Ajooo Allemaal!

Leootje hier!
Jullie rieporter fan het niews uit de stat fan Den Haag en het dorrep fan Vinkel!
Hier tuis is het freemt druk.
Fré is de heele tijt beeseg met haar kleeding.
Se laat het eene na het andere sien, ze prutst aan haar haare en se oefent met meek-úp.
De groote tweefoeters doen..
Anders.
Of nau ja.. niet anders maar.. ik weet het niet.
Ze zijn altijt wel froolek met se twee maar nu nog een beetje ekstera en se segge dat se daage telle.

Broertje

En ik denk dat ik se heb hoore praate oofer een broertje derbij.
Heel eerlek gesegt wil ik niet een broertje derbij hoor!
Ik font Simon al heel feel gedoe derbij en dat istie nog steets!
As tie de zoomies heeft dan ben ik me plekkie op me stoel niet seeker!
Weeges hij loop die heele stoel met mij derin omfer!
Dus ik hou se in me gaatje weeges Tiga en Chester hebbe ook geseg fan nee we wille geen broer derbij, het is nou al feelste druk.
Dus ik maak me daar wel sorrege oofer.
Maar ik ben een egte rieporter dus ik set me sorrege opzij en ik ga gewoon door met me werrek en dat is het interfiewe fan de bewooners fan het Katshuisch.

Dees keer interfiew ik Anna.
Ome Jan fertelde me dat se in der ‘hoogere sfeere’ is en ik hoop stiekem dat se me gaat fertelle dat sij óók weet hoe de kleur neegen ruik op de planeet fan Anubis weeges ik weet dat as ik ketnip heb!
En mesgien heef se wel ketnip!

Het kan natuurlek ook weer so sijn dat ik iets denk en dat het dan weer heel anders wordt.
Dat gebeurt me elleke keer naamelek.

Anna

Leootje: Ajoooo Anna!
Lus u ook kettisfektiejons?
Ik heb nog een sakje fan Ome Jan meegekreege, deele saame?
Anna:
“Nou vooruit, eentje dan hi hi”

Leootje:
Hoe ben u hier terechtgekoome en wat is er met u aan de poot?
Anna:
”Ik ben hier ruim anderhalf jaar geleden geland.
Mijn twee voorpootjes staan krom, daarom was een carriere als hoofd van de afdeling marketingmuis voor mij niet weggelegd.
Overigens trok het zakenleven me sowieso al niet.
Ik ben namelijk geraakt.
Geraakt door Bastet.
Ik liep laatst van een vogel zijn linkervleugel los te peuteren toen ik een stem hoorde.
Die zei me mijn nagels in te trekken en de vogel los te laten.
Ik zag de vogel, die ik toch erg vakkundig om het leven had gebracht weer tot leven komen.
SERIEUS! Ik zag de vleugels weer aan het beestje groeien en de vogel was gevlogen.
In de lucht zag ik opeens duizenden vogels vliegen.
Het was een prachtig gezicht.
De stem zei me dat door mijn actie de katten in de buurt voor altijd zouden worden voorzien met overheerlijke vogels, mits ik mijn leven in dienst zou stellen van Bastet.
Het was Bastet die me had toegesproken.
Tja, wat kan je doen.
Ik had gezien wat zij met die vogel kon dus stemde ik in.
Sindsdien ben ik in hogere sferen.

Leootje:
Dit sijn inderdaad andere hoogere sfeere as wat ik dacht…
Bastet.. dat is toch de kattengodin die ons leerde hoe de tweefoeters te dresseren sodat se alles foor ons doen?
Ehhehem…
Wát fint u fan het daagelekse leefe in het Katshuisch?
Anna: “Het is prima. Ik mediteer een beetje, voorspel eens een iets en knap af en toe een uiltje in de zon. Niet dat ik echt een uil knap natuurlijk.
Maar ik lig dan even lekker in de zon.
Zoals Bastet het ons voordeed, het is goed voor een kat om in de zon te liggen.”

Leootje: Wat is een goede gewoonte fan de tweefoeters die hier ront-loope?
Anna:
“Dat ze me laten mediteren en mijn oogjes schoon maken.
Daar komt een troep uit. Ik zie het als de reiniging van mijn lichaam.
Want ik was me er wel eentje voordat ik gered werd.
Samen met mijn zusje Saskia.
We waren schijnbaar zo niet geliefd dat we gedropt zijn in een park in Emmeloord.
Daar hebben we samen gezeten onder een bankje, moederziel alleen.
Bastet heeft toen een tweevoeter op ons afgestuurd om ons te redden.”

