Hoi allemaal, ik hoop dat jullie een fijn wiekent hebben. De meeste van jullie kennen mijn zusje wel maar niet iedereen. Vandaag ga ik haar voorstellen aan jullie.

Ze heet Mila en ze wordt bijna 8 jaar. Haar verjaardag is geschat op 13 juni 2012. Ze is mijn gevonden zusje. Ik ga je vertellen hoe dat zo ging en hoe dat was.

Zacht miew

Op een dag, ik weet niet meer welke, komt mijn vrouw thuis met iets onder haar tiesjurt. Nou ik was kei benieuwd wat dat was. Want het rook een beetje vreemd. Het rook naar bladeren en grond lucht gemikst met mijn vrouw’s parfum. Mijn vrouw ging op de bank zitten zodat ik er bij kon en kon zien wat ze had. En toen… en toen hoorde ik een geluidje, heel zacht miew. Ik was kei nieuwsgierig naar wat dat was maar ik snapte er niks van. Hoe kon mijn vrouw’s tiesjurt nou mauwen? Mijn vrouw vroeg of ik lief wilde doen. Nou tegen een tiesjurt kan dat toch wel.
Daarna schrok ik een beetje want toen zag ik een beebie kat onder de tiesjurt vandaan komen. Een hele kleine beebie kat. En ik moest gelijk blazen van schrik. Dat mijn oren plat gaan en dat ik niet blij was. De haren op mijn rug waren een beetje omhoog omdat ik bang was. Ik wist niet wat dit was. Mijn vrouw vertelde me dat ze dit kitten in het bos had gevonden zonder mama of broertjes of zusjes. Het was daar helemaal alleen.

Oer in mij

Kijk Bram, dit is je zusje en ze heet Mila, vertelde mijn vrouw. Mijn vrouw vertelde me ook dat ze echt nog een beebie is en dat ik echt kei lief moet doen zodat ze niet meer bang hoef te zijn. Je mag best weten, ik vond het niks. Ze rook raar en niet naar ons thuis. Ons thuis ruikt bekend en veilig. Ik weet welke geur de bak heeft en hoe mijn eten ruikt en zo en Mila rook zo niet. Ze had een andere thuis geur. En toen gebeurde er iets met mij. Ik denk dat het oer was maar ik weet het niet zeker. Ik wilde dat ze naar ons ging ruiken dus ik ging haar poetsen. Man man man, wat was zij vies zeg. Overal zand en blaadjes bij haar pootjes. Dus ik ging ekstra mijn best doen want Mila moest van mij wel schoon zijn. Ze vond het niet erg dat ik haar deed poetsen en ze deed zelfs spinnen.
En elke dag deed ik bij haar kijken en dan ging ik bij haar liggen en dan deed ik haar poetsen als dat nodig was. Ze was wel een bange beebie want ze wilde de heletijd bij mij zijn. Als ik dan wou eten ging ze mauwen. Mijn vrouw zei dat ze me kei lief vond hoe ik voor Mila deed zorgen. Als een soort papa. Dat is misschien ook zo, dat weet ik niet. Ik ben nog nooit papa geweest van mezelf.

Echt poesemeisje

Nu is Mila bijna acht jaar en woont ze al kei lang bij ons. Soms vind ik haar lief, soms ook niet. Ze is een echte poesemeisje met dromen en ideeën. En ze heeft een eigen mening en ze doet haar eigen poesen dingen. Ik mag haar niet meer wassen want ze vind het niet meer fijn. Ze mauwt dan dat ze al een grote poesedame is en dat het niet meer hoeft.
We doen nog wel samen spelen en jagen op beestjes binnen. Dat is nog wel kei leuk. Maar als ik dan haar vacht in de war maak, krijg ik wel eens een mep want dan zegt ze dat ze er slordig uit ziet. Poesemeisjes ook, ik denk dat ik dat altijd lastig vind.
Ik hoop dat jullie allemaal een fijn wiekent hebben met genoeg sneks en water want het weer is weer lekker warm.