Ik ben een ernstige kater. Buiten dat ik ernstig ben, ben ik ook nog verlegen en onzeker.
Daarom lig ik graag te slapen op het grote bed, of in mijn tuin. Lekker veilig. En ik denk na. De hele tijd. Over van alles.
Waarom is er leven, waarom houdt het soms ineens op en waarom zijn er honden op aarde?
Allemaal vragen waar ik geen antwoord op weet. Vandaar dus dat ik er over nadenk.
Het kan natuurlijk best zo zijn dat ik op een dag de oplossing vind. Maar tot die dag heb ik geen tijd voor andere dingen.
Zoals spelen.
Eentje
En wat ik dus zeker weten nooit ga doen, is in mijn eentje spelen. Hoe kan je nou in je eentje spelen? Hoe moet dat? Ik zou het nooit durven. Echt niet.
En waar speel je dan mee? Ik kan toch niet zelf een balletje gooien en er achteraan rennen!?Waarom zou je het trouwens doen, als je ook kan nadenken in die tijd?
Eerlijk waar, ik snap er niks van.
Toch hoor ik van katten die het wél doen.
Seerieus
Mijn mensen dachten in het begin dat ik ziek was, of pijn had, omdat ik niet wilde spelen.
Maar dat is niet zo. Het is gewoon dat ik seerieus ben.
Elke avond speel ik even met mijn mensen en mijn veer. Af en toe ren ik een paar keer achter het leeserlampje aan, of achter een balletje.
Maar soms zie ik mezelf ineens (in mijn hoofd, bedoel ik), en denk ik Nee. Dat heb ik ook als mijn man komt kijken als ik met mijn vrouw aan het spelen ben, of andersom. Dan hou ik altijd meteen op met spelen. Ik ben geen sir-kus-aap-je!
GroteBeer en Pop
Mijn mensen zeggen dat de GroteBeer dat ook had.
Die had zijn hele leven in restoorants gewoond, en was geen speelgoed gewend.
Hij stoeide wel elke dag met Pop. Ze renden elkaar achterna, en probeerden elkaar te vangen.
Maar Beer vond speelgoed stom, toen hij bij mijn mensen kwam wonen.
Na tijdje werden mijn mensen soms wakker van allerlei gerommel. Dat was Beer, die stiekem aan het spelen was. In zijn eentje.
Mijn vrouw ging wel eens heel voorzichtig kijken. Als Beer dat merkte hield hij meteen op en ging zich zitten wassen. Alsof hij helemaal niet had zitten spelen.
Later speelde hij wel met speelgoed, vooral samen met Pop.
Speelbeestje
Popje was echt een speelbeestje, zeggen mijn mensen. Hij speelde met alles wat hem voor de pootjes kwam. Propjes papier, allerlei muizen, takjes, blaadjes, het maakte hem niks uit. Hij speelde verstoppertje met mijn mensen, en ook voetbal.
Als hij met mijn mensen wilde spelen kroop hij onder het vloerkleed en ging heel hoog mauwen. Dan wisten mijn mensen wat er van ze verwacht werd!
Pop speelde ook in zijn eentje, en was een heel druk ventje. Hij was altijd bezig.
Op onze stoelen
Mijn Molletje wilde nooit spelen. Niet alleen, maar al helemaal niet met anderen.
Als Pop en Beer met iets aan het spelen waren, rende zij er soms op af. Ze pakte het speeltje af en liep er mee weg. Zo was het tenminste afgelopen met dat gedoe.
Als de mannen (zo noemden mijn mensen Pop en Beer altijd) aan het rennen of aan het stoeien waren, kwam Mol soms mijn mensen halen. Zodat zij konden zorgen dat het ophield. Of ze ging heel hard staan miauwen en grommen, tot de mannen ophielden.
Ik mocht ook niet rennen van Mol, dat heb ik wel eens geschreven.
Ik begreep dat wel. Want het is onrustig, dat rennen en spelen. En het maakt lawaai. Soms lijkt het wel op vechten, als je met zijn tweetjes speelt. En je kunt niet tegelijkertijd op je omgeving letten, of alles veilig is. Dan kan er van alles gebeuren. Dat is dus supergevaarlijk.
Daarom lagen Mol en ik meestal op onze stoelen, in de tuin, te slapen. Heerlijk!
Kinderkatje
Grappig hè, zo is elke kat anders wat spelen betreft. Misschien heeft het er mee te maken hoe je jeugd is geweest. Dat iemand je heeft moeten leren om te spelen, als kinderkatje. En het heeft denk ik ook te maken met hoe je geleefd hebt.
