Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Toen de storm kwam en ging

stoem

Er was storm en als ik in de vensterbank zat, dan zag ik dat het buiten anders was. Alles bewoog en de mensen hadden moeilijke gezichten. Mijn gefoel was ook moeilijk.

Het begon in de nacht.
Toen waaide er nog niks maar als katerman zijnde heb je instinct en mijn instinct zei: Bert nou even opletten er gaat wat gebeuren. Die nacht at ik meer brokjes, ik had zoveel trek opeens en dat had ook met de storm te maken.
En ik was wakker de hele tijd, want ik had een aalert gefoel, en mijn vrouw sliep dus iemand moet er dan opletten en ik was die iemand dus.

Kijken

Nou overdag was ik na de ochtendknuffel dus keimoe. Echt ik was zo toe aan dutjes. En ik moest gapen maar ook toen zei mijn instinct wat ik moest doen en dat was in de vensterbank gaan zitten en kijken naar de wereld.
Ik weet nog van vroeger wat storm is, toen was ik buitenkater. Het is gefaarlijk. Wegens dat er van alles kan omwaaien en je moet uitkijken dat er niks op je kop valt. Dat zag ik ook aan de mensen, dat ze daarvoor bang waren.

Weer gewoon

Toen ik weer uit de vensterbank sprong en naar de bank liep, had ik nog een knuffel nodig en ik kreeg ook liefe woordjes over dat we binnen waren en samen en dat er niks kon gebeuren.
Maar ik hoorde binnen de storm van buiten.
En onder de voordeur door kwam er ook lucht van buiten dus ik rook dat het een andere dag dan anders was.
Maar bang was ik niet, wegens dat ik binnenkater ben en dat ik knuffels had gekregen en eerlijk is eerlijk ik heb liefer storm aan het raam dan een glazenwasser aan het raam. Dus toen kon ik toch slapen en toen ik wakker werd was de storm haast helemaal weg. En toen heb ik een brokje gegeten en daarna was de dag weer gewoon, en dat was het fijnste.

Waarom ik voor altijd binnenkater blijf

binnenkater

Het is weer kouder en ik dacht net nou komt de lente weet je wat ik ga verharen, maar toen deed ik het niet. Ik kijk elke dag of er al zon komt.

Ooferzicht

Zon vind ik het allerfijnste. Dan foel ik me ontspannen en dan is alles goed in mijn leefe. Ja mijn vrouw moet dan wel thuis zijn en aan haar werktafel zitten wegens dat ik dan weet waar ze is. Dan heb ik ooferzicht.
Voor mij is dat belangrijk als oudere kater met angstklachten.

Knuffels

Gisterochtend zat ik op het tapijt en ik keek naar buiten, naar het raam en net toen ik in de vensterbank wilde springen, kwam er WOESH een borstel tegen het raam. De glazenwasser stond beneden. Dus ik rende meteen naar de werktafel en ik ging eronder zitten. Mijn vrouw aaide me zachtjes en ze zei dat de glazenwasser er maar even was.
Ja dat gebeurde ook.
Maar toen was ik nog gespannen, dus ik had knuffels nodig en die kreeg ik.

Binneleefe

Zo heb ik elke dag wat waarvan ik foel daar moet ik iets mee maar het allerbelangrijkste is ontspannen foelen. Ik heb geen tuin en geen buitenhuis en geen balkon dus daardoor maak ik allerlei buitendingen niet mee.
Boven is een raam en daarachter zie ik het dak van de buurman en mijn vrouw vraagt weleens of ze daar een buitenhuis moet maken, zoals Jip dat heeft. Maar ik heb het liefer niet. Wegens dat ik dan op het dak moet en dan moet ze mee vind ik en ze zegt dat ze dat niet doet dus dan kan het eigenlijk niet.

Dus mijn leefe is en blijft een binneleefe, en dat is best fijn ook wegens dat ik seeniejor ben. Ik wil ooferzicht, sneks, knuffels en warme zon op mijn vacht dat is voor mij geluk.

