Lieve allemaal, fandaag lijk het wel zoomer want het is buiten in mijn tuintje echt warm. De zon schijnt best hard. Nu is er thuis bij mijn vrouw een ferannering. Ze is niet meer alleen.

Hamster

Ze heb een hamster. Het is een meisje en ze is nou tien weeke oud. Ze is dus nog een beebie hamster. Haar naam is Yuki en dat is in het verwegs Japans ‘Sneeuw’. Omdat ze bijna helemaal wit is van kleur. Ze heb ook een beetje lichtbruin. Ze is kei slim want ze weet hoe ze op de bak moet en zo en ze is ook aasosiejaal. Dat is wanneer iets niet kan volgens een heleboel katers of mensen of poesen. Als je haar nou wortel geef of appel dan frot ze alles in haar wangen. Er passen gewoon vijf hele zonnepitten in die wangen en dan wil ze nog meer. Ik mag na vijf sneks geen sneks meer.

Ruiken

En ja, ze heb best een flinke boetie hoor. Mijn billen zijn niet zo. Maar ik ben ook geen hamster. Mijn vrouw zegt dat het normaal is en dat dit mooi is. Dees hamster lijkt op een muis maar dan iets groter en folgens mijn vrouw is dit géén Brammiesnek. En ook geen speelgoed. Ik mag dus niet even snoffen wie ze is en aanraken mag ook niet. Als mienister van gefoelige saake zou ik haar niet opeten. Misschien saame alleen pootballen. Ik wil wel weten hoe ze ruikt want ik heb nog nooit een hamster geroken.

Naar buiten

Ik ga lekker naar buiten want daar is de zon heel fijn aan het straale. Eerst ga ik mijn kontroole ronde doen. Dat hoort zo. Even kijken of er beestjes zijn die misschien niet in mij tuin wonen. Ik sta even stil om de frisse lucht op te snoffen. Het ruikt lekker. Ik ruik regen en nat. En ik ruik ook gras en planten en grond. Dat vind ik ook lekker ruiken. Dan foel ik dat ik even naar de bak moet om daar een plasje te maken. En als ik het gat graaf dan foel ik dan de grond nat is. Een beetje dan. En het is ook koud aan mijn poote. De zon heeft mijn buitenbak nog niet opgewarmd met zijn straale. Misschien komt dat nog. De zon straalt vandaag best hard.

Blaadjes

Dan hoor ik iets in de tuin. Het is een ritsel geluid. Als je met je poote over droge blaadjes van een boom of struik loopt, dan ritselt het. En in dees herfst zijn er al blaadjes gevallen. Binnen in mijn tuintje zijn nog niet zo heel veel gevallen. Maar buiten mijn tuintje wel. Dat zie ik wanneer ik mijn kop tussen de schutting door steek en rond gluur. Ik hou van gluren. Dat foelt fijn. Dan weet ik alles. Aan de wegkant staat een schutting waarvan er één plank iets scheef hangt, daar kan ik heel goed mijn kop tussen duwen en kijken wat er is. Dan zie ik allemaal blaadjes van de boom die gevallen zijn. Ze bedekken bijna de hele weg. De meeste blaadjes zijn een beetje groen bruin van kleur. Er zijn meer bruine blaadjes. Vorige herfst was er een egel in mijn tuin. Dat is een klein beestje met stekels op zijn rug. Die gaan graag onder blaadjes zitten. Dat zag ik toen. Misschien heb ik nu ook een egel in mijn tuintje. Want egels ritselen met die kleine voetjes over de blaadjes.

