn, en een beetje bang.
Andere katers schreven dat ze sommige dingen ook grieselig vonden. En poesen schreven dat ze soms iets niet goed durfden. Dat hielp mij, en ook mijn mensen. Dat je weet dat je niet alleen bent, met je gefoelens.
Langzamerhand leerde ik iedereen kennen en merkte ik dat we met zijn allen één famielie zijn. In een famielie is iedereen anders en toch hoor je bij elkaar. Samen ben je blij, en samen heb je verdriet. En samen doe je pootjesdraaien als iemand ziek is.
Ik heb gevoeld hoe mooi het is als je vrienden en vriendinnen hebt. En hoeveel tranen je hebt als ze een ster worden. Maar met zijn allen denken we aan ze en zwaaien we naar ze. En daardoor zijn ze er nog steeds bij.
Vrienden ben je voor altijd.

Op diejeet

Nu heb ik veel steun aan Loes, wegens dat ze op diejeet is. Net als ik. Loes vindt het diejeet moeilijk, ook net als ik. Ik denk dat Loes en ik wel de grootste buiken hebben, van de blog. Ik vind dat zelf niet erg, maar mijn mensen wel.
Bert en Jip waren ook op diejeet en die zijn mooi slank geworden. Ik ben al een hele tijd op diejeet maar mijn buik blijft hetzelfde. Dan is het fijn als iemand anders hetzelfde heeft.
Ik bedoel dit natuurlijk netjes hoor, want ik weet dat Loes en Bert verkering hebben. En ikzelf heb voor altijd verkering met mijn Molletje. Maar dan kan je wel gewoon vrienden en vriendinnen hebben, vind ik. Dat is iets heel anders.

Post

vrienden vriendinnenWeet je wat nu zo biesonder is? Vorige week was er post voor mij. Een doos van karton, van Loes. Ik vond het superspannend dat ik een pakje kreeg! In de doos zaten twee zakjes sneks en nog iets heel moois. Een beestje met een verenstaart, aan een elastiek. En dat elastiek zit weer aan een stokje. O, ik vond het meteen prachtig! Ik wilde er gelijk mee spelen. Dat heb ik ook gedaan, samen met mijn vrouw. Ik heb de staart heel veel keren gevangen en er aan gelikt. En ik heb het beestje gebeten. Daarna heb ik de sneks geproefd. Ze waren piekoo belloo.

Nou heb ik al drie keer kadoos gekregen! Twee keer van Vlo, veren en brokjes en sneks, en nu van Loes.
Mijn vrouw zegt dat ik uit moet kijken dat ik niet een verwende kater wordt.
Maar ik ben al super-verwend, met zoveel lieve vrienden en vriendinnen.

FYNN

Ik denk aan Fynn, die een prachtigmooie ster is geworden. En aan zijn vrouw en zijn zussen Muzette en Sparkle, die veel verdriet hebben stuur ik troostkopjes.
Dag lieve Fynn, ik zal je niet vergeten!