De laatste tijd gebeurt er soms iets vreemds als ik loop. Mijn voorpoten lopen rechtdoor, maar mijn heupen zakken een beetje naar de zijkant. Samen met mijn achterpoten. Het is maar eventjes hoor, ik val niet om.

Als mijn mensen het zien houden ze mijn heupen even recht, dat ik weer goed sta. Als ik alleen ben doe ik zelf alles weer goed neerzetten.
Ik heb de laatste tijd ook wel eens dat het niet helemaal goed lukt als ik wil gaan liggen. Mijn rug foelt niet fijn en ik kan ineens niet verder. Dan probeer ik het de andere kant op en dat gaat wel goed.
En als we met de veer spelen doe ik nu iets voorzichtiger met surfen over mijn tasjes.

De jongste

Mijn mensen zeggen dat dat komt omdat ik niet meer de jongste ben. Terwijl ik wél de jongste ben! Bij ons thuis in ieder geval. Ik ben ongeveer 15, en mijn mensen zijn echt veel en veel ouder dan 15. Maar mijn vrouw legde me uit dat het iets is dat mensen zeggen. Het betekent dat ik een beetje oud ben. Of seeniejor, zo kan je het ook zeggen.

Gewrigten

Ik vind het mooi om ouder te worden. Als je ouder bent heb je veel erfaring, je weet een heleboel, je hoeft niet meer de hele tijd te rennen en te spelen en je kan lekker veel slapen. Superfijn vind ik dat. Maar sommige dingen zijn misschien niet zo leuk. Dat je een beetje minder soepel bent in je lijf en in je gewrigten beivoorbeeld. Dat hoort er bij, het is sleitaasje. Mensen noemen dat ar-tro-se.
Het is daarom ook belangrijk dat mijn buik niet te groot is. Want die buik moet ik natuurlijk dragen, en dat maakt dat mijn kniejen sneller sleiten als ik te dik ben.
Mijn mensen en ik doen ons best dat ik slank word, maar het lukt nog niet helemaal.

Mijn hendikep

En ik heb ook nog mijn hendikep. Omdat ik als beebie niet goed te eten heb gekregen ben ik een beetje raar gegroeid. Dat komt omdat ik niet genoeg fietamiene Dee heb gehad.
Bij mensen had je dat vroeger ook, het heette Engelse ziekte of rachitis. Ik heb gevraagd of mijn vrouw dat even wilde schrijven, want het zijn moeilijke woorden.
Ikzelf gebruik die woorden niet, want waarom zou ik? Ik hoef niet aan andere katten uit te leggen wat ik heb. Als kat maakt dat je helemaal niet uit.
Mijn benen zijn altijd anders geweest dan bij andere katten. Ik ren anders, mijn benen gaan naar de zijkant in plaats van naar voren en naar achteren. En ik kan met mijn achterpoten bovenop mijn hoofd krabben, dat is best handig.
Ik ben zoals ik ben, ik weet niet anders en ik foel me er prima bij.

GroteBeer

GroteBeer, die hier voor mij woonde, kreeg spesjaal voer voor zijn gewrigten. Dat hielp een hele tijd goed, en toen het niet meer hielp kreeg hij elke dag iets tegen de pijn. Zover is het bij mij nog niet. Maar mijn mensen zeggen dat ze volgende week de dierendokter gaan bellen. Ik hoef zelf niet aan de telefoon gelukkig, want ik zou niet presies weten wat ik moet zeggen. En ik wil er liever ook niet heen want ik ben net geweest. Straks kom ik dan zonder tanden thuis, net als Loes!
Maar mijn mensen zeggen dat ze willen vragen of er iets is dat ik in mijn eten kan krijgen. Iets dat een beetje helpt dat ik weer goed kan bewegen.

Ar-tro-se

Mevrouw Jip schreef in een antwoord op de blog al over traumeel. Dat is ook goed voor als je ar-tro-se hebt. Sinds een week krijg ik dat in mijn eten. Het zijn pilletjes die mijn vrouw helemaal fijn maakt en door een beetje goermetmoes met vissmaak doet. Dat eet ik heel goed, met pil en al.
Ik merk nog niet echt iets dat ik weer helemaal jong ben. Maar dat is misschien ook te snel.

Seeniejor

Ik vind het niet erg dat ik niet meer zo snel en zo soepel ben. Zo gaat dat in het leven, dat weet ik best. Eerst ben je een beebie en dan een grote kater of poes en als laatste een seeniejor. Andersom kan nou eenmaal niet.
Je kunt beter oud kunt worden dan dat je het niet wordt, vind ik. Zoals Billy, mijn vriend uit de tuin. En Vlo en Fynn en beebiePop. Of onze Popje. Die hebben geeneens oud kunnen worden, ook al hadden ze dat vast wel gewild. Maar hun lijf was kapot.
Dat is superverdrietig, als je voor altijd jong blijft. Als ster.
Wat maakt het dan uit als ik een beetje onhandige benen heb?

Dus ik loop gewoon door, ook al gaan mijn heupen soms de andere kant op. Ik heb geen haast, dus dat geeft niks.
Ook al duurt het wat langer, ik kom altijd waar ik wil zijn.
Bij mijn mensen.