Tag archieven: oer

Bram over hoe je van touw moet winnen

touwHoi allemaal, wat is buiten toch koud aan mijn billen. Als ik wil gaan gluren en ik ben buiten dan wil ik ook meteen weer terug naar binnen.

Binnen vind ik het fijn. Zoals jullie weten heb ik binnen ook roetienes. Afgelopen week werd ik in de avond oer en ik wilde graag spelen. Mijn vrouw deed mee. Zo ging het.

touwOer

Ik liep op de trap naar boven toen ik een van mijn muisjes zag liggen. Mijn kop wist van die moet ik pakken! Mijn lijf reejageerde meteen. Vanuit mijn buik kwam er een diepe mauw. Alsof je soms een boertje laat maar dan anders. Ik stond stevig op mijn poote toen de mauw kwam. Het klonk als een ware tijgerbrul.
Met mijn bek pakte ik het muisje op en nam het mee naar boven naar waar mijn vrouw haar bed heeft. Daar spuwde ik het muisje uit. Er kwam nog een diep mauw, een oer mauw. Mijn vrouw hoorde dat ik oer was en ze wilde met mij samen spelen. Dat vind ik altijd wel leuk. Ze pakte een touwtje met een flos er aan. Aan die flos zitten feere. Het is van Bolle geweest.

Pof

De feere snap ik niet zo goed als ze in een bundel zitten. Ik weet niet welke ik dan moet kiezen en mijn vrouw ziet dit bij mij. Ik zit te zitten en ik staar naar de feere maar ik doe niks. Dan draait ze het om. Het touwtje wordt de feere. En nu, nu heb ik er zin in!
Het touwtje komt mijn kant op en ik blijf heel stil zitten. Langzaam beweegt het touwtje. Het glijdt over de vloer van me weg. Het touwtje wil ontsnappen! Dat laat ik niet gebeuren. Ik ben alert en zit in de aanvalspooziezie. Drie, twee… één! Daar ga ik, pof! Met mijn poot sla ik op het touwtje. Hebbes! Of toch niet? Het touwtje glijdt tussen mijn teene door en ontsnapt weer. Met mijn andere poot sla ik weer op het touwtje, pof! En nog een keer, en nog eens. Het touwtje is snel en glipt onder mijn poote door.

touwBam

En dan, ineens weet ik het. Wat nou als ik iets eerder mijn poot optil en neersla op het touwtje voordat het touwtje weg wil? Dan maak ik een kans. Ik ga in weer in mijn aanvalspooziezie zitten en wacht geduldig af. Mijn vrouw ziet dat ik heel strak naar het touwtje kijk. Mijn oog folgt prusies waar het heen gaat. Maar ik wacht nog heel even.
Het touwtje kruipt heel langzaam net als een worm in de tuin. Het gaat steeds langzamer en dan ineens, BAM! Hebben! Vanuit het niets sla ik met mijn poot op het touwtje. Het zit nu echt vast onder mijn poot. Met mijn nagel til ik het touwtje op en bijt er in. Zo, ik heb je te pakken!

Snek

Mijn vrouw zei dat ze het heel knap vond dat ik het touwtje te pakken kreeg. Ik kreeg een speesjaale snek en heel veel knuffels en kusjes. Nu was ik best moe van het oer zijn en van het spelen. Dus ben ik op het bed gaan liggen om te dutten. Dit was mega-fijn!

Poes Minnie over pootballers en oer

oer

Dorusje miauwt wel eens dat als hij groter is hij pootballer wil worden. Ikke ben amateur pootballer. Want poesen kunnen net zo goed pootballen als katers. Net als bij de mensen. Mijn grote voorbeelden zijn Rafael van der Kat en Sarina Poes. Zij hebben allebei voor Oranje gepoot.

Oefenen

Oefenen kan overal mee. Een propje, pen, maakt niet uit zolang het maar rolt. Je moet wel goed pootwerk hebben dus dat je het propje of balletje snel van je ene naar je andere poot kunt laten gaan zonder dat de tegenkat het af kan pakken. Ook moet je iets hebben wat best een moeilijk woord is: con-cen-trasie. En con-di-tie dat is ook belangrijk dus dat je het lang vol houdt. Veel brokjes eten van tevoren is dus wel handig. Ik heb wel eens horen miauwen dat professionele pootballers na een goed gepote wedstrijd bergen vol snoepjes krijgen.

Helaas ben ik een binnenkat dus kan ik alleen maar dromen van spelen in een pootballersteam. Of zoals de wereldberoemde pootballer Johan Kater ooit zei: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Want ik heb ‘t natuurlijk best goed bij frau. Ik kan pootballen wanneer ik wil, op schoot liggen wanneer ik wil en krijg op tijd m’n brokjes en natvoer. Tuurlijk zou ik met pootballen superveel brokjes willen verdienen zodat frau nooit meer zou hoeven werken. Maar ach, m’n leven is zo ook wel goed.

