Het is niet echt winter meer al heb ik nog een wintervacht. Er is iets aan het veranderen dat foel ik. Maar wat is het en wat moet ik ermee?

Oer

Als binnenjongen ben ik nog steeds een echte katerman. Dus dat ik oer ben diep in mezelf.  Dus als ik in mijn straat vogels zie en hoor dan is er iets diep in mij dat moet miauwen. Het oer, dus. Gaat vanzelf.

Dat heb ik nou ook met het weer buiten. Gisterochtend had ik een ander gefoel in mezelf dat er iets ging gebeuren en het gebeurde dan ook het ging stormen. Maar daar wil ik het niet over hebben wel over iets anders.

Beneden

’s Morgens doe ik de laatste tijd iets nieuws. Wanneer mijn vrouw naar de badkamer gaat, dan neem ik de trap naar beneden. Daar is de voordeur. Toen het nog echt winter was, kwam er hele koude lucht onderdoor daar werden mijn oren zo koud van dat er bijna geen gefoel meer in zat. Maar nou is het minder koud. En als ik daar sta, ruik ik de lucht van buiten en dan heb ik allerlei infoormaazie:

• wat voor weer komt eraan en moet ik me verstoppen wegens herrie in de lucht of kan ik straks met de poten gestrekt in de zon
• zijn er veel mensen in de straat of vervelende mensen of is alles zoals het hoort en blijft het vast ook zo
• lekker even buitenlucht, dat heb ik ook gewoon voor even wat anders in mijn neus

Daarna ga ik weer naar boven en ik ben terug voordat mijn vrouw uit de badkamer komt.

Binnen

En als u nou zegt Bert wil je niet naar buiten dan zeg ik helemaal niet. Vroeger moest ik op straat leven en toen ik hier kwam zei mijn vrouw dat ik nou de rest van mijn leven alleen hoefde te rieleksen en dat vond ik meteen super!! Buitenlucht snuiven is voor mij genoeg, serieus waar.