U weet dat ik een seeniejor ben en ik heb ook mijn ferjaardag gehad, toen werd ik twaalf jaar. Maar ik ben ouder. Echt waar.
Half oor
Een paar dagen geleden telefoneerde mijn vrouw met de dokter over mijn gezond en over sneks en eten en al die dingen. Ik luisterde met een half oor mee, want het ging wel over mij. Toen opeens helemaal plotseling was mijn vrouw stil. Ze keek intens naar me. En ze zei: “Echt waar?” Weer was ze stil. En daarna zei ze: “Dat zal ik hem vertellen.” Die hem was ik dus.
En ja hoor ze kwam naar me toe, ik bleef gewoon liggen en ze begon met aaien. Maar ik was aalert.
Verjaardag
– Bert, weet je nog van je verjaardag op feesboek?
Ja tuurlijk.
– En dat Loesje zei dat zij ouder is dan jij.
Weet ik.
– Nou heb ik net met de dokter gesproken…
Ja dat hoorde ik!!
– En de dokter zegt, dat je geen twaalf jaar bent maar dertien jaar en drie maanden.
….
Weer aaien.
– Ik heb me een keer verteld Bert, dat moet het zijn.
Gelukkig ging het aaien door. Ze wist niet meer wat ze moest zeggen, en ik vind, stil is ook weleens fijn.
Even oud
’s Avond meelde ik Loesje over dat we dus ongeveer even oud zijn. Ze vond het eerst raar wegens dat ze moest wennen. En daarna vond ze het leuk en ik eigenlijk ook. Want dan snappen we elkaar beter als er iets is. Een kitten heeft toch minder erfaring met de dingen. Dus voor mij persoonlijk wegens dat ik verkering heb, is het beter om dertien jaar en drie maanden te zijn dan twaalf. Het was dus eigenlijk goed nieuws, al snap ik niet hoe het gekomen is, maar daar gaat het niet om, geloof ik.