Knuffels

Als ik klaar ben met plassen en gluren, loop ik een rondje door de tuin want ik weet niet precies waar het geritsel vandaan kwam. Ik wandel naar de poort toe. Misschien is daar iets. Mijn vrouw is ook in de tuin want die zie ik. Daar ga ik een kriebel halen voordat ik verder ga. Eerst doe ik mijn staart omhoog omdat ik blij ben dat ze er is. Ik loop naar haar toe en wrijf met mijn kop langs haar been. Dan trappel ik een klein beetje en hoor ik de liefe woordjes ‘haaai mooie knul’. En dan folgen de kriebels. Eerst op mijn kop en vanuit daar naar mijn nek en rug. Helemaal tot aan mijn staart. Zachtjes krabbelt ze bij mijn staart. Dat vind ik altijd erg fijn omdat ik daar zelf niet zo goed bij kan. Met mijn kop ga ik nog een keertje langs haar been af omdat ik haar vandaag lief vind en ik ben in een blije bui. Dan pakt ze me op, knuffelt me en plat ineens kei veel kusjes op mijn kop en wang. Een paar kusjes zijn genoeg hoor, mauw ik naar haar.
En dan hoor ik ineens dat geritsel weer. Ik wil meteen op de grond en kijken wat het is. Mijn vrouw zet me neer en voordat ik naar het geluid kan lopen hoor ik het nog een keer en zie ik dat Mila ook buiten is. Ze komt onder de struik uit en loopt naar mijn vrouw. Zij wil ook kriebels en knuffels. En zij vind het erg fijn als ze heel veel kusjes krijgt. Het was Mila die het ritsel geluid maakte. Nou ga ik verder in mijn tuintje rondlopen. Ik ga mee tetteren voor vreede.
En ik geef iedereen een zacht kopje!

Woef! Hooooooooi snorremansen en miauwers, wat leuk dat jij er bent en ik ook! Ik heb wat geleerd denk ik. Koekjes zijn lekker. En ik heb jullie als vrienden erbij. Dat is mega leuk!

Er was ook een miauwer met eigen woordjes zoals ‘eten’ jaaaaaa, die ken ik ook! Dat betekent lekkers in mijn buik. En het woordje ‘kom eens’ ken ik ook. Dat is hetzelfde als ‘Toby of kom’. Dat zijn weer koekjes voor mij. Het woordje ‘zoek’ ken ik ook! Daar ga ik vandaag over vertellen, ga je mee?

Naar buiten

We gaan naar buiten, jaaa met koekjes op zak. Vandaag gaan we naar het bos. Loop je mee? Eerst loop ik naar het parkje waar mevrouw schaap is. Dat is op de heenweg naar het bos. Ooo ik ruik bekende woefers langs de weg bij de struiken. Even wachten. Snof snof, even een plasje maken. Zo, nu kunnen we naar het parkje. Ik zie haar al. Woef woef Hallo mevrouw Schaap! Hoe gaat het vandaag? Mijn mens heeft koekjes, wil jij er ook een? Mijn mens geeft af en toe een granenkoekje aan mevrouw schaap, dat vind ze lekker. Ik moet weer door mevrouw schaap, tot snel! De kippen komen ook rennen als er een koekje valt. Op weg naar het bos loop ik voorop omdat ik de weg weet. Hier heb ik al vaak gelopen en dan weet je zoiets wel. Ik weet waar het parkje is en waar de struiken zijn maar ook waar er een weg is.

Commando

Daar krijg ik als eerste mijn taak. Mijn taak word ook wel eens commando genoemd bij de mensen. Mijn eerste commando is ‘zit’. Dat is billen omlaag en wachten. Ik zie dat we bij een weg zijn dus ik weet nu, echt wachten. Tegen over mij zie ik de bomen van het bos al. Jaaaaa dat zijn koekjes omdat ik heb geluisterd. Twee koekjes! Dat is de prijs. Lekker. Ik kijk mijn vrouw even aan en nu weet ik dat zij blij is omdat ik het goed doe. Nu gaan we oversteken en het bos in.
In het bos komen veel woefers. Ik kan ze allemaal ruiken. Meestal zijn het dezelfde woefers. Soms is er een andere en dan moet ik even goed ruiken wie het is. Ik loop naar dat struikje links en dan snof ik even, ik maak een plasje en loop dan naar de boom die rechts staat. Ik wil alles ruiken en zien. Ooo wat is dit? Ik zie allemaal spikkelballen. Woef!! Auw, dat doet zeer aan mijn bek. Ik kan ze niet oppakken. Wat zijn dit voor rare ballen?

