Hoi lieve allemaal, hier ben ik weer op de blog! Omdat onze liefste vriend Bert een ster geworden is, zijn we een poosje niet op de blog geweest en dat snappen we ook heel goed dat het hoofd van mevrouw Bert daar helemaal niet naar stond toen.

Ze heeft me echter een mailtje gestuurd of ik weer wilde gaan vertellen over mijn avonturen en alles wat met de verhuizing en ons nieuwe huis te maken heeft. Dat wil ik zeker graag doen maar ik wil vooral ook even zeggen dat we lieve Bert heel erg missen. Hij is nu bij Loes en steeds als we vlinders zien, moeten we aan hen denken en weten we dat ze weer samen zijn, zoals dat ook hoort! Nu woont Ollie bij mevrouw Bert en hij is al heel dapper aan het worden. We willen graag vriendjes met hem zijn maar op zijn tempo natuurlijk want het is allemaal erg spannend en nieuw voor hem nu.

Krullieland

Maar goed, ik moet eerst eens even denken waar ik moet beginnen met mijn verhaal natuurlijk. Toen ik de vorige blog schreef, woonden we nog in ons ‘oude’ huis, Niet dat het per se een oud huis te noemen was maar zo noemen mensen dat dan als je ergens anders naartoe gaat verhuizen. Omdat we naar een ander land zijn gegaan, moesten we een extra prik halen want anders mag je daar als katermans, als poezendame trouwens ook, niet in en vooral niet buiten komen denk ik. En dat laatste daar ben ik het natuurlijk niet mee eens want als een huis een tuin heeft, dan moet je die natuurlijk ook verkennen. Die hoort erbij en ik blijf een ware verkenner. We zijn verhuisd naar het oosten, naar Duitsland. Daarvoor hebben mensen een paspoort maar wij als dieren ook hoor. De mensen praten hier anders maar dat is niet erg. Ik denk dat alle andere katten die er wonen ook gewoon miauw roepen. Misschien met een Duitse tongval maar dat geeft niet. Met snacks in de poot maak je immers ook hier snel vrienden. Omdat al onze krullievriendjes ook in Duitsland wonen, noemen we dit land nu Krullieland.

Het is maar even dat jullie dat weten, mocht je je anders afvragen waarom we die naam gebruiken.
We zijn dus allemaal een keertje extra naar de witte jas geweest in Nederland maar daar hoeven we nu niet meer naartoe. Ik allang blij en met name Dropje ook maar weet je wat we nu gehoord hebben? Dat ze hier ook witte jassen hebben en dat onze man zelfs al met onze boekjes daar geweest is. Iets met aanmelden zei hij geloof ik. Nou, ik ga deze dierenarts ook gewoon bijten als het me niet zint. Ik ben niet echt snel boos maar ik wil gewoon niet daar naartoe. Ze zullen meteen weten dat Lucky hier nu woont en zich niet zomaar gewonnen geeft. Ik denk niet dat we er al snel naartoe hoeven dus dat scheelt weer.

Molly

Als je dus naar een ander huis gaat, dan moet je soms met de auto. Misschien als het niet ver weg is, kunnen je mensen ook met de fiets of te voet gaan maar dat was in ons geval niet mogelijk. Molly en ik zijn als eerste met het blik op wielen meegegaan. Ook dat heeft mijn man geweten hoor. Ik liet me gewoon rustig oppakken en in die mand proppen maar daarna had hij oordopjes nodig denk ik. Molly gaf geen kik onderweg maar ja, zij is dan ook een dappere poezendame die zich niet laat kennen. Ik als kater vond dat ik protest moest aantekenen en dat heb ik dus ook gedaan. Ik heb werkelijk heel de weg daar naartoe gebruld en was doodmoe toen ik aankwam.
O nee, wacht even. We moesten een brug over en het water was heel diep en dat vond ik wel interessant, toen was ik even stil. Maar niet voor lang. We mochten in het nieuwe huis naar zolder, daar stonden bakken klaar, lekker eten en water en we kregen een snack. Er staan ook nog allemaal spulletjes van ons zoals mandjes en er is een bed waarop je lekker zacht en warm kunt liggen. Je snapt wel dat we dat al gedaan hebben natuurlijk. Je eigen spulletjes hebben in een vreemde omgeving is wel fijn hoor. Dat is toch belangrijk dat je wat vertrouwds hebt. Molly dook meteen achter wat dozen, ik had dorst van het schreeuwen maar goed, we waren er toch. Ik kom inmiddels als heuse verkenner allang beneden in huis maar dat is eigenlijk niet precies beneden. Hoe dat zit, leg ik volgende keer uit. En Dropje heeft trouwens dat zachte bed tot haar bezit gemaakt. Wel slim van haar en ze ligt lekker zacht en warm op twee plaids. Hoezo een prinses?

