Op Instagram staat het dagboek van de kater Pietje. Iedereen kan het lezen. Hij voert actie voor een beter katerleven. Ik vroeg hem om een interview.
Helemaal voluit heet je Piero Luigi Pepino Candelario. Waarom zegt iedereen dan Pietje?
Nee, mijn echte naam is Piero Luigi Pepino Romeo Anastacio Horatio Lorenzo Michelangelo Innocenzio Tito Candelario. Omdat mijn baasjes te lui zijn om dat elke keer te zeggen hebben ze er Pietje van gemaakt. Ik laat het maar gebeuren omdat ik hun uitspraak van het Italiaans toch eigenlijk vrij gebrekkig vind. Op instagram is het handig omdat mijn echte naam anders zoveel ruimte inneemt.
Snap ik. Eigenlijk heet ik Adelbert Cornelis. Maar Bertje is gezelliger. Waarom ben je op instagram gegaan?
In mijn dagelijks leven heb ik het best wel zwaar, omdat het moeilijk is om mijn baasjes tevreden te houden en tegelijk nog mijn eigen bestaan draaglijk te houden. Mijn baasjes geven mij totaal geen erkenning voor al mijn harde werk. Ik vind het belangrijk dat katten zoals ik zich daarover uiten.
Ik probeer een inspiratiebron te zijn en het taboe rondom de gevoelens van ondergewaardeerde katten wat te doorbreken.
Dat is best zwaar, Pietje. Veel katten durven het misschien niet te zeggen. Ze zijn thuis toch afhankelijk. Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben twee jaar, bijna drie jaar oud en afkomstig uit het prachtige Beilen in Drenthe. Daar ben ik samen met mijn broer Leo en mijn zusje Shakira naast het spoor gevonden. Twee mevrouwen hebben mij toen naar Zaandam verscheept (gruwelijke stad, ik ben een echte country boy) en zorgen nu nog steeds min of meer voor mij en mijn broer. Hoe het met Shakira is weet ik niet, die is hopelijk door een andere (leukere) familie geadopteerd. Ik ben dus eigenlijk onderdeel van een drieling, niet een tweeling.
Op een gewone dag maak ik graag een verkwikkende rondwandeling door het trappenhuis, dat mag alleen niet van mijn baasjes. Ze houden me hier opgesloten en om ze duidelijk te maken wat ik daarvan vind neem ik ongeveer 2 á 3 keer per dag even een halfuurtje tot een uur de tijd om klaaglijk bij de deur te gaan zitten miauwen (‘krijsen’ noemen mijn baasjes dat, en bedankt!). Omdat ik weet dat het dan de meeste impact heeft, kies ik het liefst momenten uit waarop zij geconcentreerd zitten te werken.
Daarnaast hou ik ook van oorlogje spelen met mijn broer Leo, die trouwens zijn eigen instagramaccount heeft: @leo_candelario. We hebben allebei een eigen instagramaccount omdat we zo verschillend zijn. Hij is wat minder assertief en een echt moederskindje, zijn liefde voor onze mevrouwen verblindt hem voor wat voor tirannen zij eigenlijk zijn.
Jij bent heel erg assertief. Ook als het om eten eten. Wat is je ideale maaltijd?
Drie zakjes vleesjes in gelei (van bijvoorbeeld whiskas) achter elkaar. Ik krijg er soms wel één, om met mijn broer te delen, maar meer mag ik van mijn baasjes niet eten, anders word ik ’te dik’ of krijg ik ‘buikpijn’ of zo. Go big or go home, zeg ik altijd, maar daar hebben zij kennelijk nog nooit van gehoord.
Je heb best klachten over thuis. In je dagboek schrijf je van alles. Hoe kan dat nou en wat moet er gebeuren??
Hoe kan dat? Tsja… ik denk dat het antwoord vrij simpel is: mijn baasjes geven meer om zichzelf en hun eigen comfort dan om de twee zachtaardige wezentjes die ze onder hun hoede hebben genomen. Wat daaraan moet gebeuren, heb ik op een heel handig lijstje bij elkaar gezet (dit lijstje hangt al tijden aan de koelkast maar mijn baasjes doen heel strategisch alsof ze het niet zien):
- Er moeten kattenluikjes in alle deuren in huis komen, inclusief de slaapkamer- en badkamerdeuren.
- Ik moet zelf de verantwoordelijkheid op mij kunnen nemen om te bepalen wanneer, wat en hoeveel ik eet.
- De plantenspuit moet per direct naar de vuilstort.
- Ter compensatie van mijn geestdodende bestaan wil ik elke dag een nieuw speeltje
- Altijd kittenmelk in plaats van water
- Kattengrind in de gootsteen want dat is toch al mijn favoriete wc in huis
- Al die stomme rotboeken moeten uit de kast (ik gooi er vaak wel eens een uit, maar mijn baasjes begrijpen de hint niet) zodat ik me op een plank naar keuze kan gaan nestelen.
Dat waren mijn antwoorden! Heel erg bedankt Bert dat je mij wilde interviewen. Ik heb er echt van genoten om je vragen te beantwoorden.
Graag gedaan, Pietje. En groetjes aan je broer Leo. Ik hoop dat je je beter voelt nou je alles hebt kunnen zeggen.