Ik heb goed nieuws en dat is: ik heb mijn veter weer. Hij zat in het nieuwe speel-papier, en ik heb hem eruit gehaald.
Papier
Dat speel-papier lag er opeens en mijn vrouw zei, dat het speciaal voor mij was. Want ik scheurde graag met de krant en ik speelde soms zo goed met een propje, dus dit vond ik vast helemaal leuk en biesonder.
Nou biesonder was het zeker.
Ik wist gewoon niet wat ik ermee moest. Maar ja je woont samen en als je vrouw dan zo blij komt met speelgoed dan probeer je even mee te doen, ook al weet je het van binnen eigenlijk al. Ik snap niet hoe de Tj’tjes hun speelgoedtest elke week zo goed doen, ik kijk naar iets en denk nee of ja.
Tips
Op Feesboek kreeg ik van mijn vrienden tips wat ik ermee kon doen. Scheuren. Op het papier gaan liggen en dan rollen. In het papier happen. Dat soort dingen kan ik allemaal best maar ik wist niet hoe het moest met deze berg.
Een krant is tenminste gewoon plat. Dat snap ik. Dit niet.
Gefoel
Dus ik begon foorzichtig met een voorpoot erop te zetten en toen mijn andere poot erbij. Ik bleef staan en foelde niks. Dus ik verder lopen. Geen gefoel alleen het geluid van het papier was raar.
Echt, nieuw speelgoed kan best leuk zijn maar waarom moest dit nou opeens als ik al een krant had?
Ik zette nog een stap en stak mijn kop in het papier om ferder te onderzoeken. En opeens rook ik iets dat ik kende. Ik stond helemaal stil en rook verder: snuf-snuf-snuf.
Mijn veter!!
Veter
Dus toen wist ik wat ik moest doen en ik ging met mijn kop in het papier tot ik mijn veter had, ik pakte de veter op en ging meteen ergens anders heen. Dus mijn veter is feilig. En daarna ben ik nog af en toe op het papier gaan staan, maar dat is omdat mijn vrouw het zo leuk vindt, voor mij hoeft het niet, daar ben ik eerlijk over.
Hoe mijn veter in het papier is gekomen snap ik niet maar ik heb de veter weer terug en daar gaat het om!!