Sinds het een nieuw jaar is geworden is er elke dag iets anders in mijn tuin, de ene dag staat er een keiharde wind zodat mijn haaren bijna van mijn lijf waaien, de folgende dag zijn er van die witte flokken en knerpt mijn gras als ik er overheen loop, weer een dag laater is er reegen, reegen en nog eens reegen, tot er de folgende morgen ineens een beetje zon is maar mijn ooren en teenen toch ijskaud worden.
Pokon
Zau het door dat nieuwe jaar komen?, dat moet haast wel want wat zau het anders kunnen zijn?, ik denk dat het door al dat fuurwerk is gekomen en dat snap ik, als ik het weer was en ik had zoveel flitsen en lawaai meegemaakt dan zau ik ook in de war zijn.
Met die keiharde wind waaien dingen in mijn tuin soms om, er was een heeeele grote plant in een pot omgefallen en allemaal kleine plantjes die op mijn terras staan waren omfer gewaaid, maar er komt ook nog van alles uit de lucht fallen: blaadjes en kleine takjes, uitgedroogde bloempjes, zand en er lag zelfs zomaar een plestik tas in mijn tuin, en die was niet van mij!, maar er komt ook iets kleins en zwarts uit de lucht fallen, ja inderdaad: het is Pokon!
Pokon klimt op elke dag op het hek en laat zich dan gewoon naar beneeden fallen, zó in mijn planten, vaak zit ik al klaar op de plek waar hij teregt wil komen, en dan moet hij naar een ander stuk hek toe om zich fanaf te laten fallen, dat maakt hem niks uit, het lukt hem altijd.
Als hij in mijn planten teregt is gekomen ferstopt hij zich, ik ferstop me ook een beetje en dan wordt het spannend: wie beweegt het eerst?!, meestal is dat Pokon, hij kijkt om zich heen of hij mij ziet en neemt een sprong naar het midden van de tuin, en als hij daar is spring ik te foorschijn, als hij mij ziet gaat hij rennen en ik ren achter hem aan, ineens draai ik me dan om en ren een andere kant op en daardoor raakt Pokon in de war, hij blijft zitten waar hij zit, dus ik draai me om, ren op hem af en geef hem een tik (niet hard hoor, en zonder naagels!!), hij tikt mij terug en we gaan allebei weer rennen, en zo gaat het door.
Mijn tuin
Het is keigaaf om zo te speelen, fooral omdat ik meestal win, dat komt doordat ik mijn tuin beeter ken en ook meer geduld heb, en ik ben zo blij dat ik ineens snap hoe dat moet: speelen met een andere kat!, ik ben stiekum best een beetje trots dat ik soms slimmer ben dan Pokon, en ik krijg heeeeeeel veel kompliementen van mijn mensen, ze zeggen Zo ouwe tijger, je hebt het maar druk, en dat is helemaal waar.
Mijn vrouw zei tegen me dat ik ben gegroeid, en dat zie ik zelf ook, ik was al folwassen toen ik hier kwam wonen dus ik ben niet groter gegroeid, maar mijn buik is veel ronder geworden, o nau roept ze dat ze bedoelt dat ik psiegies ben gegroeid, wat is dat nau weer?, folgens mijn vrouw beteekent dat ik in mijn hoofd ben feranderd, dat ik nu meer voor mezelf op durf te komen, en dat ik wat meer fertrauwen heb in mezelf.
Ja ik denk dat dat waar is, ik foel nau dat ik in mijn tuin best een klein beetje de baas ben, en ik weet dat ik niet nerfeus of bang hoef te zijn, zelfs niet als er iemand uit de lucht komt fallen, want het is Pokon maar en hij komt om te speelen, en dat kan ik, logies want ik ben toch Kever!!
***
En natuurlijk blijf ik tetteren voor vreede, en ik stuur zachte kopjes naar Mio, dat hij beeter wordt!
Precies een week nadat ik op mezelf ben gaan wonen kreeg ik een eigen Feestboekpagina, omdat er anders binnen een jaar een hele boekenplank vol met fotoalbums zou staan te verstoffen.