Buiten in de tuinen had ik geen tijd om te spelen. Ik moest overleven, niet achter balletjes aanrennen. Tijd om te spelen had ik niet. Mol was een kind van twee zwerfkatten, en had niet geleerd om te spelen. Beer ook niet.
Ik heb heus wel eens dat ik heel veel zin heb om te spelen. Als dat zo is kom ik naar binnen reesen, en ga in de slaapkamer rondscheuren. Soms schrik ik dan van mezelf, en weet ik niet wat ik nou eigenlijk aan het doen was. Als ik niet schrik, gaan mijn mensen met mij spelen. Superleuk.
Toch vind ik het na zo’n avond weer tijd voor belangrijke zaken.
Mijn vrouw zegt dat dat komt omdat ik “bedachtzaam” ben. Dat kan best. Maar ik vraag me af waarom er honden bestaan. En waarom woont er eentje nou juist naast mij? Waarom doet hij steeds naar mij blaffen? Wat is leven presies? Waarom is mijn Mol een ster geworden? En wat is “bedachtzaam”?
Ik weet het allemaal niet.
Daarover moet ik dus nadenken.
En dan kan ik niet zelf met balletjes gaan gooien.
Hallo Bolle,
Jij hebt veel te lang moeten zorgen voor een veilig plekje en vulling voor jouw buik. Dan is het helemaal niet gek hoor dat je niet veel speelt en er ook de lol van kan beleven.
Het zwerf en straat leven is verschrikkelijk voor alle dieren. Daarom is het zo geweldig dat je in de tuin kwam bij jouw man en vrouwmens en dat er rust in jouw leven is gekomen. Je kreeg er zelfs nog een lief vrouwtje Molly bij ook.
Nee Bolle, om te kunnen spelen als poes/kater moet je in een heel veilig en zorgeloze mand geboren zijn. Niet waakzaam zijn voor alle gevaren en steeds maar zorgen voor de buikvulling en alweer nadenken wanneer krijg ik mijn volgende hapje.
Maar toch wel lief van jou dat je met jouw mensen af en toe gaat spelen, kijk jij weet gewoon dat ze dat leuk vinden. Ikke denk dat jij met hen speelt en niet andersom hoor.
Ikke ben wel een speelse Jip, hele huis ligt hier vol met muizen, balletjes en propjes en vooral een groot stuk kraak papier. Maar vrouwtje zegt dat wat ik doe geen spelen is, wij zij jacht dieren en al die muizen en noem maar op is onze prooi en daar jagen we dan op. Jij hebt dat in het eggies zoveel moeten doen, dat je daar geen zin meer in hebt, jij krijgt net als ikke heerlijk eten in bakje opgediend en nu mag jij van een verdiende rust genieten.
Prima dat je dat doet hoor, maar wel blijven trainen voor onze Formule 2 race Bolle/ Jip.
Maak je nu ook maar niet meer te moe met al dat denken, schiet je niks mee op en die blafsnuit van de buren zal altijd tegen je blijven blaffen, misschien een idee om eens flink te gaan miauwen tegen hem. Maar gelukkig komt hij niet in jouw tuin, want jij bent net als ikke bang van die vier voeters.
Bolle ga maar van jouw leven genieten want daar wordt je gelukkig en blij van in je bolletje, doe ikke ook hoor. Nu ga ik aan mijn zondagmorgen dutje beginnen.
Fijne dag en veel zachte knuffels van vrouwtje en grote poot en kopstoot van je grote race vriend Jip
Dag Jip, je hebt gelijk dat je zegt dat mijn mensen het spelen vaak leuker vinden dan ikzelf. Vooral mijn vrouw vindt het leuk,en dan doe ik mee voor haar eigenlijk.
Maar soms heb ik ineens dat ik binnen kom rennen, en dan wil ik wél heel graag spelen!
Weet je wat het is? Ik moet ook nog patroejeren in mijn tuin en op het schuurtje. Als ik dat de hele dag doe, ben ik ’s avonds moe en wil ik niet nog met mijn vrouw spelen.
Ik doe wel aan mijn vis en mijn banaan likken, dat wel. Maar ik pak ze niet zelf, ik doe dat alleen als mijn vrouw ze aan me geeft.
Ik vind het superstoer dat jij zoveel speelt en rent en dan ook nog heel hard mauwt!
