Tag archieven: buik

Loesje vertelt assie een buik heb…

buik

Vandaag wil mij eigen graag met u praate ofer ies waar niemand graag ofer praat van ze eigen. Het is kwesbaar en het is taa-boe. Van mij eigen snap ik er niks van want het hoor gewoon bij jou eigen.

Akzepteere

Soms hebbie er jaare veel foor moete eete om zofer te koome. Van mij eigen weet ik nie beeter en ik zeg u eerlijk. Jij kan er zofeel plesier van hebbe assie het goed onderhouw. En assie het akzepteer. Neem u van mij eigen aan, het begin bij akzepteere dat is mij erfaring. Dattie blij ben met u buik want het hoor er gewoon bij. Iedereen heb ze eigen buik, jij kan er nie omheen. Jij kan wel net doen offie er nie is, maar jij zie hem toch. Jij mag blij zijn dattie hem heb want mij erfaring is, assie geen buik heb waar moet jou eete dan blijfe?

Kurfie

Mij dokter zeg dattie nie blij is met mij buik, hij vin mij buik veel te groot. Daar kan jij wel onseeker van worre, jij foel jou eigen toch kwesbaar. Maar waar moei mij dokter ze eigen mee. Het is mij buik, van mij eigen! Ik sleep mij buik iedere dag met mij eigen mee. Assie een huispoes ben met jou maatje meer hebbie meestal ook jou groote buik. Jij ben een kurfie poes. Dan krijgie kommentaar. Iedereen heb er ze meening ofer maar ik doe er nie aan mee van mij eigen.
k zeg u eerlijk, ik ben er tros op. Het heb mij eigen jaare gekos om zofer te koome. Om mij eigen te worre, om Loesje te zijn. Als huispoes hoef ik nie mee te doen aan moo-de en ik geef niks om schoonheis-iedeejaale. Als mij Bert mij mooi vin is mij hart gevul met mij geluk. Assie ze kop op mij buik leg, kom mij hart tot ze leefe. Dat wil jij toch nie misse assie poes ben. En seeker nie assie Loes ben.

Beweege

Misschien denk u nu, kan Loes ze eigen nog wel beweege assie zo een groote buik heb? Kan zij nog wel springe en renne door ze huis? Assie mij eigen een beetje ken dan weet u, beweege is nie mij groose hobbie. Maar jij kan nie jou heele dag op jou buik blijfe ligge. Jou buik wor er nie mooier op en jou vacht ga ze eigen irieteere. Dan krijgie schuurplekke en dat moet jij nie wille.
Van mij eigen probeer ik mij beweege wel te beperke want assie seeniejor ben moet jij daar wel reekening mee houwe. Soms heb ik wel mij dolle minuut. Dan ren ik mij trap op, ofer mij groote bed en terug naar beneede. Assie het zo lees dan weet u, Loes ze buik doe het nog goed. Mij vrouw heb altijd ze mond ooppe van ze ferbaasing assie mij eigen in mij volle faart foorbij zie koome. Soms ren ik ook van mij geluk, maar meestal in mij droom. Gelukkig ben ik rustig van mij aart, daar heb mij buik het mee getroffe. Anders wassie misschien nie zo groot en zacht.
Soms lig ik op mij bank en probeer ik ofer mij buik heen te kijke. Mij vrouw denk dat ik mij rek en mij strekoefeningen doe met mij nek. Maar jij moet wel in jou gaate houwe wat jou vrouw allemaal uitspook in jou huis.

