Tag archieven: Bolle

kater Bolle over: Als je je vrouw moet redden

redden

Alles is helemaal anders geworden door het fierus dat er nu is.  Het is een fierus dat gevaarlijk is voor mensen, niet voor katten. Dat hebben mijn mensen me uitgelegd. Ik kan dus niet ziek worden, maar mijn mensen wel.

Ik ben wel benieuwd hoe zo’n fierus er nou eigenlijk uitziet.

Grote kop

Ik denk dat ik het wel weet, hoe een fierus er uitziet. Volgens mij heeft het een grote kop met scherpe tanden en doet het je bijten. Dan houdt het zich aan je vast en laat niet meer los. Dat is natuulijk heel erg gevaarlijk. En ik weet toevallig echt wel wat gevaarlijk is.
Weet je hoe ik dat weet? Omdat ik naast een hele grote hond woon. Die ziet er presies zo uit, met een grote kop met scherpe witte tanden en kiesen. Hij is wel zo groot als een paard, eerlijk waar. Volgens mijn vrouw is dat niet zo, maar ik denk echt niet dat een paard veel kleiner is.
De hond kan niet in mijn tuin. Dat zou ik trouwens ook niet willen. Er zit een hek tussen mijn tuin en zijn tuin. Onderin het hek zit een gaatje. Dat is voor katten, die kunnen dan nog ontsnappen door dat gaatje. Ik weet zelf heel goed dat ik niet in zijn tuin moet gaan als hij er is. Ik doe dat ook nooit. Maar andere katten uit de buurt soms wel.
De vrouw van de hond doet supergoed op hem letten, hij mag nooit zomaar zijn tuin in. Eerst doet zijn vrouw de deur open en maakt kssst kssst- geluiden, zodat er geen katten meer in zijn tuin zijn. En dan mag de hond pas naar buiten. Ze let de hele tijd op hem, op wat hij doet.

Plumoo

reddenVorige zomer en de zomer daarvoor ging dat prima. Maar vorige week stak de hond zomaar ineens zijn kop door het gaatje en ging blaffen en grommen naar mij. In mijn eigen tuin, hoe vind je dat? Ik wist eventjes niet zo goed wat ik moest doen, maar toen werd mijn staart een grote plumoo en begon ik te grommen. Ik rende keihard op hem af en deed met mijn poot WAP WAP WAP op zijn neus. De hond werd door zijn vrouw meteen weggetrokken en naar binnen gestuurd.
Mijn mensen waren erbij en hadden mij al voorzichtig naar achteren geduwd. Ik kreeg knuffels en ze zeiden dat ik een teiger was.
Mijn staart bleef nog een hele tijd een plumoo.

Buik inhouden

Mijn man heeft meteen het gaatje kleiner gemaakt met een stuk hout en de boormasjien. Ik pas er nog net door, als ik mijn buik inhou.
De vrouw van de hond heeft in zijn tuin een stoel neergezet voor het gaatje, zodat de hond er niet meer vlakbij kan komen.
Mijn vrouw heeft een tunnel gemaakt aan mijn kant. Die was er vorig jaar ook. Als de hond door het gaatje kijkt kijkt hij in de tunnel en ziet niks. Daar is niks aan en dan houdt hij er vanzelf mee op.

WAP WAP WAP

redden

Mijn vrouw was bezig met het maken van de tunnel, en ik zat iets verderop te kijken naar wat ze deed. De tunnel is van een soort dun hout en staat tegen het gaatje in het hek aan. Toen mijn vrouw hem er presies tegenaan schoof en met haar hand voelde in de tunnel of alles goed was begon ik ineens weer te grommen. Ik kwam aanrennen, rende voor mijn vrouw langs en deed WAP WAP WAP. Op de tunnel. Mijn vrouw moest een beetje lachen. Ze zei dat ik een dappere dodo was, maar dat zij zelf het was die geluid maakte in de tunnel, niet de hond.
Maar ze was helemaal blij en trots dat ik haar had gered. Ik heb heel veel knuffels en kusjes gekregen, en een ekstra snek.
Mijn mensen noemden mij hun held, leuk hè?