Ik doe zeker weten nog treenen voor onze Formule 2, alleen is mijn sirkwie wat kleiner geworden! Als mijn mensen erbij zijn, ga ik ook wel eens heel hard door mijn tuin rennen, dat ik echt slipsporen maak in het gras!
Ik heb eergisteren heel hard geblazen tegen de hond, maar dan wordt hij nog bozer. Ik wist dat hij in de tuin was, en toen kwam hij dichtbij het hek. Toen deed ik dus blazen, en hij ging blaffen. Gelukkig komt zijn vrouw altijd meteen, en zegt dat hij dat niet mag doen. Maar ik vind het toch griezelig. Hij is heel groot, en wil alle katten vangen. Nou ja, jij weet er alles van, helaas.
Ik hoop dat jij ook zon hebt, Jip!
Ik lig nu lekket in mijn tuin in mijn mand te stoven. Heerlijk vind ik dat! Dan ga ik vanavond weer treenen voor de Formule 2!
Een heel lief kopje, ook voor je vrouw, van je vriend Bolle, en groetjes van mijn mensen.
Ooooh bolle. Wat een mooi verhaal. En de troon van jouw mol, oooooh zo supermooi. Vroeger speelde ik veel. Maar nooit alleen. Of ik moest een muis te pakken hebben. Want dan speelde ik wel. En het muisje vond het leuk hoor, want ze piepte altijd PIEP en knallll… daar gingen ze weer tegen de muur. Maar ja… alle muisjes heb slechte batterijen.
Ik heb 2 weekjes geleden nog als een jonge hinde door het huis gerend. Ik gooide mijn oortjes in mijn nek, begon mezelf kleiner te maak en opeens ROETSJJJJJJ ROETSJJJJ
Oooooh en gillen dat ik deed.
Ik speel wel iedere nacht met mijn druksspeeltjes. Ik ben er alleen 1 een beetje kwijt nu. Mijn eekhoorntje. Gisteren was mijn eendje foetsie de hele dag.
Oooooh een upjedeet. Mijn eekhoorn is weer terug????????
Dag Prinses Katrientje, gelukkig dat je eekhoorn weer terug is! Waar had hij zich nou vestopt?
Mooi is de troon van Mol hè?! Alleen lijkt het op de foto net alsof ze veel kleiner is dan ik, maar dat komt omdat ik meer naar voren lig. We waren bijna even groot.
Dus jij speelde vroeger met je zus? Of met je mensen?
En hoe speel je met je druksdiertjes? Doe je ze likken, of bijten, of trappen? Ik lik alleen aan mijn vis, en soms begin ik een beetje te trappen, maar niet heel hard. Ik val dan vaak in slaap op mijn vis, dat vind ik fijn.
Goed dat je af en toe nog even hard door het huis reest, Katrien, dan kun je even kijken of al je scharniertjes het nog steeds doen. En als je dat weet, kun je weer gaan liggen. Zo doe ik dat altijd!
Een heel lief kopje voor jou van Bolle.
Bolle wat vertel je dat toch allemaal weer goed. Wij kunnen wel zien dat je een grote denker bent. Bas hier kan ook niet spelen, hij snapt niet wat hij met speelgoed moet doen. Komt omdat hij ook lang op straat geleefd heeft en nooit heeft leren spelen. Hij had wel wat belangrijkers te doen, namelijk overleven. Bjarne vindt het leuk om met een wiew kussentje te spelen en daarop te sabbelen, heel soms speelt hij wel met een balletje, maar niet te lang. Oliver speelde vroeger met een muis, nu nog maar af en toe en alleen omdat vrouw dat leuk vindt. Kruimel speelt wel af en toe, maar het liefste speelt ze in haar eentje en niet met ons, haar broers. Bikkel is bij ons de speelgoed kampioen, hij vindt alles leuk, ook de wiew kussentjes, die maakt hij helemaal nat met zijn gesabbel en gelik. Hij vindt het ook leuk om zijn speelgoed te verstoppen en dat vrouw dan moet gaan zoeken. Helemaal te gek vindt hij dat. Soms ligt al zijn speelgoed door de hele kamer en dan vindt hij het leuk om een aanloop te nemen en dan zo door zijn speelgoed te hollen. Hij is wel de gekste van ons allemaal, en de drukste maar hij kan volgens vrouw ook lief knuffelen, maar dat doet hij alleen met de vrouw, niet met ons. Mooie foto’s ook Bolle. Groetjes en een dikke knuffel van Bas, Bjarne, Oliver, Kruimel en Bikkel.
