Toen ik raar werd en moest overgeven. Ik voel me nou alweer beter hoor maar ik wil er wat over schrijven. Want je leest er best weinig over.
Mijn verkering Loesje heeft pas een aksie gedaan alsdat poezen meer recht hebben op praifussie. Maar als ik het zelf vertel dan kan het hopelijk wel.
Raar
Ik heb altijd brokjes staan, gewone goede brokjes. Ze komen van de dierenarts en toch zijn ze best lekker. Het merk is Specific.
Het was ochtend en alles was gegaan zoals het altijd gaat. Samen naar beneden. Met ons tweetjes de brokjesbal doen. Dan aaien over mijn buik. En toen ging mijn vrouw naar de badkamer, ik at een brokje erbij en ik voelde me opeens raar.
- Wilde ik doorgaan met aaien? Ja tuurlijk want ik ben een knuffelkater
- Was er iets mis met de brokjes in de bal? Nee want dat had ik wel meteen gemerkt
Nou ja, wat er toen gebeurde…. Mijn vrouw kwam uit de badkamer en zag het liggen. Ik zat erbij.
Overgeven
Ik zag dat ze naar het overgeefsel keek en naar mij, en toen weer een paar keer heen en weer, heel snel dat wel. Ze aaide me heel voorzichtig. “Arm Bertje,” zei ze, “moest je overgeven?” Nou daar kon ze zelf wel het antwoord op bedenken vond ik. Dat zachte
aaien was superfijn. Ik voelde me nog een beetje bleh.
Bank
“Kom we gaan op de bank,” zei ze. Meteen hopte ik op mijn kussen en ik ging op mijn zij liggen, zodat ze goed bij mijn buik kon.
Want buikkroelen vind ik nog fijner dan zacht aaien.
Ze begon. En ze ging door, heel heel erg lang. “Heb je nou weer een fijn gevoel in je lichaam Bert?” vroeg ze. Eerlijk waar, ik was veel te ontspannen om nog een poot op te tillen. Van het overgeven had ik helemaal geen last meer.
Hallo Bert,
Ik vind dat er best gemiauwd mag worden over het overgeven of spugen, want we doen het allemaal wel regelmatig. Ik tenminste wel hoor. Als ik te vlug en te veel achter elkaar eet dan leg ik het maar weer terug op de tegelvloer, kijk dit is gemakkelijk voor vrouwtje om het op te ruimen en schoon te maken. Als ik me veel heb gewassen en daardoor verzamel ik dus een hoop haren in mijn lijf, ja en die moeten er toch ook weer uit. Vrouwtje noemt het een haarsigaartje. Gaat niet altijd door mijn achterklepje en moet dan door mijn voordeurtje er weer uit. Ik eet dan vaak van tevoren wat van mijn eigen plant, Die heeft vrouwtje speciaal voor mij gekocht. Geen kattengras hoor, is te scherp. Ik vind het ook niet fijn als ik moet spugen, want dan voel ik me van tevoren heel naar en gaat mijn hele lijf zo raar schokken en vervelend doen.Ik moet ook vaak heel hard van tevoren miauwen en als vrouwtje dan thuis is weet ze dat er werk aan de winkel is. Ja zo noemen mensen dat geloof ik. Maar het is wel een opluchting als ik alles kwijt ben en ga ik mij een beetje wassen. Je weet ook dat vrouwtje mij altijd kleine beetjes tegelijk geeft, niet dat ik schrok hoor, maar om te zorgen dat ik in mijn lijf wat rustpauze neem voor een volgende hapje.
Nou Bert dit is mijn spuug verhaal en tot morgen weer.
Fijne dag met vrouwtje en knuffel van mijn vrouwtje.
Poot en kopjes van mij.
Je grote vriend Jip
hoi Jip dankjewel voor je spuugverhaal en wat apart dat je een eigen plant hebt, ik heb hier helemaal niks aan plant. Pauze in je lichaam vind ik ook heel belangrijk dan val ik meestal in slaap dus dat is gezellig. Poot van je vriend Bert
Ik heb vorige week nog gespuugt. Was mijn eigen stomme schuld,maar ook van mijn personeel. Het ontbijt was gewoon te lekker en ik dacht dat moet op. In 1 keer op dus.
Nou….2 minuten later voelde ik me misselijk. En daar lag mijn ontbijt. Op het kleed????
Ik kreeg veel aaitjes en lieve woordjes.
Wat doen ze dat bij je thuis goed Katrien, aaien en lieve woorden heb je dan gewoon nodig. Dat helpt.
Bert hier gooien wij er af en toe een haarsigaartje uit en ons vrouwtje is allert op plastic dat heeft een aantrekkingskracht op ons en dat mogen we niet hebben
Lieve Bertje,
hier je verkering Loesje. Ik wist het niet Bertje, van het overgeven. Anders had ik mijn pootjes om je heen geslagen en je heel dichtbij me gehouden. Dat je voelt dat alles goed is en dat ik er voor je ben. Ook als je het moeilijk hebt. Gelukkig was je vrouw er om je buikkroelers te geven en lieve woordjes tegen je te zeggen.
Maar ik vind het heel dapper van je dat je er wel over kunt praten en dat je het toch met ons deelt. Ik vind dat stoer Bert.
Want het is ook prievee, overgeven. Dat je niet wil dat iemand het ziet, of hoort. En mijn aksie voor meer preifussie helpt dan wel. Dan zegt je vrouw toch eerder, ik maak hier geen footo van. Op de bak niet en als wij moeten spugen niet.
Ik heb ook moeten overgeven Bertje, toen met de antibioooti. Ik wist niet dat ik het kon maar het kwam vanzelf. En ik voelde me niet fijn, maar mijn vrouw zei dat ik ook ziek was. Maar ik wilde toch niet overgeven. Gelukkig had ik daarna best weer zin in eten. De dierendokter zei dat het kan dat je moet spugen van antibioooti. Ik moest dat en ik wilde het niet.
Dat is mijn verhaal Bertje en ik vind het belangrijk om ook te vertellen.
Bertje ben je nu weer helemaal beter?
Ik vind je lief, je Loesje x
je hebt helemaal gelijk Loesje dat overgeven prievee is en daarom zijn er ook geen foto’s van mij terwijl ik dat doe. Ik had het net als jij van je wil niet overgeven en toch gebeurt het. Na het aaien kon ik weer eten en nou ben ik weer helemaal beter. je Bertje