Tag archieven: prinses katrien

Loesje vertelt over mij naawoord…

nawoord

Van me eigen wil ik graag eve saame met u terugkijke op mij afgeloope weeke. Mij Zomerblog en mij herdenking voor prinses Katrien en mij beebie Poopei.

Roolerkast

Assie zofeel dinge deel op jou Feesboek moet jij ook terug durve kijke. Voor me eigen heb het wel gefoeld als mij emozionele roolerkast. Misschien heb u ook wel ferdriet gefoel of misschien heb u ze hele staatsbanket weggewerkt toen u ze hoedjes sjoow foorbij zag koome. Jij weet nooit hoe jij reageer, ook al hebbie nog zofeel erfaring. Jij voel het is aangrijpend en jij leef mee.
Mij hart voel veel dankbaar zijn dattie dat wilde doen. Het heb mij hart geraak want ik zeg u eerlijk. Van me eigen had ik veel zenuuw. Jij ga terug in jou tijd en jij ga het deele. Jij voel jou eigen kwesbaar want jij weet nie wat jou vriende van jou feesboek ga zegge. Jij kan somaar op jou sosiejaale media worde afgeslacht omdat jou hoedje scheef sta. Of assie vin dat mij maatje ze spuigaate uitgroei dattie mij beleedig. Assie jou nek uitsteek bennie aangeschoote wild van jou eigen. Daar moet jij reekening mee houwe assie iets organiseer. Jij moet sterk op jou poote staan ook al hebbie het selluf nog zo moeiluk. En jij moet ferder kijke, dattie alles af kan sluite en dat jij ferder kan met jou leeve.

Mij Zomerblog

Ik zeg u eerlijk, mij hart heb er teege op gezien. Assie zoiets saame heb gedeel met jou hartjesdinnetje dan wil jij eigenluk dattie altijd saame ben. U heb het gezien, wij heb ze mooie emozionele afontuur beleef. Mij zenuuw kwam van mij onseekerheid. Assie zo een verhaal deel dan deel jij jou hart. Jij hoop dat jou vriende van jou feesboek jou gefoelens herkenne. Dattie met jou eigen mee lache en huile. Van me eigen heb ik veel ferdriet gevoel, mij hart heb stukjes zee gehuild.
Maar u heb mij zofeel mooie woorde gegeeve. Dan voel jij kracht en jou enerzie en mij visboer heb mij iedere dag mij vis gebracht. Hij zeg Loes jij heb nou zofeel tonijn van jou eigen gefange, jij krijg van mij makkareel. En jij krijg lekkerebekke en kibbeldinge. Dan geniet jij wel ook al hebbie het moeiluk. Jij heb herinneringe van geluk maar jij voel pijn.
Ken u dat? Dan ben jij blij dattie jou verhaal met jou vriende kan deele en met jou vis. Dattie saame Katrien ze laatste afontuur mee heb beleef offie er selluf bij was. En iedereen reageer met ze hart en dattie Katrien ze flauwerpauwerauwtoo zo mooi vind. Van me eigen vind ik mij flindermoment mij mooiste herinnering. Dat jij voel dat jij een teeken krijg dat jij elkaar nie kwijt ben. Dat kan jij meeneeme op jou weg ferder en jij kan eraan terugdenke.

Mij Hoedjessjoow

Misschien heb u er niks van meegekreege van u eigen maar achter mij scherm was veel zeenuuw voor mij groote efenement. Mij beebie Dorus heb heel veel hoedjes moete passe want jij weet het niet. Hij heb ze Siejameeze kop en assie groei kunne ze oore misschien nie meer in ze hoed. Daar moet jij assie jou sjoow organizeer wel reekening mee houde. En hij heb veel last gehad van ze zeenuuw. Dattie ze hoed kwijt was en dattie wil springe op MammaLoesje ze buik. Maar assie van jou eigen zeenuw net jou buik vol heb met jou makkareel dan hebbie geen behoefte aan springende beebies.
Soms moet jij jou eigen bescherme en jou beebie tot jou orde roepe. En hij heb nog geen erfaring, daar moet jij wel reekening mee houde. Van me eigen had ik ook mij poote vol aan mij efenement. Dattie er van jou eigen aa-petijte-lijk uit wil zien, dat jij iedereen aandacht geef en dat jou hoedjes die jij heb uitgezocht nie verlept zijn. Iedereen wil toch ze beste selluf zijn op jou biesondere dag. Jij doe het wel saame ook al voel jij in jou buik dattie wel jou groote ferantwoordelukheid heb.

