Tag archieven: over de regenboogbrug

Loesje vertelt assie een foorwoord schrijf…

Loesje

Fandaag schrijf ik mij eerste foorwoord van mij eigen. Misschien weet u nie wat het is, mij foorwoord? Of vraag u ze eigen nu af waarom schrijf Loesje ze foorwoord? Ik zeg u eerlijk, het heb mij diepe beteekenis.

Van jou slag

Folgende week kom mij zomerblog met prinses Katrientje onlijn en mij hart heb er ferdriet van. U weet prinses Katrientje is onferwachts ofer ze Regenboogbrug gegaan. Dan sta jou leeve op ze eigen kop en jij ben helemaal van jou slag. Mij hart kon het nie aan van ze eigen, om te vertelle van mij zomerafontuur met mij hartjesdinnetje. Assie net terug ben van jou faakanzie saame dan weet jij niet wat jij hoor.

Herstelle

Jij heb zofeel herinneringe en jou hart is nog gelukkig van ze mooie tijd saame. Wat kan jij doen, wat kan jou hellupe? Ga jij met jou traan in jou oog over jou faakanzie vertelle? Van me eigen heb ik daage op mij denkpaal geleege van mij ferdriet en mij slaap. Dattie bij moet koome van jou afontuur maar jij moet ook herstelle.
Toen kwam mij idee om mij hartjesdinnetje in mij zonnetje te zette. Om mij mooie daage saame met Katrien met mij heele weereld te deele. Dat iedereen kan zien, wij zijn onbesonne saame en wij geniet van alles Op mij footoos van mij zomerblog kan u zien, geluk ken ze eigen tonijn.

Zij was mij prinses

Assie een foorwoord schrijf mag jij ook iemand bedanke die jou geholpe heb. Mij hart wil zegge, lieve soolvrouw en soolman u heb moeilukke tijde achter u rug maar saame heb wij erfoor gekooze om mij mooie afontuur met Katrien nie ferloore te laate gaan. Dank u wel dattie ook mee heb geholpe met mij verhaal van mij zomer. Ook al wassie er nie bij want soms moet jij als vriendinne ook alleen op jou faakanzie gaan. U heb wel mij garnaaale zitte pelle toen mij eigen het niemeer op kon brenge van mij ferdriet. En u heb mij eigen verwen met magnogmeervis, Katrien ze faavoriete vis. Toen heb wij saame besloote om Katrien ze laatste afontuur te laate leeve en mij hart vin het zo dapper dattie dat op kan brenge. Dan bennie wel sterk want jij ga toch terug in jou tijd assie het folgende week lees.
Van me eigen voel ik ook mij ferdriet maar ook mij trots. Het was mij laatste aktievieteit met Katrien. U weet van me eigen ben ik nie van mij aktievieteite, ik vind er niks aan. Dattie van alles moet en jou leeve is nie gewoon. Maar met mij Katrien was niks gewoon, dat moet u wel weete. Katrien was mij prinses van mij onfoorspelbaarheid.

Mij katerman

En ik wil ook mij verkering Huiskater Bert bedanke van mij hart. Hij heb ons gesteun vanaf ze vensterbank en hij lag ook te slaape. Hij zeg Loes jij ben ferstandig genoeg van jou eigen, mij hart heb er fertrouwe in. Dan krijg jij steun van jou kater die jou van ze beste kant ken. Mij Bert zeg ook dattie voel dat het keiwarm zou worde. Daar kan jij iets mee, mij Bert hellup mij altijd.
Misschien weet u het nie van u eigen maar mij Bert is mij groote katerman achter mij scherm. Hij bewerk mij verhaaltjes en U zal het zien volgende week, mij zomerblog straal van u kompjuuter. Mij Bert heb veel erfaring en hij denk veel na assie op ze vensterbank lig. Hij zeg ook Loes schrijf het van jou eigen af maar jij moet wel jou eigen Loes blijve. Assie zo een katerman als jou verkering heb dan weet jij wel, jij mag jou eigen zijn en jij kan schrijve met jou hart. Dan kan jij saame koome tot jou mooie naa-gedachtenis. Dattie saame terug denk aan jou vriendinnetje. Soms moet jij een keer zegge, dank jou wel Bert dattie altijd jou poot om mij eigen heen heb…

Mij naa-gedachtenis

Lieve hartjesvriendinnetje mij prinses Katrien. Van me eigen denk ik aan jou eigen, elke dag van mij leeve. Deze verhaal van mij zoomer met jou eigen is foor jou. Dattie net als mij eigen nog een keer terug kan denke aan ze gekke streeke en ze afontuur van ons saame. Assie iemand moet bedanke lief dinnetje dan zeg mij hart dattie jou moet bedanke. Dattie mij ofertuigde om mee te gaan, dattie mij heb geholpe met mij lichaamelukke ongemakke en mij onzeeker zijn. Jij was mij rots in mij brand en jij heb mij meegenoome op jou afontuur. Iedereen kan folgende week leeze van onze afontuure maar ook van friendschap en geluk. Dattie weet jij ga voor jou ander door jou vuur en jij akzepteer wie jij ben.
Katrien mij hart mis mij daage met jou, mij tijd met jou, Mij eigen mis jou om wie jij ben in mij hart. Jij kan het nooit meer oferdoen en jij heb het nooit wille misse. Folgende week maak mij hart nog één keer mij reis met jou, van mij eerste tot mij laatste minuut. Wij laat iedereen meegenieten assie wil. Wij doen net offie weer saame ben, dattie ieder woord voel. Soms is jou naa-gedachtenis fijner dan jou ree-jaa-li-teit. Dattie weet jij ben saame…

Wat komt er

Zomerblog 10, 11 en 12 september op de website van mij verkering huiskater Bert en mij eigen Feesboek.

