Tag archieven: japan

Over een kat die het superlekkerheerlijk warm heeft

  Hij heeft een grote ronde kop, hij zit op alle social media en hij heeft het superlekkerheerlijk warm. Dat moet een Japanse kater zijn. En inderdaad: hier is Busao, een gelukkige binnenkater uit de regio Ibaraki, nabij Tokio.

Vaak denken mensen dat een kat met een wintervacht het vanzelf warm heeft. Maar dat is lang niet altijd het geval. Vooral katten die wat ouder zijn, kwetsbaar of die extra behoeften hebben, zijn gebaat bij hulp.

Adoptie

Busao was ooit een straatkater die moest zoeken naar onderdak en eten. Een man, Ryuji Tan, zag het beestje en het ging hem aan zijn hart. Zo alleen. Zo behoeftig. Hij nam Busao mee naar huis en adopteerde hem. Nu was hij deel van een gezin en hij had een thuis. In dat thuis stond iets bijzonders.

Verwarming

Er was een toren die elke koude dag hitte uitstraalde. Voor Busao betekende dat een toren vol geluk. Hij gaf er kopjes aan en bleef in de buurt liggen en hangen, tot hij vanzelf in slaap viel. Door en door warm, met wintervacht en al.

Ryuji Tan: “We zetten de toren elke dag aan en dan komt Busao naar de warmte toe.  Hij heeft nog nooit een dag gemist.”

Het is een geluk om de negenjarige kater te zien slapen. Zo tevreden. Zo volkomen in het moment. Dat je ziet: ja, zo moet het leven zijn.

Beroemd

Dat soort lieve foto’s vinden Japanners fantastisch, vooral van grote ronde katerkoppen. Geen wonder dat Busao een beroemde kater aan het worden is. Thuis krijgt hij alle ruimte en hulp die hij nodig heeft.

Busao zit op Facebook: klik en kijk

Hij zit ook op Instagram, waar hij meer dan zestienduizend volgers heeft: klik en kijk 

En ook vind je hem met leuke filmpjes op youtube: klik en kijk 

Het moet gezegd: Busao is een geweldige kater.

(bron: Lovemeow.com)

Hoe Kinako de vriend werd van een oude Japanse man

  Een vriend, daar ben je mee samen. Dat is te zien op de prachtige foto’s van Aikiko DuPont.  In een serie beelden vertelt ze het verhaal van haar oude grootvader (94) en een grote rode kater.

Samen-zijn is gezellig en ook intiem. Het zijn foto’s waardoor je meteen hun liefde in je eigen hart voelt.

Grootvader

Het verhaal van de oude man en de rode kater begon toen Aikiko een kitten mee naar huis nam. In het geheim.  Want ze vroeg de familie niet om toestemming. Een maand lang woonde het poesje Kinako op haar kamer, toen was het tijd om een stap verder te zetten.

Die stap bestond uit een ontmoeting tussen Kinako en haar grootvader Jiji. Toen hij Kinako zag, veranderde zijn gezicht. Zijn ogen vulden zich met een gelukkige glans.

Dat was ook het moment waarop Aikiko besloot de relatie tussen deze twee vast te leggen op haar foto’s.

Knorrig

De laatste jaren had Jiji weinig plezier in zijn leven gehad. Hij was ziek, verloor geleidelijk zijn belangstelling voor het leven en werd steeds knorriger. Daarom was het zo’n aangename schok om hem opeens blij en gelukkig te zien. Zijn kleindochter was bijna vergeten dat hij ook zo kon zijn.

Relatie

Aikiko wilde meer dan alleen mooie foto’s van haar grootvader. Ze besefte dat veel mensen troost konden halen uit de liefde tussen opa en kat, tussen mens en dier.  En dat is waar. Over de hele wereld is er belangstelling.  Je kunt een aantal foto’s hier zien: klik en kijk

Akiko vindt de aandacht een beetje overweldigend. Ze zou graag iedereen die haar mailt antwoord geven, maar dat gaat eenvoudig niet. Er zijn veel te veel mails.

Dus ze doet wat ze wel kan: de foto’s delen, waarop Kinako en Jiji op duizend-en-een manieren vrienden zijn, gewoon door zichzelf te zijn.

(Bron: IHeartcats.com)

Hoe de kleine Unagi zijn grote broer vond

unagi  Ze lijken net broertjes, maar ze zijn het niet. Rechts de kleine Unagi. Links Suzume.  U weet door die namen al waar we zijn: inderdaad, in Japan.

