Wat een nieuwsgierig poesje zit daar. “Hoe stevig is deze stof, wat zit eronder en wat is er boven?” Elke poes en kater moet de omgeving verkennen. Dat is instinct, en je hebt er enig zelfvertrouwen voor nodig.
Zintuigen
Een kat heeft veel sterkere zintuigen dan de mens. Denk alleen al aan die ultragevoelige snorharen waarmee niet alleen de neus beschermd wordt, maar ook informatie wordt opgenomen. Zoiets geweldigs heeft de mens niet. En die puntige grote oren van een kat, daar zit een gehoor in waarvan een mens zich niet kan voorstellen hoe precies en geweldig het werkt.
Het betekent ook, dat wanneer wij denken dat alles hetzelfde is, een kat de piepkleinste verandering waarneemt. En dan? Dan voelt de kat nieuwsgierigheid en de drang om op onderzoek te gaan.
Aanmoedigen
Het beste wat een mens kan doen, is die nieuwsgierigheid aanmoedigen. Heb je een binnenkat, laat hem of haar dan kijken en snuffelen waar hij of zij wil. Zolang er geen gevaar bij is (zolders, schuren en bergingen) is dit een uiterst bevredigende bezigheid. Dat zie je goed aan het tevreden slapen nadat de verkenning geslaagd is.
Onzeker
Een kat met weinig zelfvertrouwen, is tijdens dit soort expedities onzeker. Vaak opkijken, bevestiging en aanmoediging vragen zijn de signalen waar je dan op moet letten. Blijf erbij, ga rustig zitten en praat af en toe met een zachte stem. De beloning voor het toch-durven bestaat uit een knuffel en complimenten.
Het kan korter of langer duren, maar met een geduldige begeleiding van jouw kant, ga je zien dat je kat langzaam meer gaat durven. De nieuwsgierigheid groeit met het zelfvertrouwen om de omgeving te durven ontdekken.
Blijf er ook dan bij. Zelfvertrouwen is broos en een onzekere kat kan met een enkel keertje schrikken weer terug zijn bij af. Blijven steunen, blijven begeleiden, je doet het samen.
Hallo Bert,
Nou ik hoor volgens vrouwtje tot de nieuwsgierige katers. Ze noemt mij nieuwsgierig aagje Jip. Nou vind ik een compliment hoor. Ja ik wil alles weten van wat er in huis gebeurt en wat vrouwtje aan het doen is. Toen ik nog niet zo’n bange Jip was en ik het heel leuk vond als er mensen en monteurs in huis kwamen, nou dan zat ik in hun tas of gereedschapskoffer. Altijd met mijn Jippenneus vooraan, Tja ik ben toch de controleur in huis. Maar nu ik ook een angstige jongen ben is dit niet meer, ik heb gevraagd aan vrouwtje of zij deze taak voor mij wil doen. Maar als wij samen in huis zijn kijk ik altijd hoe alles gaat en moet. Vrouwtje zegt tegen mij dat ik ook wel eens een keer wat voor haar kan doen, want ik weet toch precies hoe alles moet. Nou nee, die mensen klussen moet ze zelf doen vind ik. We hebben de rollen goed verdeeld vind ik in vrouwtje en Jippe dingen. Ik vind het een groot avontuur om op ontdekkings tocht te gaan.
Nu ga ik op ontdekkings tocht in slaapland en dromen van veel muizen en vogels.
Fijne dag hoor Bert en wie weet heb jij nog een leuk avontuur. Knuffels van vrouwtje en poot en kopje van mij.
Je vriend Jip
hoi Jip, zo is het als je je bang voelt dan moet je de dingen aan je vrouw overlaten. Doe ik ook. En ze heeft er genoeg ervaring mee en een andere keer doe je weer wat meer gewoon omdat het kan. Dat is volgens mij samenwonen. Dat je met elkaar rekening houdt. Ik moet dadelijk verplicht bankhangen. Volgens mij is mijn vrouw bang dus dan doe ik dat maar!! poot van je vriend Bertje