Alle berichten van mevrouw Bert

Uit het asiel en naar een huis

asiel  Vroeger zat ik in het asiel. Dat weet ik nog. En toen kreeg ik een huis en daar ben ik nou nog en daar blijf ik voor altijd.  Ik weet dat mensen vragen hebben over asielkatten dus ik dacht daar vertel ik wat over.

 

 

In het asiel

Toen ik in het asiel kwam, was dat voor mij al een vooruitgang. Want ik leefde op straat en ik had het heel moeilijk. Zwerven is erg hoor. Je weet niet waar je veilig bent en waar je kunt slapen en hoe je aan je eten moet komen. En ik werd ook ziek, dus dat was helemaal beroerd. De mensen van het dierenhospitaal hebben me toen opgehaald en opgenomen in de ziekenboeg. Dus zo kwam ik erin.

Uit het asiel

Het duurde best een paar maanden eer ik  me beter voelde. Ik kreeg medicijnen. En een verstopdekentje. En toen leerde ik dat knuffels fijn waren dus ik kreeg steeds meer knuffels, ook achter mijn oor.  Op een dag zeiden ze dat ik toe was aan een eigen huis.  Eigenlijk wilde ik dat niet. Want ik voelde me net lekker veilig en ik wilde dus geen verandering.  Waarom kon alles niet blijven zoals het was?

Bij mij op de gang zaten andere katten die heel graag een eigen huis wilden. De een wilde een tuin, de ander een balkon, en weer iemand anders wilde alleen een warme schoot. Dus dat waren gewone kattenwensen. Het waren ook gewone katten, alleen hadden ze dus wat meegemaakt waardoor ze daar zaten.

Huis

Op een middag kwam er een vrouw speciaal naar mij kijken. Ze friemelde ook achter mijn oor. Ik voelde gewoon dat ze iets met mij wilde.
Dus ik draaide mijn kop weg en ik ging expres achterin  mijn hokje zitten.
Maar ze nam me mee. Ik moest in een reiskorfje en we gingen met een taxi. Onderweg heb ik eerst keihard gemiauwd en toen ben ik gaan liggen.

En zo ben ik hier gekomen.  En weet u wat het gekke is? Ik voelde me supersnel thuis en nou heb ik met mijn vrouw afgesproken dat we voor altijd samen blijven.

Katten krabpaal: wat zijn de beste?

katten krabpaal Een katten krabpaal is een persoonlijk meubelstuk. Het moet dus passen bij de persoon die het gaat gebruiken: wat wil de kat?

Kijk goed naar zijn of haar voorkeuren en mogelijkheden. Een wat oudere kat heeft meer aan een liggende plank, een beetje beweging is goed maar veel inspanning kan een risico vormen. Jonge katten zijn blij met een meubel waarin ze kunnen springen en hangen en ook… hun nagels kunnen scherpen. Of je nu een kitten bent of een volwassen Main Coone, er zijn een paar punten waar je zeker op moet letten.

Veiligheid

De krabpaal moet op een veilige plaats in huis staan. Alles kan omvallen, en wat gebeurt er dan? Let er goed op dat de kat gemakkelijk kan wegspringen van een omvallende krabpaal.

Is de kat in kwestie al wat ouder maar van binnen nog jong en speels, kies dan een laag model. Dus geen hoge meubels. Een plank, een stevige staande krabpaal, daar is de kat het beste mee geholpen.

Touw of karton

Veel katten houden van een kartonnen ligplank, vooral als er wat kattenkruid in gestrooid is. Doe je dit voor de eerste keer, wees dan zuinig met de dosis. Opvoeren kan altijd nog.  Ook leuk: ligmeubels waaraan gekrabd mag worden. Vraag je wel af, of je kat dan ook aan de mensenmeubels mag. Eigenlijk is dat wel zo eerlijk.

Er zijn heel veel katten krabplanken van touw, het zogeheten sisal touw. Bij goed gebruik gaan die pluizen. Af en toe bijknippen is dat praktisch. En op tijd vervangen, liefst door hetzelfde model.

Prijzen

Een katten krabpaal  kun je zo duur en goedkoop maken als je zelf wilt. Vraag in alle eerlijkheid aan jezelf voor wie je dat dure design meubel met sisal-vlak aanschaft, terwijl een simpeler model misschien bij de Action of bij ZooPlus te koop is.

Hoe Opie leerde knuffelen

Dat kleine katertje is Opie. Het gaat prima met hem, en dat is ook te danken aan zijn grote katerbroer Andy. Van hem leert Opie alles, ook knuffelen. Dat het kan, is een klein wonder.

