Gisteren kon ik eindelijk in de vensterbank want de zon scheen. Het was meteen fijn, en toen ik mijn ogen dichtkneep was het nog veel fijner.

Mijn vrouw zag het ook en ze zei: “Nu moet je ook meer gaan drinken, Bert.”

Drinken

Ik drink helemaal niet zo gemakkelijk. Misschien is dat stom want drinken is net als eten en dat kan ik heel goed. Dus ik weet niet waar het mis gaat. Het is niet eng of griezelig, ik voel me niet onzeker maar ik weet niet, het is gewoon moeilijk.

Dit is wat ik kan:

• soms drinken uit mijn waterschaaltje, dat is van porselein en plat vanwege mijn snorharen
• ik heb ook weleens uit een glas gedronken maar dan moest mijn vrouw er eerder uit gedronken hebben maar ook weer niet te veel
• uit de badkamer drink ik ook water, dat maakt mijn vrouw dan en dan drink ik van de vloer en ze moet er wel bij blijven want ik durf niet goed alleen te zijn in de badkamer
• o ja ik kan ook uit een hele grote schaal drinken dat ik erbij moet staan, maar daar had ik na een keertje wel genoeg van

Aan waterfonteintjes begin ik niet. Dat zijn dingen met herrie en herrie vind ik heel moeilijk. Dus dat kan niet.

Limonade

Ik snap best wel dat water drinken belangrijk is. Dat voel ik ook. Maar ja. Nou krijg ik elke dag poezenlimonade, dat is ook voor katers. Het is water met iets lekkers erin, dus daar smaakt het water dan naar. In een plat bord, want mijn snorharen moeten wel droog en heel blijven. Het liefste heb ik er tonijn of zalm in. Gewone kabeljauw lust ik ook. En dan horen er ook knuffels bij, van die zachte in mijn zij en dat ze dan zegt dat ik het vaker heb gehad en dat ik het toen lekker vond.

Dan durf ik.