Waarom ik vaak in de spiegel kijk

spiegel

Het is dus zo dat ik vroeger nooit in de spiegel keek en nou wel. Ik weet niet waarom ik ermee ben begonnen. Ik weet alleen wat ik zie.

Persoon

Er zijn mensen die snappen dieren niet, dat lees ik genoeg op Feesboek. Dan zeggen ze dat dieren alleen instinkt hebben dus dat is je oer, en verder niks. Ja, en dat ze kunstjes kunnen leren.
Ik heb ook oer, en ik kan kunstjes leren maar ik ben ook een kater die dingen kan leren, en die dingen snapt, dus ik ben een intelligent persoon.
Want een dier is ook een persoon.
Net als een mens.

Kijken

Op de slaapkamer keek ik een keer in de spiegel en toen zag ik mezelf. Ik wist meteen dat ik het was, want mijn vrouw ziet er anders uit.
Dus ik keek en keek en ik dacht nou Bertje je bent geen kitten meer.
En dat is ook zo, wegens dat ik 13 jaar ben, net als Loesje.

Dus soms als ik op de slaapkamer ben, kijk ik weer in de spiegel. Ik doe het ook in de spiegel beneden, die staat dichtbij mijn plank dus dat is gemakkelijk. Er is ook een andere spiegel in de huiskamer maar die vertrouw ik niet. Er is iets mee, dat is mijn gefoel.

Het komt ook voor dat mijn vrouw en ik naar elkaar kijken via de spiegel. Dus dan zie je elkaar anders, dat is heel aapart.
Ik kan ook via de spiegel naar de kamer kijken. Doe ik ook.

Lefenserfaring

Ik bedoel te zeggen dat als je zo met de spiegel kunt omgaan, dat je dan vanzelf intelligent bent en ook een persoon. Je moet snappen wat een spiegel is. Je moet ermee kunnen omgaan. En dat kan ik, en folgens mij ook heel veel andere dieren. Misschien moet je er wat ouder voor zijn, dat je lefenservaring nodig hebt, en dat is bij mij het gefal.

Samen spelen of toch niet? (video)

Er lag een potlood op het tapijt. Dat is hier bijna altijd zo, wegens dat er veel potloden zijn en die moeten ergens blijven. Soms speel ik ermee. Maar nou wilde mijn vrouw opeens samen spelen. Ik niet.

Dat ik niet samen wilde spelen, snapte ze niet. Dat is best zielig want dan ben je blij en dan lukt er iets niet en ik dacht ik doe gewoon een beetje mee misschien komt mijn gefoel van samen spelen dan wel of anders verdwijnt haar gefoel daarvan.
Maar niks hoor.

Ze bleef proberen met het potlood.
En ik bleef proberen van niet.

Onder de lap

Toen ik hier pas woonde hebben we heel lang elke dag samen gespeeld. We deden lintje onder de lap. Of muis onder de lap. Zij aan de ene kant van de lap en ik aan de andere en ik wist wel dat zij het lintje bewoog maar ik keek er toch naar en dan sprong ik.
Het was ook wegens de spanningen dat ik zoveel had meegemaakt van de straat en het asiel en dan het wennen aan een nieuw huis.
Daarna waren de spanningen uit mezelf en toen begon ik met ontspannen en daar werd ik steeds beter in. Zo ontdekte ik ook dat ik voor genieten een talent heb. En mijn vrouw zegt, Bert van mij mag het.

Potlood

Soms speel ik. Ook met een potlood. Dat pak ik dan tussen mijn voorpoten en dan ga ik ermee rollen en dan heb ik dat oer in mijn lichaam. Met een propje lukt het ook. Of ik scheur met een krant en dan rol ik lekker heen en weer.
Ik ben eigenlijk van samen-spelen gegaan naar alleen-spelen. Het is wel zo dat ik het leuk vindt als ze een beetje kijkt en na het spelen mij aait en een kompliement geeft. Dan wil ik weer samen zijn. Maar met spelen foel ik nou dat ik het liefer alleen doe, eerlijk is eerlijk.