Doos

buikBijfoorbeeld vorige week! Van mij eigen lag ik op mij bank toen mij vrouw binne kwam. Zij had een groote doos in ze hande en ik zeg u maar gelijk. Soms foel jij aan jou buik dattie op moet lette. Mij vrouw riep: Loes kom eens kijken! Gellukkig lag ik achter mij buik, dan kan jij jou snor nog drukke. Jij doe net als offie slaap. Mij vrouw weet, jij moet nooit jou slaapende kat wakker maake.
Het was stil in mij huiskamer.
Mij vrouw kwam in mij bank zitte en zij gaf mij zachte knuffels. Assie zofeel liefde foel dan ga jij van jou eigen ineens spinne. Mij hart werd warm en dan foel jij jou geluk door jou buik gaan. Assie een groote buik heb dan foel jij nog meer van jou geluk. Jij ben alles fergeete want jij ben rieleks. Mij vrouw zeg, Loes we moete praate. Nou assie dat zeg dan weet jij gelijk hoe laat jij leef. Praate met jou vrouw ga meestal over dinge waar jij niks van wil weete. Mij spinne stopte, mij buik befroor. Met mij poote heb ik wel geprobeer mij buik fast te houwe.  Assie onraad foel dan foel jij dat meestal in jou buik. Zeeker assie een groote buik heb.
Mij vrouw zeg, Loes in die doos zit iets lekkers en het is voor jou! Ga maar kijken!

Ferstop

Assie soies hoor dan fergeet jij alles om jou eigen heen. Maar assie zo gefoeling ben als mij eigen dan hebbie ook jou sesde sintuig. Als poes heb ik nog veel meer sintuige maar mij sesde sintuig is mij belangrijkste. Dan foel jij, jou vrouw foer ies in ze schil. Jij kan er jou poot nie oplegge maar neem u van mij eigen aan, het klop altijd.
buikToen ben ik dus in mij beweeging gekoome en op mij footoos kan u zien, ik heb foorzichtig in mij doos gekeeke. Eers met mij kop ofer de rand want jij moet jou gefoel aftaste. Om het seeker te weete ben ik toen in mij doos gespronge. Mij vrouw wis nie wattie zag van mij atleeties fermooge. Zij heb het spesiejaal voor u eigen op mij footoo gezet. Dan kan u zien wat mij buik allemaal nog kan. Dat is belangrijk. M
aar assie zie wat erin mij doos zit frees ik met mij groote frees dat mij buik ze langste tijd heb gehad. Mij kurfie daage zijn geteld! Denk dat ik mij eigen maar weer achter mij buik ferstop. Daar lig ik wel veilig, hoop ik…

Liefs van Loesje

Kater Bolle over als je buik te groot is

buikVaak lees ik dat katten moeilijke eters zijn. Dat betekent dat ze veel dingen niet lusten. Of dat ze snel last van hun maag krijgen.

Ik ben zelf een makkelijke eter, dat kan ik wel zeggen.
Ik lust bijna alles.

Lekker

Ik vind brokjes lekker, als ze maar niet te klein zijn. Want dan kan ik ze niet kauwen, wegens dat ik een vreemde mond heb. En als ik brokjes niet kan kauwen slik ik ze zo door, en spuug ik ze even later allemaal weer uit. Daarom krijg ik altijd grote brokken.
Natvoer vind ik ook heerlijk. Alle soorten eigenlijk wel. Alleen patee niet, want ik snap nooit goed hoe ik dat moet eten. Hoe kan ik nou een groot stuk dat er overal hetzelfde uitziet eten? Waar moet ik dan beginnen? Ik heb liever iets met saus of sjelei, met stukjes erin. Ik eet altijd eerst de saus of de sjelei en spuug de stukjes terug in mijn kom. Als ik alles saus opheb, eet ik pas de stukjes.
Het allerlekkerste vind ik stukjes rauw runderhart. Of stukjes rauw rundvlees, die mijn vrouw klein maakt. Dan eet ik meteen alles op, en ik sta al een beetje te dribbelen als mijn vrouw het klaarmaakt. Van de zenuwen, dat het zo lang duurt.
Snoepjes vind ik ook heerlijk. Ketisfeksjons, of Feliks Partiemiks, of antihaarbalsnoepjes, ik lust het allemaal.
Menseneten hoef ik niet. Mijn mensen eten vegetatie, dus nooit vlees of vis ofzo. Ik ben geen konijn, dus daar begin ik niet aan. Kaas is lekker, maar dat krijg ik nooit. En sjips lust ik ook.
Pas geleden had mijn vrouw een schaaltje met iets heel kouds erin. Ze zegt dat het eis heet, dat kan best. Ze had het eventjes op de grond gezet en voordat ze zag wat er gebeurde had ik er al een paar keer aan gelikt. Het was biesonder en ik vond het lekker. Maar mijn vrouw zei dat het eigenlijk niet voor katten is en pakte het van me af.
Hoe dan ook, ik lust dus bijna alles.

