Woef! Hooooooooi snorremansen en miauwers, wat een verrassende score bij pootbal in de reacties! Oopa scoorde heel sniekie ineens gewoon een goal zonder dat iemand dit ook maar gezien heeft. Hij kwam, rende en maakte een schijnbeweging en toen was het raak! Goal voor Oopa Floris! Knap staaltje pootbal hoor! De volgende wedstrijd pootbal word gehouden op de berg. Want dan gaat de bal nog harder. Ik ben benieuwd, woef!

Witte vlokken

Het is echt waar, afgelopen week net na mijn vorige blog was het ineens wit overal. Van mezelf weet ik dat dit sneeuw is. Dat heb ik al in mijn puppy jaren ontdekt. Van die witte vlokken die neervallen en dan je neus raken.
Bij de landing voelen ze eerst heel zacht maar daarna gaat het kriebelen en dan wil ik er naar happen. Woef, sneeuw happen is leuk! Ik open mijn bek en hap een paar keer naar de lucht. Soms heb ik een sneeuwvlok te pakken en dan voel ik op mijn tong dat het smelt tot water. Sneeuwvlok water is best lekker als je dorst hebt. Gewone sneeuw op de grond ook. Mijn mens vind van niet en wil dat ook niet proberen. Ik hap er graag naar en ik lik het graag op. Het voelt verfrissend in mijn bek. Voor mijn poten is dit anders. Ik voel dat het nat is en koud maar ik heb er niet zoveel last van als ik wandel. Als ik stilsta in de sneeuw of als de grond bevroren is, dan voel ik het heel goed. Meestal probeer ik te blijven lopen als mijn mens aan de praat is geraakt met een ander mens van een van mijn vrienden.

Ballen

Wat ik ook leuk vind aan sneeuw happen zijn de sneeuwballen! Mijn mens en Brams vrouw maken die wel eens voor me als we gaan wandelen. Dan mag ik van de halsband los en dan gooien ze ineens een sneeuwbal ver weg die ik dan moet vangen of oprapen. Nou, ik kan je plechtig blaffen dat ik ze zelden vang want ik blaf te veel en hap er maar half naar. Ik ren er wel achteraan want dat is gewoon kei leuk. Ik hou van rennen. En als de sneeuwbal land, dan is het geen bal meer maar dan hap ik toch nog een keertje voor de zekerheid. Gewoon omdat ik dat wil, woef!
En als er sneeuw ligt en het sneeuwt nog steeds, dan word ik helemaal echt wit. Net als een echte sneeuwvos en dan zie je me bijna niet meer. Tot dat ik de sneeuw van mijn vacht schud dan zie je mij weer. Knap he.

Poot

En dan hebben we ook nog iets anders kei moois. Woef! Dat zijn mijn pootafdrukken in de sneeuw! Hebben jullie die wel eens gezien van je eigen? Ik wel en dat is echt heel bijzonder. Want zonder sneeuw zijn er geen pootafdrukken. Dat is wat je achterlaat als je met je poot op het sneeuw loopt. Wat ik nog mooier vind is een hele spoor aan pootafdrukken! Die kan je helemaal volgen tot aan het eind. Dat kan klein zijn maar ook meters lang, woef! Er zijn pootafdrukken van mij maar ook van mijn mens en ook van andere vrienden en mensen. Dat is mega tof!
Dus wanneer het sneeuwt en er ligt al sneeuw, loop dan eens over de sneeuw waar nog niemand is geweest. Dan kan je de mooiste sporen maken, woef!

Sneeuw

Soms schopt mijn mens wel eens wat sneeuw weg met haar voet en dat vind ik ook leuk. Dan is het net alsof er allemaal kleine sneeuwballetjes rondvliegen. Die wil allemaal tegelijk met mijn bek pakken zo van HAP HAP HAP. Een bek gevuld met sneeuw wat lekker tot water smelt. Ik moet eerlijk blaffen dat ik geen verser water heb geproefd dan dit. Ik drink overal wel water. Als het gewoon geregend heeft en het ligt in een plasje op de grond, dan drink ik dat ook. Het likt lekker fris aan mijn tong. Maar drinken uit een vijvertje of beekje doe ik ook als ik de kans krijg. Mijn mens vind het niet zo fris als ik dat doe maar ik wel.
En als het heet weer is en ik krijg ijsblokjes bij mijn gewone waterbak, dat vind ik ook mega lekker. Dan is het net alsof het buiten sneeuwt en vriest maar dan in mijn bek. De sneeuw was heel snel weg maar ik zeg, tot de volgende keer sneeuw want je komt vast en zeker nog een keertje terug en dan gaan we opnieuw avonturen beleven.
Dan wil ik opnieuw naar je vlokken happen, woef!