Kever heeft een mening over verstoppen

verstoppen

 

 

 

 

 

 

 

 

Al een hele tijd mag ik de tuin van Bolle in, steeds ietsje verder, ik vind het heerlijk buiten en ik kom altijd om de paar minuuten naar binnen om te vertellen wat ik heb meegemaakt, mijn mensen hebben overal hoog gaaaas gemaakt, alles ging helemaal prima dus deze week mocht ik in de hele tuin want mijn mensen hadden alles tot in de PUNTjes geregeld.

Nergens te zien

verstoppenTenminste, dat dachten ze, en ik ook hoor, maar toen ik de derde keer door de hele tuin mocht lopen bleef ik langer weg, het was avond, mijn vrouw ging kijken en ze kon me niet vinden, mijn man kwam meezoeken, ze zeiden mijn naam en tikten met blikjes en ritselden met kouwstiks, maar ik kwam niet, mijn man heeft een supergoede lamp, een zak-lamp heet dat, hij scheen overal, de buren hebben gekeken in hun tuin, de hond moest binnen blijven zodat ik niet zau schrikken, maar ik was nergens te zien PUNT.

Mijn mensen hebben de hele nacht de deur open gehad zodat ik naar binnen kon, ze konden niet slapen (ik ook niet), ze hebben eten neergelegd en mijn bak neergezet zodat ik wist waar mijn tuin is, maar ik kwam niet, ze zijn de volgende ochtend vroeg verder gaan zoeken, twee tuinen verderop zagen ze een gat in een stenen terras, mijn vrouw dacht meteen dat ik daar zat maar ze wist het natuurlijk niet zeker, ze hebben er een hele tijd bij gezeten en tegen mij gepraat, maar ik kwam niet, mijn mensen hebben papiertjes rondgebracht met mijn footoo erop, eten in dat gat gegooid, allemaal mensen hielpen en draaiden pootjes voor mij, maar ik was er echt waar niet, ik was verstopt, van mijn hoofd tot aan het witte PUNTje aan mijn staart.

In mijn huis

verstoppenMijn mensen moesten huilen, ze waren bang dat ik nooit meer terugkwam, ik was ook bang, en ik was supergoed verstopt, ik zat in dat gat onder de grond, ik hield me muisjesstil, ik zei helemaal niks, en pas de volgende avond in het donker durfde ik terug te komen, ik sprong over een hauten rek, eerst trok ik me omhoog en nu zijn mijn nagels bijna weg, de buurman belde mijn mensen, hij zei ik zie een donkere schaduw door de tuin lopen, dat was ik!, en toen stond ik binnen, in mijn huis, zooo heee wat hebben we geknuffeld!, we waren alledrie zooooo blij, ik heb de hele avond gegeten en gedronken, ik wilde weer naar buiten maar dat mocht niet, toen ben ik in slaap gevallen in mijn schaapje, ik was eindelijk weer thuis met een heleboel streeppunten!!

 

Nawoord van Cisca, de vrouw van Kever

verstoppenWe weten inmiddels hoe Kever de tuin uit is gekomen. Voorlopig mag hij alleen op het terras, achter twee meter gaas. Een paar meter verderop staat dan nóg eens gaas, en daarna komt nog het tuinhek.
We willen mevrouw Bert, mevrouw Door, mevrouw Loes, mevrouw Vlo en de oma van Kever heel erg bedanken voor alle steun!
Kever mankeert niks, en heeft vanochtend op het trapje voor de deur vrolijk in het zonnetje zitten tetteren. Hij deed de krolse poes na die hier rondhangt, en ook de sirene van de ambulance die voorbij kwam.
Het is een bijzonder beest, en dat is het.