Af en toe krijg ik iets nieuws te eten, en daar ben ik van mezelf foorzichtig mee. Als seniejor katerman weet ik wat ik lust en wat niet, en waarin ik trek heb en waarin niet. Dus dat nieuwe, voor mij hoeft het niet.
Snek
Komt mijn vrouw gisteren de kamer in en ze zegt: “Bertje, ik heb een nieuwe snek voor je.” Ze keek me aan en ik foelde gewoon ze wil dat ik blij ben dus ik dacht nou goed dan ruik ik er even aan.
Het viel mee.
Eerlijk waar.
Het was kip-moes van Sheba alleen andere kipmoes dan van Goermet dat is lekker slap spul dat eet ik graag. Dit was met korrels en stukjes. Er is geen foto van wegens dat ik het heb opgegeten en toen pas dacht mijn vrouw oja een foto was leuk geweest.
Stevige moes
Het is dus een stevige moes. Het ruikt best lekker, de kamer was meteen vol met de lucht dus je hoeft niet te denken waar staat mijn bord. Dat ruik je heel goed.
Ik heb een paar keer ervan gegeten met pauze. Dan had ik er even genoeg van ook dus vanwege dat het stevig is en ik kreeg een half kupje, hoorde ik dus geeneens heel veel.
Ik denk dat dit iets is van je lust het of niet, en ik lust het wel maar eerlijk waar, ik eet liefer Goermet moes dat is zachter en het eet gemakkelijker van mijn vrouw haar vingers, dus dan heb ik er ook gezeligheid bij en op mijn leeftijd is eten met gefoelens belangrijker.
In priensiepe kan dat ook met iets nieuws alleen niet met dit spul.
Er zaten zes kupjes in het pak dus ik moet er nog vier opeten, de eerste heeft mijn vrouw geloof ik geprobeerd. Vind ik niet erg. Maar een nieuw pak dat hoeft voor mij niet zo.