Heel eerlijk gemauwd, toen ik eindelijk uit huis ging om op mezelf te gaan wonen, dacht ik helemaal niet aan foto’s of leptops. Ik had m’n personeel uitgekozen omdat ze lief waren, heel goed konden knuffelen en lekker rustig waren. Er werden wel genoeg foto’s en filmpjes van me gemaakt hoor, met dat ding waar ze ook hele gesprekken mee hadden. Maar om nou op zo’n klein schermpje samen alles te bekijken was toch net effe wat anders.
En ik ben er inmiddels achter gekomen dat ik niet elke dag iets op Feestboek hoef te schrijven, want de vrienden die ik daarop heb zijn hele lieve vrienden die zelf soms ook andere belangrijke dingen te doen hebben.
Lieve allemaal, het is het nieuwe jaar en het weer trek zich helemaal niks aan van oud of nieuw. Die doet gewoon wat hij wil en het is nog geen eens april! Nou is het de achtste dag van het nieuwe jaar en de maand Januwarie.
Maar de zon was er en ik deed heel veel aan de deur mauwen zodat ik naar buiten mocht. Mijn vrouw was er ook en we deden eerst saame neusje neusje. Dat is dat ik mijn neus tegen haar neus aan wrijf en zij de hare tegen de mijne. Dat vind ik zo heel erg gezellig als we dat doen. Daarna maakte ze de deur open zodat ik de tuin in kon.
tuin. Daarna pakte ze me op en plantte zo heel veel kusjes op mijn snoet. Daar moet ik altijd zo van spinnen.
Ik werd fanmorgen wakker en sprong op de fensterbank boofe bij de groote mensenmand. En wat ik zag! Wit op de auto’s en wit op de daken. Dus ik sprong terug op bed en mauwde naar Frau wat ik gezien had. Ze aaide me oofer mijn koppie en zei het is zondag liefe Minnie kom je lekker bij mij liggen? Hier onder het dekbed is het lekker warm.
gaat weer naar school of werk dus ik pak mijn baantje als fensterbankcontroole poes ook weer op. En het katbinet komt ook weer terug van resessie (hihi zo heet dat in mensentaal). Dus genoeg te doen weer.
schoot en deed mijn foorpootjes over haar arm heen. Op de foto kan je dat zien hoe we zitten. Zo ben ik lekker dicht bij haar en het zit lekker warm. En oh ja zo kan ik ook goed mauwen wat er in mijn blog moet komen. Toen ik klaar was met mauwen sprong ik fan schoot om een beetje water te gaan drinken uit een van mijn waterbakjes. Want ik had best wel een droog bekkie gekregen van al dat gemauw. Daarna ging ik nog weer ff wat tsjillen tot dat het tijd was voor m’n zakje aafond natfoer.
Hoi lieve allemaal, om te beginnen willen we iedereen natuurlijk alle goeds wensen voor het nieuwe jaar! Dat het zo mag worden zoals jullie wensen maar vooral ook dat alle dromen uit mogen komen en dat jullie veel liefde, plezier en (ik denk zeker wat alle katjes betreft) de nodige rust en knuffels krijgen! We hebben hier een niet al te vervelende (en gelukkig erg rustige) jaarwisseling achter de rug en nu we in het andere jaar zijn, heeft dat ook nieuwe cijfers gekregen. Daar heb ik als katermans helemaal niks mee om eerlijk te zijn, maar ik geloof het wel als mijn mensen zeggen dat ik dit jaar al 10 ga worden. Ik voel me niet oud, maar dubbele cijfers klinkt wel best gewichtig moet ik zeggen.
poes of kater. En dat is niet voor iedereen hetzelfde maar dat maakt ook niks uit. Lief zijn voor elkaar en door blijven tetteren voor vrede horen er zeker bij!
helpende poot als dat nodig is. Als het warmer weer wordt, krijgt ze ook nog een ren erbij waarin ze veel plek heeft en super veel kan rennen. Ik ken die ren nog wel, daar pas ik dan weer goed bovenop zodat we dicht bij elkaar kunnen zijn als het zonnetje schijnt.