Kent u dat gevoel van dat als u staat u meteen wil gaan liggen en dat als u ligt dat u dan wil gaan staan, en dat  u wilt lopen maar u weet niet waarheen en waarom? Dat is onrust. Heb ik ook. Het is best een moeilijk gevoel.

Moeilijke gevoelens zijn er gewoon soms. Ze komen zomaar dat is best gek. Maar ze gaan nooit zomaar weg en ik weet wat je dan moet doen.

Voelen

Als je gevoel alle kanten opgaat en je weet niet wat je moet doen, dan heb je onrust. Soms wil ik dan gaan eten ook al heb ik geen trek. Dat is emo-eten. Het helpt alleen tijdens het eten en erna voel je toch weer onrust. Voelen is dan best lastig. Net als zomaar rondlopen, daar heb je ook niet altijd iets aan.

Aandacht

Wat ik dan doe, is hulp van thuis vragen. Dus ik sta waar ik sta, ik kijk naar mijn vrouw en ik miauw. Mijn stem klinkt  wat hoger en rauwer dus ze luistert meteen en ze weet dat er iets aan de hand is. Dan komt ze naar me toe en ze zegt dat ik op mijn kussen moet liggen. Ik ga liggen, en het gekke is daar heb ik dan van binnen net rust genoeg voor. Ze gaat dan aaien en ze praat tegen me en het is net of dan alle onrust uit mijn lichaam gaat. Meestal val ik in slaap dat ontdek ik bij het wakker worden.

Dus aandacht helpt. En zacht aaien met praten ook.

Rennen

Wat ook helpt als je onrustig bent, is keihard door het huis rennen. Alle kanten op. Maakt niet uit over welke trap, over de bank of niet en of je ergens kunt keren en weer terugkennen. Doorrennen tot je voelt ik-kan-niet-meer en dan nog een rondje en dan kun je zeker weten slapen, want de onrust is dan weg.

Dit zijn mijn tips. Aaien is mijn favoriet.