Dropje en Moos

Volgende keer meer over de eerste dagen in huis en over Dropje en Moos want die zijn pas na Molly en mij gearriveerd. We hadden wel een mooie mand geleend die van onze sterrenvriend Otis is geweest maar alle vier tegelijk mee… dat zagen mijn mensen niet zo zitten. Dus zijn we apart gegaan maar ook met de anderen is alles goed gegaan hoor! Knuffels van Lucky en de rest

Hoi lieve allemaal, deze keer had ik een andere blog gepland maar mijn vrouw wilde dat ik wat aanpassingen deed omdat er wat verdrietigs gebeurd is hier. Ze heeft ook gelijk hoor en ik wil dat natuurlijk wel even met jullie delen.

Een paar dagen geleden leek konijntje Janneke hier niet zo fit te zijn. Dat heb je wel eens als konijntje, maar ook als kat natuurlijk. Ik denk dat jullie dat ook wel kennen dat je wel eens een mindere dag hebt. Maar goed, ze keek alert uit haar oogjes, wilde geaaid worden en at ook gewoon snoepjes. En de dag daarna, dat was echt heel erg schrikken, is ze toch ineens een sterretje geworden.

Zusjes

Haar zusje Jip zat bij haar, zodat ze niet alleen was om op weg naar de regenboogbrug te gaan. Ik hoop dat ze daar konijntje Kimmie weer ontmoet heeft en ik denk wel dat de poezels die een ster geworden zijn haar daar geholpen hebben. Maar we zijn er wel erg verdrietig van want ze zou ook gewoon mee zijn gaan verhuizen net als wij allemaal en in het nieuwe huis mocht ze ook in de grote tuin rennen en spelen. Konijntje Jip is nu eenzaam en zit wat voor zich uit te staren maar voor haar is ook erg verdrietig want zij is haar zusje kwijt. Ik ben al een paar keer bij haar gaan kijken zodat ze niet heel de tijd alleen is. Zij is wel gezond maar ja, alleen is ook maar alleen he.
Goed, ik had natuurlijk al een andere blog klaarliggen dus ik wil naast dit verdrietige nieuws ook nog even wat anders vertellen. Ik zei de vorige keer al dat het slim was om met warm weer in of onder een struik te gaan liggen omdat je daar schaduw hebt en het best koel is. Nou, ik vermoed dat beide kattendames dat ook gehoord hebben of dat mijn mensen de blog voorgelezen hebben want wat denken jullie? Kom ik buiten met dat superwarme weer om onder de struik te gaan liggen en ligt Molly uitgerekend daar. Op mijn plekje! Nu ja, zij mag er natuurlijk ook liggen hoor maar zij ligt meestal in een van de huisjes dus ik was wel erg verbaasd. Ik heb nog een poosje gewacht maar ze stond niet op dus ik ben uiteindelijk maar onder een andere struik met veel bladeren en takken gaan liggen. Toen ze een tijdje later wel opstond, kroop Dropje op dat plekje. Het is een populaire spot, dat is wel duidelijk.

Buiten

We mogen de laatste tijd ook ’s nachts buiten maar dat heeft ook zijn nadelen. Zegt mijn vrouw want wij zien vooral voordelen natuurlijk. Het is dan veel koeler en je kunt op jacht gaan en lekker rennen. Dat is overdag natuurlijk veel te warm. Juist in dat jagen ziet mijn vrouw een nadeel maar wij eigenlijk niet. Ze weet niet precies wie de dader is maar ik heb gezegd dat Molly het meeste buiten blijft en zo verdenkt ze mij niet meteen meer maar er zijn de laatste week nogal wat muisjes gevonden die het er niet levend afgebracht hebben. Dat vindt mijn vrouw wel sneu voor de muisjes zelf maar het zit ook in onze natuur dat wij ze vangen zegt ze dan. Dat hoort er soms gewoon bij. Ik geloof dat mijn vriend op de blog Kever zelfs wel eens ratjes vangt maar die heb ik hier nog niet gezien of gevonden. Het ritselt regelmatig in de struiken dus we denken dat vriend egel ook weer terug is. Die lust ook wel een muisje op zijn tijd trouwens.
Dikke spinnen vang ik trouwens ook en mijn vrouw zegt dat er bij het nieuwe huis libellen zijn en nog veel ook. Nu wil ik daar toch wel graag naartoe om alles te gaan ontdekken. Heel misschien zijn we er met de volgende blog al. Zwaaien jullie voor nu mee naar Janneke en alle andere sterretjes?