Oer

Wat is nou precies oer? En hebben alleen katten dat of alle huisdieren? Want ik mag dan wel een mooi poesje zijn, ik heb ook best diep-gang hoor. Dus over zulke dingen denk ik best wel eens na. Als ik vogels hoor of zie dan gaat mijn staartje zwiepen en dan doe ik kwetter kwetter. Dat is best erg oer want katten vinden vogels jammie en ik dus ook. Hetzelfde geldt voor vliegjes. Die moet ik echt vangen hihi. En daarna lekker opsmikkelen. Ik weet ook best wat oer is wat van toen ik nog in het andere huis woonde daar heb ik wel eens een klein vogeltje en ook wel eens een muis gevangen.
Hoe gaat dat vangen dan in zijn werk? Voor degene die dat niet willen weten doe dan nu even de pootjes voor de oogjes. Eerst ga je kijken, goed kijken. Daarna gaat je staartje zwiepen van enthousiast. Vervolgens ga je er goed voor zitten. Je zakt door je voorpoten en gaat met je kont wiebelen voor de focus. En dan BAM op het juiste moment spring je naar voren. Soms heb je dan mazzel en soms ook niet. Ik lees soms dat katten de prooi dan weer laten gaan. Oeps nou dat kan ik dus niet hihi ik eet het gewoon op. Maar niet voordat ik trots aan frau heb laten zien wat ik gevangen heb.
Waar ik nu woon ben ik een binnenpoes en kan ik alleen nog maar dromen van echt vangen. Volgens frau doe ik dat ook wel eens. Dat kan ze zien want als ik dan diep in slaap ben dan ziet ze me smak smak doen. Frau heeft gezegd dat we ooit wel weer een buiten krijgen. Dus ik wacht geduldig af.

Sterkte

oerIk wil ook nog even iets zeggen. Tegen Loesje en tegen Bolle. Dat ik ze heel veel sterkte wil wensen. Met hun nieren en hun gewrichten. En dat ik hoop dat de brokjes en de pilletjes gaan helpen. Dat ze dan allebei weer kunnen dartelen als een kitten. En vooral nog heeeeeel lang voor de blog blijven miauwen. Want het is heel leuk om steeds zo een inkijkje in mekaars poezeleven te krijgen.

Pootje van Minnie voor iedereen

 

Waarom doe ik niet oer tegen de vogels?

oer

Toen het fierus kwam, verlieten de mensen mijn straat. Het werd stiller. Maar toen kwamen de vogels. Nou is alles anders.

Oer

Van mezelf weet ik dat ik bang kan zijn maar toch ook oer. Dan komt er een gefoel vanuit mezelf en dan moet ik dingen doen. Dat heb ik soms na de bak, dan ga ik rennen en heel erg rauw en hard miauwen. Of als iets heel fijn is dan ga ik rollen. Oer is iets van heel vroeger toen alle dieren wild en oersterk werken en altijd wisten wat ze moesten doen en dat deden ze ook al waren ze misschien bang.

Toen de vogels kwamen wist ik dat ik niet zo oer was als ik dacht. Misschien helemaal niet.

Andere vogels

Dit zijn andere vogels van voor het fierus. Die waren gewoon en als ik in de vensterbank zat dan keek ik naar ze. Soms miauwde ik. Ging vanzelf. Maar deze vogels…

  •  ze zijn groot en brutaal, ze gaan op de rand van mijn huis zitten en dan kan ik ze net niet zien dus dat is spannend
  •  soms als ik net een knuffel krijg dan hoor ik een geluid van buiten en dan moet ik gewoon kijken dus dan voel ik de knuffel niet meer
  • ik zie heel vaak door het raam een beweging en dan weet ik ze zijn er weer

Ik vind deze vogels eng. Een vriend op Facebook zei dat ik als katerman zijnde hun natuurlijke vijand ben maar dat gefoel heb ik niet en de vogels ook al niet. Hoe kan dat nou?

Mijn oer-gefoel is er helemaal niet. In de vensterbank durf ik geeneens altijd. Erg, hè?

Steun

Van thuis krijg ik nou steun hierbij. Dan gaat mijn vrouw naast me op het tapijt zitten en als ik moet kijken, dan kijkt ze ook. Of ze aait me een beetje. Zachtjes tegen me praten doet ze ook. Mijn oer-gefoel blijft weg, dat is raar, maar ben dan toch wat rustiger in mezelf daardoor dus dat is toch wel fijn.