Later kwam de buurvrouw terug van het wandelen met de hond. Ze zei tegen mijn vrouw dat ze bij de hond iets op zijn neus zag. Ze dacht dat het een druppel water was. Ze wilde de druppel wegvegen en toen bleek het iets anders te zijn. Een kattennagel.
Ze moesten er allebei om lachen, en de buurvrouw zei dat ik een stoere jongen was.

In zijn tuin

De dagen daarna kwam de hond niet meer bij het gaatje kijken. Ik heb erop gelet, maar hij bleef uit de buurt. Ik was de eerste dag best zenuwachtig, maar nu lig ik gewoon weer in mijn tuin.
Als hij in zijn eigen tuin blijft vind ik het niet erg dat hij ook buiten is.

Ik hoop maar dat er bij dat fierus van cooroona ook iemand komt die WAP WAP WAP doet.
Ik kan dat niet. En ik weet ook niet of ik het zou durven.
Maar het zou super zijn als dat fierus niet meer durfde te bijten, dat weet ik wel.

 

Kater Bolle over als je een surfer bent

surfer
Een tijdje geleden vroegen mijn mensen zich ineens af hoe oud ik eigenlijk ben. Omdat ik dat niet wil zeggen gingen ze rekenen. Ze kwamen op 15 uit. In mensenjaren.
Het zal wel, ik ben en blijf toch wie ik ben.

Druk leven

Mijn vrouw zei meteen dat dat verklaart waarom ik zo weinig doe. Ja, je leest het goed: mijn vrouw vindt dat ik weinig doe. Ik ga daar niet eens tegen in. Want mijn vrouw weet best dat ik een druk leven heb.
Ik doe mijn tuinpatroejes, ik schrijf op de blog, ik ben op diejeet, ik help in huis en ik denk heel veel na over ingewikkelde dingen. Soms ben ik blij dat ik even tijd heb om te slapen, eerlijk waar.
Maar mijn mensen vinden dat ik meer zou moeten spelen, wegens mijn buik. Mijn buik is te groot en mijn mensen denken dat als ik heel druk ga spelen mijn buik kleiner wordt.
Ik wil helemaal niet veel spelen dus dat is een probleem. En ik wil al helemaal niet heel druk spelen. Zo ben ik niet, ik ben van mezelf een rustige katerman.
Het is jammer dat je van nadenken niet slank wordt want dan was ik superslank geweest.

Rees-ootoo

Natuurlijk ren ik soms eventjes. Dan ren ik ook echt keihard, ik kan zo hard rennen dat je het bijna niet kan geloven.
Als ik in mijn tuin ben en het gaat regenen scheur ik naar binnen, ik lijk dan wel een rees-ootoo!
En ik wil ook best wel spelen. Elke dag speel ik met de veer, en op sommige dagen zelfs een paar keer. Soms speel ik liggend en grijp alleen met een poot naar de veer. Maar er zijn ook dagen dat ik heel druk met de veer speel, dus zoals mijn mensen dat willen. Dan ren en spring ik, en ik grom en blaas. Daarna ben ik altijd moe en slaap ik ekstra lekker.

Tasjes

tasjesMijn vrouw heeft nu iets bedacht om te zorgen dat ik vaker zo druk wil spelen.
Ze heeft een heleboel dunne tasjes van stof gekocht en kapot geknipt. Eerst heeft ze ze gewassen in de wasmasjien en daarna gaan ze in de droogmasjien. Dan zijn ze heerlijk zacht.
Ze legt die tasjes op een lange rij op de grond, als doomienoo stenen steeds een beetje over elkaar heen. Ze legt één tasje in het midden over de andere tasjes heen. Als ze klaar is ga ik aan het ene eind van de rij zitten, en doet mijn vrouw een veer onder een tasje aan het andere eind. Ze beweegt de veer, en dan… surf ik over de tasjes naar de veer! Met het losse tasje surf ik soms wel de halve kamer door.
Ik vind het helemaal supergeweldig.
Ik snapte meteen wat mijn vrouw bedoelde met die tasjes. We speelden al vaker met zo’n tasje en de veer. Mijn vrouw had een keer zo’n tasje op de grond gegooid toen ze het gewassen had. Het was vies geworden omdat er planten voor mijn tuin in zaten. Ik zag het tasje en ging er meteen op liggen. Het voelde heel fijn en zacht.

