Tag archieven: monteur

Waarom ik gisteren opeens een snipperdag moest

Gisteren had ik net water gedronken uit de badkamer toen alles opeens anders werd en ik moest toen meteen een snipperdag nemen.  Wat was er gebeurd?

Piep

Alles was gewoon dus ik voelde me rielekst en ik was nergens op bedacht. Lekker water uit de badkamer, dat sproeit mijn vrouw dan met de kraan speciaal voor mij. Ze blijft er ook bij dus het is gezellig.

Ik dronk en voelde dat mijn vrouw veranderde. Ze werd gespannen. Toen ik klaar was met drinken zei ze: “Bert, ik hoor een piep.”

Deed mij niks.  Had ik al lang gehoord. Piep. Stil. Piep. Stil. De hele tijd door.  Maar dat zij gespannen werd dat voelde ik wel. Dus ik wist nou gaat er van alles gebeuren, ik neem een snipperdag van Feesboek dan kan ik het thuis bijhouden.

Aksie

Toen kwam er opeens heel veel aksie ik ging dus meteen op mijn kussen liggen. Daar kon ik alles goed zien plus ik was veilig.

  • ze was nog geeneens onder de douche geweest en toen ging ze al aan de computer
  • ze liep naar beneden en ze deed de electriciteit uit en toen was het donker en stil behalve dan die piep
  • ze haalde van boven een trap en toen ging ze onder de piep staan, de piep zat vast aan het plafond op de gang en ze had een lamp in haar hand
  • toen deed ze de electriciteit weer aan en ze ging telefoneren
  • daarna ging ze voor het raam staan, ze zag er raar uit in haar gezicht

Ik dacht ik doe niks.

Monteur

En wat denkt u? Er kwam weer een monteur. Deze had geen harde stem. Mijn vrouw hield meteen heel veel van hem dat kon ik zien, en ook dat ze hem wilde knuffelen maar dat deed ze niet.

Voor de zekerheid ging ik onder tafel zitten dus wat er toen gebeurde dat weet ik niet.

Na een poosje werd het stil. De monteur was weg. De piep was weg. Alleen mijn vrouw en ik waren er nog en we moesten heel erg bijkomen. Zij van de piep en ik van haar. Gelukkig had ze weer haar gewone gezicht terug en toen konden we slapen.

Wat ik deed bij de laatste monteur in mijn huis

monteur

Deze foto is gemaakt toen er een monteur was. Hij zat toen bij de deur. En ik ging op mijn kussen liggen. Ik was bang en boos tegelijkertijd.

Spul

’s Morgens kreeg ik van dat groene spul om mee te ontspannen. Dan voel ik me raar en fijn in mijn kop dat is wiewen.  Soms ga ik dan met mijn verkering Loesje in de zon in het gras rollen en dan ben ik toch thuis. Dat is wiewen. Het zit in je kop.

“Er komt vanavond een monteur, Bertje,” zei mijn vrouw maar dat snapte ik later pas.

Avond

Toen het bijna avond werd, belde de monteur en hij zei dat hij eerder kwam. Mijn vrouw was gespannen. Ik ook.  En helemaal toen ik hoorde dat het dezelfde monteur van de vorige keer was, die had een harde stem en hij lette niet op waar mijn brokjes stonden.

Dus ik ging meteen onder de tafel, dan door naar achter de kastjes, daar kon niemand me zien dus daar was ik veilig.

Maar de monteur kwam in onze huiskamer.

Geluiden

Van achter de kastjes hoorde ik zijn stem. En de stem van mijn vrouw. Ze klonk hoog dan is ze gespannen. En ik dacht wat nou, wat nou. Want als huiskater heb je ook je plichten zo zie ik dat.
Dus ik ging terug naar onder de tafel.
Mijn vrouw zat ernaast.
Ik ging achter haar rug staan en zo keek ik naar de monteur.
Mijn vrouw aaide me zachtjes. Ze zei dat alles in orde kwam. De monteur maakte rare geluiden ik kon geeneens zien wat hij deed.
Alles was raar en ik werd bang maar ik voelde me ook boos.

Bank

Door het boos van binnen kwam het dat ik door de kamer ging lopen dat die monteur wist hier woont een kater en dat mijn vrouw wist ze staat er niet alleen voor. En door het boos kon ik op de bank springen en op het kussen gaan liggen. Maar door het bang van binnen was dat eigenlijk heel moeilijk. Gelukkig schoof mijn vrouw toen op naar de bank, ze was dichterbij me. En volgens mij dachten we alletwee als de monteur wat doet dan springen we op hem.

Aaien

Eindelijk ging de monteur weg. Nou moesten we bijkomen. Aaien en samen hangen en die avond gingen we heel vroeg naar bed en de dag erna waren we nog steeds van binnen raar. Dus toen gingen we bijkomen en dat hielp.