Ik heb een keer gezegd geloof ik dat de ochtendknuffel het fijnste is. Maar nou ben ik veranderd van mening. De nachtknuffel is het fijnste.

Sinds ik een gefoelige maag heb, ben ik in mezelf ook gefoeliger. Dat is gewoon zo. Dus als er iets fijns is, dan heb ik er meer gefoel bij en het gefoel duurt ook langer. Dit moet ik eerst even uitleggen.

Gezellig

Meestal ga ik mee naar bed als de nacht begint. Dan ga ik op mijn eigen stuk op bed liggen voor het aaien en een gesprek. Of ik een goede dag heb gehad, vraagt mijn vrouw dan. En ze vertelt over haar dag. Het is gezellig om even samen zo te hangen. En als ik denk, nou kan ze wel slapen, dan ga ik naar beneden en dan heb ik de huiskamer voor mezelf.

Friemelen

Na een poos hoor ik dan iemand de trap af lopen. Ja, van een mens hóór je zoiets meteen, daar moeten we eerlijk over zijn, een kat kan sluipen, een mens niet, ik heb het nog nooit meegemaakt persoonlijk.
Zit ik in de vensterbank, dan spring ik er meteen uit en ik ga op het tapijt zitten: “Meewww!” En dan komen de knuffels. Aaien, achter mijn oor friemelen, liefe woordjes. Daarna gaat ze naar de wc en als ik weer MEWWW zeg, dan krijg ik meer knuffels.

Nachtknuffels dat zijn de beste knuffels.
Serieus waar.

Samen

Het huis is dan helemaal stil en op straat gebeurt niks dus daar hoef ik ook niet over na te denken. Alles is rustig en veilig en ook een beetje donker. En soms slaapt mijn vrouw nog half dus dan zijn de knuffels nog veel zachter dan anders.
Het is intiem.
Dat ik foel: we zijn helemaal samen.

Maar ja net als ik weet nog even en ik slaap, dan zegt ze dat ze weer naar bed gaat. En dan ga ik mee hoor, want grote kans dat deze jongen dan nog een knuffel scoort.