Hier is Trudy, de poezevrouw die de wedstrijd tong-uitsteken won op mijn feesboekpagina. Ik mocht haar en Freek interviewen.
Hoe oud zijn jullie en waar wonen jullie precies?
Wij, Trudy en Freek, zijn allebei 13 jaar en wij wonen bij Hokazo Dierenopvangcentrum in Uden. En wij zijn ongeveer 10 jaar getrouwd. Freek gaf me op die dag een kopje en toen was ik vlieft en toen deden we trouwen.
Wat mooi Trudy. Liefde is gemakkelijk dat heb ik ook met Loesje ontdekt. Hoe kan het dat jullie in een asiel wonen en niet op zoek zijn naar een eigen huis?
Eerst woonde we gewoon op straat. En elke keer rook het zo lekker naar eten bij Hokazo dus gingen daar ons kostje scharrelen. We kregen een buiten hok zodat we ook droog konden slapen. Zo zijn we eigenlijk blijven hangen. En de mensen daar gaven ons lekker vlees en veel sneks. Ik vond het prima. Maar op den duur word je ouder en ik ben niet meer zo snel.
En bij ons wonen ook honden en ze hebben me al een paar keer gepakt. Daarom wonen we nu in de tuinen. Dan kunnen de honden ons niet meer pakken. We vinden aaien soms oke, niet zoveel. Freek vind maar een paar mensen okee, ik iets meer maar ik ben liever gewoon buiten met Freek. De mensen zeggen ook dat wij bij Hokazo horen.
Ja dan heb je toch een eigen thuis. Dus dat is goed. Jullie zijn getrouwd. Hoe verloopt een gewone dag voor jullie samen?
’s Morgens als we wakker worden (naast elkaar) dan is het etenstijd. Ik ben een vreetbuil en lust alles! Ik heb weinig tanden maar kan goed eten, hoor. Mijn Freekie doet ook goed eten. We geven kopjes tot dat er mensen gaan schoonmaken, dat vinden we te eng. Freek kruipt achter de pellut en ik loop rond. Als het rustig is liggen we te rieleksen en houden we wacht. Als er speciale mensen komen dan doe ik bodiegard spelen voor Freek. Ik kan heel goed kletsen. Als het donker word dan krijgen we vlees en dan zijn we snel. Lekker schrokken! Freek blijft bij ons huisje, dat is vertrouwd. Hij moet nog wennen dat we samen wonen. Daarna gaan we kopjes geven en lief doen.
Trudy, wist je ervan dat Bram je foto bij de tong-wedstrijd zette en wat ging er door je heen toen je gewonnen had? Steek je vaak je tong uit?
Hihihi, nee Bertje! Het was een verassing. Nou ze willen mijn foto in de kantine hangen. Ik ben in eens een beroemde poes. En dan heb ik ook nog een maatje meer. Maar ik wist niet dat er zo’n koele wetstrijt was. En nu denk ik van, jaaaa Trudy… dat heb je goed gedaan. En mijn tong is altijd buitenboord voor als er eten komt.
Soms gaat dat vanzelf, dat is de natuur. Nou heb ik een vraag voor je katerman. Freek, ben je trots op Trudi? Of denk je had ik maar meegedaan?
Eh, ik ben heel trots op mijn poesevrouw. Ze kan alles en ze durft alles. Oh nee Bertje, daar ben ik te verlegen voor.
Ja dat snap ik wel. Volgens mij durft elke poesevrouw meer dan een katerman. Wat is jullie wens voor de toekomst, voor jullie zelf?
Dat we samen nog vele jaren samen mogen blijven en dat we oud worden en veel eten krijgen.
En natuurlijk dat de andere poesen en katers wel een ander huisje krijgen. Wij wonen hier prima en we vinden de mensen die ons verzorgen heel fijn!
Mijn Feesboekvriend Bram heeft me geholpen bij het interview. Dankjewel Bram!
Wilt u meer weten over waar Trudy en Freek wonen: klik en kijk hier over de Hokazo
Ooooooh wat een mooi intefjoew zeg. En jullie zijn getrouwd? Oooooooh wat koel.
Hadden jullie een groot feest met veel vriendjes?
Oooooh ik hoop dat jullie nog heel lang getrouwd mogen blijf hoor
Dag Trudy en Freek,
Wat fijn dat jullie gelukkig zijn daar in Uden! En dan samen ook!
Ik hoop dat jullie nog lang samen mogen blijven hoor, geniet maar van elkaar en de mensen die voor jullie zorgen.
Kopje voor allebei,
Vlo.
Hallo Trudie en Freek,
Ikke vind het zo mooi dat jullie elkaar zagen op de straat en dat er ineens heel veel vlinders door de lucht vlogen in in jullie buikjes kwamen, ja zo zijn jullie verliefd geworden. Maar zijn jullie toen meteen getrouwd? Maar oke als jullie zoveel van elkaar houden dan is dat ook heel mooi, nu jullie al 10 jaar zijn getrouwd hebben ze toch zeker wel een knalfeest gegeven voor jullie daar bij Hokazo. Ikke vind het heel gaaf dat jullie in de tuin mochten komen wonen en ze zelfs en huis voor jullie hebben gebouwd en jullie eten en drinken geven. Jullie daar nooit meer weg hoeven. Ja als je in een asiel komt is het de bedoeling dat je een gouden mandje gaat zoeken en jullie hoeven dat niet.
Toppie van jullie interview hoor en ja Trudie je bent nu een echte beroemde pozenvrouw hoor en wat leuk dat ze de foto in de kantine hebben gehangen, kan iedereen het zien dat jij gewonnen hebt.
Ikke en vrouwtje wensen jullie nog hhhhhhheeeeellllllll veel jaren samen en veel knuffels van ons
Zomaar een grote vriend Jip
Dag Trudy en Freek, wat een mooi echtpaar zijn jullie tweetjes! En wat fijn dat jullie zo kunnen leven als jullie dat willen. Dat is heel belangrijk, dat je je veilig kunt voelen. En dat je, ook al woon je buiten, toch verzorgd wordt en eten krijgt.
Ik hoop dat jullie nog heel lang gelukkig getrouwd kunnen blijven.
En nog een goede raad voor Freek: geef Trudy meestal maar gelijk, dat is het makkelijkst. Dat heb ik zelf ervaren met mijn grote liefde Molly.
Een lief kopje voor jullie van Bolle.
O ja, en de foto van Trudy was supermooi!
Oooh lieve Trudy en Freek,
oooh jullie zijn getrouwd ,oooh ik vind het roomanties want jullie heb ook verkering gehad. Ik vind het zo mooi jullie verhaal, ik heb er mij hele dag aan gedacht en nu wil ik jullie toch zegge dat ik heel blij ben voor jullie eigen met jullie leven. Zo mooi, jullie leven zoassie het zelf wil. En jullie krijg eete en drinken en belangrijk , jullie heb elkaar.
Ik heb verkering met mij Bert, hij heb jullie intervjuuw gedaan. Hij is mij knappe katerman. Ik snap jou wel Trudy, dat jij jou Freek nooit meer laat gaan. Dat is liefde en ook geluk. Ik ben geraak in mij hartje door jullie.
Ik hoop dat jullie nog heel lang saamezijn en dat wij soms iets van jullie hoore.
En Trudy ik ben ook trots op jou van jou tong. Jij ben wel heel goed van jou eigen. Jij heb wel verdiend gewonne en anders had wij nooit jullie mooie verhaal gehoord.
Liefs van Loesje