Soms is er onweer en dan vind ik dat toch moeilijk. Herrie van buiten en je weet niet wat het precies is en je wil het ook niet weten en het gaat de hele tijd door. Wat moet je dan doen?

Wat helpt

Eigenlijk weet ik dat nog niet. Dus tot ik weet wat ik moet doen als er onweer is doe ik wat ik wel weet en wat ook een beetje helpt.

Overdag

Als het overdag is en er komt onweer dan is het een beetje moeilijk. In de huiskamer ruikt het gewoon naar thuis en ik zie de bank waarop ik altijd hang en de werktafel waaraan mijn vrouw bijna altijd zit dus alles is bijna gewoon en dan is onweer niet zo eng. Alleen een beetje moeilijk. Dat je het niet wil en je moet wachten tot het weg is.

Samen

Als het nacht is, vind ik onweer veel moeilijker. Pas lagen we net op bed en toen begon het met herrie buiten. Gelukkig was het licht in de slaapkamer nog aan en ik kreeg net mijn welterusten-knuffel, dat is met zachtjes aaien en lieve woorden. Dus ik keek naar mijn vrouw van wat nou. Ze zei dat we binnen waren en dat we veilig waren en dat we samen waren en toen dacht ik ja dat is zo. Het aaien hielp ook. Ik hoorde het onweer maar het aaien en dat we samen waren maakte het minder moeilijk.

Nacht

Bij het laatste onweer sliep ze al. Het was nacht. En ik zat in de vensterbank op de overloop. Het licht was anders, het regende keihard, ik kon ruiken dat er een verandering was en ik durfde niet te blijven zitten en ik durfde eigenlijk ook niet weg.

Toen lukte het toch. Ik liep snel naar het bed. “MEWWWW”. Ze werd wakker en klopte op het bed. Ik er meteen op, want als ik samen ben dan heb ik minder moeilijke gevoelens. Ze aaide me, ik deed een dutje en daarna dacht ik, even in de vensterbank kijken.

En daar begon het onweer opnieuw. Raar he!!  En eng!! Ik weer naar het bed, aaien, dutje en terug. En weer!! En toen weer!! En weer!!

De dag erna was ik keimoe. Gelukkig kon ik goed slapen want er was die dag geen onweer.