Op Facebook had iedereen het erover. Kattensoep. Dat het er was. De een vond het lekker en de ander vies. Nou, toen werd ik nieuwsgierig. Eten is belangijk. Hier komt mijn ervaring.

Ruiken

Mijn vrouw maakte het zakje open in de keuken. Ik rook er niks van. Pas toen ze met het schoteltje de kamer in kwam, wel. Het was tonijn maar anders.  Net of het supertonijn was. Ik werd er gewoon onrustig van. Ik kon het heel goed ruiken en daardoor wilde ik meteen gaan eten.

Eten

Toen ik het zag, wist ik meteen dat het lekker was. Eerst nam ik iets van de saus, want nou ja, dat is het lekkerste dus daar moet je mee beginnen.

Af en toe nam ik ook een stukje. Smaakte ook goed. Alleen dacht ik soms, nou wat een werk om dat te eten, het had van mij best kleiner gemogen. En toch was het leuk dat er die grote stukken waren. Dat moet je even echt flink kauwen en smakken en dat hoort ook bij de eet-ervaring. Kleine stukken heb ik zo op.

Snack

Ik heb de snack achter elkaar gegeten tot ik het bijna op had. Toen moest ik even staan en rustig nasmakken. Daarna heb ik gekeken of er nog kleine stukjes waren en toen heb ik het bordje ook schoon gelikt. Ik vond het een hele lekkere snack.

Erna

Toen alles helemaal op was, ben ik met mijn vrouw gaan bankhangen. Ik voelde me heel tevreden in mezelf en ook een beetje opgewonden, dus ik wilde niet aaien, alleen dat ze naast me lag. En toen heb ik een hele poos liggen spinnen vanwege de gevoelens. Daarna kon ik slapen. Mijn avondeten heb ik gewoon op, dus die soep was gewoon iets voor tussendoor.

Tip

Ik kan iedereen de kattensoep aanraden. Maar je moet geen bordje hebben met gaten erin. Dat had ik weer.

PS De soep was een cadeau van mijn tante Martine. Dankuwel!