Categorie archieven: Lucky

Lucky en de vogel-tv in Krullieland

Lieve allemaal, hier ben ik weer vanuit een niet al te zonnig en vooral nogal koud Krullieland. Ik kom momenteel niet veel in de tuin want soms is het echt veel te koud daarvoor (eigenlijk alle dagen wel) en eerder deze week was het toch echt zo raar. Je kon amper meer de tuin aan het einde zien of eigenlijk helemaal niet als ik eerlijk ben. Net alsof ze een wit gordijn hadden dichtgetrokken en onze tuin ineens veel kleiner geworden was. Dat noemen ze nu mist zei mijn vrouw maar echt, ik vond het maar heel raar en was blij dat het later weg was hoor. Het kan toch niet zomaar dat ze je tuin dan ineens een stuk kleiner maken denk ik dan maar weer.

Sneeuw

Anyway (dat heb ik van Molly geleerd want zij is een halve Britse korthaar en praat soms Engelands), ik slaap de laatste tijd nogal veel maar dat neemt niet weg dat ik toch wel wat te vertellen heb. Mijn vrouw heeft verteld dat er hier aan het begin van de straat een poezenbeest woont. Een cypers met witte zei ze en die zit vaak voor het raam naar buiten te kijken. Ik weet niet of deze poezel ook buiten komt trouwens maar dat zou kunnen. Ze kwam een paar dagen geleden enthousiast thuis met de mededeling dat daar, in datzelfde huis, ook een zwart witte poezel woont, een heel grote. Dus ik miauw terug: nou, ik denk dat die af en toe bij ons in de tuin te zien is.
Vorige week, toen er weer een mooi laagje witte vlokken op het gras achter was gevallen, zat ik lekker boven de warme plaat op een zacht kleedje naar buiten te kijken. Zie ik me daar toch ineens een andere kattenmans in de tuin verschijnen. Het was een cypers witte maar met niet zoveel wit als de kat die mijn vrouw beschreef en die vooraan in de straat woont. En omdat zij hem ook zag, bedacht ze wel dat dit een andere was. De kat zat heel stil naar een grote struik in onze tuin te staren. En maar te staren en te staren zodat we toch echt begonnen te denken dat er iets aan de poot was daar. Toen de kat een stukje begon te lopen, kwam ineens een groot zwart wit exemplaar uit de struik gewandeld en toen begon het mooiste: ze gingen achter elkaar aan rennen!

Moos

Dat was toch echt een prachtig stukje kattentelevisie om te kijken moet ik zeggen. Ik kijk ook dagelijks naar vogel-tv hier maar dit was heel bijzonder en jullie snappen wel dat ik alles goed in de gaten gehouden heb. Toen beide poezels verdwenen waren, wilde ik ondanks de witte koude laag op het gras toch even naar buiten toe om te inspekdingesen of alles veilig was en ze weer naar hun eigen huisje vertrokken waren. Ik heb een hele poos sporen staan besnuffelen en goed gezocht maar ze waren er niet meer. Dat is niet erg hoor want ik vond het wel leuk ze te zien.
Ik denk dat het misschien net een beetje is zoals bij Kever, die ook in de blog over zijn tuinvrienden schrijft. Hij wil ook liever niet dat ze binnen komen en van zijn brokjes eten en ik denk dat zoiets voor mij ook niet per se hoeft.
Ik vind het leuk dat ze er zijn maar wel een beetje op afstand en misschien kunnen wij dan ook een soort tuinvrienden worden. Niet dat ze hier trouwens echt uit de lucht kwamen vallen zoals Mikkie bij Keef doet hoor. Ik denk dat ze via het weiland hierachter komen maar zover ben ik nog niet geweest. Daarmee wacht ik wel tot het beter weer wordt.
Heb trouwens pas toen er sneeuw was ook muisjes gezien. Nu ja, zeg maar muizen want ze leken me erg groot in vergelijking met de muisjes die ik in onze vorige tuin wel eens zag. Ik zag er pas eentje heel hard rennen door de tuin en hij stak meteen de stoep ook maar over. Ik ga Dropje eens vragen of zij mee wil naar buiten zodat we samen op jacht kunnen gaan. Zij kan dat namelijk heel goed en zo’n grote muis moeten we misschien beter eens met zijn tweetjes opsporen. Zij komt tegenwoordig veel meer beneden dan eerst en ik denk dat ze met zonnig weer wel samen met mij naar buiten wil.
Misschien nemen we Moos dan ook mee. Die kan ik nog veel uitleggen want de laatste weken doet hij echt allerlei dingen die ik allang doe en ik kan hem buiten meteen wegwijs maken. Dat lijkt me een gezellig en goed plan ook. Wat denken jullie?

