Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Wat heb ik nou weer op mijn bord liggen?

bord

Af en toe krijg ik iets nieuws te eten, en daar ben ik van mezelf foorzichtig mee. Als seniejor katerman weet ik wat ik lust en wat niet, en waarin ik trek heb en waarin niet. Dus dat nieuwe, voor mij hoeft het niet.

Snek

Komt mijn vrouw gisteren de kamer in en ze zegt: “Bertje, ik heb een nieuwe snek voor je.” Ze keek me aan en ik foelde gewoon ze wil dat ik blij ben dus ik dacht nou goed dan ruik ik er even aan.
Het viel mee.
Eerlijk waar.

Het was kip-moes van Sheba alleen andere kipmoes dan van Goermet dat is lekker slap spul dat eet ik graag. Dit was met korrels en stukjes. Er is geen foto van wegens dat ik het heb opgegeten en toen pas dacht mijn vrouw oja een foto was leuk geweest.

Stevige moes

bordHet is dus een stevige moes. Het ruikt best lekker, de kamer was meteen vol met de lucht dus je hoeft niet te denken waar staat mijn bord. Dat ruik je heel goed.
Ik heb een paar keer ervan gegeten met pauze. Dan had ik er even genoeg van ook dus vanwege dat het stevig is en ik kreeg een half kupje, hoorde ik dus geeneens heel veel.
Ik denk dat dit iets is van je lust het of niet, en ik lust het wel maar eerlijk waar, ik eet liefer Goermet moes dat is zachter en het eet gemakkelijker van mijn vrouw haar vingers, dus dan heb ik er ook gezeligheid bij en op mijn leeftijd is eten met gefoelens belangrijker.
In priensiepe kan dat ook met iets nieuws alleen niet met dit spul.

Er zaten zes kupjes in het pak dus ik moet er nog vier opeten, de eerste heeft mijn vrouw geloof ik geprobeerd. Vind ik niet erg. Maar een nieuw pak dat hoeft voor mij niet zo.

Waarom ik helemaal echt geen slecht humeur heb

humeur

“Wat is er Bertje?” vroeg mijn vrouw. “Heb je een slecht humeur?” Ik wist van niks. Ik lag net lekker en ontspannen op de bank en toen kwam die vraag.

Meening

Van mezelf kijk ik hoe ik kijk, en daar denk ik nooit verder over na. Mijn verkering Loes heb ik er ook nog nooit over gehoord en zij is best krieties als ik iets doe waar ze een meening over heeft dan meelt ze meteen.
En ik heb nog nooit een foto gezien van Loesje waardoor ik dacht ze heeft een slecht humeur. Eigenlijk nog nooit van al mijn Facebookvrienden. Want je kijkt gewoon zoals je kijkt, daar is verder niks mee vind ik.
Misschien is het een mensendingetje dat kan best. Mijn vrouw kijkt soms moeilijk dan is er iets aan de hand en dan weet ik dat ik even op de bank moet blijven liggen.

Kaarakter

Maar het is wel zo dat aan hoe je kijkt je ook kunt zien hoe je bent van binnen, dus je kaarakter. Ik ben een serieuze en gefoelige katerman en ik ben ook wel langzaam met nieuwe dingen doen dus dan wil ik er eerst over nadenken en dan weet ik het meestal nog niet. Het beste is te wachten tot een nieuw ding een gewoon ding is geworden, dus dat het oud en gewoon is, dat is wennen.
Aan Loesje kun je ook haar kaarakter zien, dat ze slim en gefoelig en wijs is, en ze heeft nog nooit iets doms gezegd dat snapt iedereen die haar foto ziet.

Een humeur is dat je de ene keer zo doet en de andere keer weer anders. Dat heb ik gelukkig niet. Als de zon schijnt vind ik dat altijd fijn en als ik knuffels krijg ook. Ik ben mezelf wegens dat ik een kaarakter heb.

Waarom mijn neus alleen van mij is

tong

Soms zit er iets op mijn neus. Een friemel van een snek of van mijn avondeten. Nou dat heb ik er zo af en helemaal als ik zie dat mijn vrouw dan naar mijn neus kijkt.

Mijn neus die is alleen van mij.
Wegens dat ik er supergefoelig ben dus eefe met mijn tong erover dat is al heel intens en dan is mijn neus weer schoon en meer hoeft niet.
Ik ben heel snel en als mijn vrouw een foto maakt, merkt ze het pas later: “Bert, je tong staat op de foto.” Dan foel ik me tefreden want het is weer gelukt dat ik mijn neus deed en niemand anders.

Een kus

Op Feesboek zie ik soms dat vrienden thuis een kus op hun neus krijgen. Of dat ze met hun neus aan hun vrouw of man een duw geefe dat vinden ze dan een kus.
Met hun neus!!
Ik snap dat niet.
Misschien ben ik daar superdupergefoelig maar ik begin er niet aan en thuis krijg ik er ook geen vragen over van probeer het eens een keer.