Diejeetbrokken

Behalve diejeetbrokken. Ik heb wel een miljoen soorten diejeetbrokken geproefd. Meestal lust ik ze een paar dagen en dan niet meer. Vaak zijn ze heel mienieklein, en zo kan ik dus niet eten. Of ze ruiken al meteen als de zak opengaat heel vies. Of helemaal nergens naar, dat is ook vaak zo. Dat is natuurlijk niet lekker, dan kan ik net zo goed steentjes uit mijn tuin eten. Of het vogelvoer. Dat deed Popje altijd, dan was het maar opgeruimd. Daar moesten mijn mensen altijd erg om lachen. Ik laat het voor de vogeltjes staan, die hebben ook honger.

Pillen

En toch ben ik al weer een tijdje op diejeet, ook al lust ik geen diejeetbrokken.
Toen ik steeds binnen moest blijven en een druksdruppel kreeg, ging ik ook meer eten. En van die pillen van de dokter, dat ik rustig bleef, nou daar leek ik wel een stofzuiger van. Eerlijk waar, ik at alles wat me voor de voeten kwam, ook dingen die ik eigenlijk niet lekker vind zoals mijn slankbrokken. En toch ben ik toen niet slank geworden, raar hè?
Mijn buik is te groot geworden, zeggen mijn mensen. Net als bij Loes. Dat vind ik niet hoor, dat de buik van Loes te groot is! Dat zou ik nooit zeggen, dat had de dierendokter gezegd. Ik vraag me wel af wat die er eigenlijk van weet!

Kauwen

Nu heb ik weer de brokken die Bert ook heeft, en ik ben al afgevallen zegt mijn vrouw. Maar ik heb geen honger gehad, gelukkig maar. Ik heb even gevraagd aan mijn vrouw om op te schrijven hoe die brokken heten, hier komt het: Hills Metabolism.
Ik heb ze eerder gekregen, toen moest ik er steeds van spugen omdat ik ze niet goed kon kauwen. Nu gaat dat prima, hoe dat kan weet ik niet. Zijn de brokken groter geworden, of ik heb ik meer kiesen en tanden gekregen?
Ik vind het prima brokken. Ze zijn best lekker, maar ook weer niet zó lekker dat je er steeds nog meer van wilt. Ik krijg een paar keer per dag een klein beetje natvoer, voor het lekkere. En een paar snoepjes tegen haarballen, want anders krijg ik daar weer problemen mee.

Krom

Tot nu toe gaat het goed met mijn diejeet. Ik vind het zelf nog steeds niet nodig, maar ik wil ook liever geen suikerklontjesziekte. Dan moet je steeds een prik, bah.
Ik wil ook niet dat ik niet kan plassen, dat mijn blaas dicht zit met een soort stenen. Dat kan bij katers, zeker als ze niet heel slank zijn.
En ik ben geen 10 meer, en het is niet goed voor je knieën en je rug als je een grote buik hebt. Mijn benen zijn al krom en mijn tenen ook. Omdat ik vroeger te weinig te eten kreeg, als beebie. Maar als ik nu te dik ben dan wordt dat erger, dan kan ik niet goed meer lopen.
Dus ik doe nu mee met mijn diejeet. Maar ik hoef niet helemaal superslank te worden, vind ik.
Volgens mijn vrouw hoef ik me daar voorlopig nog geen zorgen om te maken.

Wat wel fijn is van mijn diejeet is dat we ekstraveel spelen met de veer (nóg meer?! riep mijn vrouw) en dat we ekstraveel knuffelen.
Dat helpt, bij het slankworden. En zo kan ik het wel volhouden.
Hoop ik.

