Samen slapen is supergezellig, maar ik kan het nog niet helemaal. Ik bedoel, op Feesboek en overal lees ik dat katten op hun mens liggen. Op hun hoofd en op schoot en weet ik waar allemaal.  Dat doe ik niet.

Misschien doe ik het wel nooit.  Mijn vrouw zegt dat het aan mij is om zoiets te beslissen.

Bank

Wat ik fijn vind dat is samen bankhangen. Dan lig ik op mijn kussen en mijn vrouw zit voor de bank op het tapijt met haar arm om me heen. Zo kan ze heel goed aan me kriebelen en zo kan ik heel goed in slaap vallen. Dat is dus win-win.

En soms ligt ze ook op de bank, dan met haar hoofd op een hoek van mijn kussen. Vind ik prima. Vind ik ook gezellig. Dan ga ik voor haar liggen zodat ze niet kan opstaan en dat hou ik vol tot ik een brokje wil eten.

Dus dat is het samen op de bank liggen.

Bed

Op bed heb ik een eigen stuk dat helemaal voor mij is. Dat is een opgevouwen dekbed en daarop ligt een handdoek of een kussensloop. Ik heb sinds een paar weken dat ik voel: doe mij maar een kussensloop.

Bij ons is het zo, ik slaap niet op het stuk van mijn vrouw en zij slaapt niet op het stuk van mij. Soms komt ze er naast liggen. Dat is dichterbij, en dan zegt ze dat we naar elkaar kunnen kijken. Ja, als we slapen zeker. Soms snap ik haar niet, serieus waar niet.

Hangen

Ik vergat nog bijna te zeggen dat we ook  samen hangen, gewoon op het tapijt. Nou het soms warm is gaan we samen voor de ventilator hangen. Naast elkaar. En als ik dan in slaap val dan lig ik nog op mezelf.

Misschien ben ik wel de enige kat in Nederland die het liefste op zichzelf ligt.