Leootje: Wat fint u minder en sau moete ferandere?
Anna: “Wat ik vind is niet belangrijk. Ik doe alles vanuit liefde, zoals Bastet het zou willen.
En dan eet ik maar een vogeltje of muisje minder af en toe.
Als ik Bastet daar blij mee kan maken dan kom ik nog goed weg toch.
Moet er niet aan denken wat er met ons gebeurd was als Bastet die tweevoeter niet op ons pad had gestuurd, dan waren we er misschien wel niet meer.
Kijk, lopen is met kromme voorpootjes niet je-van-het.
Dat doet pijn! En omdat we al ouder zijn kunnen ze er ook niets meer aan doen.
Maar gelukkig heeft Bastet pijnstilling uitgevonden.

Leootje: Ik kan het tog niet laate.
Heeft u een meening oofer de sietuwaazie tusse Caroline, Rob en Koning Joop?
Anna: “Ik weet er uiteraard alles van maar het is niet mijn taak om hier een mening over te hebben. Ik mediteer voor alle drie en ik hoop dat Bastet voor een goede afloop zorgt.
Meer kan ik niet doen. Tussen ons gezegd en gezwegen; ik vind het spannend!!!!”

Leootje: Wie is uw liefelings meedebewooner en waarom?
Anna: “Al Bastets kittens zijn waardevol.
Maar voor mijn zusje Saskia koester ik een diepe affectie.
Ze heeft het niet makkelijk gehad nadat we gedumpt waren.
Ze was zo bang.
Steeds meer zie ik haar genieten en dan dank ik Bastet op mijn blote achterpoten dat we nu in het Katshuisch zijn.”

Leootje: Fint u het goet als ik foor me follegende interfiew uw moederpoes Arianne fraage ga stelle? En as ik moederpoes Arianne interfiew, wat sou u dan fan haar wille weete wat u nog niet weet fan haar?
Anna: “Maar natuurlijk. Gezonden door Bastet dat mens.
Weet u, ze is voor mij een open boek. Met veel plaatjes erin.”

Leootje:
Heeft u nog heele mooie groote footoos fan u eige sodat we allemaal goet kunne sien hoe fantasties u deruit siet?
Anna: “Jazeker! Toevallig afgelopen week gemaakt.
Ik heb mijn nieuwe zomerse gewaad aan. Mooi toch?”

Leootje:
Dankuwel Anna foor uw oopenhartege antwoorde op me fraage.
Het is een interfiew geworde om nooit te fergeete.
Ik heb nog één fraag:
Kan u assebief aan Bastet fraage of we der égt een broertje bij krijge?
Ik hoop het niet eerlek gesegt.

Anna:
“Leootje, ik kan Bastet best vragen wat er gaat gebeuren, maar zij zegt dat wat gebeuren moet, toch zal gebeuren.. En het gebeuren is rood.
Het gebeuren heeft iets met een poot..
Ik zie… Ik zie Bastet wijzen naar onze Moederpoes.
Alsof zij hier meer van weet. Wellicht word je wijzer bij haar”

Leo:
Nou daar ben ik mooi klaar mee.. wat gebeuren moet zal gebeuren en het is rood??
Wat een orakel die Anna.
Ik moet en sal derachter koome of het waar is wat se segt!

Follegende week interfiew ik de tweefoeter fan het Katshuisch want Anna befestigte wel mijn fermoede dat sij meer weet fan dit alles!
Ik hou me ooge en me oore oope (as ik niet slaap) en ik hoop follegende week tot een
ont-knoo-ping fan dit groote raatsel te koome!

Heel feel liefs fan Leootje!!
Tot follegende week!
Kan iemand de kettisfektiejons eefe doorgeefe assebief?
Ik ben heel erreg toe aan een snekkie..

Vandaag mag ik, Izzy, weer een verhaal doen. Jullie hebben al eerder gelezen dat ik samen met Tica op pad ging om lekkere snoepjes bij de buren te scoren.
Tica vond het daarna niet meer zo leuk om samen met mij op pad te gaan dus vanaf die tijd doe ik het alleen. En neeeee, ik ga niet meer naar de buren want dichterbij, hier in huis, valt genoeg stiekem te halen.