Ruiken

Mijn neus is om te ruiken:

  •  ’s morgens heel vroeg ga ik naar de voordeur en dan is soms de dag niet eens al begonnen, ik bedoel dat het nog donker is, en dan ruik ik de luchten, dus dan weet ik wat er gebeurd is en ook wat voor weer het gaan worden, ik bedoel als er zon komt dan is de lucht gewoon anders, dat ruik ik dan
  •  als ik nieuw eten krijg dan ben ik altijd voorzichtig, wegens ik weet niet wat het is, misschien is het fies of het kan ook dat er enge meediesijn in zit, dus dan ruik ik eerst en daarna ga ik even nadenken en dan weet ik of ik eet of niet
  •  en soms ruik ik in hoeken van het huis of er een spannende lucht is, maar dat doe ik ’s nachts anders krijgt mijn vrouw de zenuwen en dat moet niet

Dus dat ik heel gefoelig ben op mijn neus dat is juist goed. En het moet zo blijven dus daarom ben ik de enige die aan mijn neus mag komen.

Waarom ik met een poot over mijn kop slaap

poot

Ik slaap zoals ik slaap maar als ik ekstra fijn wil slapen dan doe mijn voorpoot over mijn kop. Dat is alleen voor als ik begin met slapen.

Op Feesboek zie ik dat mijn vrienden soms op hun rug liggen te slapen. Of met alle poten naar alle kanten op dat je zomaar hun buik kunt zien. En ze slápen dus ze denken niet wat ik heb, dat ik moet opletten want je weet nooit.
Maar ik ben dan ook een kater met angstklachten. Ook al heb ik meediesijnen en een feilig thuis, het is toch snel dat ik bang ben of onzeker of dat ik steun van thuis nodig heb.

Durf

Misschien is het wel fijn om op je rug te slapen.
Of dat je poten gewoon zijn waar ze zijn.
Ik kan het niet.
Ik bedoel ik durf het niet.

Feilig

Wegens dat ik snel bang ben slaap ik het liefste superduper feilig. Dat is op het kussen op de bank daar kan ik de hele kamer zien als ik wakker ben dus dan weet ik meteen hoe en wat er aan de hand is.
Of op het dekentje in de hoek van de bank, dat is dichtbij de werktafel van mijn vrouw dat is goed voor mijn gefoel, ik doezel en dan hoor ik haar tikken en in boeken bladeren en aan de telefoon praten, dat is ook gezellig.
Of ik slaap op het krukje dat bij de werktafel staat en dan begin ik meestal met een poot over mijn kop:

  • het is warm want mijn kop is warm en mijn poot is warm dus samen is dat zekerweten warm
  •  ik zie dan niks en het is donker ook al is het overdag maar als ik wil kan ik toch kijken
  •  het gefoel is gezellig samen met mezelf en daar heb ik ook steun aan, dan heb ik zelfvertrouwen

Uitrusten

Dat is mijn tip voor iedereen die het moeilijk findt om in slaap te komen. Dus je gaat gemakkelijk liggen, ergens waar je steun van thuis hebt, en dan doe je je poot over je kop. En ook al kun je dan nog niet slapen, dan kun je wel uitrusten en dat is ook belangrijk.

Opeens had ik zo’n trek in een luns voor mezelf

luns

Het was een gewone dag en dat was helemaal goed en toen opeens, toen kreeg ik zo’n honger, echt heel erg en ik wilde een luns.

Dus ik ging midden op het tapijt staan, staarde naar mijn vrouw en deed een keiharde MEWW.
Zij keek naar mij.
Ik keek naar de keuken, want daar staat het eten.
Ze zei: “Bertje, je hebt nog brokjes staan.”
Ik deed weer MEEWWW.
Ze was stil dan denkt ze na.
Ik: MEWWW!!!
Toen ging ze naar de keuken en ze kwam terug met een bord eten erop. “Het is een stoofpotje met kip,” zei ze toen ze het bord neerzette.
Helemaal goed.
Ik eten.
Lekkerrrr.

Bomvol

Nou de rest van de dag heb ik op de bank met de pootjes gestrekt gelegen om bij te komen. En ’s avonds heb ik toch weer avondeten op, en toen foelde ik me bomvol eten en tefreden en ik kreeg ook veel knuffels.

De dag erna hoefde ik geen luns. Ik had in de straat geluiden en daar was ik druk mee en het was ook zo dat ik geen honger had.

Eigenlijk eet ik nooit luns, ik weet ook niet waarom. De brokjes staan er altijd en voordat de nacht begint krijg ik verse brokjes. Dus ik eet ’s nachts het meeste.
En ik krijg avondeten op een bord, het meest hou ik van garnalen en tonijn. Twee keer per dag heb ik een snek met medicijnen daar proef ik niks van dus dat eet ik gewoon. Dat is mijn gewoonte van eten en luns zit er niet bij behalve gisteren toen wel.

Raar

Het rare is dat je opeens honger kunt krijgen en je weet niet waar het vandaan komt alleen dat luns niet gaat over brokjes en dat er meteen, echt serieus waar meteen, een bord met eten uit de keuken moet komen. Het was een gewone dag dat zei ik net maar dit was toch raar.