Entoesjast

Ik weet van katten die op papier surfen maar dat durf ik niet. Ik durf wel op papier te zitten maar ik vind het eng als het ritselt. Ritselen vind ik echt zo vreselijk eng. Als ik dat vroeger hoorde rende ik meteen plat over de grond naar buiten. Nu ben ik minder bang ervoor, maar ik vind het nog steeds niet fijn. Mijn tasjes zijn helemaal zacht en glad en ze maken geen geluid als mijn vrouw of man ze hebben gewassen.
Dus nu doen we elke avond het spel met de veer, dat ik op mijn tasjes naar de veer surf.
Ik lijk soms wel een jonge katerman, zo entoesjast ben ik.

Surfen

surfenIs mijn buik nu kleiner? Nee.
Dat is met surfen juist handig, vind ik, want ik surf op mijn tasjes en op mijn spekjes.
Mijn vrouw denkt dat de dierendokter daar anders over denkt, volgende week woensdag.
Ik krijg weer een seeniejooren tsjek up. Wegens dat ik al ongeveer 15 ben.
Van mij hoeft die tsjek up niet.
Ik denk dat ik dus maar een footoo naar de dokter stuur, van dat ik over mijn tasjes surf. Als hij ziet hoe atleeties ik er dan uitzie hoef ik vast niet eens te komen.

Kater Bolle over als je knuffels krijgt. En geeft.

knuffels

Sinds ik een huiskater ben geworden heb ik een heleboel dingen geleerd. Dat het fijn is om binnen te zijn als het koud is, of nat. En zeker als het koud EN nat is. Dat had ik al snel door, maar ik heb ook geleerd dat de verwarming heerlijk is om op te liggen.

Vertrouwen

Ik heb geleerd wat een binnenweecee is, en dat het soms best handig is als je er eentje hebt.
Ik heb gemerkt dat ik sommige brokjes niet lust en dat ik die kan laten staan. Mijn vrouw vindt het zielig als ik iets echt niet lust. Mijn man niet. Dus ik ga naar mijn vrouw en kijk haar aan, met mijn ogen groot en mijn hoofd scheef. En dan krijg ik andere brokken, gelukkig maar.
Het belangrijkste dat ik heb geleerd is om mijn mensen te vertrouwen. Dat was moeilijk en heeft lang geduurd. Maar nu vertrouw ik ze helemaal. En zijn mij. Dat kan ook, want ik bijt en krab niet meer.
Ik weet nu dat ik knuffelen helemaal geweldig vind. Ik vind bijna alles fijn, daar ben ik makkelijk in. Maar er zijn dingen die ik ekstrafijn vind. Dat is anders bij mijn man dan bij mijn vrouw, waarom weet ik zelf eigenlijk niet.

Van mijn vrouw

knuffelsVan mijn vrouw vind ik het het fijnst als ze me kusjes geeft. Als ze een kusgeluidje maakt hou ik mijn hoofd al scheef, zodat ze er makkelijk bij kan. Zij geeft mij een paar kussen en dan geef ik haar er een paar. Ik vind het super als ze echt klapzoenen geeft, boven op mijn kop. KLAPKLAPKLAP gaat dat. Dan doe ik keihard brommen.
Met mijn vrouw lees ik ’s ochtends de krant. Ik krijg een eigen stukje om op te liggen en zij leest een ander stuk. Eerst geven we een paar kopjes aan elkaar. Daarna ga ik liggen en aait zij me achter mijn oren en op mijn hoofd. Af en toe kijken we naar elkaar en krijg ik een kus. Meestal ga ik een beetje soeselen met mijn hoofd in haar hand.
Soms was ik een pluk van haar haar. Dan zegt ze altijd Dankjewel Bol, maar dat is veel te veel werk voor je. Dus ik doe maar één stukje.
Ik vind het heerlijk als mijn vrouw aan mijn buik snuffelt. Ze doet dan snufsnufsnuf en blaast zachtjes in mijn haren. Mijn vrouw vindt dat ook leuk, want volgens haar ruikt mijn buik naar fanielje. Ze snuffelt ook vaak aan mijn teenkussentjes. Die ruiken zo lekker, zegt ze, als ik tenminste niet door mijn buitenweecee heb gelopen.