Bietser

Mijn vrouw noemt mij dan ook Izzy de bietser.
Ik doe altijd maar alsof ik het niet hoor want wie wil er nou zo genoemd worden? Mijn vrouw heeft weer lange tijd niet in de gaten gehad wie het flikte want als ze het opmerkte lag ieder van ons gewoon lekker te slapen.
Het begon met gehakt dat ze in plastic en papier op het aanrecht had laten liggen en nog even snel een boodschap was gaan doen.
Toen ze thuis kwam lag het gehakt mooi uit plastic en papier gehaald op de keukenvloer en veel was er niet meer over. Iedereen had daar wel even goed aan geproefd natuurlijk.
Daarna lag er een broodje gehakt in verpakking op het aanrecht. Toen het tijd was om te eten was het gehakt van het broodje weg en het blaadje sla lag op het aanrecht. Sla is natuurlijk iets voor een konijn of kip.
En ook eten wat op het fornuis staat wil ik graag proeven, het maakt echt niet uit wat. Ik haal eruit wat ik lekker vindt en wat ik niet lekker vind dat spuug ik op het aanrecht uit.
Zo maakt frauw macaroni en dan schept ze op maar vergeet het deksel op de ketel te doen. Ik wacht totdat ze de kamer in gaat en spring snel op het aanrecht. Prik met mijn poot, lees nageltje, in de macaroni en dan smullen maar. Totdat ze op een keer sneller dan ik dacht terug kwam naar de keuken en me betrapte.
Oei, oei, oei jullie willen niet weten wat ze allemaal tegen me zei.
Dus sindsdien gaat de deksel op de ketel en heet ik Izzy, de bietser.

Gehakt

Het lukt nu niet meer zo vaak als voorheen maar soms grijp ik nog mijn kans zoals een tijdje geleden.
Vrouw had gebraden gehakt gemaakt en heel slim in de ijskast gezet.
De dag erna sneed ze 2 plakjes af en zette dat op een bordje op de keukentafel samen met een kop koffie. En toen ging de bel.
Ik zag mijn kans schoon om een lekkere plak gehakt te eten maar echt waar het was helemaal niet lekker. Frauw komt terug en zegt nog: ‘Izzy, dat was een groot stuk, dalijk moet je overgeven.’
Nee hoor frauw, het was me te gepeperd dus heb ik het verstopt. En toen gebeurde het.
Vrouw dronk aan haar koffie en taaadaaaaa daar waren alle stukjes gehakt. Ik zal jullie maar niet vertellen wat ze zei want dat kan ik niet herhalen. Maar ik blijf proberen om frauw te verrassen want dat is wel zo leuk.

Dikke knuffel van ons allemaal

Ajoooo allemaal!
Welkom bij weer een niewe afleeffering fan Leootje en sijn interfiews met bewooners fan het Katshuisch!
Fandaag heb ik een prie-meur!
Ik interfiew een tweefoeter!

OmeJan

Hij heet Ome Jan en hij doet frijwilleg in se eige tijt werreke foor het Katshuisch.
Daar wou ik alles oofer weete en ik hat ook sin om op schoot te sitte en snoep te eete dus dat kwam goet uit!

Leo: Hoi Ome Jan
Jan: “Hé Leootje!!”

Leo:
Ik heb meteen me fraage dus ga lekker sitte, geef mij een snoepie en mag ik op sgoot?

Jan:
“Fijn, dank je wel dat ik mag gaan zitten en natuurlijk mag jij op schoot, graag zelfs.
Dat vind ik zo gezellig.
Kijk eens, ik heb speciaal voor jouw interview een zakje snoepjes gehaald.
Deze zijn extra lekker.
Mick Jagger wilde ze ook voor zijn kat, maar kon ze niet kopen.
Heeft hij nog een hit over geschreven: ‘I can get no Catisfactions!’”

Leo:
OOEEHH DANKIEWEL!!! Lekker!!!
Meneer Ome Jan..
Jan:
“U mag gewoon JIJ zeggen hoor Leootje!”

Leo:
Hoe lang ben u eeh jij bij het Katshuisch?
Jan:
“Sinds december 2023, bijna een half jaar.”