Knuffels van Lucky en de rest

Hoi lieve vriendjes, mijn mensen hebben het nu best wel druk met spulletjes inpakken (en straks ook weer uitpakken dus ik vraag me soms wel af waarom ze dat allemaal doen?) en ze gaan ook werken met een kwast en verf en zo.

Ik mag daar niet bij zijn want ze zijn bang dat ik dan misschien pootafdrukjes maak op de vloer of dat ik met mijn vacht tegen de verf aan kom. Dat is niet zo erg denk ik want veel verf is wit en dat is mijn buik per slot van rekening toch ook al gewoon dus misschien dat het dan niet zo erg opvalt? En ik denk juist dat het super leuk is als onze pootafdrukjes overal staan. Dat maakt het allemaal extra speciaal toch?

Tuin

Maar goed, ik heb verder niet vreselijk spannende dingen beleefd deze weken behalve dan natuurlijk het Weilandfeest van Joep! Dat was natuurlijk helemaal geweldig! Zoiets zou ik wel vaker willen doen natuurlijk! Mijn mensen zeggen dat we straks ook een heel grote tuin hebben maar niet ons eigen weiland maar we mogen wel naar buiten om alles te verkennen. Misschien kan ik er met mooi weer ook een barbecue organiseren of een vijverfeestje of zoiets. Zou natuurlijk wel gezellig zijn als jullie dan ook allemaal willen komen.

Visite

Molly en Dropje willen deze keer wel even wat vertellen over visite. Zij vinden dat namelijk nogal spannend. Om heel eerlijk te zijn, voor mij hoeven er ook niet steeds andere mensen in huis te komen hoor. Ik doe dan in het begin even alsof ik bang ben maar eigenlijk ben ik dat helemaal niet want ik ben vooral nieuwsgierig en kom dan na een poosje gewoon eens kijken wie er eigenlijk binnen zit en of ze wellicht wat lekkers voor ons meegenomen hebben. Dat laatste is immers altijd mooi meegenomen en dat geldt ook voor een aai over mijn bol. Die wil ik altijd wel krijgen. Bovendien is een tas die ze meebrengen altijd interessant, je weet maar nooit wat erin kan zitten. En zit er nu niets van je gading in, dan kun je altijd een poging wagen er zelf in te gaan zitten. Dat is altijd oké.
Molly en Dropje vinden visite nogal eng. Dat was altijd al zo maar dat is nu nog steeds, ook al wonen ze hier al lang. Zij kruipen onder de bank of rennen de tuin in om zich daar te verstoppen onder een struik of achter het tuinhuis. Zij hebben wel wat tips voor de bange katten onder ons trouwens. Hoor je de deurbel, zorg dat je jezelf meteen in veiligheid kunt brengen en kruip ergens in of onder. Een bank of stoel functioneert prima maar onder het grote mensenbed is ook een aanrader. Heb je een tuin en zit de visite binnen? Dan ga jij als kat gewoon lekker buiten liggen. Kies een plekje waar ze je niet zien of ga super stil ergens liggen of zitten, dan word je ook niet erg snel ontdekt.

Veilig

Is de visite weg? Dan kun je jezelf gewoon weer laten zien aan je eigen mensen natuurlijk. Wel even alles goed besnuffelen om zeker te weten dat de situatie veilig is. Vergeet daarbij zeker niet om alle vertrekken in huis te bekijken want je weet immers maar nooit. Stel nu dat er nog ergens iemand verstopt zit, dan moet je dat wel weten natuurlijk. En vind je het toch wel spannend maar durf je jezelf te laten zien? Super dapper hoor en ga zeker voor een knuffel zouden we zeggen. Moos hier is wat dat betreft de held: hij is niet bang van mensen die hij niet kent en laat zich gewoon aaien. Niks mis mee als je dat durft. Maar niet iedere poezel is nu eenmaal even dapper. Dat geeft niks, want je bent gewoon helemaal goed zoals je bent. Dat iedereen daar anders in is, is alleen maar goed hoor.