Zoek

Het zijn tamme kastanjes Toby, vertelt mijn vrouw. Die kun je beter niet met schil oppakken omdat er allemaal scherpe spikkels aanzitten. Zonder spikkel en donkere schil kan dat wel en zijn ze best lekker voor mensen. Help je mee om er een paar te pakken? Jaaaaaa dat doen we. Mijn vrouw laat me zien hoe zo’n kastanje eruit ziet die ik wel kan pakken en dan krijg ik de commando ‘zoek’. Dat betekent, vind een gelijke aan deze. Dat kan ik heel goed en ik ga meteen opzoek naar kastanjes. Bruin en rond, bruin en rond, bruin en rond, snof snof, bruin en rond, hebbes! Jaaaaa kijk eens wat ik heb gevonden, een kastanje. Ik pak hem in mijn bek en kijk nog even rond voordat ik naar mijn vrouw ga. Ik heb er een, ik heb er een, hallo, ik heb er een.

Koekje

Kijk eens!! ‘Goed zo’ hoor ik en daarna volgt er nog een commando. Namelijk het woordje ‘los’. Die ken ik ook. Dat betekent uit mijn bek laten vallen. En dat doe ik. Nu eerst een koekje voordat ik verder ga, jaaaa een koekje, lekker. Dan ga ik opnieuw zoeken want dat doe ik graag. Hoe was het ook al weer? Oja, bruin en rond, bruin en rond, bruin en rond. Snof snof snof naar bruin en rond bruin en rond oooooo jaaa daar ligt er een! Kijk eens, een kastanje. En nog een, en nog een. Bruin en rond en allemaal kastanjes. Met een kastanje in mijn bek loop ik naar mijn vrouw.
Kijk eens, en ik laat het al vallen voordat ze ‘los’ kan zeggen. Dat is goed werk Toby! Zo doen we dat jongen. Ik zie allemaal kastanjes en ik raap er met mijn bek nog een paar op en laat ze bij mijn vrouw vallen. Dan zegt ze ‘we hebben er genoeg Toby, hier heb je je koekjes’. Ik heb drie koekjes verdient omdat ik allemaal kastanjes deed rapen en brengen. Dat kan ik goed! Jaaaa ik vind het leuk om taakjes te doen voor koekjes. Nu weet ik van mevrouw Schaap dat eekhoorns in het bos deze ook lekker vinden dus de hebben niet zoveel kastanjes geraapt. We hebben tien kastanjes geraapt. De rest is voor de eekhoorns. En er liggen er een heleboel, wel meer dan honderd. Ik heb mijn taakjes gedaan en koekjes verdient. Klaar voor te de terug weg naar huis. Tot het volgende avontuur!

Hoi lieve allemaal, nu ben ik weer terug. Vandaag ga ik het hebben over wasse. Er zijn verschillende manieren om je te wasse.

Elke katermans of poesemeisje weet dit. Alleen heeft iedereen een eigen wasstijl. Dat is wanneer je iets op jouw eigen manier doet en dat je die manier ook gewoon fijn en de beste vind. Van me eigen ben ik een gefoelige jongen en ook als het gaat om wasse. Zo heb ik altijd een wasroetine en verschillende wasjes. Vandaag kwam mijn vrouw opbezoek en ze had de roze jas bij. Voordat mijn vrouw apart ging wonen lag deze jas altijd op de stoel voor mij omdat mijn vrouw weet hoe graag ik op haar jas lig. Dees jas is lekker warm en zacht. Het is geen flies maar zacht van een plant. Het heet katoen.

Op de jas

Vandaag was mijn vrouw druk met van alles en had ze haar jas op de stoel gelegd voor mij. Ik moest meteen op de jas want haar jas ruikt nog steeds naar veilig en dat vind ik fijn. Na wat rond trappelen met mijn poote, ging ik zitten en kwam er ineens een gaap. Dit betekend dat ik dadelijk heerlijk kan dutten maar eerst doe ik de was. De speesjaale jas was. Ik zal je vertellen hoe die gaat want dan kan jij hem dan ook doen en misschien vind je het ook wel fijn.
Ga lekker zitten, zoals ik dat deed. Eerst rondtrappelen tot je foelt van ja dat is het. Kijk fooruit of naar waar je wilt. Gaape is belangrijk en normaal komt dees ineens. Als dat niet zo is, maak je er zelf een. Dan komen de andere gapen vanzelf. Een gaap maken doe je zo: open je bek en doe alsof je gaapt. Je kan ineens foelen dat er een echte gaap komt, dat heb je nodig. Dan gaan we door naar het jaswasse.

