Tag archieven: ventilator

Loesje vertelt: over een maatje en een haartje meer

Waar blijft de kam?

Mijn Bertje vroeg me of ik wilde schrijven over de warmte en ook dat ik een maatje meer ben van me eigen. Ik dacht, ik ben best wel een Bofpoes met me verkering. Bert vindt mij goed zoals ik ben met me gewicht.  En als het warm is leeft hij ook met me mee, dat ik alles goed verzorg en geen maatje minder word. Maar als vollere poes wil ik er toch over schrijven. Hoe het is als je Obesie hebt en de zon schijnt.

Een haartje meer

Van mij eigen vind ik de zon best fijn. Dat ik de warmte voel op me vacht en ook in me hart. Maar ik doe ook best veel verharen en als poes wil je toch een mooie vacht. Dat ik er nog een beetje goed uitzie, ik heb wél verkering. Daarom vraag ik me vrouw elke dag om de kam. Dan komt ze bij me zitten en praat zachtjes lieve woordjes. Oooh ik ga dan al op me rug liggen want dan kan ze ook me buik mee kammen. Dat helpt, ik voel me eigen dan frisser. En ik vind met de kam het fijnste knuffelmoment, dat ik me dan helemaal strek en me vrouw doet het werk. Verharen vind ik niet fijn. Als vollere poes heb ik ook een dikke vacht, ik heb dus ook een haartje meer van me eigen.

Op gewicht

Op Feesboek lees ik veel over poezen en katermannen die met hun eigen niet goed kunnen eten als het zo warm is. Ik denk dat eten belangrijk is, ik voel altijd code tonijn. Dat ik wil eten ook al vallen er mussen van me eigen dak. Ik hoef ook nooit te spugen dus ik blijf op me eigen gewicht. Of meer! En als je toch al een maatje meer bent is dat best fijn.
Drinken doe ik ook, mijn vrouw heeft overal bakken met water staan in ons huis. Ik snap het niet, ze zet nooit overal bakken met tonijn neer. Dan zou ik mijn eigen feestje bouwen, maar het is water. Ik steek eerst mijn pootje in het water want het kan ook best nat zijn. Van me eigen houd ik daar niet zo van.
Soms gooit ze ook hele koude blokjes in het water. Ik vind er niks aan, ik heb liever snacks in het water.

Ik moet goed drinken en het rustig aan doen.

Veilig voelen

Omdat ik toch ook Obesie heb moet ik het wel rustig aan doen. Ik ben een poes met een rustig karakter, maar nu moet ik wel opletten. Dat ik niet ga rennen van geluk. Me hart zou dat misschien niet zo leuk vinden? Maar me hart kent zoveel zonnestralen dat ik me eigen code heb.
Soms ga ik op ook op het balkon. Dan ga ik in de zon liggen maar me vrouw houdt mij dan wel in de gaten. Dat me vacht niet in de brand vliegt.
En ik ga ook met mijn pootjes wijd op de grond liggen en soms op de tafel. Mijn vrouw ligt nooit op de tafel, maar ze heeft het wel warm.
We hebben geen ventiwaaier in huis. Dat ik daar voor kan gaan liggen en dat me haren dan recht overeind staan, Floris kan niet tegen harde geluiden en mij vrouw moet ook aan hem denken. Dat hij zijn eigen ook veilig voelt. Dat is wel belangrijk want ik denk dat veilig zijn warm voelt in je hart.

Op tafel

Misschien heeft U hier iets aan, dat U zegt ik ga het ook proberen. Dat U zich elke dag kamt en denkt aan code tonijn. Drinken mag ook, als U dat lekker vindt. En U kunt ook tonijn door U water doen en soms is zalm ook lekker. En als U op tafel wil gaan liggen mag dat best.

Ik ontdekte dat ik altijd mijn eigen ben en blijf. En dat de zon in me hart de mooiste is.

Liefs van Loesje

In de vensterbank (filmpje)

Als het zo heel erg warm is, lig ik voor de ventilator. Ik beweeg mijn rechtervoorpoot een beetje. Of mijn linkervoorpoot. Soms ga ik op mijn andere zij liggen. En verder lig ik te liggen. Tot ik opeens denk: ik wil in de vensterbank.

Dat is moeilijk, hoor. Want als kat hoor je in de zon als die schijnt. Dat is geluk. Lekker hangen in de warmte. Ik heb een heeeele lange vensterbank en daar lig ik graag in.

Nou moet ik even uitleggen hoe ik dan woon. Ik heb twee vensterbanken over de lengte van de kamer en tussen die twee heeft mijn vrouw een plank laten maken. Dus ik hoef niet te springen ik kan gewoon doorlopen. Of halverwege blijven staan en denken ga ik naar rechts of ga ik naar links.

Lekker hoor, een goede vensterbank.

Maar als het zomer is en ik heb het keiheet dat ik wel wil maar toch warm ben, dan is de vensterbank best ver weg.

Alleen wil ik toch ook niet de hele tijd liggen te liggen. Daar ben ik toch te jong voor. Of tenminste zo voel ik me van binnen.

Dus na een tijdje ventilatoren wil ik in in de vensterbank. Ook om te zien wat er in de straat gebeurt. Ik ben best nieuwsgierig van mezelf. Dus ik spring.  En ik ga lekker zitten. Dan voel ik het al. Dat hete. Soms ga ik weer liggen. En soms probeer ik het toch. Zit ik daar mezelf te verschroeien. Bleeeh. Dan maar weer terug naar de ventilator.

Maar na een tijdje…

Nou, dat is dan mijn worsteling met de hittegolf. Ook vind ik eten en drinken moeilijk. Eigenlijk weet ik gewoon niet zo goed wat ik met mezelf aanmoet. Gelukkig is de ventilator er. Hitte is gewoon moeilijk, vin ik.