Ik ga jullie vandaag over afgelopen dierendag vertellen.  Mijn personeel kocht al vanaf vorige maand lekkere hapjes voor de diertjes in het asiel in Amsterdam.

Bofpoes

Ik vind van mezelf dat ik een bofpoes ben. Ik heb nooit in een asiel gezeten. Niet dat ik een leuke jeugd heb gehad, maar daar vertel ik ooit wel over in een ander blogje. Mijn personeel doneert al jaren hapjes of speelgoed voor alle dieren daar. Natuurlijk tjek ik wel of ik het toevallig niet lekker vind, zo ja dan eis ik dat ze dat ook voor mij kopen.
Ze stoppen het in het zijkamertje. En die deur gaat potjedicht. Oftewel, ik mag niet in het verboden kamertje. Hoe ik ook op die deur bons of krabbel, hij blijft dicht. Tenminste… bij vrouw. Bij man mag het wel. Maar daar ga ik het ook een andere keer over hebben.
Nou… afgelopen donderdag was het dus zo ver. Wat heel raar was… ik mocht niet mee. En dat terwijl het toch echt diertjesdag was.

Brommert

Het personeel pakte een hoop lekkers uit het verboden kamertje en brachten het naar de brommert beneden. Daar stopte ze het op die brommert. Wat er niet tussen paste, hield vrouw vast. Vrouw hield twee balen kruidenhooi vast en de sneks voor de kooneinen. Nou waren soolvrouw en soolzus Loes enorm lief geweest. Loesje gaf mij namelijk centjes om voor de neinen lekkers te kopen. Ik zal vertellen wat dat was. Twee zakken kruidenhooi, twee hele grote zakken neinbrokjes (tien kilo!! Vrouw tilde zich een breuk) en moetsjow veel knabbeltjes.
Het personeel had twaalf zakken kattenknabbels en speeltjes voor de woefjes en katten.

Pootafdruk

Nou waren er ook tattooinkt-mensen in het asiel. Het personeel heeft al heel veel plaatjes op zich. Ze wilden mijn pootafdruk nu op hun arm hebben. Maar in het asiel zeiden ze dat dat niet ging omdat ze mijn afdruk, op papier, niet goed konden zien. Of ze dan een willekeurig pootje op hun arm wilden. Nou… nee. Dus dat ging niet door. Toen gingen ze met het personeel praten daar en gaven ze al het lekkers. Ooooh wat waren ze blij!!! Het personeel liet ze een fowtoow van Loesje zien en zeiden dat Loesje alles voor de neinen had gekocht. Alleen feeguhtaaries.
Ooooh ze vonden Loesje zo mooi en ze bedankten Loesje heeel veel.

Opa Jan

Toen ze na een half uur weer weggingen (waarom ze een half uur zaten te praten…ik weet het niet) zijn ze langs hun vaste tattoomeneer gegaan. Opa Jan. Daar zaten ze ook een half uur te praten. En opeens zei hij: geef mij eens die afdruk. Oooh, hij zag meteen dat het wèl bruikbaar was. Het kon zelfs dezelfde dag gezet worden!! De fowtoow is hier  te zien. Het stond ook op Berts Feesboek de dag na diertjesdag.

Met een krabbel van mij er bij die ik 3 oktober daar geplaatst heb.

Ikjes hoop dat jullie het weer leuk vonden om weer wat van mij te lezen.

Tot de volgende keer.

Kusjes
Katrien ( lief en gelukkig prinsesje van beroep)