Van mijn man

knuffelsVan mijn man vind ik het het fijnst als we samen op het grote bed liggen, vlakbij elkaar. Hij slaat een arm om me heen, maar niet helemaal want dat vind ik eng. Met zijn andere hand aait hij me over mijn hoofd en mijn rug. Ik spin dan eerst heel hard en daarna steeds zachter. Maar ik blijf spinnen. Soms vallen we samen in slaap, tegen elkaar aan. Totdat mijn vrouw komt kijken waar we zijn gebleven. En dan is ze een klein beetje jaloers, want ik doe dat niet met haar.
Ik vind het lekker als mijn man me zachtjes over mijn rug en buik aait, of als hij mijn haren kamt. Mijn man aait zachter dan mijn vrouw. Hij kriebelt meer, mijn vrouw krabbelt. Ik vind het allebei lekker, en het is leuk dat ik op zoveel verschillende manieren wordt geaaid.
Ik was graag de handen van mijn man, dat doe ik elke morgen. We doen soms neusje neusje en we geven kopjes aan elkaar, net als mijn vrouw en ik.
Hij geeft me ook kusjes, maar minder dan mijn vrouw. Ik geef mijn man kusjes terug door mijn ene hoektand tegen zijn neus te duwen. Dat is een spesjaal mannenkusje.

Op mijn rug heb ik een plek die mijn mensen de wasplek noemen. Als ze me daar aaien ga ik het eerste waar ik met mijn tong bij kan wassen. Popje had die plek ook, presies op dezelfde plaats. Mijn man vindt dat het een beetje pijn doet als ik hem was. Wegens dat mijn tong net schuur-pa-pier is, zegt hij. Als mijn man met zijn gezicht vlakbij mij is gaat mijn vrouw vaak ekspres die wasplek aaien, want dan was ik zijn neus. Rasp-rasp, zo doe ik dat.

Met zijn drietjes

Het allerallerallerfijnste vind ik het als we met zijn drietjes knuffelen, op het grote bed.
Dan wriemel ik me in allerlei houdingen om maar overal geaaid te worden. Mijn motor staat heel hard aan en ik ga een beetje kwijlen. Ik ben dan helemaal wappie, zo noemt mijn man dat.
Ik ben blij dat mijn mensen zo goed kunnen knuffelen. Mijn mensen vinden dat ik ook heel goed kan knuffelen. Omdat ik kusjes en kopjes en neusjes en likjes geef. En soms sla ik mijn staart om hun nek heen, als we op het bed liggen.
Knuffelen is superbelangrijk. Het maakt dat je lekker in je velletje zit, het maakt dat je kunt rieleksen, het zorgt ervoor dat je elkaar goed leert kennen en leert vertrouwen. En het is natuurlijk heel fijn.

Grote dikke zachte knuffel

Weet je wat ik zo graag zou willen? Dat ik iedereen die dit leest een knuffel zou kunnen geven. Alleen als je het wilt natuurlijk, anders niet.
Als je een knuffel van mij wilt, moet je nu eventjes opletten… kijk maar, daar komt ie aan! Een grote dikke zachte knuffel, die een beetje naar fanielje ruikt. En naar vis.

Kater Bolle over als je tweifelt

BolleVorige week had ik geschreven dat ik op diejeet ben. Ik vind zelf mijn buik mooi. En ik dacht dat iedereen door die buik meteen kon zien dat ik een oudere, ernstige katerman ben die geen tijd heeft om steeds maar te sporten.

Naar buiten

Maar nu heb ik gemerkt dat niet iedereen dat zo bekijkt. En daardoor ben ik gaan tweifelen, of ik misschien toch op diejeet moet.
Het heeft te maken met iets dat een tijdje geleden gebeurde.
Toen de reenoovaatsie een paar weken bezig was mocht ik nog wel eens naar buiten van mijn vrouw. Alleen als er geen mannen in mijn tuin waren, dat is logies. Mijn man was het er niet mee eens. Hij vond het ris-kant. Zo heet dat, als iets gevaarlijk kan zijn.