Bak

O ja, op de foto lig ik de op plastic bak waar ik het vorige keer over had. En onder de struiken…het was namelijk nog steeds erg warm. Denk je nu, is dat Lucky wel? Nou, ik ben het heus maar je kunt mijn snuit niet goed zien natuurlijk als ik daar lig. Hannes doet dat ook, onder struiken of zelfs onder het blik met wielen liggen. Daar heb je schaduw heeft hij me verteld en hij heeft nog gelijk ook. Ik ga hem echt wel missen denk ik als we straks in een ander huis wonen maar daar zijn misschien ook wel weer andere buurtpoezels, zouden jullie niet denken?

Knuffels van Lucky

Hoi lieve vriendjes, vorige keer heb ik jullie al verteld over de vele dozen die hier nu in het huis staan. Ik lig er soms op, soms erin maar ik heb ook weer wat nieuws ontdekt in de berging.

Warm

Er staat daar een plastic bak met spulletjes erin voor de vriezer. Normaal zit er niet altijd een deksel op die bakken want mijn mensen hebben er nog meer in het tuinhuis waar ik wel eens in zit, maar deze is dicht. Dit betekent dat ik er prima op kan liggen en ik moet zeggen, het is een perfecte slaapplek. Ik lig niet op de grond dus dat is fijn maar wat nog beter is, is dat ik precies alles kan zien wat binnen en buiten gebeurt. Het is nu ik deze blog maak dus niet een beetje maar heel erg warm. Als ik op die plastic bak lig, lig ik zowat buiten maar toch net niet helemaal en dan voel ik een beetje koele wind op mijn vachtje. Dat is nog eens prettig. Kortom, dit is een prima ligplek.

Buiten

Ik lig ook regelmatig buiten nu hoor maar omdat het warm is en nu gelukkig niet meer zoveel regent, kruip ik niet in het zonnetje. Mijn mamapoes Molly heeft een zwart vachtje en dat warmt heel snel op als de zon erop schijnt. Dat is bij een rood wit jasje wel wat minder maar ik wil het natuurlijk niet té warm krijgen. Daarom heb ik goed naar Molly gekeken wat ik moet doen als het warm is. Molly heeft veel ervaring met allerlei soorten weer dus zij weet precies wat slim is om te doen. Of nu vooral: wat niet te doen. Als het zo warm is als vandaag en de zon super veel schijnt, ga je het beste niet in de zon maar in de schaduw liggen. Schaduw, die vind je dus op plekken waar de zon niet komen kan. Dat kan bijvoorbeeld onder een plant zijn of onder een parasol. Daar zitten mensen zelf ook wel eens onder. Ik kruip graag zover mogelijk in een plant want daar heb je zeker geen zon. Met wat pech wel een keer een kriebelbeestje in je vacht maar die gaat wel weer weg.
Als het in de avond of ochtend wat minder warm is, dan kun je best een poosje in de zon gaan liggen trouwens. Aanrader van Molly: ga zo stil mogelijk liggen zodat je niet veel energie verbruikt en probeer lekker te slapen als het warm is. Als je dan wakker wordt, ben je nog steeds fit en met warm weer moet je goed slapen. Dat is belangrijk. Ook voornaam is het om voldoende te drinken. Drink water (zorg dat je mensen het tijdig vervangen voor nieuw en koel) of vraag of ze een extra liquid snack of kattenmelk serveren. Altijd goed.

Rustiger

Tenslotte nog een laatste tip: doe alles wat rustiger aan als het warm is. En mocht je net als ik buiten komen, dan is er niks mis met af en toe binnen slapen als de zon buiten super hard schijnt. Misschien hebben je mensen binnen wel een wapperaar voor koele lucht, maar kies vooral een plekje waar je graag ligt en fijn kunt relaxen. Zoals ik doe op de plank met inmiddels twee kussens. Ze zeggen hier iets over een sprookje met een prinses op de erwt maar ik weet niet precies wat ze daarmee bedoelen. Ik ben geen prinses en ken geen sprookjes denk ik maar het ligt gewoon lekker zacht. En daar is niks mis mee.

Knuffels van Lucky en de rest

PS Mijn mensen zeggen dat er ook matjes bestaan die koel liggen. Wel een handdoek erop laten leggen hoor zodat je lekker zacht ligt.