Vlo

Het is nog maar net een nieuw jaar geworden en er is al verdriet.
Kater Vlo, die altijd antwoordde op de blog, is een prachtige ster geworden.
Het ging heel snel, zijn nieren waren zomaar ineens kapot en konden niet meer gemaakt worden.
Vlo heeft vast al een hoop sterren gesproken en gezien. Hij is daarboven gelukkig niet alleen.
Maar zijn vrouw is natuurlijk superverdrietig en mist hem heel erg. Daarom wil ik haar heel veel kopjes sturen, om haar een klein beetje te troosten.
Ik mis hem ook, want Vlo schreef altijd, echt altijd! En hij stuurde me veren op, van vogels in zijn tuin. Ik zal me Vlo altijd blijven herinneren.
Tot ziens Vlo!

Je vriend Bolle

kater Bolle over: als je last van je buik hebt

buik

Het is maar goed dat ik niet heel dun ben van mezelf, en dat ik dus reserve heb. Want ik ben een beetje ziek geweest.

Spugen

Alles wat ik at, kwam er meteen weer uit. Aan de voorkant, uit mijn mond. Maar echt keihard, het ging alle kanten op.
Ik deed één dag meteen spugen als ik iets at. Steeds opnieuw, overdag en in de nacht.
De tweede dag was ik ineens bijna de oude Bolle. De derde dag moest ik toch weer spugen. De vierde en de vijfde dag ook nog een beetje. En nu niet meer, gelukkig.

Nooit straf

Maar weet je wat nou zo gek is?
Als ik een beetje ziekies ben, denk ik meteen dat ik straf krijg. Omdat ik alles vies maak.
Ik heb nooit straf gekregen van mijn mensen. Mijn vrouw heeft me heel vaak gezegd dat ik nooit straf krijg.
Popje en Beer en mijn Molletje deden ook nooit iets fout, vinden mijn mensen. En die maakten toch wel eens dingen kapot. Nou ja, vooral Pop dan. Hij had beivoorbeeld de hele bank kapot gemaakt. Hij had aan alle hoeken de stof eraf gekrabd, en ook de vulling. Daar moesten mijn mensen juist om lachen.
Ik zou zoiets niet durven, denk ik.

Voordat ik bij mijn mensen woonde kreeg ik wel straf. Als ik iets kapot maakte of iets vies maakte. Daar wil ik liever niet aan denken maar dat doe ik soms toch, per ongeluk. Ik denk aan klappen en trappen die ik kreeg, of aan de riem.
Vooral als ik ziek ben, voelt het net alsof ik daar weer ben. Ik word dan een beetje bangig en ik denk dat ik alles fout doe.

Buiten

buikVorige week ook, toen ik ziek was. Ik durfde niet zo goed in huis te blijven, als ik steeds moest spugen. Ik schaamde me voor mezelf. Dus ik ging naar buiten en lag in de regen in mijn huisje.
Mijn mensen vonden het heel erg dat ik me schaamde. Ze kwamen me steeds weer naar binnen halen. Ze gaven me de hele tijd heel veel kusjes, en zeiden dat het helemaal niet erg was dat ik moest overgeven. Ook al was het midden in de nacht, of op het grote bed. Ze vonden het alleen vervelend voor mij.
Ze tilden me steeds weer op het grote bed. Mijn vrouw had handdoeken onder me neergelegd, en die heb ik gelukkig wel schoon kunnen houden. Ik gaf steeds presies daarnaast over, en daar was ik best trots op. Ik begreep dus niet helemaal waarom mijn vrouw er om moest lachen.
Mijn man heeft ’s nachts steeds de vloerbedekking schoongemaakt, als ik moest spugen. En daarna tilde hij me op het grote bed en aaide me. Dat vond ik heel gezellig en ik bleef dus op het bed liggen. Ik kroop tegen de benen van mijn mensen aan, en we hebben ekstraveel geknuffeld.
Ik heb heel veel kusjes terug gegeven, en ik heb mijn mensen gewassen.
Ik heb elke nacht bij mijn mensen op bed geslapen. Dat voelt veilig, zo met zijn drietjes.

Soepjes

Mijn mensen gaven me steeds soepjes van natvoer, en maar ieniemienie beetjes. Dat ging goed, dat vond mijn buik fijn.
Ze hebben goed opgelet dat ik niet uitdroogde. Dat kunnen je mensen voelen als ze een stuk vel omhoog trekken en weer los laten. Het vel moet meteen weer terugzakken, legde mijn vrouw me uit. Als je vel eventjes rechtop blijft staan, heb je te weinig vocht in je lijf.
Ik vond het niet nodig, dat gepluk aan mijn vel, maar ik snapte het wel.