(lees ferder onder het filmpje)

U reakzies heb mij hart verwarm, dattie van jou eigen nie meer weet wat jij moet zegge. Iedereen heb zo ze best gedaan in mij hoedjessjoow en mij Bert heb ook weer ze mooie film van mij hoedjessjoow gemaak.
Dat jij denk het is net jou paraade van frienschap en trots. Iedereen laat ze eigen zien en jouw hoedje verbind. Dattie voel iedereen heb ze eigen herdenking van ze regenboogdiere en allemaal saame herdenke wij prinses Katrientje en mij beebie Poopei. Mij hart zeg wij heb zo hard herdacht dattie het over ze regenboogbrug heb kunnen voele. Dattie weet onze band is foor altijd ook al bennie niemeer saame.

Liefde

Liefde is uniferseel en jij kan het altijd voele. En dan kom jou dag en moet jij weer ferder, dan is jou efenement jou herinnering geworre. Jij heb alles gegeeve, jij heb alles gegeete en jij heb alles gefoeld. Jij kan geen hoedje meer zien, jou vacht zit scheef door jou war. Maar jij ben supertrots op jou beebie Dorus, jij heb saame iets mooi neergezet. Dan ga jij weer nadenke op jou denkpaal ofer jou leeve en jou toekomst.
Mij Bert zeg dattie mij eigen heb gemis, dattie wil rolle in mij gras als ze zon schijn. Mij hart heb weer ruimte, mij hart wil rolle. Saame mij vis eete, mij kop in ze vacht. Saame stil zijn, dat jou hart voel hier wil jij zijn. Jij koester al jou mooie herinneringen. Assie jou flinder zie weet jij jou dierbaar kom jou knuffele. Jou leeve krijg ze nieuwe twinkel en jij fladder verder…

Dank u wel dattie er was, ook van mij beebie Dorus, mij soolvrouw Anita, mij soolmenseman Johan en mij verkering Huiskater Bert.

Katrien over: wat ik allemaal niet mag

wat niet mag
Mijn lieve zus Catoo

Daar is ikjes weer.  Ik ga vandaag vertellen over dingen die ik van de ene wel mag en de andere niet. Of van beiden wel mag of weer niet.

Personeel

De ene en de andere zijn mijn personeel. Zij heten Johan en Anita. Ikjes heb dus twee slaafjes die er voor mij zijn. Soms zijn ze lief voor mij, maar soms ook supergemeen hoor. Laat ik vertellen. Van haar mag ik bijna niets.

Afdeling saalontaaful:

Ik mag niet op de saalontaful springen van haar. Die taaful is zacht hout en je ziet er elk krasje op. Soms sta ik, op mijn achterpootjes, tegen de taaful aan. En dan hoor ik weer….Katrien,wat zijn wij van plan?
Nou…WIJ zijn niets van plan hoor, IK wil op taaful.
En dan hoor ik nee Katrien, laat dat.
Dan kijk ik haar aan en blijf gewoon staan. Katrien…ben je doof?
Nee hoor, ik hoor je.
Laat dat krijg ik dan te horen.
Ik doe toch niets? Ga weg!!
En dan staat ze op. Oepsie… ik maak dat ik weg kom. Bij manpersoneel is het simpel…hij vind het niet erg.

Afdeling verboden kamertje:

Dan hebben we het verboden kamertje.
Als het aan vrouw ligt mag ik er niet in. Terwijl zij er wel in gaat. Dat klopt niet vind ik. Waarom zij wel en ik niet. Zoveel ligt er niet.
Hooguit woefkluifjes en eten voor katten en speeltjes. Van man mag ik natuurlijk weer wel er in. Hij laat mij er ook soms alleen. Het liefst wil ik overal in of achter daar in dat kamertje. Ik wil de kasten in om er vervolgens weer uit de kast te komen. Één keer had ik me daar trouwens wel in de nesten gewerkt. Ik dacht dat ik achter een kastje kon. Tegnies gezien lukte het me ook. Alleen zat ik vast. Toen kwam manpersoneel me redden. Natuurlijk met een hoop boze woordjes, want man moest alles zowat uit elkaar slopen om mij te pakken. Ik bedankte hem natuurlijk wel met een miauw en de vraag kon je het niet wat sneller doen.
Man keek me nog nooit zo boos aan.
*slik*

Afdeling planten, zowel voor als op balkon:

wat niet mag
Dit ben ikjes zelf.

