Mina verdient een thuis. Het onderstaande is van hokazo.nl omdat het hele verhaal van Mina er mag zijn, en Mina ook.
Het verhaal van Mina is even triest als bizar. Het begon op een avond zo’n twee jaar geleden, toen onze dierenambulance werd gebeld voor een taxirit naar de dierenarts. Meneer wilde zijn katje laten inslapen, maar had geen vervoer. Het ging om Mina. Het meisje was sinds haar sterilisatie van een kleine week eerder extreem veranderd. De voorheen zo lieve en aanhankelijke Mina was ineens enorm agressief en viel meneer aan zodra hij een voet in de kamer zette. Hij had verschillende keren contact gehad met zijn dierenarts, maar die had geen verklaring en maar één oplossing: euthanasie. Vol ongeloof hebben we het verhaal aangehoord en na een kort overleg besloten we om Mina op te halen en in het asiel op te nemen. We konden gewoon niet accepteren dat het leven van dit jonge meisje (geboren op 5 mei 2016) op deze manier zou eindigen.
Onderzoek
Het gedrag van Mina was echt schokkend. We kunnen er geen ander woord voor bedenken. Ze was inderdaad agressief, maar het was niet ‘zomaar’ boosheid, ze leek echt compleet de 
weg kwijt. Ze ging tekeer als een gekooide tijger, getergd en ontredderd. Ze reageerde heel gevoelig op licht en geluid en vloog letterlijk tegen de tralies op. Het was de meest pure en intense wanhoop die we ooit hebben gezien. Het brak ons hart en er zijn in de eerste dagen behoorlijk wat tranen gevloeid. We hadden zó verschrikkelijk met haar te doen.
We hebben Mina door onze eigen dierenarts laten onderzoeken. We dachten dat ze misschien veel pijn had en daarom zo agressief reageerde, maar er werd niets lichamelijks gevonden. Na uitgebreid overleg met verschillende specialisten was de meest aannemelijke verklaring dat Mina’s hersenen tijdens de sterilisatie enige tijd geen zuurstof hadden gekregen en dat daardoor een hersenbeschadiging was ontstaan. Een zeer zeldzame complicatie. Geen idee hoe het precies had kunnen gebeuren, maar we hadden tenminste een oorzaak…
Contact
Ondanks de schokkende diagnose, waren we optimistisch. Misschien tegen beter weten in, maar we wilden Mina niet zomaar opgeven. En een hersenbeschadiging kán herstellen, dus bedachten we een behandelplan en gingen aan de slag. Twee weken heeft Mina alleen in een donkere, stille ruimte gezeten en hebben we haar zo min mogelijk gestoord. Ze kreeg 
kalmerende medicatie en dieetvoer tegen stress. Na die eerste periode van complete rust, zijn we gestart met af en toe een paar minuten bij haar te gaan zitten en zachtjes tegen haar te praten. Een maand of twee later was Mina zodanig gekalmeerd, dat ze van haar bench naar een kleine privékamer is verhuisd. Een spannend moment, maar ook een echte mijlpaal.
We hebben vanaf toen onze tijd en de intensiteit van het contact met Mina heel langzaam steeds verder opgevoerd. Eerst door het raam, vervolgens met de deur op een kier en uiteindelijk op de grond in haar kamer. Mina werkte keihard om beter te worden en het verloren vertrouwen te herstellen. Zo dapper en zo knap. Ze zocht steeds vaker toenadering, wilde graag geaaid worden en kroop zelfs op schoot. Ze ging enorm vooruit, maar raakte lange tijd wel nog snel overprikkeld, waardoor haar gemoedstoestand razendsnel om kon slaan van lief en aanhankelijk naar (heel) erg boos.