Wasse

We gaan alleen de binnenkant wasse. Of te wel je buik. Ga met je kop naar je buik en zorg ervoor dat je voorpoote langs je buik staan. Als je kop bij je buik is, steek dan je tong uit en was je buik van boove naar beneden. Dit doe je een paar keer. Je vacht hoeft niet kletsnat te zijn, dat dut niet fijn. Als je hier klaar mee bent dan pak je je linker of rechter voorpoot. Zorg dat je op je billen zit anders fal je om. Met je tong ga je oofer de buitenkant van je voorpoot heen. Hier ga je ook weer van boove naar beneden. Het is het beste als je in één keer van boove naar beneden kan gaan met je tong want dan wordt je ekstra moe. Je mag hier eefe pauze houden en gaape. Ook mag je zuchten dat je al moe bent. Ook je poote hoeven niet kletsnat te zijn. Als je de ene voorpoot hebt gehad, ga je andere doen. Deze poot mag je aan de zijkant iets natter maken, dit is omdat je je kop ook even doet wasse. Je gaat dan met je voorpoot een paar keer oofer je linker oor en zo wrijf je hem schoon. Het beste is om hier ook van boove naar beneden te gaan. Als je linker ook schoon is, pak je de rechteroor.

Nu foel jij je kei moe en moet je ekstra gaape. Dit hoort zo want dees jaswas roetiene maakt je kei snel kei moe. Als laatste ga je nog met je poot over je snoet heen. Als je drie keer oofer je snoet wast dan is het schoon en ben je klaar. Het jaswasse zit erop! Nu komt het allerbelangrijkste. Laat je zachtjes vallen en doe je ooge dicht. Gaape, snurken en zuchten mag nou allemaal want je bent nou kei moe van het speesjaale jaswas roetiene.

Slaap lekker!

Woef! Hooooooooi snorremansen en miauwers, ik ben er weer, de blonde woef. kwispel kwispel. Met mijn lange staart draai ik rondjes op mijn billen omdat ik blij ben. Blij dat ik weer hier op de blog ben.

Blaf

Nu ben ik nog de enige blaffer op de katten blog en wat een lieve vrienden vind ik hier! Jullie zijn helemaal niet bang van mij kwispel kwispel. Keverkat vroeg zelfs of we vrienden kunnen zijn. Ik vind dat we allemaal vrienden kunnen zijn. Ik dacht, waarom niet een klein lesje in woeftaal van mij, dan verstaan we elkaar misschien iets beter. Ooo koekjes! Koekjes niet vergeten.

Mijn oren

We beginnen heel simpel met Toby’s taal en vergeet de koekjes niet. Dat zegt woef vriend Khumba ook altijd. Als ik sta en mijn oren staan omhoog en mijn staart is in een krul, dan ben ik blij. Ik ben klaar voor nieuwe dingen. Hou het kort want lange zinnen snap ik niet. Kijk me even aan zodat ik weet dat je me nodig hebt, of roep Toby. Ik vind het leuk om samen iets te doen of dat je klusjes voor me hebt. Ik hou van bezig zijn zolang je maar koekjes hebt. Zonder koekjes doe ik het ook wel maar niet zo snel. Oooo ik ruik iets lekkers, waar komt dat vandaan? Koekjes? De les, ja ik ga weer door met de les.
Als ik sta en mijn oren zijn plat en je vind mijn staart omlaag, dan ben ik bang. Dan durf ik het niet zo goed. Ik hou niet van harde stemmen of boze dingen. Als er een miauwer naar me toe komt blazend, dan ben ik weg. Dat is eng. Het liefst sta ik dan achter mijn vrouw (Bram’s Ooma) of Bram’s vrouw. Ik snap ook niet waarom miauwers dat doen. Dat is misschien voor een van jullie bloggers om dit misschien uit te leggen. Waarom rennen sommige miauwers ineens hard blazend achter ons aan? Ik doe je geen kwaad dus dit snap ik niet.

