Vandaag gaat het niet over mij. Nou ja… niet zoveel dan. Ik ga het ook over Catoo hebben. Mijn innig geliefde wolkenzus.

Eerste klasse

Catoo was, zoals vrouw steeds zegt, een knuffelkatje eerste klasse. Eigenlijk zei ze dat ook anders. Maar dat zeggen we hier niet.
Het begon met toen we hier kwamen wonen. Na een paar weken durfde ikjes op schoot van vrouw van vrouw te gaan liggen. Maar dan moest er wel iets liggen zodat ik niet de kale poten van vrouw hoefde te voelen. Want dat was eng. Ze trok haar tiesjurt tot over haar knieen.

Durven

Catoo durfde naast vrouw te gaan liggen. Eerst deed ik dat ook, maar ik lag meer bij manpersoneel. Ik was zijn mannenmeisje. Maar afwisseling van spijs doet eten, dus ik ging ‘vreemd’ met vrouw. Ik ging dus op haar schoot liggen. En dan moest dat wel op mijn manier. Meestal ging ik op schoot liggen als vrouw haar pjamaatiesjurt aan had. Dan ging ze kleermakerszit doen. En toen durfde ik.

Catoo lag naast haar op een gedragen tiesjurt. Als ikjes op haar schoot lag dan trok vrouw de pjamaa strak aan. Dat was lollig. Dus ik zette mijn nagels er in, en dan wel van alle vier mijn pootjes. En dan trekken. KRRRRRRRT oepsie… een scheur. Nou… niet mijn schuld hoor.

Floep

Één keer liet ik iets floepen. Ooooh wat ging vrouw tekeer. Ze zei hele stoute woorden en zei dat ik verschrikkelijk stonk. Zo erg was mijn zachte windje niet hoor.

Zacht aaien

Een tijdje later ontdekte Catoo dat schootliggen ook voor haar fijn was. Voorzichtig stapte ze ook op vrouw haar schoot. Vrouw begon haar zachtjes te aaien. Eerst schrok Catoo. Maar ze besloot om dapper te zijn en zette door. Vrouw durfde zich niet meer te bewegen, omdat ze wist hoe bang Catoo was. In het begin lag zus maar heel kort op schoot. Tot ze een keer in slaap viel door het zachte aaien van vrouw. Vrouw werd door man bediend want ze wou niet bewegen. Man werd dus het slaafje van vrouw. Hij vond dat niet erg hoor, want Catoo kon zo lekker slapen. Zo bang was ze dat Catoo weer weg zou vluchten. Na een tijdje kon ze het wel hoor, want Catoo begon te snappen dat vrouw niet gevaarlijk was.

Vanaf die tijd sliep zus iedere avond bij vrouw.

Verhuizen

En Catoo deed nog veel meer. Ze vond het aaien zo fijn dat ze begon te kwijlen. Vooral als ze bij haar keeltje naar haar bekkie en dan naar haar oor werd geknuffeld. Ooooh dan kwam er een klodder zo uit haar mondje rollen. Hele pegels.
Vrouw veegde het maar weg. Ik verhuisde vrijwillig van haar schoot naar de tiesjirt of naar man.
Toen Catoo helemaal gewend was begon ze vrouw haar hand schoon te likken. Oooooh een werk dat ze daar aan had iedere dag.

Eenheid

Tegenwoordig lig ik naast vrouw. Op mijn eerlijk ingepikte zachte wolletjedeken. Zij zit naast mij,maar dan met een lege schoot. Ze zegt dat ze het niet erg vind, maar soms zie ik haar verdriet in haar ogen. Vooral omdat de sterfdatum van Catoo er aan komt.
Maar we zijn er sterker uitgekomen. We zijn een eenheid geworden met z’n drieen waarin ruimte genoeg is voor verdriet, maar ook vooral voor liefde en respect voor elkaar. Want liefde vloeit hier in overvloed. Alleen raar dat ze mijn liefde voor rosjebief en magnogwat vis niet nog meer geven dan ik al krijg.

Dit was het voor deze week.

Veel liefde en kusjes

Katrien (wolletjedekendieffege van beroep)