Er zijn katten die van alles kunnen. Net of het vanzelf gaat. Ze kunnen goed springen, ze zijn lenig en daar zijn ze kat voor, zeggen hun mensen dan.  Is elke kat serieus waar zo?

Het bed

Laatst liep  ik met mijn vrouw mee naar de slaapkamer, de nacht was bijna begonnen. Ik ging als eerste de slaapkamer in en zij kwam achter me. Meestal spring ik op het bed maar nou dacht ik: nee, ik moet er nog even onderdoor. Dus ik wilde eronder en wat gebeurt er, BAM  ik knal met mijn kop tegen het bed aan. “Kom nou erbij,” zei mijn vrouw meteen, en ze klopte op het bed. Ik erbij. Ze keek me heel intens aan en ze aaide me zachtjes en ik moest keihard spinnen, vanwege alles, en ik was ook geschrokken.

Het aaien duurde heel lang dat was fijn zo werd ik weer rustig in mijn lichaam. De dag erna keek ze nog steeds heel intens naar me, voor mij hoefde dat niet maar als huiskater doe je daar niets aan. Nou is ze gelukkig weer normaal.

Springen

Op feesboek zie ik katermannen die op het dak springen en die over schuttingen lopen en die doen ik weet niet wat allemaal. Ik ben heel voorzichtig. En ik durf niet veel.

• er ligt snoep op het aanrecht maar ik vind het eng op daarop te springen, ook toen mijn vrouw er een keer een handdoek had neegelegd en zei kom maar hoor
• soms gaat het ook een beetje mis met mijn achterpoten als ik op de bank spring dan zet ik snel een stapje en dan is het weer in orde
• een keer liep ik over de trap en toen miste ik bijna een tree dat was heel eng
• ik wil gewoon heel zeker weten dat iets mag en dat het in orde is en dan ga ik er over denken hoe het moet en dat kan best lang duren

Gelukkig mag ik thuis zijn zoals ik ben dat is superfijn. Maar als ik die katten op feesboek zie die alles doen en het lukt ook, dan heb ik van binnen toch een raar gevoel over mezelf.