Leo:
Waaróm ben u bij het Katshuisch?
Jan:
“Ten eerste omdat ik heel veel van katten hou.
Maar ook omdat ik het zo prachtig vind dat katten met allerlei soorten handicaps daar een schitterend en veilig leven kunnen leiden.
Waarbij er alles aan wordt gedaan om ze zo min mogelijk last van die beperking te laten hebben.
Kijk Leootje, voor een gewoon gezonde kat als jij is er vaak een mooi huisje te vinden, maar voor een kat met een handicap is dat niet zo vanzelfsprekend.
Dan zeggen ze soms al snel, doe die maar een spui…, nou ja je begrijpt me wel.”

Leo: *slikt*
… Wat doet u bij het Katshuisch?
Jan:
“Ik volg al ruim een jaar het Katshuisch op Facebook en dan las ik wel eens dat de Moederpoes van alle katten daar, Arianne, weer plotseling (soms tijdens haar werk) op pad moest om met één van de katten naar een dokter of specialist te gaan.
Bijvoorbeeld Stan, je weet wel die ADHD-er van je vorige interview.
Die had dan weer het verband van zijn pootjes gesloopt.
Omdat ik van katten én autorijden hou, heb ik me daarom aangemeld als chauffeur om de katten weg te brengen naar afspraken waarbij de Moederpoes zelf niet aanwezig hoeft te zijn.
Zij heeft de naam ‘Rollercoasters Inc.’ voor mijn werkzaamheden bedacht.
En één van mijn collega-vrijwilligers noemt mijn auto de Catmobiel.
Niet verwarren met de Batmobiel, ik draag geen vleermuispak!”

Leo:
Wie sijn liefer, Tweefoeters of Katte en waarom fint u dat?
Jan:
“Oei, dat is een goede, maar ook moeilijke vraag.
Soms denk ik wel eens katten.
Maar dat is niet eerlijk voor alle lieve mensen die ik ken, zoals mijn lieve vrouw, familie, vrienden en last-but-not-least de super leuke collega-vrijwilligers bij het Katshuisch.
Maar het fijne van dieren, katten, is dat ze altijd eerlijk zijn in hun gedrag.
Als een kat op schoot wil (zoals jij nu) doet ie dat omdat hij dat wil, niet om te slijmen.
Dieren doen zich niet mooier voor dan ze zijn.
Nou ja, behalve prinses Henk misschien;
dat hoef ik je vast niet uit te leggen. Je bent nog aan het bijkomen van dat interview.”

Leo:
Wie is uw faaforiete kat of kan of mag u dat niet segge weeges dan worde de andere sjaloers?
Jan:
“Naast onze eigen poes Fleur, vind ik in het Katshuisch alle katten geweldig, maar Lobke is mijn favoriet. Daarvan zijn Lia (mijn vrouw) en ik dan ook suikertante en -oom.”

Leo: Hoefeel kattebakke staan der eigelek in het Katshuisch? Ik fraag het me ineene af!
Jan: “Ik heb het net nog even nagevraagd bij onze Moederpoes en het zijn er 16.”

Leo:
Wow wat feel!!! Mag ik nog een snoepie assebief?
Jan: “Ja natuurlijk Leootje, hier heb je het hele zakje, pak maar lekker hoor jongen, je moet er nog van groeien!”

Leo *kauwt op zijn snoepie*:
Wat foor eemoozie krijg u as u deese katte aan het hellepe ben?
Jan:
“Als je ziet dat alles wat ik samen met mijn collega-vrijwilligers doe,
dat we het mogelijk maken om zo’n 30 gehandicapte katten te helpen,
dan geeft dat een heel fijn warm gevoel.
Iets om trots op te zijn.

En aan de andere kant:
Heel soms wordt een kat zo ziek, dat er niets anders op zit om hem of haar rustig in te laten slapen.
Dat doet mij en alle collega’s dan heel veel pijn en verdriet, maar we weten wel dat die kat dan tot dat moment een prachtig leven heeft gehad.”

