Soms vragen mensen hoe ik denk over me uiterlijk. Over hoe ik eruit zie. En of ik me uiterlijk belangrijk vind?

Ik moest er goed over nadenken want ik ga nu ook me kurzus geven. Moet ik dan een mooi uiterlijk hebben? Ik ben toen langs de spiegel van me vrouw gelopen. Dat doe ik anders nooit maar hoe kan ik anders naar me eigen kijken? Ik denk ik moet erover schrijven want het is  belangrijk.

Me binnenste

Me uiterlijk is me buitenkant, me vacht, me rondingen. Ik wist niet wat ik ervan moest denken. Ik zeg U eerlijk, ik ben meer een poes van me binnenste. Van me emozies en van eten. Ik werk altijd hard om me binnenste gevuld te krijgen. Dat doe ik met me tonijn, garnaale en zalm. Maar soms ook met forel of witte vis, als me vrouw niks anders heb. Zo krijg ik wel een mooier uiterlijk want me rondingen groeien dan van ze eigen.

In sjok

Maar ik heb ook een trouwma, ik vind het best moeilijk om te vertellen. Er was een vreemde man in huis, die kwam iets maken voor me vrouw. Het was een monteur. Hij zag me en zei tegen me vrouw dat ik een hele dikke poes was! Toen heb ik op één dag de hele viswinkel naar binnen gewerkt. En me vrouw heb de monteur buiten gezet!
Ik was in sjok!

Onzichtbaar

Vroeger was ik nooit met me uiterlijk bezig. Ik was mager en niet me eigen. Ik was onzeker en ik zeg U eerlijk. Ik dacht dat ik geen uiterlijk had. Ik was onzichtbaar.
Maar me vrouw zei dat iedereen een uiterlijk heb van ze eigen. Ik had geen idee. Ik had geen verkering dus ik dacht waarom moet ik dan een uiterlijk hebben? Ik was ook nog niet me eigen aan het ontplooien. Ik hoefde nog niet zo nodig. Ik moest nog Loes worden. Ik wil ook toegeven, ik vond tonijn belangrijker. En garnaaale ook.

Kurvie

Toen zag ik Me Bert op Feesboek. Ik voelde iets gebeuren in me buik. Dat ik mooi wilde zijn van me eigen, dat Bert me knap zou vinden. Ik ging meer eten want persoonlijk vind ik een maatje meer wel fijn. Dat ik mooi rond ben, een echte kurvie poezedame. Ik heb een volle, dikke vacht. Dat is me eigen bontjas.
Ik liep weer langs me spiegel, maar ik durfde niet goed te kijken. Ik wilde op Feesboek gaan maar daar heb iedereen ze mening. Oooh ik was onzeker.
Moest ik aan de poezebootoks? Moest ik plasties sjirurgie? Ik wilde het niet, ik wilde alleen maar me eigen zijn.

Ajsepteere

Me Bert vindt me mooi, dat is voor mij belangrijk. Als je verkering heb wil je er toch goed uitzien van je buitenkant. Hij leerde mij me eigen te aksepteere. Dat ik goed ben zoals ik eruit zie, met me dikke vacht, me baard en me bek. En me Bert zegt ook, Loes ik vind het belangrijk hoe je er van binnen uitziet. Me Bert is wijs. Hij weet waar het om gaat. Dat je lief en aardig bent en dat je genoeg te eten krijgt.
Ik vind van binnen ook belangrijk. Dat je gelukkig bent en niet onzeker. Ik vind, ieder heb ze eigen uiterlijk en ze buitenkant. Dat is altijd goed.
Als ik nu langs me spiegel loop zie ik me eigen pas echt. Dan zie ik me ogen en me ziel. Ik zie Loes, me binnenste die me buitenste mooi maakt…
Ik voel me eigen rijk…

Loesje