Knuffels van Lucky en de rest

Lucky over cijfers, Moos en sneeuw

Hoi lieve allemaal, om te beginnen willen we iedereen natuurlijk alle goeds wensen voor het nieuwe jaar! Dat het zo mag worden zoals jullie wensen maar vooral ook dat alle dromen uit mogen komen en dat jullie veel liefde, plezier en (ik denk zeker wat alle katjes betreft) de nodige rust en knuffels krijgen! We hebben hier een niet al te vervelende (en gelukkig erg rustige) jaarwisseling achter de rug en nu we in het andere jaar zijn, heeft dat ook nieuwe cijfers gekregen. Daar heb ik als katermans helemaal niks mee om eerlijk te zijn, maar ik geloof het wel als mijn mensen zeggen dat ik dit jaar al 10 ga worden. Ik voel me niet oud, maar dubbele cijfers klinkt wel best gewichtig moet ik zeggen.

Slaap-plekje

Ik ben hier overigens nog altijd de jongste want mijn broer Moos is een maandje ouder. Dat scheelt niet veel natuurlijk maar hij blijft gewoon net even een beetje ouder want hij is al eerste jarig. Hij wordt dus dit jaar ook al 10 en dan zijn we met allemaal seniortjes in huis maar dat geeft toch helemaal niks. Het maakt niet uit hoe oud of jong je bent, het is gewoon het belangrijkste dat je happy bent en lekker kunt doen wat jij het fijnste vindt als poes of kater. En dat is niet voor iedereen hetzelfde maar dat maakt ook niks uit. Lief zijn voor elkaar en door blijven tetteren voor vrede horen er zeker bij!
Maar goed, ik had het dus vorige keer (toen het nog het andere jaar was maar dat is nog maar kort geleden natuurlijk) over fijne plekjes om te liggen en te slapen. Nou, daar is niet zoveel aan veranderd maar ik heb wel op zolder een nieuwe slaapplek gevonden. Dit is achter een doosje, precies in een hoekje. Daar is het stil maar kan ik ook lekker warm en rustig slapen. Mijn man heeft er een handdoek neergelegd zodat ik er nog wat zachter lig maar ik vind het wel prima daar. Ik ga ’s morgens als mijn mensen er zijn vaak een poosje bij hen liggen en daarna lekker boven. Daar zijn mamapoes Molly en mijn zus Dropje dan meestal ook.

Moos

Moos heeft ondertussen wat nieuws ontdekt maar ik denk eigenlijk dat hij het van mij afgekeken heeft. Hij ligt nu namelijk ook graag op het bureau als mijn vrouw aan de laptop zit. Kijk, ik lag daar eigenlijk altijd al als het erover gaat. Maar nu doet Moos dat dus ook. De eerste keer dat ik het zag, vond ik het wel een beetje moeilijk want het was anders dan anders en daar heb ik wel eens wat moeite mee. Ik ben redelijk flexibel als kater zijnde maar ik houd ook erg van alle dagen dezelfde dingen. Dat vind ik belangrijk.
Maar goed, Moos lag dus bij mijn vrouw op het bureau en ik heb de sprong toch maar gewaagd (letterlijk en figuurlijk) om erbij te gaan liggen. Eerst was het heel dicht bij elkaar maar dat vonden we allebei nog even wat te ingewikkeld dus nu hebben we het anders opgelost. Moos ligt op een bureaulegger naast mijn vrouw en ik zit of op de vensterbank of gewoon tegen mijn vrouw aan. En als het te spannend wordt, dan gaan we met de billen naar elkaar liggen. Dat kan altijd wel.