Dit is een heerlijk fijn-gevoel-verhaal, juist omdat het echt is gebeurd.

Zoefff… we gaan naar kattenland nummer één.

 

Katertje

In het plaatsje Yamaguci zat een jong katertje in het asiel.  Hij had twee parmantige oortjes, mooie streepjes in zijn vacht en prachtige hagelwitte pootjes. Een van de bezoeksters aan het asiel kon haar ogen niet van hem afhouden: hij leek wel een jonger broertje van de kater Suzume die ze thuis had.   En ze wist, dat het katertje nog maar een week de tijd had in dit asiel. Anders, nou ja. Daar wilde ze niet aan denken. Op de laatste dag nam de vrouw van Suzume vrij en haalde het jonge katertje op.

Dierenarts

Ze gingen eerst naar de dierenarts. Unagi – zoals hij nu heette – bleek 860 gram te wegen en zo’n 2.5 maand oud te zijn. Zijn gezondheid leek in orde te zijn. Toen kon hij naar zijn aanstaande grote broer, die ook ex-asielkat was.

Wennen

Hoe zou het gaan tussen die twee? Net is het huis, miauwde Unagi. Meteen rende Suzume naar de plaats van het geluid.  Op gepaste afstand stopte hij. Ze keken naar elkaar.

In de dagen erna kregen beide katten de tijd en de ruimte om aan elkaar te wennen. Elk had een eigen kamer, dus een eigen territorium om zich in terug te trekken. Dat voelde veilig.  Suzume kwam af en toe kijken naar de nieuwkomer, en die vond dat goed. Zo raakten ze langzaam en zeker aan elkaars geur in huis gewend.  Omdat hun mensen geduld hadden.

Samen

unagiEn nu zijn Onagi en Suzume de hele tijd samen. Het kleine broertje is onder de indruk van de grote kater en wil graag bij hem zijn. Samen slapen is een groot geluk. Door hem gewassen worden ook.

Waar Suzume is, daar wil Onagi ook zijn, maakt niet uit of er veel of weinig plaats is.

Suzume vindt het best. En zelfs fijn, want met een kameraadje is het leven voor hem ook gezelliger geworden.

(bron: Lovemeow)

Kattentijdschriften uit Japan

Hoi, ik ben TanteM en ik verzamel onder andere kattentijdschrijften uit Japan. Hoe deze tijdschriften heten? Geen idee. Als is het raar iets te verzamelen terwijl je niet weet hoe het heet! Ik zoek ze op onder de naam ‘Neko Magazine’. Dat is Japans voor ‘Katten Tijdschrift’. Tot zover mijn kennis van de Japanse taal.

 

 

Ze zijn bijna een centimeter dik op ongeveer A4 formaat. En: je leest ze andersom: van achteren naar voren. Prachtig stevig glossy papier ook!

Je voelt je een beetje analfabeet als je deze tijdschriften doorkijkt. Er staat van alles leuks maar het is niet te ontcijferen. Er staan ook bijna geen URLs bij, en als ze er wel bij staan, dan, alweer alleen in de Japanse taal.
Daarom heeft het iets magisch.

De foto’s zijn prachtig. Groot en vooral heel karaktervol. Ik kocht mijn eerste nummer omdat er een artikel over Guremike (http://guremike.jp) in zou staan.

Dat is een Japanse kat met eigen website met prachtige foto’s. De tijdschriften zijn vooral leuk om twee redenen:
1. ze laten de katten zien met karakter. Allemaal eigen persoonlijkheden.
2. je ziet iets van de omgeving van de kat, waar ze wonen en wie hun mensen zijn.

Eén keer per jaar zit er een kalender bij. Op de foto hieronder: de Guremike kalender met daarachter mijn Jopie.

Van één titel heb ik er twee. Hier staat veel reclame in, maar mijn favoriet is Neko Magazine. Daarvan komt mijn 11e nummer (mei 2016) binnenkort binnen.

Ik heb ze via de Japanse Amazon besteld, daar kun je ook 2e hands exemplaren in goede staat kopen. Maar de portokosten zijn heel erg hoog!! Die bestelling was binnen een dag of 4 binnen! Bij CDJapan zijn de portokosten een stuk lager, maar dan duurt het gemiddeld 15 dagen om iets binnen te krijgen. Het mei-nummer http://www.cdjapan.co.jp/product/NEOBK-1940340 is nu te koop.
Het schijnt toch wel iets aparts te zijn, post krijgen uit Japan. De pakjesman zag ik laatst bij de supermarkt en hij groette me 🙂