Toen ik nog een ukkebebie was hadden ze een plant in de woonkamer staan. Hadden, want opeens was het weg. Zo raar!!
Ik dacht laat ik een lui-jaard nadoen. Want er zat een uit stekende tak aan. Ik eerst in de plant springen. Toen aan de tak. En dan is het de kunst om omgekeerd te komen, zoals een lui-jaard dus. Dat lukte vrijwel altijd. Natuurlijk kletterde ik wel eens uit de plant, maar dan is het een kwestie van opnieuw doen.
Affijn… ik steeds omgekeerd in de plant hangen. Ik kreeg wel steeds te horen dat het niet mog, vooral van haar. Maar een kat van stand trekt zich, van dit soort nutteloze opmerkingen, vrij weinig aan.
Na een tijdje ga je toch een beetje groeien en je word zwaarder. Ik hoefde niet meer in de plant te springen en kon meteen takhangen. Zo koel. Maar ja….de tak begaf het opeens terwijl ik er in hing. Ik viel met tak en al op de vensterbank. De plant kieperde om en was een beetjeboel kapot. Ik was in orde hoor gelukkig, dus daar hoeven jullie je geen zorgen om te maken. Kreeg ik me daar toch op mijn kop!!! Dat was namelijk al de tweede plant die ik op mijn naam had gezet. De eerste was een clematis op balkon. Die had ik samen met Catootje stuk gemaakt. Wie noemt zijn plant nou een KLIMplant!! Dan vraag je er toch om?

En trouwens, de plant was al heel oud. Al 10 jaar. Stelde toch niets meer voor?

Toen ik in die KLIMplant klom dacht ik echt dat ik in de sjungel was. We konden heel hoog. Nou… op een dag was die plant dus opeens weg. De blaadjes en bloemen vielen er zomaar uit!! Heel raar tijdens de late lentemaanden. Toen was ik zo aardig om ook maar de pot kapot te maken. Afterall…daar had ze toch niets meer aan. Catoo en ik deden wie kan het hoogst springen. Wisten wij veel dat het een aardewerkpot was en dat toen ik ertegenaan sprong het om viel en hij stuk ging. Moesten ze het maar niet zo neerzetten dat het in honderden stukken viel. Niet mijn schuld hoor. We maakte trouwens wel dat we weg kwamen. En ik weet echt niet waarom, maar het personeel kwam bij ons verhaal halen.

Afdeling gordijnen:

Toen Catoo en ik hier kwamen wonen zagen we grote lappen stof hangen in de zlaapkaamer. Wij gingen er voor zitten en keken omhoog, het was hoog zeg. Niet normaal. Het personeel zat in de woonkamer en vrouw (ZIJ weer) zag opeens iets zwarts omhoog schieten. Vlak daarna nog een keer iets zwarts. Opeens hoorde we JOOOO, die snertkatten zijn in de gordijnen geklommen!!
Vrouw kon niet bij ons komen. Wij lachen.
Maar ja… hij wel. Tot we ruim een half jaar waren was gordijnklimmen een soort van oolimpieze sport geworden voor ons.
Wel kregen we steeds van haar op ons dondertje.

Afdeling kerstboom:

En nu ik toch in de bekentenisfase zit, dan ook maar dit opbiegtuh.
Dit mocht van beide niet. Ieder jaar,na 5 december, zetten ze hier een boom in de woonkamer. Waarom…ik weet het niet. Ze zijn er uuuren mee bezig om alle plusje beertjes er in te stoppen. Zus en ik zaten het aan te kijken en we stootte elkaar aan. Hun deden er een beertje in,en wij trokken het er weer uit. Wij natuurlijk maken dat we wegkwamen. Nou hadden we een goede verstopplek. Achter de pjoetertaful.(waar we trouwens ook de sokken verstopte die we stalen) We lagen blauw van bet lachen als man onder het buro moest kruipen om bij onze schatkist te komen.
Het leuke was om naar hun gezicht te kijken. Ze gingen slapen met een boom vol beren, en werden wakker met een half lege boom. Hun tekeer gaan tegen ons.
Ook leuk was het om de boom in te klimmen. Ze hoorde geritsel, en gelijk zeiden ze KATRIEN!!! Toevallig was ik het, maar gutteguttegut. Zo oferdreefen zeg.
Het was echt niet zo dat de boom iedere dag omkieperde. Hooguit 3 keer gebeurd.