Huisje

Mijn mensen zijn nu erg trots op ons dat we dit doen en ze vinden het ook super gezellig dat het zo kan! Ach ja, Moos en ik kennen elkaar nu al een tijdje en het is prima zo. Hij leert wel wat kattenkwaad van mij want ik ben natuurlijk niet de beroerdste als het om streken en ondeugende dingen doen en leren gaat. Hij mag als het mooier weer wordt ook mee naar buiten, dan kan ik hem daar ook alles laten zien en leren wat je daar kunt doen. Dat zie ik wel zitten eigenlijk.
Heb nog wel een nieuwtje met betrekking tot Jip het konijntje. Ze heeft een ander huisje gekregen! En nee, niet schrikken want ze woont nog altijd gewoon bij ons hoor. Ze heeft alleen een nieuw verblijf. Ze heeft het al helemaal afgesnuffeld maar ze vindt het trapje naar beneden nog een beetje eng. Misschien kan ik haar helpen en het voordoen want je hoeft echt niet per se een konijn te zijn om in het verblijf te passen. Ik bied graag een helpende poot als dat nodig is. Als het warmer weer wordt, krijgt ze ook nog een ren erbij waarin ze veel plek heeft en super veel kan rennen. Ik ken die ren nog wel, daar pas ik dan weer goed bovenop zodat we dicht bij elkaar kunnen zijn als het zonnetje schijnt.

Veel knuffels van Lucky en de rest

PS
Vanmorgen toen we wakker werden, was de tuin ineens veranderd in een winterwonderland, want we hebben weer sneeuw!

Lucky en zijn nieuwe ferhaal over Krullieland

Hoi lieve allemaal, deze keer heb ik niet super veel spannende dingen meegemaakt in de tuin want ik ben niet zo vaak buiten geweest. Daarvoor was wel een reden natuurlijk. Het is niet dat ik niet naar buiten mocht, maar ik wilde het liever niet. Kijk, ik ben natuurlijk een kat en de meeste katten, daar ben ik geen uitzondering op, houden van warmte. Ik ben zeker wel te porren voor een warm mandje of een zachte plaid waar je jezelf helemaal in kunt rollen zodat je het lekker warm krijgt en ook warm blijft.

Warm

Sterker nog, mijn vrouw heeft zo’n blinkend ding met een dop erop en daar doet ze soms warm water in. Zachte zak erom en het is me toch lekker warm om daar tegenaan te gaan liggen. Eigenlijk is het ding voor haar maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik het niet gebruiken kan. We delen het gewoon, dat is prima. Zij aan de ene kant er tegenaan en ik aan de andere kant.