Dag allevijf, wat grappig dat jullie allemaal verschillend zijn met spelen! Ik denk dat Bikkel de jongste is, toch? Dan is het logies dat hij veel speelt. Misschien als Bikkel wat ouder is, dst hij ook met jullie komt knuffelen.
Ik snap wel dat Kruimel het liefste alleen speelt. Dat deed Beer ook, want dat pakt tenminste niemand je speeltjes af. En je hoeft niet zenuwachtig te worden dat iemand naar je zit te kijken!
Ik begrijp Bas helemaal. Het eerste jaar heb ik ook alleen maar geslapen, zo moe was ik.
Ik doe wel aan mijn vis en aan mijn neiuwe banaan likken, maar alleen als mijn vrouw ze aan me geeft. Ik pak ze niet zelf, dat durf ik niet zo goed.
Ik heb een heel mandje vol speeltjes, maar daar doe ik niks mee. Pop en Mol en Beer gooiden dat altijd gewoon om, en haalden dan de wiewertjes eruit. En Pop rolde het hele kleed op als hij wilde spelen. Hij kroop eronder en trapte ertegen. Dat zou ik nooit durven!
En dank je wel dat jullie kunnen zien dat ik een denker ben, en dat jullie de foto’s mooi vinden!
Een heel lief kopje voor jullie allemaal, en ook voor jullie vrouw, van Bolle.
Dag Bolle,
Wat liggen Mol en jij daar mooi naast elkaar! Natuurlijk ligt zij in de mooiste stoel, zij is immers een echte dame!! Juffrouw Snibbe had ook altijd de beste plaats uitgezocht, zij vond dat ze daar recht op had. Die arme David had weinig in te brengen 🙂 .
Ik speel ook bijna niet alleen, ook nooit gedaan volgens mijn vorige vrouw. Alleen met papier heb ik soms dolle pret.
Wel pik ik pennen van mijn vrouw, die zwiep ik soms door de kamer. Vorige week lag er een klein houten staafje op de grond, mijn vrouw had één van haar zeldzame heldere buien, en was een houten kalender aan het afstoffen, waar je maand en datum met blokjes en staafjes moet verwisselen elke dag en dat staafje viel eruit. Ik had daar dolle pret mee, en nu mag ik het houden.
Ik speel er alleen maar mee als ik denk dat mijn vrouw niet kijkt, maar zij vindt het vaak op een andere plek terug dan waar het lag. Ik had het ook een keer in haar schoen verstopt.
Mijn vorige vrouw heeft wel haar best gedaan om mij spelen te leren, maar ik deed het gewoon niet.
Mijn voorganger Broddel ook niet, maar we weten zijn achtergrond ook niet. Hij is als kitten van ongeveer 10 weken bij de broer van mijn vrouw afgeleverd, met de woorden “Hij loopt hier al een week rond, hij is van niemand, als jij hem niet neemt gaat hij naar het asiel!”
Mijn oom had al 9 katten, dus die heeft hem naar mijn vrouw gebracht. Hij haalde wel allemaal streken uit, maar echt spelen deed hij niet. Verder speelden alle voorgangers, zelfs Snibbe.
En Bolle, nadenken vergt ook energie! Als ik diepzinnig in de verte zit te staren vraagt mijn vrouw wel eens waar ik zit met mijn gedachten. Nou, ik denk dan na over de diepere dingen des levens 🙂 ,
Oh Bolle, mijn vrouw heeft mijn favoriete veer verpest!!! Er was een stukje vanaf gebroken, en hij was te scherp volgens haar, en toen heeft ze er een stukje isolatieband omheen gedaan. Ik heb er uit verontwaardiging niet meer mee gespeeld!! Ik heb zelf een nieuwe uit de berg veren geplukt, en daar spelen we nu samen mee, maar toch….!!!!
Bolle, jij bent een denker, als je altijd maar zou spelen, zou je nooit zulke mooie stukjes kunnen schrijven denk ik. Je moet gewoon blijven wie je bent, daarom houden we zo van je!
Een heel lief kopje voor jou en je mensen,
Vlo.
Dag Vlo, dus jij bent ook meer een denker? Ik ook, en mijn Mol al helemaal! Mooi is ze hè, op haar rieten stoel?! Ze werd soms een beetje kribbig dat ik altijd bij haar wilde zijn, maar ja, dat heb je als je verliefd bent!
Wat leuk dat jij met pennen speelt, en met een houten dingetje. Het leukste speelgoed is in ieder geval NIET wat mensen hebben gemaakt, daar ben ik al lang achter.
