Kijk, ik kan overal slapen. Op een dekentje, dat ik opeens vond. Op mijn kussen, op het tapijt en ook op bed. Als ik zin heb.  Waarom slaapt de kat op bed? Die vraag hoor je nogal eens. Ik zal zeggen waarom.

Je moet er zin in hebben, dat helpt. Nou niet zeggen ja logisch, er is voor een kat toch geen andere reden want die is er wel. Soms heb ik meer zin om naar het verkeer te kijken maar dan ga ik toch op bed slapen. Ik weet niet. Dan voel ik me onzeker of bang of van slag en dan ben ik liever daar dan ergens anders.

Veel mensen denken dat het bed van hun is. Dat is alleen zo, als iedereen het ermee eens is. Mijn vrouw heeft nooit gezegd dat het haar bed is. Ze zegt wel, dat we samenwonen. Oja en dat ik katerdingen moet doen die zij niet hoeft te begrijpen. En zij doet weer mensendingen die ik niet hoef te snappen. Dat is de afspraak. Niks over van wie het bed is. Dus het is van ons samen. Of van mij. Als ik wil, loop ik over het hele bed heen. Zij respecteert mijn hoek. Dat zegt toch wel iets.

Het is ook gezellig, op een andere manier. Ze ligt stil en rustig. Als ze wakker wordt, kijkt ze naar mij en dan slaapt ze weer verder. Eigenlijk zijn we dan op mijn manier samen.  Dat vind ik het allerfijnste, echt waar.