Hoi lieve vriendjes, hier ben ik weer. Voor iedereen die vorige keer zo’n lieve reactie geschreven heeft op mijn verhuisblog, dank jullie wel. Mijn vrouw was vaak weg om brokjes te verdienen (en spulletjes voor het nieuwe huis zegt ze, iets met verf en zo’n ding waar ze de afwas mee kunnen doen) dat ik niet op de laptop kon maar we vonden het super leuk om alle berichtjes te lezen. Daar zijn we altijd heel blij mee. Blijf het alleen maar dom vinden dat ik niet gewoon alleen op de laptop mag. Dat kan ik als katermans van 9 jaar best. En al helemaal op de tablet trouwens want daarbij zet je gewoon je pootjes op het scherm. maar goed.

Spullen

Als antwoord op de vraag die meerdere mensen gesteld hebben: we gaan allemaal mee naar Duitsland, dus onze mensen samen, wij met vier poezels en natuurlijk ook de konijntjes. Het zal nog wel eventjes duren maar het komt goed. We vinden het best wel een spannend idee hoor. Daarover wil ik nu dus eventjes wat vertellen, over veranderingen en dingen die toch ook wel een beetje hetzelfde blijven.
We gaan dus naar een ander huis met een andere tuin en dat is anders want er staan bijvoorbeeld andere planten en struiken en het huis zelf is natuurlijk gewoon anders dan hier. Maar er gaan veel spulletjes die we nu ook al hebben gewoon mee hoor. Dat is fijn want daar zijn we aan gewend. Stel dat onze eigen krabpaal (die wel hard nodig een nieuwe paal nodig heeft want die wordt altijd vakkundig door Dropje bewerkt zodat nu de draden wel zowat helemaal los hangen) nu niet mee zou gaan, of onze mandjes niet. Dat zou te spannend worden want alles nieuw in een nieuw huis is wel heel erg veel. Dat wordt voor katers en poezen die nu eenmaal van alle dagen hetzelfde houden teveel.

Buurtkatten

Dus onze mensen hebben beloofd dat de bakken, de mandjes, de krabpaal, de bank en kussentjes waar we vaak op liggen en heel belangrijk, mijn favoriete bureaustoel zeker mee gaan. Dan hebben we toch van alles dat we al kennen samen met wat nieuws. Die spulletjes die we al kennen ruiken ook gewoon naar ons en daar zitten onze haren ook gewoon op. Nu ja, die halen ze er met de stofzuiger wel weer af maar toch zit onze geur er dan wel aan. Het gaat wel goedkomen op die manier denken wij. We zijn wat dat betreft niet de moeilijkste hoor. We hebben wel laten beloven dat we nog altijd lekkere snacks krijgen want dat is zeer voornaam.
Iets dat denk ik wel bijzonder zal worden is dat we de buurtkatten van hier dan moeten missen maar misschien wonen er in Krulliesland ook wel. Dat denken we toch zeker. Als we elkaar niet goed kunnen verstaan omdat zij Duits miauwen en wij Nederlands, dan komt dat toch wel in orde. We krijgen nu al Duitse kauwsticks dus die kunnen we wellicht eens delen om het ijs te breken en kennis te maken. Kijk, ik kan er eerlijk in zijn maar Loedertje hier die ga ik niet missen. Maar mijn look-a-like Hannes, dat is een ander verhaal. Ik moet zeggen dat ik hem regelmatig tegenkom in de voortuin. Soms zien we elkaar niet eens maar meestal gaan we gezellig op een bol liggen en een beetje naar elkaar liggen kijken. Dat is ook bijzonder leuk hoor om te doen. Mijn mensen zeggen dan dat ze trots op me zijn als ik niet boos word zoals ik wel eens doe bij Loedertje.

Luikje

Maar vorige week was er toch wel iets bijzonders, deze keer in de achtertuin. Ik stak net mijn kop door het kattenluikje, dat kun je al zien op de foto. Dropje zat al buiten en zij keek omhoog. Dus ik ook kijken wat zij zag. En wat denken jullie? Zit vriendje Hannes toch zomaar bovenop ons tuinhuis! Nu ja zeg. Hoe hij erop gekomen is, is niet helemaal duidelijk maar vermoedelijk via de schutting. We hebben gewoon een heel tijdje naar elkaar zitten kijken toen, hij kwam er niet af maar ik ben er ook niet op geklommen hoor. Ik houd erg van hoog zitten maar dat huis is me toch te hoog. Ik zit regelmatig op het konijnenhok maar dat vind ik wel hoog genoeg. Het tuinhuis gaat ook niet mee waarschijnlijk maar het huisje van de konijntjes natuurlijk wel dus daar ben ik blij om. Maar Hannes, die zal ik toch zeker wel gaan missen!
Knuffels en kopjes van ons.