Ik ben een knuffeljongen, en ik hou heel veel van rieleksen en langzaam-aan doen dus dan heb ik soms een moment dat ik weet nou moet ik me een katerman met oer voelen.

Dat moment komt nooit als ik net een snek eet of als ik zo heerlijk zacht over mijn buik geaaid word maar het komt opeens en altijd ’s nachts. Pas had ik het weer.

Donker

Het was donker, heel donker, in de straat zag ik alleen wat lichten van de auto’s die voorbijreden en ik wist geeneens waar ze heen reden. Mijn vrouw sliep. In huis was het helemaal stil. Wegens dat het nacht was. Het duurde nog heel lang eer de dag weer zou beginnen.

Ja, wat doe je dan als kater. Je eet iets. Je loopt de trappen. Je kijkt eens in de badkamer. En dan heb je alles gedaan wat je kon doen en het is nog altijd nacht en stil en donker.

Toen kwam dat gefoel.

Spanning

Er was iets in mij aan de gang, in mijn borstkas. Dus ik ging zitten op het tapijt want er ging iets gebeuren. Het rommelde een beetje en ik had een gefoel van spanning. En ik moest me konsentreeren dat moest gewoon. Wat er in mij aan de gang was groeide en ik ging vanzelf staan, ik strekte mijn staart en mijn kop en ik opende mijn bek en kwam een KEIharde meewww!!! uit .

Daarna was de spanning weg. Ik ging maar weer zitten voor de zekerheid want misschien moest er nog een meewww uit. Van boven hoorde ik mijn vrouw roepen en ik dacht: Ik kom zometeen wel eerst moet dit.

Er kwam geen nieuw geluid. Maar ik voelde me wel anders. Sterker van binnen. Het was wegens dat ik weer mijn oer in me had gehad, dat ik eigenlijk een leeuw ben, een groot gevaarlijk dier met een lange vacht. Dat zit in me en soms moet ik dat gewoon weer even voelen.