Toen ik hier kwam, wist ik niks van dagen en maanden en wanneer wat wat is. En nou wel. Dat heb ik thuis geleerd. Maar niet meteen.

Na  een hele poos, toen ik gewend begon te raken, toen viel het me op dat mijn vrouw elke ochtend iets tegen me zei dat hetzelfde was en toch anders. Dan begon ze met: “Vandaag is het…” en ze noemde de dag en legde uit: “Dat betekent dat…”  Weer een heel verhaal. Als huiskater zijnde begon ik te luisteren. En ik begon het ook te snappen.

Intelligent

Ik weet dat er mensen zijn die denken nou een dier is een dier en een dier heeft instincten en meer zit er niet in. Maar wij kunnen ook dingen leren. Wij zijn ook intelligent. Zeker katten. Ik weet toevallig dat Dorus nou al thuis in de boeken zit en mijn verkering Loesje geeft zelfs kurzus, en ik krijg thuis alles uitgelegd.

De dagen

Het is maandag als het zondag is geweest. Zondag is mijn fijnste dag. In de straat is het stil, er lopen haast geen mensen en de mannen die de garage bouwen liggen volgens mij thuis op de bank. En op zondag krijg ik een extra snek. Omdat het zondag is.
Dus als het de dag erna maandag is, en mijn vrouw heeft gezegt: “Nu begint de werkweek,” dan snap ik dat.

Erna is het dinsdag, dat  begrijpt iedereen.

Op woensdag en op donderdag vertelt ze wat ze gaat doen en het fijnste is als ze dan zegt: “Dus het is een gewone dag voor ons samen, Bertje.”

Op vrijdag voel ik me al rustiger van binnen omdat ik weet dat het bijna zaterdag is, dat is de dag voor zondag.

Nacht

Dus zo heb ik geleerd welke dag het is. Elke dag ziet er in de straat anders uit, daardoor weet ik het ook.  Maar elke nacht is hetzelfde, dat er auto’s met lampen rijden en als ik beneden in de vensterbank zit, kan ik ze zien.  En in mezelf weet ik, een nacht heet gewoon een nacht en meer hoef je er niet over te zeggen.