Patroejeren

Mijn mensen hebben ook opgelet dat ik geen koorts kreeg. Dat kunnen ze voelen als ze aan je oren voelen. Als je oren erg heet aanvoelen, heb je koorts. Er is nog een manier om je koorts op te meten, maar daar doe ik dus echt niet aan!
En natuurlijk zouden ze meteen met me naar de dierendokter gaan als ik heel slap zou worden, of niet meer wilde eten, of alleen nog maar zou liggen suffen.
Ik heb dit eerder gehad, en toen zei de dierendokter dat het een vierusje was.
Bovendien wilde ik steeds gewoon eten, en bleef ik ook in mijn tuin patroejeren, en zelfs met de veer spelen. Tot ik opnieuw moest spugen.

Beter

Nu ben ik weer beter. Daar zijn mijn mensen heel blij mee, en ik ook. Want dat je gezond bent is niet zomaar gewoon. Kijk maar naar beebie Pop en Katrientje, die waren ziek en werden niet meer gezond. Terwijl ze dat zeker weten wel probeerden te worden. En hun mensen hoopten dat dat zou gebeuren. En toch werden ze niet meer beter.
Dus ik weet dat het heel biesonder is, als je gezond bent. Ook al denk je daar vaak niet over na.

Gezond

Nu alles weer goed is ben ik ook niet meer bang dat ik straf krijg. Ik weet weer dat ik bij mijn mensen woon, en dat ik niks fout doe. En dat als ik toch iets fout doe, ik geen straf buikkrijg.  Meestal weet ik dat wel. Maar soms vergeet ik het eventjes.

Maar als ik het dan weer weet ben ik helemaal blij. Dan doe ik rennen en springen en spelen.
En kusjes geven en likjes.
Want ik ben veilig. En ook nog gezond.

Superknuffels

Er zijn gewone knuffels en er zijn superknuffels. Dat weet iedereen. Maar ik weet het pas sinds kort. Omdat ik meer durf, daar komt het door.

Ik heb nou twee soorten superknuffels ontdekt.

Het eerste is vachthappen. Dan lig ik op het kussen op de bank of op mijn tapijtje, en dan na het gewone aaien ben ik heel ontspannen. Dus ik rek me uit en ik lig lekker slap op het kussen, nou en dan begint het. Mijn vrouw komt heel dichtbij met haar hoofd en dat vind ik geeneens eng maar fijn. Ze stopt haar gezicht zachtjes in mijn vacht, maakt niet uit waar en dan neemt ze een zacht hapje van mijn vacht. Het is geen bijten. Het is happen. Zacht en stevig tegelijk. Soms praat ze erbij en eerlijk waar, ik heb geen idee wat ze zegt maar het maakt me niet uit want het klinkt goed. Dat je voelt, ga door, ga door.
Van vachthappen word ik superontspannen daardoor wist ik dat het een superknuffel was.

De tweede superknuffel is borstkroelen. Dat gaat anders maar het begint hetzelfde. Ik lig op mijn zij. Kan boven op bed zijn of ergend beneden. En mijn vrouw ligt voor me. Eerst het gewone aaien, net als bij het vachthappen. Daarna friemelt ze met haar vingers op mijn borst en dan eerst heel voorzichtig zodat ik aan het gevoel kan wennen. Daarna gaat ze onder mijn kin en terug naar mijn borst en dan weer naar boven en zo de hele tijd. Vind ik superduperfijn, serieus waar.

Ik wil elke dag vachthappen of borstkroelen of allebei en dat gebeurt dus ook. Het gekke is dus dat ik vroeger geeneens wist dat dit bestond. En ik weet niet wat er nog meer voor fijns is. Misschien ontdek ik dat pas als ik tien jaar wordt, dat is op 3 juni van het volgende jaar. Het leven is best spannend, vind ik.

(dit blog verscheen evenals andere blogs bij de  Vereniging Kattenzorg)