Tuin

Maar goed, op de dag voordat ik de vorige blog had geschreven en deze naar mevrouw Olliebert verstuurde, zag mijn tuin er ’s morgens ineens heel anders uit dan anders. Ik vond dat best wel vreemd om eerlijk te zijn want dat hadden we hier nog niet eerder meegemaakt. Het is zoiets als Kever pas ook vertelde: de seizoenen komen en gaan en dan verandert er steeds wat. Toen we hier in Krullieland kwamen wonen, was het warm en scheen de zon veel. Er waren toen nog veel bloemen en blaadjes aan alle bomen en struiken maar ook die verdwenen langzaamaan toen het herfst werd. Dat kende ik nog wel van waar we eerst woonden natuurlijk. Er was hier zelfs een dag een super harde woei (nou denk ik dat ze die Bert noemden toen maar dat was beslist toch niet mijn sterrenvriendje Bert zeker die hard zat te blazen?) en toen vielen er super veel blaadjes naar beneden. Het sneeuwde blaadjes noemde mijn vrouw dat. Bij mijn blogvriend Japie was er ook al zo’n storm op visite gekomen maar die had weer een andere naam.
Maar wat later viel er andere sneeuw. Echte sneeuw dus. In de nacht was er al aardig wat gevallen maar ik slaap eigenlijk altijd op zolder in een mandje en had dat nog niet gezien. Toen ik ’s morgens naar beneden kwam, was heel mijn tuin wit. Echt helemaal dus. Alle struiken, het lekkere gras, de stoep…echt alles zag er ineens heel anders uit. Dat was heel mooi en bijzonder om te zien maar ik ging niet naar buiten hoor. Mij niet gezien want dan krijg je ijskoude pootjes. Mijn vrouw moest die dag brokjes gaan verdienen en had heel dikke sokken aangedaan en nog extra meegenomen. Dan weten jullie dus wel hoe koud het is.

Binnen

Ik heb, samen met de rest want die bleven ook lekker bij de warme plaat liggen, eieren voor mijn geld gekozen en ben binnen gebleven. Toen alle witte vlokken weer weg waren, leek het trouwens ineens wel lente want toen waren er een paar super warme dagen. Soms snap ik er niet veel meer van maar toen ging ik wel weer buiten. Even kletsen met konijntje Jip en het spoor volgen van mijn nieuw verworven kattenvriendje dat steeds in de tuin komt. Dat is ook belangrijk om te doen. Uiteraard sla ik geen enkele keer een bezoek aan de buurman over want zijn tuin is ook interessant. Een beetje stout ben ik wel een keertje geweest. Mijn mensen stonden op het punt om te gaan en ik zat op de trap. Toen deed mijn man de voordeur open en schoot ik naar buiten. Meteen weg natuurlijk. Dat zal ze leren om weg te gaan zeg. Ik was wel snel weer thuis en omdat ze blij waren dat ik zelf teruggekomen was, kreeg ik ook lekkers. Dat is toch een prima deal zeker?
Hier in de straat komen steeds meer lichtjes bij alle huizen en ook in de tuin. Dat heeft te maken met dat het over een paar weken al Kerst is maar ik moet zeggen dat ik dat zeer gezellig vind en alles ziet er nu beter uit met al die lampjes. Ik heb intussen ook een nieuwe slaapplek gevonden op de bank. Daar liggen veel kussens en een warm deken waar ik lekker in, op of zelfs onder kan gaan liggen. Ik raad het iedereen aan om dat te doen. En zeker samen met je mens of mensen. Dat is ook nog veel gezelliger ook!

Knuffels van Lucky
PS bij de volgende blog is het al bijna kerst. Ik hoop dat iedereen dan lief voor elkaar is, maar dat kan en mag nu natuurlijk ook al want dat is heel erg belangrijk!

Lucky ontmoet een poes in Krullieland

Hoi lieve allemaal, vorige keer had ik toch verteld over dat ik uit de tuin geweest ben he? Nou, dat heb ik in de tussentijd weer een paar keer gedaan maar het is best koud en soms valt er miezerregen dus dan zie je mij ook niet zo veel en zeker niet heel lang buiten hoor. Dan is het binnen een stuk beter vertoeven moet ik zeggen. Ik kan vanaf binnen ook veel zien en dan zit ik lekker boven de warme plaat dus dat is aan echte aanrader met koud weer. Gisteren was er hier zelfs sneeuw, maar daarover vertel ik later meer.