Wandelen

Ik kan ook zitten! Jaaaaaa, dat is als ik mijn billen omlaag doe en er op ga leunen. Dus wanneer ik ‘Toby zit’ hoor, dan weet ik, billen omlaag! Dat kan ik! En dan is het wachten tot er weer iets komt. Soms duurt het ‘zitten’ wel lang en dan wil ik weer staan. Als dit nog niet mag dan krijg ik nog een ‘Toby zit’. Soms komt er nog een woordje achteraan en dat is ‘blijf’. Dan weet ik, Toby niet bewegen want nu is het echt zo. Dit hoor ik als mijn vrouw en ik aan de wandel zijn en we moeten oversteken bij auto’s en zo. Daarna is het koekjes tijd! Dat is zo. Ik doe iets en ik wil koekjes, jaaaaaa! En als ik niks hoor dan blijf ik staan. Hooooooooooooi jij daar buiten, hoe gaat het? Hallo mens, woef woef vriend, lekker aan de wandel vandaag? Ik ruik je straks.
Waar was ik? Oja, de les. Korte zinnen, geen lange dingen en koekjes. Wat kan ik nog meer, even denken. Zitten kan ik, staan, oh en ik kan liggen! Dat is ook een woordje. Van me eigen kan ik liggen als ik moe ben maar ik kan het ook als mijn vrouw het zegt! Jaaaaa dat is nieuw. Dan wil ik twee koekjes als ik dit moet doen. Het woordje is ‘af’. Hoe dit zo is, weet ik niet maar ik heb het geleerd. Met koekjes natuurlijk. Bij het woordje ‘af’ weet ik Toby plat op de grond met je billen en je buik! Dan is het wachten op koekjes, twee! Zo lekker! En als Brams vrouw komt, dan krijg ik een snack. Speciaal voor mij omdat ik zo goed luister. Dat kan ik ook, luisteren. Oh echt Toby? Krijg ik meteen te horen.

Koekjes

Stop. Het woordje ‘stop’ snap ik nog niet helemaal. Telkens als ik een kuil zie dan moet ik gewoon. Dan moet ik graven. Graaf graaf, links rechts links rechts, graaf! Ooooo beestje? Mol? Muis? Waar ben je? Waar zit je? Zit je hier? snof snof Hooooooooi jij daar in dat gat, Waar ben je? Toby, stop! Laat de mollen met rust!! Ik hoor je vrouw, maar ik ruik iets. Tooobyy… stop! Vrouw, ik ruik iets, het zit hier. En dan voel ik aan mijn halsband dat ik langzaam uit het gat wordt gehaald. Dit is niet leuk, ik wil door graven maar mijn vrouw vind van niet. Ik weet zeker dat er iets in dat gat zit. Oja, het woordje ‘stop’, geen idee wat dat betekent. Weten jullie miauwers het? Koekjes, jaaaa die wil ik altijd wel. Welk gat? Doe maar drie koekjes, dat is lekker. Waar gaan we nu heen? Oja, ik was bezig met Toby taal. Tot zover mijn Toby taal. Als ik nieuwe woordjes weet, dan vertel ik ze wel. Voor nu drie koekjes en een fijne week!

Lieve allemaal, ferassing! Nou ben ik er weer en vrijdag was ik er ook al. Dat is omdat er in Bertje’s sgeema ferandering is gekoome. Vanaf fandaag is zaterdag weer Brammiedag. Dat beteken dat ik nu elke zaterdag doe bloggen en niet meer op vrijdag of woensdag.

Ik heb nu één vaste dag en dat is zaterdag. Verder feranderd er bij mij helemaal niks. Ik ben gewoon Bram en nu doe ik op zaterdag weerswaaie naar onze sterre. Swaaie kan trouwens altijd. Als je denkt, nou wil ik groetjes doen of een kopje, het kan en mag altijd. Maar wegens dat ik mienister van gefoelige saake ben, doe ik dat ekstra op woensdag omdat ik dat fijn vind en je mag altijd meedoen.