Schuurtjes

Op een dag was ik in mijn tuin aan het patroejeren, er waren al uren geen mannen geweest. Mijn vrouw had me daarom naar buiten gelaten, maar ze lette wel steeds op.
Toen ze even een beker thee pakte en daarna weer naar buiten keek stonden er drie mannen in mijn tuin en ik was nergens meer te zien.
Mijn vrouw dacht dat haar hart stilstond, vertelde ze me later. Ze rende meteen naar buiten om te kijken waar ik was. Ze heeft de hele tuin doorgezocht maar ik was nergens te vinden.
De hekken waren open, omdat de mannen mijn tuin in waren gekomen. Daardoor kon ik twee tuinen verderop zó de straat oprennen.
Mijn vrouw riep mijn man, die aan kwam rennen. Hij was boos en zei zie je nou wel. Maar ze zijn meteen met zijn tweetjes gaan zoeken, ook in de tuinen naast die van mij.
Mijn vrouw heeft ook nog gevraagd of ze op een stijger mocht, daar kon ze heel ver kijken. Maar ze zag me nergens.
Mijn man vroeg intussen aan twee mannen die door mijn tuin liepen of ze een kat hadden gezien.
Eén van de mannen zei dat hij een zwartbruin gestreepte kat het trapje op had zien rennen, de schuurtjes op. Toen mijn vrouw dit hoorde was ze zó blij, dat ze moest huilen.
Ze liep meteen naar de schuurtjes en begon te roepen. Maar er kwam niemand.
Mijn man kwam aanlopen met een blikje Goermet, en met een zakje Feliks partiesneks. Daar rammelde hij mee. Maar ik kwam niet tevoorschijn.

Geluidjes

Overal stonden nog mannen op de stijgers. De meesten waren aan het werk, maar sommige mannen riepen mijn naam. Dat was lief bedoeld, maar mijn mensen wisten wel dat ik daar niet op zou reageren.
Mijn man ging naar zolder, om te kijken of hij mij kon zien uit het raam.
Mijn vrouw is op haar hurken bij mijn trap gaan zitten en heeft een hele tijd zachtjes gepraat. Ze noemde mijn naam, en maakte de geluidjes die zij en ik altijd tegen elkaar maken: Proe-iet!
Ik reageerde niet. Ze was heel bang dat ik misschien toch de straat op was gerend, en wat dan?

Geheime naam

BolleUiteindelijk zei mijn vrouw mijn geheime naam. Die naam is geheim omdat hij een beetje raar is, voor een grote jongenskater. Als ik die naam hoor ga ik altijd meteen spinnen en kusjes geven.
Ze bleef mijn geheime naam steeds noemen, en ja hoor! Ineens kwam ik met mijn hoofd omhoog.
Ik lag op een schuurtje verderop.
Het duurde nog een hele tijd voordat ik naar mijn eigen schuur durfde te komen, en weer nog een langere tijd voordat ik mijn trap af duurde te komen.

Slapen

Ik bleef op de onderste tree staan en keek naar mijn vrouw. Ze tilde me op en droeg me in haar armen naar het grote bed. Ik was helemaal nat op mijn buik, en mijn staart was ook nat en vies. Omdat ik superplat op het dak had gelegen, zodat niemand me kon zien.
Op het grote bed hebben we met zijn drietjes keihard geknuffeld en ik was zo hard aan het spinnen als ik nog nooit had gedaan. Daarna heb ik de hele middag geslapen, zo moe was ik van de spanning.

Meneer

Maar het ergste heb ik nog geeneens verteld.
De meneer die mij de trap op zag rennen vroeg de volgende dag of ik weer terug was. Hij was helemaal blij toen mijn vrouw zei dat ze me gevonden hadden.
En wat hij toen zei…
Ik vertel het alleen als jullie me niet uitlachen.
Is dat beloofd?
Eerlijk waar?
Hij vroeg of ik zwanger was, wegens mijn buik.

Dus daarom doe ik nu een beetje mee, met het diejeet.

Kater Bolle over: als je wilt spelen

spelen

Spelen is belangrijk voor katten. Niet iedere kat speelt even veel of op dezelfde manier, maar elke kat speelt. Juist als je veel stress hebt is spelen goed voor je. Want door te spelen kun je je spanning afreageren.

In je hoofd

Het kan ook zijn dat je alleen in je hoofd speelt en niet met je lijf. Dat is helemaal prima, je raakt er toch ontspannen van. Ik  ben zelf een katerman die vooral in zijn hoofd speelt. En soms doet ook mijn lichaam mee. Dat gebeurt als ik heel blij ben of als  ik heel bang was en dat weer voorbij is.