En wat zal je vrouw blij zijn geweest dat je het in haar schoen had verstopt! Is ze er op gaan staan? Popje heeft ooit een gevangen muis in mijn vrouws schoen verstopt, hij was wel al dood. Mijn vrouw merkte dat pas toen ze de schoen aandeed. Of ze blij was, weet ik niet!
O Vlo, doet jouw vrouw dat ook, met je veren? Mijn vrouw doet er altijd teep om, als ze kapot zijn. En dan blijft dat teep aan mijn haren plakken, of ik krijg het in mijn mond als ik in mijn veer bijt! Vies is dat, bah. Mijn vrouw zegt dan dat dat toch niet uitmaakt, zo’n klein stukje teep, maar ik denk altijd Dat hoort niet zo, bij een veer! Een vogel heeft toch geen veren met isolatieband, of teep aan zijn lijf?
Dan héb ik een keer speelgoed, verpest mijn vrouw het!
Vlo, voor jou en je vrouw een heel lief kopje van mij, en voor je vrouw veel groetjes van mijn mensen!
Hoi Bolle,
Jouw Mol is inderdaad heel mooi. Ze heeft ook zo’n mooie snor, net als Snibbe.
Mijn Opa had twee bijnamen voor Snibbe : : “Mijn Molletje”, vanwege haar omvang, en “Dame met de snor”, want die was prachtig.
Jammer genoeg is mijn vrouw niet op het houten dingetje gaan staan.
Mijn vrouw schudt uit gewoonte altijd haar schoenen uit sinds de tijd dat Poncke hier woonde. Die jatte alles wat los en vast zat, en stopte dat vaak weg in schoenen. Ze was het net een beetje aan het afleren maar toen heb ik een keer een grote spin gevangen en hem om hem niet kwijt te raken in haar schoen gedaan. Ik had er toen al een heleboel gevangen en opgegeten, dus ik wilde hem voor later bewaren. Een spin is het enige dier waar mijn vrouw een beetje van griezelt, volgens haar hebben ze teveel poten, dus sinds die tijd kijkt ze weer in haar schoenen, jammer!!!!
Wat lief van Popje, zo’n kadoo, in je vrouw’s schoen, ik hoop dat ze hem wel bedankt heeft.
Ben blij te horen, dat jouw vrouw ook veren verpest met teep. Nu begrijp ik dat onze vrouwen het wel goed bedoelen, maar Bolle, hoe leren we het ze af?! Veren zijn veren, en moeten gewoon veren blijven en niet geteept worden.
Zacht kopje, en groetjes voor allemaal.
Vlo.
Dag Vlo, wat leuk dat Snibbe ook zo’n grote snor had! Omdat Mol zo’n grote snor had dachten mensen vaak dat ze een jongen was. Maar zo werkt dat natuurlijk helemaal niet bij katten. Wij hebben allemaal een snor, of we nou een jongen of een meisje zijn.
Jammer van het houten dingetje, maar die spin vond je vrouw vast leuk! Mijn vrouw gaf een gil van blijdschap, toen ze op die dode muis ging staan. Maar daarna lette ze ook altijd op. Flauw vind ik dat. Gelukkig legde Pop vaak pootjes of staartjes (of darmpjes!) gewoon ergens op de vloerbedekking, dus werden mijn mensen toch nog wel eens blij verrast.
Ik denk ook dat onze vrouwen het niet kwaad bedoelen met die teep, maar toch heb ik het liever niet. Maar je weet, Vlo, het is best lastig om mensen iets te leren. Ik denk dat het enige dat we kunnen doen is NIET meer met die geteepte veren spelen. Hopelijk hebben ze het dan door. Mijn vrouw heeft ook een keer plakband om een veer gedaan, en toen zat dat in mijn mond. Los. Een stuk plakband. Nou, toen wilde ik meteen niet meer spelen, dat snap je vast wel. Dat had mijn vrouw ook wel door, dat moet ik toegeven. Tja, het blijven toch mensen, die zijn anders dan katten.
Een lief kopje terug!
Lieve Bolle,
wat hebbie weer mooi geschreeve van wie jij ben van jou eigen. Jij ben bedachzaam en seerijeus. Als poes vind ik dat mooi. Jij denk na over jou leeve, over blaffe naast jou tuin en over jou Mol. Jij denk waarom is mij Mol ze eigen ster? Jou hart lig erin, mij hart voel het.
Van me eigen speel ik soms. Meestal speel mij vrouw en kijk ik met mij eigen toe. Ik ga er nog een keer over schrijve denk ik. Het is toch belangrijk, vooral assie anders ben.
