Vorige week was er een dag waarop ik meteen foelde dat het lekker warm werd. In de ochtend scheen het zonnetje al, en ik foelde dat het troopies zou worden. Nog niet die dag. Maar wel binnenkort.
Anders
Ik dacht dat mijn mensen en ik gezellig met zijn drietjes in de tuin zouden gaan zitten en dat ik lekkere soepjes zou krijgen omdat het al best warm was. In de middag zou mijn vrouw of mijn man me borstelen met mijn nieuwe beebieborstel. Dat is een borstel voor mensenbeebies, en er bestaat niks fijners dan dat ik daarmee zachtjes geborsteld word. In de avond zou ik blokjes runderhart krijgen en dan gingen mijn mensen binnen zitten, terwijl ik buiten op stap zou gaan.
Maar die dag werd heel anders. Mijn mensen gingen weg na de ochtend, en ze kwamen pas weer thuis toen het helemaal donker was.
Gelukkig heb ik me de hele dag prima vermaakt. Ik heb veel geslapen, ik heb over de schuurtjes gelopen en ik heb languit in het gras gelegen. Maar niet op mijn rug, dat doe ik alleen als mijn mensen erbij zijn.
Diep van binnen
Zo gaat dat, je denkt dat er iets gaat gebeuren maar dat is helemaal niet zo. Of je denkt dat iets niet gaat gebeuren maar het gebeurt toch.
Veel mensen mopperen nu over de zon of andere keren weer over de regen. Dat vind ik vreemd, ik snap niet goed waarom ze dat doen. Als kat weet je diep van binnen dat het helemaal geen zin heeft om je druk te maken over de zon. De zon is er of de zon is er niet. Zo simpel is het. En als de zon zin heeft om het troopies te maken dan doet de zon dat. En dat troopiese houdt pas weer op als de zon weggaat. Misschien gaat het dan regenen of sneeuwen, of komt er storrum. Dat weet ik niet en niemand weet dat. Ik hoef dat ook helemaal niet te weten, want wat heb ik er aan?
Gefoel
Ik doe elke ochtend mijn patroeje houden door mijn tuin en daaromheen. Dan foel ik meteen of het koud of warm is. En ik foel aan de lucht hoe het die dag gaat worden, of het nog warmer wordt of dat het koud blijft. Als ik dat eenmaal weet beslis ik wat ik ga doen. Als het regent of koud is ga ik naar binnen, dat is logies. Als het lekker warm is buiten ga ik op mijn stoel zitten. En als het echt keiheet is ga ik in de schaduw van de planten liggen.
Het kan best dat het over vier dagen gaat regenen, maar wat heb ik daar mee te maken? Dat zie ik dan wel weer.
Erfaring
Ik pas mij aan aan de zon, aan mijn tuin en aan mijn mensen. En als belangrijkste wel aan mijn leif.
Als mijn leif foelt dat het moe is ga ik slapen. Als mijn buik honger heeft ga ik eten. Als ik een koude neus, oren en voeten heb zoek ik warmte op.
Mijn leif is nu een beetje ouder geworden, wegens dat ik seeniejor ben. Dus ik kan sommige dingen niet meer zo goed als vroeger. Ik ben wat sneller moe en mijn leif is niet zo soepel meer.
Maar omdat ik seeniejor ben weet ik meer en heb ik veel meer erfaring. Daar heb ik meer aan dan aan heel lang kunnen rennen of springen, zo zie ik dat. Ik ben er blij mee dat ik seeniejor ben. En trouwens: als ik er niet blij mee was was ik toch ook nog steeds seeniejor.
Dingen die gebeuren
Het leven is steeds anders en je weet nooit van tevoren hoe het gaat worden. Er is zoveel waarover ik niks heb te zeggen, dingen die gebeuren zonder dat ik dat wil of niet wil.
Ik ben gelukkig als dat kan, ik eet als er eten is en ik knuffel als mijn mensen mij knuffels geven.
Als er zon is geniet ik van de warmte en het licht en het zomergefoel, als het regent geniet ik ervan dat ik een huis heb en droog blijf en dat ik met mijn mensen kan knuffelen op het grote bed. Als mijn mensen er zijn is dat het allerfijnste, zeker weten. Zo hoort het nou eenmaal, dat we met zijn drietjes zijn. Maar als ik alleen ben geniet ik van de rust en ik kan alles doen zonder dat ik op mijn mensen hoef te letten. Er staat natvoer en er ligt een berg brokjes, dus ik hoef niet bang te zijn voor honger. En ik weet dat mijn mensen weer terug komen, daar vertrouw ik op.
het mooment
Zo doe je dat als kat. Ik denk niet over morgen of over gisteren, maar alleen over wat er nu is.
Ik kan me zeker weten dingen herinneren, en ik weet ook dat er dingen gaan komen. Maar nu is het nu. Mensen zeggen dat heel raar, ze noemen dat in het mooment leven. Gek hè, want je kan toch helemaal niet UIT het mooment leven?