Met de veer

Nu met die stijgers voor en achter mijn huis ben ik de hele dag gespannen. Niet heel erg, door mijn druksdruppel, maar toch wel een beetje. Daarom wil ik elke dag eventjes met de spelenveer spelen. Geen uren hoor, zo ben ik niet. Maar een paar keer goed springen  en rollen, dat toch wel.
Meestal spelen mijn vrouw en ik met de veer. Soms speel ik met mijn man. Als ik eerlijk ben kan mijn vrouw het veel beter. Zij maakt het spel heel spannend, met allerlei geluiden en dat de veer hele gekke dingen doet. De veer verstopt zich altijd onder het rode kleedje in de slaapkamer, Stip. Zo hoort dat, vind ik, en ik bepaal hoe het spel gaat.
Als de veer zich verstopt (jaja, ik weet heus wel dat mijn vrouw dat doet) ga ik hem vangen. En dan bijt ik de veer, en ik grom en  blaas tegen de veer. Ik ben eventjes een echte teiger, en een gevaarlijke ook nog.
Dit spel spelen we al heel lang maar ik blijf het superspannend vinden.

Popje

spelen
Popje

Er zijn nog meer spelletjes die ik kan spelen met de veer.
Daarvoor ga ik onder het tafeltje in de woonkamer zitten. Daar ligt een soort kleedje overheen en als je eronder zit lijkt het wel alsof je in een tentje bent. Toen mijn Molletje nog leefde sliep ze vaak onder de tafel, op een zacht dik kussen. Ik mocht er niet  komen want het was de prifeeplek van mijn Mol. Dat moet je respekteren en dat deed ik dus. Mijn Mol ging tenslotte ook nooit op mijn kurk liggen.
Nu mag ik wel onder het kleed. Soms laat ik zelf merken dat ik dit spel wil spelen, doordat ik onder de tafel kruip. Andere keren tikt mijn vrouw met de veer tegen het kleedje. Ik weet meteen wat ze bedoelt en kruip snel onder de tafel.
Het spel gaat zo: ik zit dus onder de tafel. Mijn vrouw of mijn man beweegt de veer heen en weer langs de rand van het kleedje. En ik pak de veer, van onder het kleedje. Ik zet mijn poot er boven op, zodat de veer niet weg kan komen. Als ik de veer heb  gevangen begint het spel weer opnieuw. Het leukste is het om een hele tijd niks te doen, net zolang tot mijn mensen denken dat ik  niet meer mee speel. Maar ineens schiet …WAM!… mijn poot tevoorschijn. Soms schrikt mijn vrouw daar zo van dat ze achterover  valt!
Popje deed dit spel ook altijd met mijn mensen. Soms deden ze hun tenen langs de rand van het kleedje bewegen en dan beet Pop ze zachtjes in hun tenen. Mijn mensen zeiden dat het net was alsof er een haai ineens opdook uit de zee, daarom noemden ze het spel
Jaws. Dat schijnt een film te zijn ofzo.

Flippertjes

Op bed kunnen we ook met de veer spelen. Daar kruipt de veer onder de dekens door en probeer ik hem te vangen. Ik maak eerst hele grote sprongen om de veer te pakken. Als ik moe ben ga ik liggen en speel alleen met mijn poot. Mijn mensen moeten dan heel erg
lachen. Waarom weet ik niet, maar ze zeggen dat ik zo grappig lig. “Met kleine flippertjes” noemen ze dat. Ik zou zelf niet weten hoe ik anders kan liggen, dus ik snap niet wat er zo lollig is. Maar dat maakt me verder niet uit, als we maar het spel met de veer spelen.

Stijgers

Soms heb ik niet zo’n zin om met de veer te spelen en mijn vrouw wel. Meestal doe ik toch maar een beetje mee, om haar een plezier te doen. Want ik denk dat zij ook een beetje gespannen is van die stijgers, dus spelen is juist goed voor haar. Andere keren heb
ik zin om met de veer te spelen en mijn mensen niet. Moet je raden wat er dan gebeurt… Juist, ik krijg mijn zin en we spelen met de veer. Omdat die stijgers er staan, en ik dus een beetje zielig ben.
Zo is die reenoovaatsie toch nog ergens goed voor.

Ik doe duimen voor Dorus, morgen!