Mij zus Zusje speel wel met ze eigen. Dan ren ze met ze eigen en een muis door mij huis. En soms breng ze de muis naar mij vrouw. Dan ren ze zonder gewoon verder.
Van me eigen zie ik het aan.
Papier vind ik wel fijn en assie een leezerlampje heb dan ga ik soms wel uit mij kop. Maar jij weet, mij aard is rustig en bescheide. Mij hobbie zal het nooit worde, mij hart lig bij mij gefoel en mij gedachte .
Bolle jou foto met jou Mol heb mij hart geraak. Jij voel jou liefde is van jou diepe soort. Het voel intens, mij hart zeg het is waar. En jij weet, ware liefde kan jij niet koope. Daar kan jij ook niet mee speele in jou hart, jij moet het koestere. Voor altijd Bolle.
Jou Mol kijk van boove naar jou leeve, zij heb al jou antwoorde. Assie weer saame ben krijgie alles van jou Mol te hoore. Mij hart voel het, mij hart weet het van mij erfaring…
Liefs van mij eigen, voor jou Bolle, jou vrouw en jou menseman.
Loesje
Dag lieve Loesje, jij zegt het presies zoals ik het voel. Dat spelen nooit je hobbie zal worden. Dat heb ik ook! Dat komt natuurlijk omdat wel rustig zijn, en ook heel slim.
Ik denk dat je zusje Zusje nog verl jonger is, toch? Vaak spelen jonge katten veel, dat hoort zo. Maar als je wat ouder bent hoeft dat niet meer, vind ik.
En jouw vrouw speelt dus ook met kattenspeelgoed? Die van mij ook, en ik weet nooit zo goed wat ze dan van me wil. Ze gooit een balletje en zegt Kijk Bolle! Ja, dan kijk ik want ik weet dat ze dat leuk vindt. Maar waaróm ze wil dat ik kijk, dat weet ik niet. Dan kruipt ze er weer achteraan en gooit het balletje nog een keer. Daar moet ik dan van zuchten, en dan zegt ze OK, OK, ik snap het al. En gelukkig houdt ze dan op.
Dan kan ik tenminste weer nadenken, over moeilijke dingen. Of slapen, dat vind ik ook fijn.
Dank je wel voor wat je schrijft over mijn Molletje! Wat is ze mooi hè, op haar stoel! Ik bewaar haar herinnering voor altijd in mijn hart, zeker weten. Net als jij en je vrouw met jullie andere vrouw.
O, en ik vind het mooi dat je zegt dat mijn Mol me ooit alle antwoorden geeft! Dat geloof ik ook, want Mol weet alles nu. Ze wist altijd al heel veel, maar nu als ster weet ze alles van de hele wereld en het heelal! Ze twinkelt nu samen met Pop en Beer, en Bart, en Catoo, en Tim, en Boris, en Poncke en Plok en Broddel en alle katten die een ster zijn geworden. Gelukkig maar dat ze met heel veel zijn, dat ze niet alleen zijn!
Een heel lief kopje voor jou en je broer en je zus en je vrouw van Bolle, en veel groetjes van mijn mensen voor jouw vrouw!
Hoi Bolle wat heb je dat allemaal goed gezegd hoe je bent en waarom je zo bent als je bent!
Ikjes Ollie vind spelen wel leuk maar minder dan toen ikjes pas hier was, blaadjes in de tuin een veter met een kussenhartje dat heb ik zelf ondekt dat zijn vaak de leukste speeltjes!
Als her Personeel gaat slaapjes doen dan speel ik vaak met die veter met hartje maar overdag ben ik meer van in de tuin of in mijn krabkasteel slaapjea doen!
Kopje van Ollie
Dag Ollie, jij hebt ook een tuin, dus daar ben je ook tijd aan kwijt, toch? Ik moet alles elke dag bekijken, en ruiken. Of er andere katten zijn geweest, en waarom en wanneer. Jij zult het ook wel druk hebben!
Ik heb ook een hartje om mee te spelen, er zitten ook nog veren aan. Mijn vrouw heeft er een touwtje aan gemaakt, en daar spelen we dan samen mee. Soms.
Veel plezier in je tuin, met het zonnetje! Ik ben nu elke dag in mijn tuin, heerlijk hoor.
Een heel lief kopje van Bolle.
Ooh wat leuk Bolle jij hebt ook al een speel hartje met een touwtje en ook nog veertjes eraan , fijne dag nog! Kopje Ollie