Happy en ontspannen
Het revalidatietraject van Mina heeft vele maanden geduurd, maar op enig moment was ze stabiel genoeg om te verhuizen naar een groepskamer met grote kattentuin. Mina verdiende meer ruimte en vrijheid en we hoopten dat ze daardoor nog meer rust in haar bol zou krijgen. Dat lukte, zelfs zo goed dat we de kalmerende medicatie die Mina kreeg konden afbouwen en stoppen. Mina is nu weer bijna een ‘normale’ kat, met een duidelijke gebruiksaanwijzing. Ze zal waarschijnlijk nooit meer de kat worden die ze ooit was, maar dat hoeft ook niet.
Ze is ook nu écht geweldig en wij houden van haar zoals ze is. Mina is over het algemeen happy en ontspannen, zoekt regelmatig toenadering en wil dan graag knuffelen of lekker even op schoot liggen. En als ze er genoeg van heeft, geeft ze dat heel duidelijk aan. Vooral verbaal, Mina kan echt een chagrijnige mopperkont zijn. Maar de boodschap is dan tenminste wel goed hoorbaar en niet te missen. Uithalen heeft ze naar ons (na de eerste maanden) nauwelijks meer gedaan, maar we respecteren ook haar grenzen en kennen Mina inmiddels natuurlijk zo goed dat we precies weten wanneer we haar beter even met rust kunnen laten.
Een nieuw thuis
We zoeken voor Mina een rustig eenpersoonshuishouden zonder kinderen of andere katten. We denken dat ze dan vooral haar lieve, ontspannen kant zal laten zien. Mina heeft echt een hekel aan haar soortgenoten en hun aanwezigheid doet haar humeur geen goed.
Kinderen, vooral jonge, zijn echt te druk en onvoorspelbaar voor haar en zij zullen bovendien onvoldoende in staat zijn om haar waarschuwingen op tijd te zien (met alle gevolgen van dien).
Haar toekomstige baasje moet geduldig zijn, begrip hebben voor haar achtergrond en voldoende ervaring hebben met katten om hun lichaamstaal te kunnen lezen. Daarnaast is het heel belangrijk dat er geen hoge eisen worden gesteld aan Mina en dat het initiatief tot contact vooral van haar mag komen. Zonder dwang en met respect voor haar grenzen, is ze stabiel en gelukkig. En daar heeft haar baasje natuurlijk alleen maar profijt van.
Mina zal echt het best gedijen in eenpersoonshuishouden. Als er meerdere personen in haar nabije omgeving zijn, krijgt ze toch snel te veel prikkels. We zoeken dus een thuis waar ook in de toekomst (in elk geval zolang als Mina nog onder ons is) geen tweede persoon bij zal komen. Eigenlijk zoeken we voor Mina dus een verstokte vrijgezel van middelbare leeftijd die de nodige kennis van katten heeft.
Mina kan niet vrij naar buiten. Met haar achtergrond en haar toch nog wat onvoorspelbare reactie op onbekende situaties is dat niet veilig. Een catproof afgemaakte tuin (waar ze écht niet uit kan) of kattenren zou echter wel superfijn voor haar zijn. Daar kan ze op een positieve manier haar energie in kwijt en lekker genieten van de frisse lucht en de zon op haar bol.
Oproep
Wil jij in de volgende spotlight?
Stuur dan een mailtje naar: indespot@outlook.com
Wat vertel je: wie ben je, waar kom je vandaan
en wat maak je mee in je leven. Iedereen mag meedoen!
Er horen ook drie mooie foto’s bij je verhaal dus niet vergeten mee te mailen.
Tot de volgende spotlight!
Jeetje wat een verhaal!!!!
Wat super dat jullie Mina een kans hebben gegeven…….geweldig!!!!!
Ik hoop heel erg dat zij een mooie gouden mand krijgt waar ze vooral zichzelf kan zijn!!!!!!
Mina wij gaan heel hard voor jou duimen, knapperd!!!!!!
En als je van ons de dikke knuffel wil hebben die we sturen dan pak hem maar!!!!!
????????????????????????????
Lieve mooie knappe Mina, wij gaan heel hard duimen en pootjes draaien en hopen dat jij ook een geweldig forever home gaat krijgen. Het is je zo gegund.