Vensterbank

Vorige week lag ik een keertje rustig te doezelen op de bank in de kamer. Nieuwe gebruikte bank noemen ze het ding hier maar ik moet zeggen dat je er prima op kunt relaxen. Maar goed, ineens zei mijn vrouw iets over Dropje…tenminste dat dacht ik toch. Wat denken jullie dat ze toen deed? Ze pakte me pardoes op van de bank en zette me op het zachte kleedje op de vensterbank. Nu ja zeg, ik schrok er zelfs een beetje van want als ze me oppakken dan is het meestal omdat je in de mand moet naar de witte jas maar dat was deze keer niet het geval gelukkig. Dat zou me ook verbaasd hebben want mijn man was er niet en beter nog, het blik op wielen stond er niet. Nu weet ik niet waar de witte jas hier woont maar jullie denken toch niet echt dat ik op de fiets meega natuurlijk.

Tuin

Maar goed, ik werd dus op dat kleedje gedropt. Op zich niks mis mee maar ik snapte even niet zo goed waarom dat was. Tot ik in de tuin keek want mijn vrouw zei dat ik dat toch even moest doen. Eventjes begreep ik er helemaal niks meer van want ik dacht ineens Dropje te zien in de tuin. Dat kon alleen helemaal niet want vlak van tevoren was ik nog op zolder geweest en daar lag Dropje te slapen op het grote bed. Helemaal warm in een plaid gewikkeld en daar kom je niet zomaar heel snel uit en ik had haar dus ook helemaal niet voorbij zien komen in de kamer. Dus ik kijk nog maar eens keertje goed naar buiten en wat denken jullie? Zit er zomaar een vreemde poezel uit Krullieland in onze tuin! Ze zat rustig rond te kijken en ik heb de hele tijd gekeken wat ze aan het doen was. Ik heb haar gezien (mijn mensen denken dat het een poes is, ik weet natuurlijk allang of dat zo is hoor) en zij zag mij. We hebben een poosje naar elkaar zitten staren en kijken en toen ging ze weer weg.
De volgende dag is poes weer teruggekomen. Alleen was ik toen ook buiten. Ik vond het wel heel erg spannend maar mijn mensen hoorden me zachtjes miauwen en hebben ervoor gezorgd dat ik weer naar binnen kon. Ik ben niet echt bang voor nieuwe katten maar ik moet natuurlijk wel even wennen. Misschien kan ik haar de volgende keer wat snekkies aanbieden, wat denken jullie? In plaats van een poezel die op mij lijkt zoals Hannes in ons andere huis, hebben we er dus nu eentje die op Dropje lijkt. Dat is toch ook wel heel bijzonder zeker!

Spannend

Als jullie goed op de foto kijken, zien jullie ook meteen van die rare heuveltjes met grond in de tuin. Ik wist niet goed wat dat voor dingen waren en dacht misschien dat poezel er woest had staan graven. Nee, zeiden mijn mensen. Dat heeft een mol gedaan. Een wat, dacht ik? Mollen, die kende ik nog niet maar die zie je niet vaak zeggen mijn mensen want die wonen onder de grond. Dat lijkt me nogal donker persoonlijk om eerlijk te zijn maar voor mollen is dat het beste zeggen ze hier.
In mijn tuin komen ook veel vogeltjes maar er hangt ook voer voor ze zodat ze lekker kunnen smullen. Ik heb musjes gezien, meesjes en zelfs een klein vogeltje met een staartje dat recht op zijn lijfje stond. Dat heet een winterkoninkje dus hier is het dan nu ook winter zeker? Egeltjes zoals we in het vorige huis hadden zijn er (nog) niet maar misschien komen die ook nog wel. Ik zou dat wel gezellig vinden. Maar goed, er zijn veel beestjes hier dus dat vind ik super leuk en zeker ook spannend!

Veel knuffels van Lucky

PS speciaal bericht voor Japie: er zitten hier ook muizen. Heel dikke zelfs dus misschien wil hij een keertje mee komen vangen?