Nou… dit was het weer. Tot de volgende keer.
Kusjes,
Katrientje (proofesjoneel sloopster van beroep)

Katrien over: wat er op Dierendag gebeurde

dierendagIk ga jullie vandaag over afgelopen dierendag vertellen.  Mijn personeel kocht al vanaf vorige maand lekkere hapjes voor de diertjes in het asiel in Amsterdam.

Bofpoes

Ik vind van mezelf dat ik een bofpoes ben. Ik heb nooit in een asiel gezeten. Niet dat ik een leuke jeugd heb gehad, maar daar vertel ik ooit wel over in een ander blogje. Mijn personeel doneert al jaren hapjes of speelgoed voor alle dieren daar. Natuurlijk tjek ik wel of ik het toevallig niet lekker vind, zo ja dan eis ik dat ze dat ook voor mij kopen.
Ze stoppen het in het zijkamertje. En die deur gaat potjedicht. Oftewel, ik mag niet in het verboden kamertje. Hoe ik ook op die deur bons of krabbel, hij blijft dicht. Tenminste… bij vrouw. Bij man mag het wel. Maar daar ga ik het ook een andere keer over hebben.
Nou… afgelopen donderdag was het dus zo ver. Wat heel raar was… ik mocht niet mee. En dat terwijl het toch echt diertjesdag was.

Brommert

Het personeel pakte een hoop lekkers uit het verboden kamertje en brachten het naar de brommert beneden. Daar stopte ze het op die brommert. Wat er niet tussen paste, hield vrouw vast. Vrouw hield twee balen kruidenhooi vast en de sneks voor de kooneinen. Nou waren soolvrouw en soolzus Loes enorm lief geweest. Loesje gaf mij namelijk centjes om voor de neinen lekkers te kopen. Ik zal vertellen wat dat was. Twee zakken kruidenhooi, twee hele grote zakken neinbrokjes (tien kilo!! Vrouw tilde zich een breuk) en moetsjow veel knabbeltjes.
Het personeel had twaalf zakken kattenknabbels en speeltjes voor de woefjes en katten.

Pootafdruk

Nou waren er ook tattooinkt-mensen in het asiel. Het personeel heeft al heel veel plaatjes op zich. Ze wilden mijn pootafdruk nu op hun arm hebben. Maar in het asiel zeiden ze dat dat niet ging omdat ze mijn afdruk, op papier, niet goed konden zien. Of ze dan een willekeurig pootje op hun arm wilden. Nou… nee. Dus dat ging niet door. Toen gingen ze met het personeel praten daar en gaven ze al het lekkers. Ooooh wat waren ze blij!!! Het personeel liet ze een fowtoow van Loesje zien en zeiden dat Loesje alles voor de neinen had gekocht. Alleen feeguhtaaries.
Ooooh ze vonden Loesje zo mooi en ze bedankten Loesje heeel veel.

Opa Jan

Toen ze na een half uur weer weggingen (waarom ze een half uur zaten te praten…ik weet het niet) zijn ze langs hun vaste tattoomeneer gegaan. Opa Jan. Daar zaten ze ook een half uur te praten. En opeens zei hij: geef mij eens die afdruk. Oooh, hij zag meteen dat het wèl bruikbaar was. Het kon zelfs dezelfde dag gezet worden!! De fowtoow is hier  te zien. Het stond ook op Berts Feesboek de dag na diertjesdag.

Met een krabbel van mij er bij die ik 3 oktober daar geplaatst heb.

Ikjes hoop dat jullie het weer leuk vonden om weer wat van mij te lezen.

Tot de volgende keer.

Kusjes
Katrien ( lief en gelukkig prinsesje van beroep)