Lieve knuffels van ons allemaal
Lieve Mina,
ik heb dit met tranen in mijn ogen gelezen. Wat een hartverscheurend, aangrijpend verhaal. En wat heb ik diep respect voor alle verzorgers die haar zo hebben gesteund en hebben begeleid in dit moeilijke proces. Lieve Mina toch, wat gun ik jou een gouden mandje. Helaas kan ik je dat niet bieden want hier wonen al soortgenootjes en jij hebt terecht meer dan jou duidelijke wensen.
We gaan hier heel hard voor je duimen en pootjes draaien voor jou mooie lieverd. Dat er iemand komt waar je weer veilig en gelukkig bij kan zijn. Laat je nog ooit iets van je horen, hoe het met je gaat?
Dag lieve mooie Mina, je krijgt een zachte knuffel van mij en je bent een toppertje,
Karien
Lieve Mina.
Wat gun ik jou een gouden mandje met een diamanten randje.
Wat hebben veel mensen enorm voor je geknokt,waarvoor mijn diepe respect.
En jij,wat een weg heb je afgelegd.Zoveel geleerd en zoveel gedaan voor je eigen leven zoals het bij je past.
Nu nog dat ene mandje…..ik ga duimen voor je,en Muzette draait haar pootjes.
Lieve Mina, zooo heee wat heb je een boel meegemaakt!, en wat een ferdrietige en grieselige dingen zijn het, gelukkig dat het nau weer goed met je gaat, je bent echt zooo dapper!!, en ik vind het fantasties dat het asiel zo goed voor je gezorgd heeft en je zo heeft geholpen, ik hoop heel erg dat je je eigen mens en eigen huisje krijgt, want dat heb je verdiend, en af en toe boos worden mag best hoor, dat deed Mol die hier vroeger woonde ook wel eens, en dat werd steeds minder toen ze hier langer woonde en meer vertrauwen kreeg, wie weet gebeurt dat bij jau ook, als je je lievelingsmens hebt gevonden, dankjewel dat je in de spot wilde staan Mina, ik ga voor je duimen en tetteren dat iemand je komt halen!!, heel veel zachte kopjes van Kever!!, en ik heb snekkies voor je verstopt bij je klimpaal!!
Lieve Mina,
Wat een intriest verhaal lezen wij nu. Wat verdrietig allemaal voor jou en ook voor jouw vorige baas. Maar wat een geweldige mensen werker er in het asiel. Zij hebben jou de kans van je leven gegeven. Maar jij hebt zelf ook heel erg je best gedaan om weer “normaal” te worden. En het is je gelukt ! Natuurlijk zal er ooit iemand komen die jou het beste mandje van de wereld gaat bieden. Wij vertrouwen daarop en duimen daarvoor. Er bestaan gelukkig genoeg lieve mensen die een dier met een rugzakje zoals jij een kans willen geven op een gelukkig leven.
Lieve Mina, wij wensen jou het allerbeste voor de toekomst. Heel veel zachte kopjes en sterktepootjes van Cindel. Fenneke, Jillie, Lisette en Ivar en een extra zachte knuffel van onze vrouw.
Lieve Mina, wat heb jij in je jonge leventje al veel meegemaakt. Groot chapeau voor de verzorgers die je zo goed hebben begeleid. En ook groot chapeau voor jou om van zo ver zo dapper een huispoezel te worden. Wij gaan heel hard duimen voor een fijn, lief mens waar je voor altijd kunt wonen. Hier kan dat helaas niet want er woont al een poezel en daar ben je niet dol op. Maar ergens is dat plekje voor jou hoor. Komt vast goed. Veel liefs
Lieve Mina,
Wat een verhaal en wat heb je toch veel meegemaakt!! Mooi dat de verzorgers jou niet opgaven en je zo hebben geholpen. Wij gaan heel hard pootjes draaien voor jou dat je een furrever home gaat krijgen.
Veel liefs en knuffeltjes, Binti & Zooka