Volgens mij ziet u al hoe ik mijn wiekentsnek vond. Lekker!! Het was dat spul uit een staafje. Van Vitakraft. Er zat vis in.
Dat spul uit een staafje eet ik al jaren. Het is volgens mij een echte snek. Dat het vis heet maar het ziet er heel anders uit dan vis en het smaakt er niet echt naar maar je eet het toch heel graag.
Intens
Toen ik het voor de eerste keer kreeg, vond ik het meteen lekker. Dus de dag erna kreeg ik het weer, dat wilde ik ook want ik keek heel intens en ik miauwde, dus dan snapt iedereen vanzelf wat er moet gebeuren en mijn vrouw ook. De dag erna, en daarna, ik wilde het gewoon steeds. Alleen begon mijn vrouw zuinig te kijken wegens mijn gezond. En toen kreeg ik het opeens veel minder, erg hè?
Smaken
Je hebt vis en je hebt kip. Maakt mij niks uit, ik eet wat ik krijg en dat is lekker. Ik doe er niet lang over dat is jammer. Een bord vol was beter geweest maar daar hoef ik thuis niet mee aan te komen.
Gewoon
Eigenlijk heb ik het liefste wiekendsneks die ik ken. Dat ik aan het geluid in de keuken al hoor welk zakje of kupje er open gaat. Dan voel ik me anders. Dat ik konzentraazie krijg van: er komt iets lekkers aan en ik weet wat het is en ik kan het bijna proeven alleen ik heb het niet en wanneer wel, wanneer wel, wanneer wel.
Wachten is moeilijk en toch hoort het een beetje bij het fijne van de wiekentsnek. Mijn vrouw zegt dat het voorpret is maar volgens mij voelen katers dat niet.
Iets nieuws
O ja, soms wil ik ook iets nieuws proberen maar alleen als het lekker is. Ik hou niet van vies eten, daar ben ik heel eerlijk over.