Opie was nog een kleiner katertje dan op deze foto toen hij zwerfkatertje was. Maar dat duurde gelukkig niet lang. Toen hij rondhing bij een benzinestation, veranderde dat.  Een vrouw zag hem en wist meteen: die gaat met mij mee naar huis. Ze had ook gezien dat hij er niet heel gezond uitzag en dus snel naar de dierenarts zou moeten. Maar ze kon het niet over haar hart verkrijgen het katertje te laten staan. Alleen: hoe zou Andy reageren?

Dat viel duizend procent mee. Meteen toen Andy zijn nieuwe broertje zag, begon hij hem te wassen en te knuffelen. Opie wist niet wat het was, maar wel dat het fijn was.  Dus hij liet het toe en hij snapte ook, dat hijzelf ook knuffels kon geven.

De volgende ochtend sprongen Andy en Opie samen op het bed waarin hun vrouw sliep. Ze miauwden dat ze andacht, knuffels en liefde wilden.  Het leek wel of Opie een stoomcursus knuffelen had gehad tijdens zijn eerste nacht.

Het katertje deed het uitstekend in zijn nieuwe huis. De dierenarts, de knuffels, de grote broer, het goede eten, het hielp allemaal.  Van Andy leerde Opie hoe je als huiskater leefde, dus de bak gebruiken, in huis rondrennen, springen en op de juiste plek aankomen maar vooral hoe je een vrouw moest knuffelen. Iedereen is er gelukkiger op geworden: Andy, Opie en hun vrouw. En dat alles begon zomaar bij een benzinestation.

(Bron: Lovemeow.com)

Een kat met twee verschillende oogkleuren

twee verschillende oogkleurenDit is June, een poes met twee verschillende oogkleuren. Het is geen ziekte, maar een afwijking. Zoiets heet: heterochromie.

En nee, David Bowie had het niet. Bij hem ontstond het kleurverschil door een oogbeschadiging. Geen heterochromie zoals bij June. Wat is dat eigenlijk?

Oogpigment

Heterochromie is een medisch dingetje. Er is iets mis met het oogpigment en dat verklaart het verschil in kleur. Bij katten zie je dit het meeste optreden bij witte en witachtige katten. Daar is al niet veel pigment aanwezig, en de verdere aanmaak en verdeling ervan loopt niet altijd goed. Maar: het is zeldzaam, vandaar dat de meeste mensen het ook prachtig vinden. Is het asiel zijn deze katten dan ook het snelste weg.

Bijgeloof

Er zijn mensen, die een kat met dit soort ogen magische krachten toedichten.  Zulke bijzondere ogen kunnen vast verder zien, misschien wel in een andere dimensie. Dat is een leuke gedachte. Maar in een andere dimensie kijken is niet afhankelijk van de mate pigment die er wel of niet in een oog zit. Of katten dat in het algemeen kunnen, is een grote vraag. Soms staart een kat in het niets en beleeft dan even een heerlijk leeg momentje. Soms kan er iets anders aan de hand zijn. Maar hoe komt een mens daarachter?

Opletten

Hoe mooi of magisch een kat met twee verschillende oogkleuren ook is, toch is het altijd goed op te blijven letten. Heterochromie is feitelijk een medische afwijking van het normale. Die afwijkin kan leiden tot slechter zicht of tot staar. Hoeft niet. Kan. Wanneer de kleur van een enkel oog verandert, is er een pigmentverstoring. Zoiets  gaat niet vanzelf, Het heeft een oorzaak. Dus: hup, naar de dierenarts. Als het stabiel is en blijft, kun je verder genieten van die ongelofelijk bijzondere aanblik, zoals ook June die biedt.

Wie heeft er zulke grote oren?

Je hebt katten met oren en je hebt katten met grote oren en dan heb je de Oosterse korthaar nog. Dat zijn pas grote oren.

Het zijn raskatten, verwant aan de Siamezen. Ze lijken in het karakter ook op elkaar: lief, gezellig, spraakzaam en nieuwsgierig. Heb je een Oosterse korthaar in huis, dan kun je voortdurend uitleggen aan de nieuwsgierig toekijkende kat wat je aan het doen bent en waarom. En dan krijg je nog antwoord ook.

Dit kattenras is speciaal gefokt in de jaren 1950. Wie foto’s van de Oosterse korthaar-katten ziet, snapt het wel. Zo lief en pienter zien ze eruit, en dan die prachtige grote oren nog, een kat om meteen verliefd op te worden.

Aan de andere kant mag het tegenwoordig wel wat minder met de ontwikkeling en instandhouding van al die speciale en dure kattenrassen. Elke kat die er is, heeft recht op zorg en liefde en veiligheid en knuffels, of het nu gaat om een raskat of een asielkat. Daar moet een goede balans in zitten.