Leo:
Waarom is het so belang-rijk dat heeel feel tweefoeters het Katshuisch hellepe door saksentjes te dooneere?
Jan:
“Omdat er in het Katshuisch allemaal katten wonen die door hun handicap van alles mankeren zal je begrijpen dat er heel, heel veel kosten zijn van dierenartsen en specialisten.
Ik zal je een voorbeeld geven:
Stan, Frank en Puck (K3 zoals ik ze noem) zijn geboren met heel kromme pootjes.
Als er niets wordt gedaan lopen ze op hun huid en niet op hun voetkussentjes en krijgen ze open wonden.
Nu gaan ze maandenlang elke week naar de specialist zodat de pootjes met spalken verband en operaties uiteindelijk recht(er) komen te staan.
Per kat kost dat tussen de 8.000 en 10.000 euro.
Dat kan alleen maar worden betaald als er heel veel lieve tweevoeters zijn die aan het Katshuisch doneren. Hoe meer giften, hoe meer gehandicapte katten we kunnen helpen!”

Leo: Liefe Tweefoeters! Klik op deese link om te hellepe!
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/

Leo:
Wat is het mooiste wat u heb meegemaak met een inwooner fan het Katshuisch?
Jan:
“In het afgelopen half jaar al heel veel.
Maar voor mij is het toch wel het herstel van de pootjes van Puck.
Al vanaf mijn eerste rit in december vorig jaar ging Puck mee naar specialist Bouvien Brocks om zijn kromme achterpootjes rechter te zetten.
Week in, week uit ging hij dapper mee voor het wisselen van het verband en het plaatsen van de spalk. En tot slot is er ook nog in 1 poot een plaatje gezet.
Als je dan ziet hoe Puck nu met vrijwel rechte pootjes en óp zijn kussentjes rondrent,
dan wordt je echt helemaal blij en ben je dankbaar dat je daaraan mee hebt geholpen!”

Leo:
Tenslotjes..
Wat is uw bootschap aan alle leesers fan dit interfiew?
Dat mag een leefensles sijn, een kwoot of een aanbefeeling.
Iets wat u heel belang-rijk fint dat iedereen dat weet en u mag dat nu segge.
Jan:
“Nou Leootje, dan wordt het een aanbeveling.
Lieve mensen neem eens een kijkje op onze website (https://www.katshuisch.nl/) voor meer informatie. En volg ons op Facebook (https://www.facebook.com/Katshuisch).
Dagelijks worden daar de mooiste, ontroerendste en grappigste belevenissen van alle Katshuischers beschreven door Moederpoes Arianne.
En kom eens naar een open dag van het Katshuisch.
Ontmoet de katten én de vrijwilligers waaronder de chauffeur van de Catmobiel oftewel de directeur van Rollercoasters Inc. oftewel ome Jan (ik dus).

Leo: En dan mag u ook nog segge wie ik hierna ga interfiewe.
Jan: “Ik kies voor een hele mooie maagdelijk witte hemels zachte kat. Ze heet Anna.”

Leo:
Liefe iedereen.
Ome Jan heef twee footoos meegegeefe foor bij dit interfiew.
Op de eene footo staat hij met Sigrid.
Sigrid is twee weeke naa die footo ingeslaape weeges se hat FIP en het genas niet.
Sigrid was, onder andere, foor mij en mijn tweefoeters de reede om het Katshuisch te wille steune.

Op de andere footo staat Jan met Eva en Eva is nog niet so lang in het Katshuisch.

Ome Jan ik wil u eehhh jouw fan heel me hartje bedanke dat ik op schoot mogt sitte en dat ik snoepies kreeg en antwoorde op me fraage.
Nu moet ik nog wat segge naames me doofe broer Simon.
Simon sag een footoo fan Carolien en hij is nou flieft dus Simon seg PPRRROOOEEETT en het is foor Carolien, of u dat eefe kan doorgeefe assebief dankiewel en hebbu nog so een snoepie assebief?
Deese sijn lekker!

Jan:
“Ik heb Simon z’n PPRRROOOEEETT doorgegeven aan Carolien.
Ze was er verlegen van en geeft Simon een likje op zijn neus terug!
Fijn dat je de Catisfactions zo lekker vind, neem de rest maar lekker mee voor onderweg.
En bedankt voor je geweldige interview met heel mooie vragen!”

Liefe Leesers, dankiewel foor jullie aandagt en dankiewel foor jullie saksentjes die jullie geefe aan het Katshuisch.
Follegende week kom ik met spannent niews!
Steej tjoent!
Liefs fan Leootje!