Mijn basis-gefoel thuis is dat ik ontspannen ben. Dat gaat niet vanzelf dus daar moet ik mijn best voor doen. Daarom doe ik zo vaak aan bankhangen. Lekker liggen op mijn grote kussen. Maar gisteren hoorde ik opeens mijn naam en toen had ik een ander gefoel.
Telefoon
Nou hoor ik mijn naam vaker daar gaat het niet om. Ze vraagt of ik zin heb in avondeten of een snek, wat ik aan het doen ben, ze voert gesprekken met mij, dus daar is niks geks aan. En aan de telefoon praat ze ook over mij. Daar slaap ik doorheen alleen gisteren dus niet. Want ik merkte dat ze met de dokter over mij praatte.
Bezoek
De dokter komt over een tijdje weer hier er is nou een afspraak. Ik weet niet precies wanneer maar dan ben ik er vast niet. Want de vorige keer was er niks aan. Net toen ik dacht wat een liefe vrouw dat ze me snoep komt brengen, toen greep ze me en ik had en prik gekregen voordat ik MEW kon zeggen. Dus dat zei ik toen maar niet meer. Dat snoep heb ik toch maar opgegeten.
Ja en dan had ik vorig jaar die operaazie aan mijn tanden. Dat hoef ik ook niet meer, want ik moest weg van huis en u wil niet weten wat ze allemaal met me deden. Het begon ermee dat mijn vrouw aan mijn bek rook en dat doet ze nou weer. En dan kijkt ze zo intens. Op zo’n moment kan ik niet meer ontspannen want het is raar, echt raar.
Friemelen
Ik snap wel wat de bedoeling is. Controole aan huis voor mijn gezond. De dokter mag best aan me friemelen, dat kan ze best goed, maar ik hoef geen prik en ik hoef ook niet dat zij aan mijn bek gaat ruiken. Snoep hoef ik weer wel, daar ben ik heel eerlijk over.
Vorige week lag ik op mij denkpaal te slaape in de zon en me vrouw riep mij. In mij verte hoorde ik mij eigen naam, Loesje.
Als poes houd ik best van naame. Mij visboer heet Toon, van mij Tonijn. En mij Bert heb ze mooiste naam van mij Feesboek. Mij Bert heet Adelbert Cornelis! Mij hart smelt, ik vind het roomanties. Het heb iets te maake met ze familie, maar misschien is mij Bert wel van adel. Hij heb er wel ze loeks voor, mij Adel Bert. En ze vrouw wist ook meteen, dat mij Bert Adelbert was. Hij loop er van ze eigen niet mee te koop, mij Bert is bescheide. Soms zeg ik Adelbert en dan luister hij niet eens. Hij blijf wel een katerman. Misschien word ik ooit nog Loesje Cornelis van mij eigen. Dan heb mij naam ook gelijk ze graatje meer.