Hoi allemaal, ik hoop dat jullie een fijn wiekent hebben. Ik ben zelf heel blij dat de weer-meneer overal onweer heeft gegeven zodat het overal wat koeler werdt.

Lucht in huis

Er was ook kei-veel regen en die druppels kletterde hard tegen het raam aan. Ik was wel een klein beetje bang want het water kletterde zo hard tegen het raam dat het geluid klonk alsof er een waterval met water vanaf het dak naar beneden viel langs het raam af. Toen de regen en onweer voorbij waren, kwam er frisse lucht in het huis en mocht ik gewoon weer mijn tuin in omdat de tegels niet meer heet zijn.

Tuin

Alles lijkt weer normaal. Alsof het nooit zo heet was. Dat is raar. Het voelt raar. Want de ene dag dan lig je echt helemaal nokaut en van pampus en de andere dag ben je kei-druk in je tuin op jacht naar beestjes. En dat alleen maar omdat het soms kei-heet was en nu niet meer. Zou de herfst er al zijn? Herfst is toch wanneer er altijd kei-veel regen komt? Misschien is dat het wel. Ik ben niet zo goed met dagen en seizoenen. Mijn vrouw weet dat wel goed. En als ik het dan wil weten, dan vraag ik het aan haar.

Raam

Afgelopen week heb ik iets kei-moois ontdekt. Doordat de lucht nu frisser is, heeft mijn vrouw alle ramen en deuren open gezet. Dan waait de frisse lucht lekker door het huis heen. Zelf kan ik daar ook van genieten want ik ruik aan de lucht. En dan ruik ik de lucht van gras en van de bomen en van de grond. En daar word ik heel rustig van. Ik vind dat lekker ruiken.
En toen ik op mijn krabpaal lag te snoffen, zag ik ineens dat het raam aan de voorkant open stond. Eerlijk waar, ik wist geeneens dat daar een raam zat dat open kan. Je snapt wel dat ik dan meteen op inspeksie moest. Dus ik hup, van de krabpaal af en naar de raam toe. Oja, hoe kan ik op de vensterbank komen want er staan allemaal kleine plantjes op. Dat maakt het een beetje lastig voor mij.

Voorkant

Nu zie ik het! Ik kan op het tafeltje springen waar de akwaariejum opstaat en dan kan ik vanaf daar op de vensterbank springen.
Want op dat stukje staan geen planten. Als ik dan doe zigzaggen om de planten heen, dan kan ik naar de raam toe. Er hangt ook een grote luuksefleks voor de raam maar daar heb ik geen last van. Dus ik zigzagde mooi naar de openstaande raam. Alleen, hoe kan ik nou naar buiten kijken? Kan ik misschien mijn kop er doorsteken? Hmm… Even proberen hoor. En ja, dat ging kei-goed! Ik had mijn kop buiten en mijn lijf binnen. En nu zag ik dus ook dat ik een voorkant heb bij mijn huis.

Klem

Er staan allemaal bomen en ik zie ook een weg. Er staan ook een paar auto’s maar die doen niks, die staan stil. En ik heb ook een voortuintje. Dat zie ik ook. Daar wil ik in. Maar het lukt me niet. Ik kan niet vooruit maar ik kan ook niet terug. Nu zit ik klem in de luuksefleks. Ik kan mijn poten niet optillen en ik kan niet draaien met mijn lijf.
Daar sta ik dan, vast. Dus wat doe ik, ik ga mauwen. Een hulp-mauw. Die zijn best hoog en zielig. Dat je weet, oh er is iets aan de hand. Mijn vrouw had me al gezien en moest wel lachen. Ze zei dat dit een tiepies Brammie-aksie is. Mijn vrouw kwam mij helpen. Ze boog de luuksefleks zodat ik er doorheen kon. Ze tilde me op en zette me weer in de woonkamer neer.
Nu wil ik een snek, want ik zat klem! En de volgende keer vraag ik gewoon of de voordeur open kan. Dan zit ik niet klem.