Trek

Doordat ik meeltjes kreeg met dees fraag voor de zaterdag blog kreeg ik ineens kei erge trek. Want nu is het zo dat mijn kop ineens aan het werk moest. Want meteen weer een blog en dat na de vrijdag en ineens zo vlug, dat was eefe denke. Ik moest mezelf eefe toespreeke van ‘jonge, nu eefe je kop gebruike en stap voor stap eefe bedenke hoe het nu gaat met alles’. Terug in mij roetiene. Als eerst heb ik nog steeds kei erge trek, dus dat ga ik als eerste doen. Ik ga eete. Me eigen krijg altijd brokjes van Meneer of Mevrouw Hills. Dees heb ik het liefst met kipsmaak.
Fissmaak vind ik niet zo lekker en lamsmaak ook niet. Mijn kop zeg nu tegen mij ‘Brammie jonge, eefe eete, dan kan je beter denke’.

Groote happen

Zelf vind ik het lekkerst als ik mijn bek vol heb met brokken. Dat kraakt zo lekker tussen mij tanne en kiese. Dan proef ik de kip veel meer dan wanneer ik de brokken vlug doorslik. Soms doe ik dat ook. Maar dan heb ik hele erge honger of ik heb haast en dan slik ik het gewoon door. Dan gebeurt het nog wel eens dat ik moet spuuge. En ik weet heel goed dat ik niet zo vlug moet eete. Maar soms wil ik gewoon niet anders.
Fandaag heb ik meega trek en hap ik groote happen brokken met mijn bek. Tot wel vijf brokken in één keer in mijn bek. Dat zijn er best veel. Jammie, ik vind het lekker om het zo te doen. Terwijl ik brokken hap, zie ik op tafel nog een bakje staan met moes van goermet. Die vind ik ook lekker.

Bijna leeg

Ik stop eefe met eete en spring op tafel om te kijken hoeveel moes er nog in het bakje zit. Het is bijna leeg. Dat komt omdat Mila en ik ‘s morgens van Ooma allebei een klein blikje moes krijgen. Daar snoepen we de hele dag van. Maar ik heb geluk want ik zie nog wat moes in het bakje en op het randje. Het is niet veel meer maar genoeg voor mij. Het is toomaat met spikkeltjes moes. Dat is super lekker en ik eet alles op. Wat er in het bakje zit maar ook op de rand. Mijn bek vind alles en eet alles op.
Dan komt er nog een bakje op tafel, het is van Mila. Zij heeft haar eete niet op en ik mag haar bakje afwassen met mijn bek. Lekker smikkelen is dat. Zij heeft ook toomaat met spikkeltjes moes. Daar maakt ooma geen verschil in zodat we geen ruzie maken over de smaak. Dat is best slim want ik wil altijd de lekkerste smaak.

Schoon

Het eerste bakje, dat is me eigenste, is helemaal schoon. Daar heb ik niet zo lang over gedaan. Dat kwam omdat ik vanmorgen ook al erge trek had en toen heb ik bijna alles in een keer opgegeten. Mila doet dat veel rustiger. Ik niet. Zeker niet als ik het lekker vind. Het tweede bakje is van Mila en er zit nog moes in. Ik kan het niet meer op. Mijn buik is al vol van de brokken en van me eigen bakje moes. Hier denk ik eefe na want nu wil ik niet spuuge. Genoeg is genoeg. Ik ben klaar met eete. Nu kan ik weer verder denke over roetiene. Het is dus nu op woensdag en dan elke week. Het is misschien in het begin voor iedereen wennen maar na een paar keer is het de nieuwe roetiene en dan is alles weer gewoon en makkelijk.

Adfies

Mijn adfies voor iedereen die het moeilijk vind, maak je eigen sgeema met wat je elke dag hetzelfde doet. Hang deze ergens op zodat je het kan zien en dat je weet op welke dag wat de plenning is. Dat kan een geruststelling zijn. Dat je denkt en foelt van ‘alles is gewoon vandaag en dat is fijn. Dat voelt rustig in mijn kop en mijn lijf’. Dan koome we er saame wel.
Als je nou denkt van ‘ik snap niks van sgeemaas en zo’ dan wil ik daar best een blog van maken. Dan leg ik stap voor stap uit hoe je een sgeema maakt. Ik lees het graag van jullie. Ik wens jullie een hele fijne week en tot de volgende blog op zaterdag Brammiedag!

Kopje van mij, Bram