Ik ben aan de sportbrokken. Dit zijn ze. En ze heten officieel heel anders en veel langer,  maar dat maakt mij niet uit.

Na mijn operazie aan mijn tanden zei de dokter dat ik pree-diejebeet was. Dus dat ik moest afvallen. Niet dat ik echt mager hoef te worden, maar gewoon weer die atletische jongen zoals ik was toen ik negen was. En ik ben nou tien jaar.

Dieet

Toen mijn vrouw het woord dieet zei, keek ik meteen weg. Dus nu heb ik sportbrokken. Omdat ik best sportief ben of kan worden, dat is hetzelfde. Ik krijg van dit spul een bord vol, dat is vijftig gram hoor ik thuis. Zult u zeggen dat is haast niks voor een flinke kater als jij, maar u wil niet geloven met een paar happen zit je al vol.

Had ik niet gedacht.

Dus ik eet en neem pauze. En dan eet ik weer met pauze. Met aaien eet ik ook.  ’s Avonds krijg ik nog mijn gewone eten maar als ik serieus helemaal beter ben, krijg ik ook ’s avonds sporteten. Ze hebben dat met kip en ik hou van kip.

U ziet hier al dat het ook tegen urinedinges goed is. Daar heb ik geen last van maar het is mooi meegenomen. Het is ook tegen de stress en eerlijk waar, dat is best een dingetje in mijn leven gezien mezelf.

Stress

De dokter zei dat ik van dit eten rustiger wordt. Ja nee dat weet ik niet, ik ben nog aan het bijkomen van de operazie. En hier in huis is er lekker veel van dat valeriaanspul, dat doet ook wat met mijn kop. Plus ik krijg extra knuffels. Dus wat dit eten doet, dat kan ik nog niet zeggen.

Maar ik heb wel nou ontdekt: slankbrokjes kunnen ook lekker zijn. En je kunt ook aan een bord sportbrokken genoeg hebben.