As u ferdriet foel

Misschien hebbie van u eigen ook soiets meegemaak en voel u ferdriet. Of u voel dattie droefig ben. U mag mij eigen altijd schrijfe op mij Feesboek of op mij Bert ze website. Maar assie meer priefee wil schrijve dan mag u mij eigen ook meele: huispoesloesje@yahoo.com Dank u wel.

Liefs van Loesje

Katrien over: voorgoed weggaan

voorgoed weg gaan

Hallo iedereen.  Vandaag word het niet een leuk stukje. Eerder een drietig stukje. Het gaat oof afscheid neem.

Manpersoneel

Ik heb het in mijn leventje al twee keer moeten doen. De eerste keer afscheid nemen was van mijn mammie Levie. Ooooh, wat hadden Catoo en ikjes snachts gehuild. Manpersoneel bleef bij ons nadat hij ons hoorde huilen die eerste nacht.

Vrouw en ik

De tweede keer dat ikjes afscheid moest nemen was bijna vijf jaar geleden. Mijn ongelooflijk lieve zus werd heel ziek. Haar alvleesklier was te ziek om beter gemaakt te worden. Op 3 november 2014 is ze om half 11 in de ochtend zachtjes naar de Regenboogbrug gegaan.
Toen mijn personeel weer thuis kwam zag ik ze huilen. Ik vroeg waar is zussie? En toen pakte vrouw me op en begon verschrikkelijk hard te huil. Ooooooh nee…
Mijn zus!!!
Een paar dagen hebben we alle drie heel erg lopen huilen. Vrouw en ik lagen dicht bij elkaar. Ik lag te snikken in haar nek en vrouw troostte mij. Na een dag of vijf wist ik het.. Catoo kwam nooit meer terug. Een tijd lang was het stil. Geen gelach, geen snertkat… niets.
In die week kreeg vrouw een berichtje van het crematorium dat Catoo gecremeerd was. En we kregen een rouwkaartje van Floor. Nou… de tranen vloeide weer. En veel.

Eerste lachjes

Mamma Levie en ons broertje Tommie

Na de eerste week veranderde we. De eerste lachjes kwamen weer. Hele voorzichtige, maar wat was het geweldig weer. Ik had weer wat streekjes gedaan en moest daar zelf ook best om gniffelen.

En nu, vijf jaar later, is het eigenlijk weer helemaal als altijd. Alhoewel… ik ben ook wel veranderd. Ikjes ben verwend, ook omdat ik zo ziek ben geweest. Ik ben een kleine diva geworden die in bijna alles haar zin krijgt.

Sterke eenheid

We zijn er sterker uit gekomen. Wij drie-en zijn nu een sterke éénheid geworden waar niemand tussen kan komen. Mijn personeel komt bij mij op de eerste plek, en ik sta op plek één bij hun.
En eigenlijk is Catoo niet helemaal weg. Ze zit voor vijftig procent in mij. We hadden namelijk dezelfde mamma.
En dit klinkt misschien raar… maar heel soms zien we Catoo nog hier. Maar, en dat is ook raar, ik zie ook twee andere katten en een woef hier. Echt waar!!
Daar ga ik het in een ander blogje over hebben. Dan leren jullie ze ook kennen. De katten heette Grietje en Poekie. Het hondje heette Sweety.

Dit betekend niet dat ik het nooit meer over mijn zus Catoo ga hebben hoor. Want Catoo hoort bij mij, ze zit in mij. Ze is mij.
Ze zal voor altijd bij ons  zijn en blijven. Plus dat ik de meeste dingen met haar beleefd heb.
Veel liefs en een kusje
Katrien (allesoverwinnend prinsesje van beroep)

Soms voel ik dat Tim er is

Tim van de Loo  Hier is Tim. Hij is de kater die er voor mij was. Tim is al drie jaar geleden over de Regenboogbrug gegaan maar soms voel ik dat hij er is.

Ik weet niet of dat gek is. Mijn vrouw voelt het ook, maar niet altijd op hetzelfde moment.

 

Droom

De allereerste keer dat ik iets van Tim merkte was toen ik in het asiel zat. Ik droomde dat een rode kater bij me kwam en dat hij zei dat er de dag erna voor mij een vrouw zou komen. En dat ik bij haar een thuis zou krijgen. Hij zei dat we bij elkaar pasten.
Ik snapte het niet. Maar toen ik de vrouw zag, wel. Wat Tim zei, is waar, we passen bij elkaar.

Slaapkamer

Maar na de eerste nacht in mijn nieuwe huis, wilde ik liever niet naar de slaapkamer. Ik voelde dat Tim daar was. Hoe, weet ik niet. Het was gewoon dat ik voelde- nou, de huiskamer is voor mij en daar is alles in orde die kan ik gewoon leren kennen. Maar boven op de slaapkamer daar is het anders. Uitleggen kan ik het niet. Ik voelde het heel erg zo.

Verandering

Op een dag is dat zomaar veranderd. Mijn vrouw zei dat ze voor het slapen Tim had gezien en dat hij in het licht stond.
Daarna was er iets anders. De trap oplopen ging gewoon. Toen begon ik op het bed te slapen. Gezellig. En nou ga ik naar boven als ik zin heb, maakt niet uit wanneer.

Voelen

En toch is het zo dat ik soms voel dat Tim er is. Hoe ik dat voel, snap ik zelf niet.  Het is net of het in de kamer even waait maar dan zonder wind. Tim let een beetje op ons. Net of hij een oudere broer is. Het is een beetje raar maar ik voel me best fijn ermee en mijn vrouw ook.