Lucky over het leven in Krullieland

Lieve allemaal, zoals ik vorige keer al zei zijn hier dingen anders maar ook hetzelfde als waar we eerst woonden. Ik vind het persoonlijk als katermans erg fijn dat er veel dingen hetzelfde zijn, want dat is toch belangrijk. Ik houd erg van veel van hetzelfde, mijn mensen noemen me daarom wel eens een gewoontedier. Ik weet niet precies wat dat is want ik ben toch per slot van rekening gewoon een katermans maar het klinkt zeker niet slecht. Ze zeggen dat ik van alle dagen hetzelfde doen en krijgen houd en dat is denk ik ook zo. Ik vind daar niks mis mee want ritme en regelmaat zijn belangrijk in een kattenleven. In een mensenleven trouwens ook.

Huis

Wat anders is, is natuurlijk het huis. We hebben nog steeds evenveel verdiepingen maar het is natuurlijk een ander huis en de meeste kamers zijn gewoon op de begane grond. Die met dat trapje daar naartoe natuurlijk. En het is in een ander land maar dat maakt voor ons niks uit. Miauw verstaan ze hier ook wel en ze verkopen ook snacks voor katten in de winkel. De kamers zijn anders, de een is wat groter dan de ander maar onze spullen en die van onze mensen staan er wel allemaal en dat is fijn. Er is een nieuwe (nu ja, oude nieuwe) bank gekomen maar die is ook prima om op te liggen want onze plaids en mijn trappelkussen liggen er ook weer op. En die ruiken al helemaal naar mij natuurlijk.

Tuin

Wat ook anders is, is natuurlijk de tuin. Deze was eerst ook zeker niet klein maar nu is deze supergroot. We hebben een tuin aan de voorkant en eentje aan de achterkant van het huis. Ik ben al op beide plekken geweest trouwens maar nu het zo koud is, kom ik veel minder vaak buiten natuurlijk. Ik houd namelijk (zoals de meeste katten denk ik toch wel) meer van warmte dan van kou. Konijntje woont wel buiten maar die kan er goed tegen want die heeft inmiddels weer een superdikke winterjas aangedaan. Ze ziet er nu heel wollig en zacht uit zeggen mijn mensen.
Maar goed, die tuin dus. Aan de voorkant is een trap en heel soms, als mijn mensen bijvoorbeeld gaan kijken of er wat in de brievenbus zit of als ze iets gaan weggooien in de container, mag ik even mee. Dan kom ik nog niet verder dan de trap hoor want dat is al erg spannend. Dit is trouwens ook zo’n trap waar je doorheen kunt kijken, net als in huis. Dat is reuze handig moet ik zeggen.

Avontuur

Ik mag af en toe in de achtertuin maar meestal zijn mijn mensen daar dan ook. Alleen pas had ik daar wel een groot avontuur beleefd moet ik zeggen. Mijn man was eventjes buiten maar hij had niet gezien dat ik ook meegelopen was. En toen ben ik uit de tuin gegaan om verder te verkennen. Ik ben niet zo heel ver geweest maar mijn mensen waren me wel kwijt. Logisch ook want ik was zo druk met verkennen overal dat ik niet eens wat terug miauwde toen ze me riepen. En toen moesten mijn mensen dus even weg en was ik niet binnen. Ze waren erg bezorgd hoorde ik later maar ik wilde ze toch heus niet ongerust maken.
Toen mijn man terugkwam (gelukkig was dat al heel snel) zat ik netjes bij de voordeur op hem te wachten en kon ik weer binnen. Ik ben daarna wel meteen boven in een warm mandje gaan liggen en heb mijn avontuur aan Molly verteld. Mijn mensen weten nu dat ik het huis zelf terug kan vinden en ook waar ik naar binnen kan. Ze vertrouwen me nu dat ik alleen naar buiten kan en mag maar ze hebben wel liever dat ik niet zover weg ga. Dat laatste beloof ik maar even niet want het is allemaal zo spannend en er is nog zoveel te ontdekken buiten.

Knuffels van Lucky